—

stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 27 maja 2020 r. o nieprzedłużeniu umowy strony skarżącej jako umowy zawartej na czas nieokreślony;

—

w stosownym przypadku stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 18 grudnia 2020 r. w sprawie oddalenia zażalenia w zakresie w jakim dodaje ona elementy uzasadnienia;

—

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący błędu popełnionego przez organ upoważniony do zawierania umów o pracę (zwany dalej „OUZU”) przy stosowaniu kryteriów oceny kandydata do przedłużenia umowy, a dokładniej przy interpretacji pojęcia „przyszłych przewidywalnych potrzeb”, które na dzień wydania decyzji nie były nigdy przedmiotem decyzji ani nawet nie zostały określone.

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa do bycia skutecznie wysłuchanym przed wydaniem niekorzystnej decyzji.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia obowiązku dobrej administracji i uzasadnionego prawa skarżącego do bycia ocenionym na podstawie ustalonych kompetencji wymaganych dla sprawowania danej funkcji. Skarżący podnosi, że decyzja została przyjęta w oparciu o uprzedzenia i obawy, lecz bez rzeczywistego badania jego zdolności do należytego wypełniania obowiązków.

4.

Zarzut czwarty dotyczący oczywistego błędu w ocenie popełnionego przez OUZU przy ocenie profilu skarżącego i jego zdolności do należytego wypełniania obowiązków.

5.

Zarzut piąty dotyczący nadużycia prawa i naruszenia obowiązku dbałości.