—

uchylenie zaskarżonego postanowienia (żądanie pierwsze);

—

uwzględnienie skargi w zakresie żądania pierwszego (żądanie drugie); i, w konsekwencji,

—

stwierdzenie nieważności decyzji dyrektora SatCenu z dnia 3 lipca 2019 r. o wznowieniu postępowania administracyjnego i decyzji dyrektora utrzymującej tę decyzję w mocy w następstwie wniesienia zażalenia wewnętrznego;

—

nakazanie SatCen zapłaty stronie skarżącej słusznego zadośćuczynienia wynikającego z wyroku Sądu z dnia 25 października 2018 r., wydanego w sprawie KF/Centrum Satelitarne Unii Europejskiej (sprawa T-286/15, zwanego dalej „wyrokiem podlegającym wykonaniu”, EU:T:2018:718), co jest jedynym sposobem usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, przywrócenia strony skarżącej do sytuacji, w jakiej się znajdowała, i wykonania wyroku;

—

nakazanie SatCen zapłaty na rzecz strony skarżącej odszkodowania i zadośćuczynienia za wyrządzone szkodę i krzywdę, jakie wynikają z decyzji o wznowieniu dochodzenia administracyjnego, oszacowanych tymczasowo ex æquo et bono na kwotę 30 000 EUR;

—

posiłkowo, przekazanie sprawy Sądowi w celu orzeczenia co do istoty;

—

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania poniesionymi w postępowaniu w pierwszej instancji i w postępowaniu odwoławczym.

1.

Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia art. 266 TFEU i prawa strony skarżącej do pełnego poszanowania wyroku podlegającego wykonaniu, ponieważ Sąd naruszył prawo, orzekając, że decyzja o wznowieniu dochodzenia administracyjnego jest aktem przygotowawczym, który nie narusza interesów KF.

Jest to decyzja niewykonująca wyroku prawidłowo – czyli zgodnie z art. 266 TFUE – mając również na względzie szczególne okoliczności związane z sytuacją KF, która to decyzja natychmiast i bezpośrednio naruszyła zatem interesy KF.

Sąd naruszył prawo, nie uwzględniając szczególnych okoliczności związanych z sytuacją KF, wśród których należy wymienić nieodwracalne nieprawidłowości pierwotnego dochodzenia administracyjnego.

Sąd naruszył prawo, nie uznając, że:

2.

Zarzut drugi, dotyczący naruszenia art. 266 TFUE i zasady uzasadnionych oczekiwań, ponieważ Sąd naruszył prawo, nie uwzględniając i nie stwierdzając, że:

3.

Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia art. 268 i 340 akapit drugi TFUE, ponieważ Sąd naruszył prawo, stwierdzając niedopuszczalność skargi odszkodowawczej w dziedzinie odpowiedzialności pozaumownej w odniesieniu do decyzji o wznowieniu postępowania administracyjnego. KF złożyła dopuszczalną skargę i, w konsekwencji, również związana z nią skarga odszkodowawcza jest dopuszczalna.