Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62019CA0017

    Sprawa C-17/19: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 14 maja 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de cassation – Francja) – postępowanie karne przeciwko Bouygues travaux publics, Elco construct Bucarest, Welbond armatures (Odesłanie prejudycjalne – Pracownicy migrujący – Zabezpieczenie społeczne – Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 – Właściwe ustawodawstwo – Artykuł 14 pkt 1 lit. a) i art. 14 pkt 2 lit. b) – Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 – Artykuł 12 ust. 1 – Artykuł 13 ust. 1 lit. a) – Pracownicy delegowani – Pracownicy wykonujący pracę w dwóch lub w kilku państwach członkowskich – Rozporządzenie (EWG) nr 574/72 – Artykuł 11 ust. 1 lit. a) – Artykuł 12a pkt 2 lit. a) i art. 12a pkt 4 lit. a) – Rozporządzenie (WE) nr 987/2009 – Artykuł 19 ust. 2 – Zaświadczenia E 101 i A 1 – Skutek wiążący – Zakres – Zabezpieczenie społeczne – Prawo pracy)

    Dz.U. C 240 z 20.7.2020, p. 17–17 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    20.7.2020   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 240/17


    Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 14 maja 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de cassation – Francja) – postępowanie karne przeciwko Bouygues travaux publics, Elco construct Bucarest, Welbond armatures

    (Sprawa C-17/19) (1)

    (Odesłanie prejudycjalne - Pracownicy migrujący - Zabezpieczenie społeczne - Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 - Właściwe ustawodawstwo - Artykuł 14 pkt 1 lit. a) i art. 14 pkt 2 lit. b) - Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 - Artykuł 12 ust. 1 - Artykuł 13 ust. 1 lit. a) - Pracownicy delegowani - Pracownicy wykonujący pracę w dwóch lub w kilku państwach członkowskich - Rozporządzenie (EWG) nr 574/72 - Artykuł 11 ust. 1 lit. a) - Artykuł 12a pkt 2 lit. a) i art. 12a pkt 4 lit. a) - Rozporządzenie (WE) nr 987/2009 - Artykuł 19 ust. 2 - Zaświadczenia E 101 i A 1 - Skutek wiążący - Zakres - Zabezpieczenie społeczne - Prawo pracy)

    (2020/C 240/21)

    Język postępowania: francuski

    Sąd odsyłający

    Cour de cassation

    Strony w postępowaniu karnym przed sądem krajowym

    Bouygues travaux publics, Elco construct Bucarest, Welbond armatures

    Sentencja

    Artykuł 11 ust. 1 lit. a), art. 12a pkt 2 lit. a) i art. 12a pkt 4 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72 z dnia 21 marca 1972 r. w sprawie wykonywania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, w brzmieniu zmienionym i uaktualnionym rozporządzeniem Rady (WE) nr 118/97 z dnia 2 grudnia 1996 r., zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 647/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 kwietnia 2005 r., oraz art. 19 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego należy interpretować w ten sposób, że zaświadczenie E 101, wydane przez właściwą instytucję państwa członkowskiego na podstawie art. 14 pkt 1 lit. a) lub art. 14 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, w brzmieniu zmienionym i uaktualnionym rozporządzeniem nr 118/97, zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 1606/98 z dnia 29 czerwca 1998 r., pracownikom wykonujących swą działalność na terytorium innego państwa członkowskiego, oraz zaświadczenie A 1, wydane tym pracownikom przez tę instytucję na podstawie art. 12 ust. 1 lub art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, zmienionego przez rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 465/2012 z dnia 22 maja 2012 r., jest wiążące dla sądów tego państwa członkowskiego wyłącznie w odniesieniu do kwestii związanych z zabezpieczeniem społecznym.


    (1)  Dz.U. C 103 z 18.3.2019.


    Top