8.5.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 144/31

1)

Czy zgodnie z art. 21 ust. 5 dyrektywy 2003/96/WE (1) i dla jego celów jednostki produkujące energię elektryczną na swoje własne potrzeby muszą być drobnymi producentami, aby być uznanymi za dystrybutorów i aby być objętymi podatkiem na podstawie art. 21 ust. 5 akapit pierwszy owej dyrektywy, a pozostałe jednostki (które nie są drobnymi producentami) produkujące energię elektryczną na własne potrzeby są wykluczone z kategorii dystrybutorów, czy też za dystrybutorów podlegających podatkowi na podstawie art. 21 ust. 5 akapit pierwszy owej dyrektywy należy uznać wszystkie jednostki produkujące energię elektryczną na własne potrzeby (niezależnie od ich rozmiarów, względnie od tego, czy wykonują to w ramach działalności gospodarczej głównej, czy też ubocznej), które nie podlegają wyłączeniu jako drobni producenci w rozumieniu art. 21 ust. 5 akapit trzeci zdanie drugie wskazanej dyrektywy?

2)

W szczególności, czy jednostka tego rodzaju, jak ta, o której mowa w postępowaniu głównym, będąca dużym producentem energii elektrycznej, i która wytwarza około 9 % krajowej energii elektrycznej dla celów jej sprzedaży do sieci krajowej, może zostać uznana za „jednostkę produkująca energię elektryczną na swoje własne potrzeby” w rozumieniu art. 21 ust. 5 dyrektywy nr 2003/96/WE, gdy jedynie mała część energii elektrycznej produkowanej przez nią jest używana do celów jej własnej produkcji nowej energii elektrycznej, co stanowi integralną część jej procesu produkcyjnego?