EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62016TN0165
Case T-165/16: Action brought on 18 April 2016 — Ryanair and Airport Marketing Services v Commission
Sprawa T-165/16: Skarga wniesiona w dniu 18 kwietnia 2016 r. – Ryanair i Airport Marketing Services/Komisja
Sprawa T-165/16: Skarga wniesiona w dniu 18 kwietnia 2016 r. – Ryanair i Airport Marketing Services/Komisja
Dz.U. C 222 z 20.6.2016, p. 24–25
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
20.6.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 222/24 |
Skarga wniesiona w dniu 18 kwietnia 2016 r. – Ryanair i Airport Marketing Services/Komisja
(Sprawa T-165/16)
(2016/C 222/30)
Język postępowania: angielski
Strony
Skarżące: Ryanair Ltd (Dublin, Irlandia), Airport Marketing Services Ltd (Dublin) (przedstawiciele: G. Berrisch, E. Vahida i I. Metaxas-Maragkidis, adwokaci, oraz B. Byrne, Solicitor)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Skarżące wnoszą do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 4 i art. 2–4 decyzji Komisji UE 2016/287 z dnia 15 października 2014 r. w sprawie pomocy państwa nr SA.26500 – (2012/C) (ex 2011/NN, ex CP 227/2008) wdrożonej przez Niemcy na rzecz Flughafen Altenburg-Nobitz GmbH i Ryanair Ltd (Dz.U. 2016 L 59, s.22), oraz |
— |
obciążenie Komisji kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi skarżące podnoszą cztery zarzuty.
1. |
Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia w decyzji art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, zasady dobrej administracji oraz prawa skarżących do obrony, ponieważ Komisja nie zezwoliła skarżącym na dostęp do akt dochodzenia i nie umożliwiła im skutecznego przedstawienia ich stanowiska. |
2. |
Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE, jako że Komisja nie wykazała selektywnego charakteru pomocy. |
3. |
Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE, jako że Komisja błędnie uznała, iż porozumienia między portem lotniczym a skarżącymi zapewniły korzyść tym ostatnim. Komisja niesłusznie odmówiła przyjęcia analizy porównawczej zaproponowanej przez skarżące, a ponadto dopuściła się oczywistych błędów w ocenie i nie przedstawiła uzasadnienia w swej analizie rentowności, ponieważ nie przypisała odpowiedniej wartości usługom marketingowym świadczonym na podstawie umów o świadczenie usług marketingowych, niesłusznie odrzuciła rozumowanie dotyczące decyzji portu lotniczego o nabyciu usług marketingowych, błędnie odrzuciła możliwość, że część usług marketingowych mogła zostać zakupiona dla realizacji celów interesu ogólnego, oparła swoje wnioski dotyczące obliczenia rentowności na niepełnych, niewiarygodnych i nieodpowiednich danych oraz niesłusznie pominęła szersze korzyści wynikające z umowy o świadczenie usług lotniskowych zawartej między portem lotniczym a Ryanairem. |
4. |
Zarzut czwarty, podniesiony posiłkowo, dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE i art. 108 ust. 2 TFUE, jako że Komisja dopuściła się oczywistego błędu w ocenie oraz naruszyła prawo, uznając, iż pomoc dla Ryanaira i AMS była równa łącznym krańcowym stratom lotniska (obliczonym przez Komisję), a nie faktycznej korzyści dla Ryanaira oraz AMS. Komisja powinna była zbadać, w jakim zakresie rzekoma korzyść została rzeczywiście przeniesiona na pasażerów Ryanaira. Ponadto Komisja nie określiła ilościowo jakiejkolwiek przewagi konkurencyjnej, jaką Ryanair uzyskał dzięki rzekomej pomocy, i nie wyjaśniła należycie, dlaczego odzyskanie określonej w decyzji kwoty pomocy było konieczne do zapewnienia przywrócenia sytuacji sprzed przyznania pomocy. |