10.8.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 262/2

1)

Zważywszy że włoski ustawodawca wykonał uprawnienie przewidziane przez art. 90 ust. 2 i 185 ust. 2 akapit 2 dyrektywy 2006/11/2/WE (1) (zaś, przed jej przyjęciem, przez art. 11 część C ust. 1 i 20 ust. 1 lit. b) drugi akapit dyrektywy 77/388/EWG (2)), odnoszące się odpowiednio do zmiany polegającej na obniżeniu podstawy opodatkowania i do korekty podatku VAT obciążającego transakcje podlegające opodatkowaniu w przypadku braku zapłaty w całości lub w części za świadczenie wzajemne określone pomiędzy stronami, czy nałożenie ograniczeń które uniemożliwiają lub czynią nadmiernie uciążliwym dla podatnika odzyskanie podatku związanego ze świadczeniem wzajemnym, które nie zostało zapłacone w całości lub w części pozostaje w zgodzie z zasadami proporcjonalności i skuteczności, zagwarantowanymi przez TFUE i z zasadą neutralności, która reguluje stosowanie podatku VAT?

2)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie, czy z przywołanymi wyżej zasadami zgodny jest przepis – taki jak art. 26 ust. 2 Decreto del Presidente della Repubblica nr 633/1972 – który, w praktyce organów podatkowych państwa członkowskiego Unii, uzależnia uprawnienie do odzyskania podatku od przedstawienia dowodu uprzedniego zastosowania procedur upadłościowych lub czynności windykacyjnych, które okazały się bezskuteczne, także kiedy takie czynności są w sposób oczywisty nieopłacalne biorąc pod uwagę kwotę żądanej wierzytelności, perspektywy jej odzyskania oraz koszty czynności windykacyjnych lub procedur upadłościowych?