This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52015XG0109(01)
The information referring to Article 76 of Regulation (EU) No 1215/2012 of the European Parliament and of the Council on jurisdiction and the recognition and enforcement of judgments in civil and commercial matters
Informacje, o których mowa w art. 76 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych
Informacje, o których mowa w art. 76 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych
Dz.U. C 4 z 9.1.2015, p. 2–14
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
9.1.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 4/2 |
Informacje, o których mowa w art. 76 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych
(2015/C 4/02)
Wykaz 1
Przepisami jurysdykcyjnymi, o których mowa w art. 5 ust. 2 i art. 6 ust. 2, są następujące przepisy:
— |
w Belgii – brak, |
— |
w Bułgarii – art. 4 ust. 1 pkt 2 bułgarskiego kodeksu prawa prywatnego międzynarodowego, |
— |
w Republice Czeskiej – ustawa nr 91/2012 o prawie prywatnym międzynarodowym, w szczególności jej art. 6, |
— |
w Danii – art. 246 ust. 2 i 3 ustawy o wymiarze sprawiedliwości, |
— |
w Niemczech – art. 23 kodeksu postępowania cywilnego, |
— |
w Estonii – art. 86 (właściwość sądu miejsca położenia nieruchomości) kodeksu postępowania cywilnego, o ile roszczenie nie dotyczy tej nieruchomości należącej do tej osoby; art. 100 (wniosek o zakończenie stosowania standardowych klauzul umownych) kodeksu postępowania cywilnego, o ile powództwo wnoszone jest do sądu, na którego obszarze właściwości zastosowano standardową klauzulę umowną, |
— |
w Grecji – art. 40 kodeksu postępowania cywilnego, |
— |
w Hiszpanii – brak, |
— |
we Francji – art. 14 i 15 kodeksu cywilnego, |
— |
w Chorwacji – art. 54 ustawy o rozwiązywaniu kolizji przepisów z przepisami innych państw w niektórych stosunkach, |
— |
w Irlandii – przepisy umożliwiające oparcie jurysdykcji na fakcie doręczenia pozwanemu dokumentu wszczynającego postępowanie podczas jego czasowej obecności w Irlandii, |
— |
we Włoszech – art. 3 i 4 ustawy 218 z dnia 31 maja 1995 r., |
— |
na Cyprze – art. 21 ustawy o sądach (ustawa 14/60), |
— |
na Łotwie – art. 27 ust. 2, art. 28 ust. 3, art. 28 ust. 5, art. 28 ust. 6 oraz art. 28 ust. 9 kodeksu postępowania cywilnego, |
— |
na Litwie – art. 783 ust. 3, art. 787, art. 789 ust. 3 kodeksu postępowania cywilnego, |
— |
w Luksemburgu – art. 14 i 15 kodeksu cywilnego, |
— |
na Węgrzech – art. 57 lit. a) dekretu legislacyjnego nr 13 z 1979 r. o prawie prywatnym międzynarodowym, |
— |
na Malcie – art. 742, 743 i 744 kodeksu organizacji i postępowania cywilnego (rozdział 12 zbioru praw Malty) oraz art. 549 kodeksu handlowego (rozdział 13 zbioru praw Malty), |
— |
w Niderlandach – brak, |
— |
w Austrii – art. 99 ustawy o właściwości sądów, |
— |
w Polsce – art. 11037§ 4 Kodeksu postępowania cywilnego i art. 1110 Kodeksu postępowania cywilnego, w zakresie, w jakim określa właściwość sądów polskich wyłącznie na podstawie jednej z następujących okoliczności dotyczącej wnioskodawcy: obywatelstwo polskie, miejsce zamieszkania, miejsce zwykłego pobytu lub siedziba statutowa, |
— |
w Portugalii – art. 63 ust. 1 kodeksu postępowania cywilnego w zakresie, w jakim ustanawia jurysdykcję eksterytorialną sądów, np. sądu miejsca, w którym mieści się oddział, agencja, biuro, delegacja lub przedstawicielstwo (jeśli znajduje się w Portugalii), w przypadku gdy wniosek dotyczy doręczenia do siedziby (jeśli znajduje się za granicą) oraz art. 10 kodeksu pracy w zakresie, w jakim ustanawia jurysdykcję ekstraterytorialną, np. sądu w miejscu zamieszkania wnioskodawcy w przypadku postępowań na podstawie umowy o pracę wszczynanych przez pracownika przeciwko pracodawcy, |
— |
w Rumunii – art. 1065–1081 w tytule I „Międzynarodowa jurysdykcja sądów rumuńskich” w księdze VII „Międzynarodowe postępowanie cywilne” ustawy nr 134/2010 kodeks postępowania cywilnego, |
— |
na Słowenii – art. 58 ustawy o prawie prywatnym międzynarodowym i ustawy o postępowaniach, |
— |
na Słowacji – art. 37–37e ustawy nr 97/1963 Z. Prawo prywatne międzynarodowe i odnośne przepisy wykonawcze, |
— |
w Finlandii – rozdział 10 art. 18 ust. 1 akapit 1 i 2 kodeksu postępowania sądowego, |
— |
w Szwecji – rozdział 10 art. 3 zdanie pierwsze kodeksu postępowania sądowego, |
— |
w Zjednoczonym Królestwie:
|
Takie same zasady mają zastosowanie na Gibraltarze.
Wykaz 2
Zasady powiadamiania strony trzeciej, o których mowa w art. 65, są następujące:
— |
w Belgii – nie dotyczy, |
— |
w Bułgarii – nie dotyczy, |
— |
w Republice Czeskiej – nie dotyczy, |
— |
w Danii – nie dotyczy, |
— |
w Niemczech – art. 68 oraz 72–74 kodeksu postępowania cywilnego, |
— |
w Estonii – art. 212–216 kodeksu postępowania cywilnego, |
— |
w Grecji – nie dotyczy, |
— |
w Hiszpanii – nie dotyczy, |
— |
we Francji – nie dotyczy, |
— |
w Chorwacji – art. 211 kodeksu postępowania cywilnego, |
— |
w Irlandii – nie dotyczy, |
— |
we Włoszech – nie dotyczy, |
— |
na Cyprze – zasada nr 10 zasad postępowania cywilnego dotycząca postępowania wobec osób trzecich, |
— |
na Łotwie – art. 78, 79, 80, 81 oraz 75 Kodeksu postępowania cywilnego, |
— |
na Litwie – art. 46 i 47 litewskiego kodeksu postępowania cywilnego, |
— |
w Luksemburgu – nie dotyczy, |
— |
na Węgrzech – art. 58–60 lit. a) ustawy III z 1952 r. o kodeksie postępowania cywilnego dotyczącego powiadamiania strony trzeciej, |
— |
na Malcie – art. 960–962 kodeksu organizacji i postępowania cywilnego (rozdział 12 zbioru praw Malty), |
— |
w Niderlandach – nie dotyczy, |
— |
w Austrii – art. 21 kodeksu postępowania cywilnego, |
— |
w Polsce – art. 84 i 85 Kodeksu postępowania cywilnego dotyczące przypozwania, |
— |
w Portugalii – nie dotyczy, |
— |
w Rumunii – nie dotyczy, |
— |
na Słowenii – art. 204 kodeksu postępowania cywilnego dotyczący przypozwania, |
— |
na Słowacji – nie dotyczy, |
— |
w Finlandii – nie dotyczy, |
— |
w Szwecji – nie dotyczy, |
— |
w Zjednoczonym Królestwie – nie dotyczy. |
Wykaz 3
Konwencje, o których mowa w art. 69, są następujące:
— |
w Austrii:
|
— |
w Belgii:
|
— |
w Bułgarii:
|
— |
w Republice Czeskiej:
|
— |
w Danii: Konwencja pomiędzy Danią, Finlandią, Islandią, Norwegią i Szwecją o uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych (Konwencja Nordycka o orzeczeniach), podpisana w Kopenhadze dnia 11 października 1977 r., |
— |
w Niemczech:
|
— |
w Estonii:
|
— |
w Grecji:
|
— |
w Hiszpanii:
|
— |
we Francji:
|
— |
w Chorwacji:
|
— |
w Irlandii – brak, |
— |
we Włoszech:
|
— |
na Cyprze:
|
— |
na Łotwie:
|
— |
na Litwie:
|
— |
w Luksemburgu:
|
— |
na Węgrzech:
|
— |
na Malcie – brak, |
— |
w Niderlandach:
|
— |
w Polsce:
|
— |
w Portugalii – Konwencja między Republiką Czechosłowacką a Portugalią w sprawie uznawania i wykonywania orzeczeń sądów, podpisana w Lizbonie dnia 23 listopada 1927 r., |
— |
w Rumunii:
|
— |
w Słowenii:
|
— |
na Słowacji:
|
— |
w Finlandii:
|
— |
w Szwecji:
|
— |
w Zjednoczonym Królestwie:
|