This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62013CN0620
Case C-620/13 P: Appeal brought on 27 November 2013 by British Telecommunications plc against the judgment of the General Court (Eighth Chamber) delivered on 16 September 2013 in Case T-226/09: British Telecommunications plc v European Commission
Sprawa C-620/13 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 16 września 2013 r. w sprawie T-226/09, British Telecommunications plc przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 27 listopada 2013 r. przez British Telecommunications plc
Sprawa C-620/13 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 16 września 2013 r. w sprawie T-226/09, British Telecommunications plc przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 27 listopada 2013 r. przez British Telecommunications plc
Dz.U. C 61 z 1.3.2014, pp. 3–4
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
1.3.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 61/3 |
Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 16 września 2013 r. w sprawie T-226/09, British Telecommunications plc przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 27 listopada 2013 r. przez British Telecommunications plc
(Sprawa C-620/13 P)
2014/C 61/05
Język postępowania: angielski
Strony
Wnoszący odwołanie: British Telecommunications plc (przedstawiciele: J. Holmes, Barrister i H. Legge QC)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska i BT Pension Scheme Trustees Ltd
Żądania wnoszącego odwołanie
|
— |
uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie, w jakim dotyczy on podniesionych przez wnoszącego odwołanie w skardze do Sądu zarzutów pierwszego i drugiego; |
|
— |
uwzględnienie tych zarzutów jako zasadnych; |
|
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2009/703/WE z dnia 11 lutego 2009 r. (1) oraz |
|
— |
obciążenie Komisji kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Wnoszący odwołanie podnosi trzy zarzuty na poparcie odwołania.
W ramach zarzutu pierwszego wnoszący odwołanie podnosi, że w zaskarżonym wyroku Sąd przedstawił własne argumenty, których nie zawiera decyzja Komisji, dla odrzucenia niektórych dodatkowych zobowiązań przy ocenie selektywności. Sąd tym samym starał się w niedopuszczalny sposób zastąpić rozumowanie Komisji swym własnym rozumowaniem przy dokonywaniu oceny istnienia selektywnej korzyści na rzecz wnoszącego odwołanie.
W ramach zarzutu drugiego wnoszący odwołanie podnosi, że w każdym razie własne argumenty Sądu naruszają prawo, ponieważ, odrzucając dodatkowe zobowiązania Sąd zastosował nieprawidłowe kryterium prawne; ponadto argumenty, na których Sąd się oparł, były albo nieistotne pod względem prawnym, albo przeinaczały dowody.
W ramach zarzutu trzeciego wnoszący odwołanie utrzymuje, że Sąd naruszył prawo przy badaniu argumentów przyjętych przez Komisję dla odrzucenia niektórych dodatkowych zobowiązań, uznając te argumenty za istotne z prawnego punktu widzenia i wystarczające do potwierdzenia decyzji Komisji. Badanie dokonane przez Sąd jest niewystarczające. W niektórych kwestiach nie jest jasne, czy Sąd podziela tok rozumowania Komisji, a jeśli ma to miejsce, to na jakiej podstawie. W pozostałych kwestiach Sąd uwzględnia czynniki, które są nieistotne pod względem prawnym i zastępuje rozumowanie Komisji swym własnym rozumowaniem.
(1) Decyzja Komisji z dnia 11 lutego 2009 r. w sprawie pomocy państwa C 55/07 (ex NN 63/07, CP 106/06) udzielonej przez Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej — Gwarancja publiczna udzielona BT (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 685) (Dz.U. L 242, s. 21).