10.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 233/11

—

orzeczenie:

1)

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia prawa, jako że Sąd do spraw Służby Publicznej (SSP) oparł swój wyrok na sprawozdaniach z przebiegu kariery zawodowej, które sam uznał za niepodlegające uwzględnieniu (pkt 55, 56, 73 i 87 zaskarżonego wyroku).

2)

Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa, jako że dokonując oceny krzywdy i naruszenia zasady proporcjonalności SSP ograniczył wysokość krzywdy do 15 000 EUR, biorąc pod uwagę jedynie szczególnie istotne opóźnienie w sporządzaniu różnych sprawozdań z przebiegu kariery zawodowej oraz ograniczył zakres krzywdy do okresu, w którym wnosząca odwołania pozostawała jest w służbie czynne, nie biorąc pod uwagę innych czynników, takich jak stan niepewności i zaniepokojenia wnoszącej odwołanie co do jej przyszłości zawodowej poza okresem w którym pozostawała jeszcze w służbie czynnej (pkt 63 i 83 oraz nast. zaskarżonego wyroku).

3)

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa, jako że, po pierwsze, w ramach oceny szkody wynikającej z utraty szansy na awans i naruszenia obowiązku uzasadnienia SSP nie mógł sformułować — jedynie na podstawie zasług i progów awansu — wniosku, iż prawdopodobieństwo awansu było niewielkie i, po drugie, że SSP ocenił szkodę związaną z utratą szansy na awans na kwotę 4 000 EUR w sposób ryczałtowy, bez podania żadnego uzasadnienia co do rozumowania, które doprowadziło go do tego wniosku (pkt 71-73 i 89 oraz następne zaskarżonego wyroku).