This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62012CN0560
Case C-560/12 P: Appeal brought on 5 December 2012 by Wam Industriale SpA against the judgment of the General Court (Fifth Chamber) delivered on 27 September 2012 in Case T-303/10 Wam Industriale v Commission
Sprawa C-560/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 27 września 2012 r. w sprawie T-303/10 Wam Industriale przeciwko Komisji, wniesione w dniu 5 grudnia 2013 r. przez Wam Industriale SpA
Sprawa C-560/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 27 września 2012 r. w sprawie T-303/10 Wam Industriale przeciwko Komisji, wniesione w dniu 5 grudnia 2013 r. przez Wam Industriale SpA
Dz.U. C 63 z 2.3.2013, pp. 8–9
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
2.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 63/8 |
Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 27 września 2012 r. w sprawie T-303/10 Wam Industriale przeciwko Komisji, wniesione w dniu 5 grudnia 2013 r. przez Wam Industriale SpA
(Sprawa C-560/12 P)
2013/C 63/15
Język postępowania: włoski
Strony
Wnoszący odwołanie: Wam Industriale SpA (przedstawiciele: E. Giuliani i R. Bertoni, avvocati)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
|
— |
Uchylenie wyroku z dnia 27 września 2012 r., notyfikowanego w dniu 1 października 2012 r., wydanego przez Sąd w sprawie T-303/10, mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2010 C(2010) 1711 z dnia 24 marca 2010 r. w sprawie pomocy państwa C 4/2003 (ex NN 102/2002) udzielonej przez Włochy na rzecz Wam SpA (Dz.U. 2011, L 57, s. 29); |
|
— |
Stwierdzenie, w oparciu o przedstawione uzasadnienie, nieważności wyżej wspomnianej decyzji Komisji Europejskiej 2011/134/UE, oraz stwierdzenie, że pomoc przewidziana w umowie z 1995 r. i w umowie z 200 r. jest zgodna ze wspólnym rynkiem. |
|
— |
obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Naruszenie art. 107 ust. 1 i art. 266 TFUE, oczywisty błąd w ocenie i naruszenie art. 296 TFUE ze względu na to, że Komisja Europejska nie zastosowała się do wyroków Sądu i Trybunału stwierdzających nieważność decyzji Komisji Europejskiej z dnia 19 maja 2004 r., wydając nową decyzję w sprawie tej samej pomocy państwa, pomimo że stwierdzenie nieważności poprzedniej decyzji nie dotyczyło uchybień formalnych ani proceduralnych.
Naruszenia art. 107 ust. 1 i art. 108 ust. 1 TFUE oraz art. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 659/1999 (1) i art. 296 TFU poprzez uznanie, że rzekoma pomoc państwa wchodziła w zakres stosowania art. 108 TFUE, podczas gdy chodziło o pomoc służącą wejściu na rynki pozaunijne; poprzez nieuwzględnienie okoliczności, że rzekoma pomoc państwa została przyznana na podstawie włoskiej ustawy nr 394 z dnia 29 lipca 1981 r., która była zgłoszona Komisji Europejskiej, choć zgłoszenie to nie miało charakteru prewencyjnego zgodnie z art. 108 ust. 3 TFUE; oraz poprzez nieuwzględnienie faktu, że sporna pomoc została domyślnie zatwierdzona zgodnie z art. 2 ust. 2 i art. 4 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 659/1999.
Naruszenie art. 107 ust. 3 i art. 108 ust. 1 TFUE, a także rozporządzeń (WE) nr 800/2008 (2), 1998/2006 (3), 69/2001 (4) i 70/2001 (5), oraz brak uzasadnienia z naruszeniem art. 296 TFUE ze względu na nieuwzględnienie okoliczności, że sporna pomoc stanowiła zastosowanie systemu ogólnego; ze względu na nieuznanie spornej pomocy za pomoc zgodną z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c), TFUE, ponieważ poprzez ułatwienie internacjonalizacji przedsiębiorstw pomoc ta ułatwiała rozwój przedsiębiorstw wspólnotowych; ze względu na uznanie pomocy za pomoc na rzecz eksportu lub pomoc na rzecz działalności związanej z eksportem, a nie za pomoc służąca ułatwieniu wejścia na rynki państw spoza Unii; oraz ze względu na nieuznanie, że pomoc ta była niższa niż próg zwolnienia przewidziany w rozporządzeniach de minimis.
Naruszenie art. 107 ust. 1 TFUE ze względu na błędną ocenę ekwiwalentu subwencji.
Naruszenie art. 14 rozporządzenia (WE) nr 659/1999 oraz zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań i zasady proporcjonalności, ze względu na nakazanie odzyskania pomocy, pomimo że chodzi o pomoc z zakresu systemu ogólnego z 1981 r., który był znany Komisji i którego żaden organ europejski uznał za niezgodny z prawem.
Naruszenie art. 108 ust. 2 TFUE, rozporządzenia (WE) nr 659/1999 a także zasady dobrej administracji i prawa do obrony, ze względu na udzielenie dodatkowego pouczenia w celu usunięcia braków stwierdzonych przez sąd wspólnotowy i ze względu na uniemożliwienie Wam i władzom włoskim skorzystania z zasady kontradyktoryjności.
Naruszenie zasad dobrej administracji, staranności i troski, ponieważ niniejszy spór trwa dobrych siedemnaście lat od momentu przyznania pierwszej pomocy.