Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32012H0810(01)

    Zalecenie nr S1 z dnia 15 marca 2012 r. dotyczące finansowych aspektów transgranicznego dawstwa narządów od żywych dawców Tekst mający znaczenie dla EOG oraz dla Umowy między WE a Szwajcarią

    Dz.U. C 240 z 10.8.2012, p. 3–4 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Legal status of the document In force

    10.8.2012   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 240/3


    ZALECENIE NR S1

    z dnia 15 marca 2012 r.

    dotyczące finansowych aspektów transgranicznego dawstwa narządów od żywych dawców

    (Tekst mający znaczenie dla EOG oraz dla Umowy między WE a Szwajcarią)

    2012/C 240/04

    KOMISJA ADMINISTRACYJNA DS. KOORDYNACJI SYSTEMÓW ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO,

    uwzględniając art. 72 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (1), zgodnie z którym Komisja Administracyjna odpowiada za rozpatrywanie wszelkich spraw administracyjnych lub pytań dotyczących wykładni, wynikających z przepisów rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i rozporządzenia (WE) nr 987/2009 (2),

    uwzględniając art. 168 ust. 7 TFUE,

    uwzględniając art. 48 TFUE,

    działając zgodnie z warunkami określonymi w art. 71 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 883/2004,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    Działania Unii są prowadzone przy uwzględnieniu odpowiedzialności państw członkowskich w zakresie określania ich polityki zdrowotnej, jak również organizacji i świadczenia usług zdrowotnych i opieki medycznej.

    (2)

    Działania Unii nie wpływają na krajowe przepisy w zakresie dawstwa i wykorzystania narządów i krwi do celów medycznych.

    (3)

    Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 nie rozstrzyga kwestii zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych z tytułu choroby żywemu dawcy narządu, w przypadku gdy przepisy, którym podlega, wykluczają zwrot kosztów lub nie zapewniają go, a przepisy mające zastosowanie do biorcy narządu nie przewidują zwrotu kosztów poniesionych przez dawcę.

    (4)

    Uznaje się, że przeszczepianie narządów jest racjonalnym pod względem kosztów sposobem leczenia, który przynosi ogromne korzyści dla pacjentów a dawstwo narządów od żywych dawców musi odbywać się w sposób, który minimalizuje ryzyko społeczne dawcy.

    (5)

    Jeżeli przepisy, którym podlega dawca narządu, nie przewidują zwrotu kosztów dla żywych dawców narządów lub ogólnie w odniesieniu do dawstwa żywych narządów, instytucja właściwa biorcy narządu powinna znaleźć humanitarne rozwiązanie ad hoc i dokonać zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych, koniecznych w przypadkach transgranicznego dawstwa narządów od żywych dawców.

    (6)

    Żywy dawca musi mieć możliwość podjęcia samodzielnej decyzji opartej na wszystkich istotnych informacjach i powinien być informowany z wyprzedzeniem o zwrocie kosztów opieki zdrowotnej w odniesieniu do transgranicznego dawstwa narządów i ewentualnej straty dochodów kompensowanej przez świadczenia pieniężne z tytułu choroby,

    ZALECA:

    1.

    władze właściwe dla biorcy narządu, przygotowując dawstwo narządu od żywego dawcy ubezpieczonego w innym państwie członkowskim, lub na nie zezwalając, powinny uwzględnić dostęp żywego dawcy do systemu opieki zdrowotnej z uwagi na problemy związane z procedurą dawstwa;

    2.

    jeżeli przepisy, którym podlega dawca, nie zapewniają mu dostępu do świadczeń rzeczowych z tytułu choroby, władze właściwe dla biorcy narządu znajdują humanitarne rozwiązanie i dokonują zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych koniecznych w przypadkach transgranicznego dawstwa organów od żywych dawców;

    3.

    władza właściwa dla dawcy zapewnia świadczenia pieniężne z tytułu choroby, zgodnie z przepisami stosowanego przez siebie ustawodawstwa, niezależnie od tego, w jakim państwie członkowskim miało miejsce dawstwo narządu lub kto był biorcą narządu. Na gruncie przepisów, którym podlega dawca, ewentualna utrata dochodu związana z dawstwem powinna być traktowana jak każdy inny przypadek niezdolności do pracy, gdyż nie ma powodu, aby traktować niezdolność do pracy związaną z dawstwem inaczej niż inne przypadki niezdolności do pracy z przyczyn medycznych.

    Przewodnicząca Komisji Administracyjnej

    Karin MØHL LARSEN


    (1)  Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1 (sprostowanie w Dz.U. L 200 z 7.6.2004, s. 1).

    (2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.


    Top