This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62011TN0163
Case T-163/11: Action brought on 17 March 2011 — Cofra v OHIM — O2 (can do)
Sprawa T-163/11: Skarga wniesiona w dniu 17 marca 2011 r. — Cofra przeciwko OHIM — O2 (can do)
Sprawa T-163/11: Skarga wniesiona w dniu 17 marca 2011 r. — Cofra przeciwko OHIM — O2 (can do)
Dz.U. C 139 z 7.5.2011, p. 27–28
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
7.5.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 139/27 |
Skarga wniesiona w dniu 17 marca 2011 r. — Cofra przeciwko OHIM — O2 (can do)
(Sprawa T-163/11)
2011/C 139/52
Język skargi: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Cofra Holding AG (Zug, Szwajcaria) (przedstawiciele: adwokaci K.U. Jonas i J. Bogatz)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: O2 Holdings Ltd (Slough, Zjednoczone Królestwo)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
|
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 10 stycznia 2011 r. w sprawie R 246/2009-4; |
|
— |
obciążenie strony skarżącej i — w razie wstąpienia do postępowania — innych jego uczestników kosztami. |
Zarzuty i główne argumenty
Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: O2 Holdings Ltd
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Słowny znak towarowy „can do” dla towarów i usług z klas 9, 16, 25, 35, 36, 38 i 43
Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: Strona skarżąca
Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Graficzny krajowy znak towarowy zawierający element słowny „CANDA”, zarejestrowany dla towarów z klasy 25.
Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Oddalenie sprzeciwu
Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania
Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 15 i 42 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 (1) oraz zasady 22 rozporządzenia (WE) nr 2868/95 (2), ponieważ Izba Odwoławcza, dokonując oceny dowodów używania pozwalającego na utrzymanie praw do znaku zastosowała zbyt ścisłe kryterium i nie uwzględniła w wystarczającym zakresie sytuacji zakładowej w przedsiębiorstwie skarżącej. Dodatkowo naruszenie art. 76 ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009, ponieważ Izba Odwoławcza niesłusznie pominęła rozmaite dokumenty przedstawione celem dowiedzenia używania pozwalającego na utrzymanie praw do znaku, na który powołano się w sprzeciwie. Wreszcie naruszenie art. 75 zdanie 2 rozporządzenia nr 207/2009 z uwagi na to, że Izba Odwoławcza nie poinformowała skarżącej, iż przedstawione przez nią dowody używania wydają się niewystarczające, i nie umożliwiła skarżącej przedstawienia dalszych dowodów na rozprawie.
(1) Rozporządzenie Rady z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 78, s. 1).
(2) Rozporządzenie Komisji z dnia 13 grudnia 1995 r. wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 303, s. 1).