Back to EUR-Lex homepage

EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search
You are here

Document 62011TN0158

Sprawa T-158/11: Skarga wniesiona w dniu 10 marca 2011 r. — Magnesitas de Rubián i in. przeciwko Parlamentowi i Radzie

Dz.U. C 139 z 7.5.2011, p. 25–26 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

7.5.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 139/25

Skarga wniesiona w dniu 10 marca 2011 r. — Magnesitas de Rubián i in. przeciwko Parlamentowi i Radzie

(Sprawa T-158/11)

2011/C 139/48

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Magnesitas de Rubián, SA (Incio, Hiszpania), Magnesitas Navarras, SA (Zubiri, Hiszpania), Ellinikoi Lefkolithoi Anonimos Metalleftiki Viomichaniki Naftiliaki kai Emporiki Etaireia (Ateny, Grecja) (przedstawiciele: adwokaci H. Brokelmann i P. Martínez-Lage Sobredo)

Strona pozwana: Parlament i Rada

Żądania

Przedmiotem postępowania jest stwierdzenie nieważności indywidualnej decyzji zawartej w art. 13 ust. 7 dyrektywy 2010/75/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (Dz.U. L 334, s. 17), w zakresie, w jakim wprowadza się w niej dla państw członkowskich obowiązek przestrzegania konkluzji dotyczących najlepszych dostępnych technik zawartych w pkt 3.5 „Dokumentu referencyjnego dotyczącego najlepszych dostępnych technik w przemysłach cementowym, wapienniczym oraz produkcji tlenku magnezu” (Dz.U. C 166, s. 5) przy określaniu warunków pozwoleń udzielanych przez właściwe organy instalacjom wytwarzającym tlenek magnezu, dla których zgodnie z ww. dyrektywą pozwolenie jest wymagane.

Strona skarżąca wnosi do Sądu:

—

tytułem żądania głównego, o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji,

—

pomocniczo, na wypadek gdyby Sąd nie stwierdził nieważności omawianej decyzji w odniesieniu do pkt 3.5 dokumentu referencyjnego w całości, w każdym razie o stwierdzenie jej nieważności w odniesieniu do pkt 3.5.5.4 dokumentu referencyjnego, w tym zwłaszcza poziomu emisji określonego w tabeli 3.11. oraz

—

w każdym razie, o obciążenie Parlamentu Europejskiego i Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi 4 zarzuty.

1)

Zarzut pierwszy dotyczący braku właściwości Komisji Europejskiej.

Skarżące podnoszą w tym względzie, że Unia Europejska nie posiada kompetencji do objęcia produkcji tlenku magnesu dokumentem referencyjnym.

2)

Zarzut drugi dotyczący istnienia istotnych braków formalnych, a konkretnie:

—

braku poinformowania skarżących o otwarciu postępowania w sprawie opracowania dokumentu referencyjnego i opóźnienia w przystąpieniu przez nich do tego postępowania,

—

braku w dokumencie referencyjnym „split views” przedstawionych przez skarżące,

—

niedochowania terminu wyznaczonego na analizę ostatecznego projektu dokumentu referencyjnego.

3)

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 1 dyrektywy 2008/1/WE dotyczącej zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli.

Skarżące podnoszą w tym względzie, że dokument referencyjny narusza cel określony w art. 1 wspomnianej dyrektywy, polegający na ochronie środowiska jako całości, a tym samym naruszają go także konkluzje zawarte w pkt 3.5 wspomnianego dokumentu referencyjnego, którym zaskarżona decyzja nadaje moc wiążącą.

4)

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia ogólnej zasady równego traktowania, ponieważ zaskarżona decyzja traktuje w taki sam sposób przedsiębiorstwa znajdujące się w odmiennej sytuacji.
Top