Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62011TN0003

    Sprawa T-3/11: Skarga wniesiona w dniu 4 stycznia 2011 r. — Republika Portugalska przeciwko Komisja Europejska

    Dz.U. C 139 z 7.5.2011, p. 18–19 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    7.5.2011   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 139/18


    Skarga wniesiona w dniu 4 stycznia 2011 r. — Republika Portugalska przeciwko Komisja Europejska

    (Sprawa T-3/11)

    2011/C 139/36

    Język postępowania: portugalski

    Strony

    Strona skarżąca: Republika Portugalska (przedstawiciele: L. Inez Fernandes, M. Figueiredo i J. Saraiva de Almeida, pełnomocnicy)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania strony skarżącej

    Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 4 listopada 2010 r. wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) w zakresie, w jakim z powodu „Niedociągnięć w systemie LPIS-GIS w zakresie kontroli na miejscu oraz w naliczaniu sankcji” zastosowała ona korekty finansowe poszczególnych środków, wyłączając z finansowania Unii Europejskiej kwotę 40 690 655,11 EUR w odniesieniu do wydatków zadeklarowanych przez skarżącą w latach 2005, 2006 i 2007;

    obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi dziesięć zarzutów.

    1)

    Pierwszy zarzut dotyczący oczywistego błędu Komisji polegającego na nieuwzględnieniu dowodów przedstawionych przez organy portugalskie dotyczące kontroli w ramach LPIS-GIS, na podstawie analizy ryzyka, o których mowa w art. 27 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004.

    2)

    Drugi zarzut dotyczy oczywistego błędu Komisji polegającego na nieuwzględnieniu dowodów przedstawionych przez organy portugalskie dotyczących zwiększenia ilości kontroli w ramach LPIS-GIS na podstawie przepisów art. 26 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004.

    3)

    Trzeci zarzut dotyczący oczywistego błędu Komisji polegającego na nieuwzględnieniu dowodów przedstawionych przez organy portugalskie dotyczących zwiększenia ilości kontroli w ramach LPIS-GIS w wykonaniu zasady 75 %/90 %, o których mowa w art. 24 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004.

    4)

    Czwarty zarzut dotyczącego oczywistego błędu Komisji w ocenie poważnej i rozsądnej wątpliwości co do istnienia niepełnych lub niewystarczających kontroli, opartej na jedynym przypadku włączenia autostrady do wybranej powierzchni.

    5)

    Piąty zarzut dotyczący oczywistego błędu Komisji w stosowaniu „Wytycznych dotyczących obliczania skutków finansowych podczas przygotowania decyzji o rozliczaniu rachunków Sekcji Gwarancji EFOGR” zawartych w dokumencie nr VI/5330/97, z czym wiąże się naruszenie zasady równości państw członkowskich.

    6)

    Szósty zarzut dotyczący oczywistego błędu Komisji w zastosowaniu korekt finansowych wychodzących poza wydatki dotyczące Systemu Jednolitej Płatności, za rok 2006, obejmując tym samym wszystkie środki z pierwszego i drugiego filara.

    7)

    Siódmy zarzut dotyczącego oczywistego błędu Komisji polegającego na nieuwzględnieniu w dziedzinie dotyczącej „obliczania sankcji” elementów przedstawionych przez organy portugalskie, z których wynika spełnienie postanowień art. 49 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004, jak również brak istnienia ryzyka dla Funduszu, z którego to względu zaskarżona decyzja stanowi w tej kwestii ponadto naruszenie zasady proporcjonalności.

    8)

    Ósmy zarzut dotyczący oczywistego błędu Komisji w przypisaniu zarzucanego uchybienia wobec dowodów przedstawionych przez organy portugalskie wskazujące na pełne wykonanie postanowień art. 53 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004.

    9)

    Dziewiąty zarzut dotyczący oczywistego błędu Komisji polegającego na nieuwzględnieniu dowodów przedstawionych przez organy portugalskie wskazujące na przestrzeganie art. 21 rozporządzenia nr 2237/2003 w roku 2004 i art. 13 ust. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004 w 2005 r. w odniesieniu do kontroli minimalnej gęstości drzew orzechowych.

    10)

    Dziesiąty zarzut dotyczy oczywistego błędu Komisji w zakresie korekt dotyczących kwot wypłaconych w dziedzinie środka „Dodatkowe kwoty pomocy” — premie zwierzęce i kwoty jednolitej płatności wypłacone na podstawie praw szczególnych.


    Top