Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 62010TN0390

    Sprawa T-390/10 P: Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 1 lipca 2010 r. w sprawie F-97/08 Füller-Tomlinson przeciwko Parlamentowi, wniesione w dniu 10 września 2010 r. przez Paulette Füller-Tomlinson

    Dz.U. C 301 z 6.11.2010, p. 47–48 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    6.11.2010   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 301/47

    Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 1 lipca 2010 r. w sprawie F-97/08 Füller-Tomlinson przeciwko Parlamentowi, wniesione w dniu 10 września 2010 r. przez Paulette Füller-Tomlinson

    (Sprawa T-390/10 P)

    ()

    2010/C 301/75

    Język postępowania: francuski

    Strony

    Wnoszący odwołanie: Paulette Füller-Tomlinson (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: adwokat L. Levi)

    Druga strona postępowania: Parlament Europejski

    Żądania wnoszącego odwołanie

    —

    uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie F-97/08;

    —

    w konsekwencji, uwzględnienie żądań przedstawionych przez wnoszącą odwołanie w pierwszej instancji i w efekcie,

    —

    stwierdzenie nieważności decyzji kierownika wydziału ds. emerytur i zabezpieczenia społecznego z dnia 9 kwietnia 2008 r. określającej w swoim art. 3 stopień trwałej częściowej niezdolności do pracy w następstwie choroby o podłożu zawodowym na 20 %;

    —

    w razie potrzeby, stwierdzenie nieważności decyzji oddalającej zażalenie, podjętej w dniu 26 sierpnia 2008 r. a doręczonej w dniu 28 sierpnia 2008 r.;

    —

    tytułem żądania ewentualnego, zasądzenie od pozwanego zapłaty kwoty 12 000 EUR tytułem naprawienia krzywdy;

    —

    obciążenie strony pozwanej całością kosztów postępowania.

    —

    obciążenie drugiej strony postępowania całością kosztów postępowania w obydwu instancjach.

    Zarzuty i główne argumenty

    W drodze niniejszego odwołania wnosząca je domaga się uchylenia wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej (SSP) z dnia 1 lipca 2010 r. wydanego w sprawie F-97/08 Füller-Tomlinson przeciwko Parlamentowi, w którym skarga wnoszącej odwołanie mająca na celu między innymi stwierdzenie nieważności decyzji Parlamentu Europejskiego określającej stopień trwałej niezdolności do pracy w następstwie choroby o podłożu zawodowym na 20 % w oparciu o europejską skalę oceny uszczerbku na zdrowiu fizycznym i psychicznym dla celów medycznych została oddalona.

    Na poparcie odwołania wnosząca je podnosi kilka zarzutów dotyczących:

    —

    naruszenia przez sąd zakresu kontroli zgodności z prawem warunków ustanowionych w przepisach dotyczących zakresu ubezpieczenia przyjętych na podstawie art. 73 regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej, ponieważ kontrola, której dokonał SSP ograniczyła się do oczywistych błędów w ocenie i przekroczenia przez instytucje zakresu przysługujących im ocennych uprawnień dyskrecjonalnych, podczas gdy powinna ona mieć charakter całkowity obejmując zgodność z prawem merytorycznych uregulowań aktu;

    —

    naruszenia kontroli oczywistych błędów w ocenie, błędnej interpretacji akt sprawy, naruszenia przez sąd orzekający w pierwszej instancji obowiązku uzasadnienia oraz naruszenia art. 73 regulaminu pracowniczego i przepisów dotyczących zakresu ubezpieczenia:

    —

    SSP nie wziął pod uwagę rozwoju wydarzeń podczas rozprawy w odniesieniu do poszerzenia zakresu zarzutów podniesionych w skardze;

    —

    SSP uznał między innymi, że swoboda decyzyjna lekarza odnosi się wyłącznie do ustaleń patologicznych a nie do ustalenia stopnia niezdolności do pracy stwierdzając tym samym, że europejska skala oceny uszczerbku na zdrowiu fizycznym i psychicznym ograniczająca w niniejszym przypadku stopień niezdolności do pracy do 20 % ma charakter wiążący, podczas gdy komisja lekarska stwierdziła, że stopień niezdolności do pracy wnoszącej odwołanie wynosi 100 %;

    —

    naruszenia reguł odnoszących się do pojęcia rozsądnego terminu i błędnej interpretacji akt sprawy, ponieważ SSP powołał się na badanie lekarskie, które nigdy się nie odbyło aby następnie stwierdzić, że terminy rozpatrywania akt wnoszącej odwołanie nie przekroczyły rozsądnego zakresu.
    Top