Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62010CN0397

Sprawa C-397/10: Skarga wniesiona w dniu 4 sierpnia 2010 r. — Komisja Europejska przeciwko Królestwu Belgii

Dz.U. C 301 z 6.11.2010, p. 8–8 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

6.11.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 301/8


Skarga wniesiona w dniu 4 sierpnia 2010 r. — Komisja Europejska przeciwko Królestwu Belgii

(Sprawa C-397/10)

()

2010/C 301/10

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: J.-P. Keppenne i I.V. Rogalski, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Królestwo Belgii

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie że nakładając następujące obowiązki dotyczące działalności agencji pracy czasowej: wyłączność działalności polegającej na dostawie pracy w przedmiocie działalności przedsiębiorstwa (na obszarze regionu Bruksela-Stolica) szczególna forma prawna (na obszarze regionu Bruksela-Stolica) oraz posiadanie minimalnego kapitału zakładowego w wysokości 30 987 EUR (w regionie Flandria), Królestwo Belgii uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 56 TFUE;

obciążenie Królestwa Belgii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu skargi Komisja podnosi trzy zarzuty dotyczące naruszenia art. 56 traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

W pierwszym zarzucie skarżąca twierdzi, że wymóg wyłączności działalności polegającej na dostawie pracy w przedmiocie działalności przedsiębiorstwa stanowi znaczną przeszkodę dla przedsiębiorstw z siedzibą w innych państwach członkowskich, które są upoważnione do wykonywania tam działalności o innym charakterze. Środek ten zobowiązuje bowiem rzeczone przedsiębiorstwa do dokonania zmiany ich statutu w celu nawet czasowego świadczenia usług, w regionie Bruksela-Stolica.

W drugim zarzucie Komisja podnosi, że obowiązek posiadania przez spółkę z siedzibą w innym państwie członkowskim szczególnej formy lub statusu prawnego stanowi znaczne ograniczenie swobody świadczenia usług. Cel ochrony pracowników, na który tytułem uzasadnienia powołuje się pozwana mógłby bowiem zostać osiągnięty przez środki mniej ograniczające, takie jak obowiązek aby przedsiębiorstwo wykazało, że posiada odpowiednie ubezpieczenie.

W trzecim zarzucie strona skarżąca krytykuje wreszcie przewidziany przez region Flandria obowiązek posiadania minimalnego kapitału zakładowego w wysokości 30 987 EUR, ponieważ wymóg taki oznacza, że niektóre przedsiębiorstwa z siedzibą w innych państwach członkowskich mogłyby być zmuszone do zmiany ich kapitału zakładowego w celu nawet czasowego świadczenia usług w Belgii. Środki mniej ograniczające, takie jak kaucja lub zawarcie umowy ubezpieczenia, umożliwiłyby osiągnięcie celu ochrony pracowników, do jakiego dąży pozwana.


Top