24.5.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 127/9

1.

Dnia 28 listopada 2007 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą postępowania na podstawie art. 81 Traktatu WE. Zgodnie z przepisami art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (1) Komisja niniejszym podaje do wiadomości nazwy stron oraz zasadniczą treść decyzji, wraz z informacjami na temat wszelkich nałożonych kar pieniężnych, uwzględniając jednak uzasadnione prawo przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnicy handlowej.

2.

Pełen tekst omawianej decyzji w wersji nieopatrzonej klauzulą poufności dostępny jest na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji, pod adresem:

http://ec.europa.eu/comm/competition/antitrust/cases/index

3.

Sprawa została otwarta na podstawie informacji krajowych organów ochrony konkurencji. W lutym 2005 r. przeprowadzono kontrole w siedzibach przedsiębiorstw Glaverbel (spółka zależna Asahi; nazwę niedawno zmieniono na AGC Flat Glass Europe), Guardian, Pilkington i Saint-Gobain. Druga tura inspekcji miała miejsce w marcu 2005 r. w siedzibach przedsiębiorstwa Guardian oraz Europejskiej Organizacji Handlu Szkłem Płaskim (GEPVP, European Flat Glass Trade Organisation). Pomiędzy tymi dwoma turami inspekcji, w dniu 2 marca 2005 r. przedsiębiorstwa Asahi i Glaverbel złożyły wniosek o zwolnienie z grzywien, lub o zmniejszenie grzywien.

4.

Do przedsiębiorstw uczestniczących w porozumieniach antykonkurencyjnych skierowano kilka pisemnych wniosków o informacje. Komisja odrzuciła wnioski Asahi i Glaverbel o zwolnienie z grzywien na podstawie pkt 8 obwieszczenia w sprawie złagodzenia kar i poinformowała te przedsiębiorstwa, że zamierza obniżyć o 30–50 % grzywny, które zostaną na nie nałożone.

5.

Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń przyjęto w dniu 9 marca 2007 r. i przekazano stronom. Ustne złożenie wyjaśnień odbyło się 7 czerwca 2007 r. W złożeniu wyjaśnień uczestniczyli tylko przedstawiciele przedsiębiorstw Asahi, Glaverbel i Guardian.

6.

Dowody świadczące o istnieniu kartelu obejmują okres od stycznia 2004 r. do lutego 2005 r.

7.

Ukartowane praktyki można scharakteryzować następująco: ustalanie cen na płaskie szkło na obszarze EOG. Komisja uznaje, że zmowa między przedsiębiorstwami miała postać pojedynczego ogólnego porozumienia i dlatego stanowi pojedyncze naruszenie art. 81 Traktatu WE i art. 53 Porozumienia EOG.

8.

Na posiedzeniach w dniu 16 i 23 listopada 2007 r. Komitet Doradczy ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominującej wydał przychylną opinię.

9.

Adresaci decyzji uczestniczyli w pojedynczym i ciągłym naruszeniu art. 81 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym polegającym na koordynacji podwyżek cen i innych warunków sprzedaży produktów wykonanych ze szkła płaskiego.

10.

Kategorie produktów, których dotyczy decyzja, to produkty ze szkła płaskiego wykorzystywane w budynkach. Obejmują one: szkło typu „float” (produkowane w ramach procesu „float”; jest to podstawowy produkt ze szkła płaskiego stanowiący około 90 % produkcji szkła płaskiego), szkło o niskiej emisyjności (minimalizujące kondensację i utratę ciepła), szkło laminowane (wykorzystywane w specjalnych zastosowaniach wymagających zwiększonych zabezpieczeń), oraz nieprzetworzone lustra (szkło posrebrzane wykorzystywane do produkcji luster).

11.

Szacowana wartość rynkowa tych kategorii produktów sprzedawanych niezależnym klientom w 2004 r. na obszarze EOG wynosiła około 1 700 mln EUR. Udziały w rynku czterech uczestniczących w naruszeniu przedsiębiorstwa szacuje się na co najmniej 80 %.

12.

Adresaci niniejszej decyzji, o których mowa poniżej, uczestniczyli w pojedynczym i ciągłym naruszeniu art. 81 Traktatu WE oraz art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, które obejmowało obszar EOG i które polegało głównie na uzgadnianiu podwyżek cen na obszarze EOG, uzgadnianiu terminów ich ogłoszenia oraz uzgadnianiu cen minimalnych i innych warunków sprzedaży czterech wymienionych kategorii produktów ze szkła płaskiego. Przedsiębiorstwa wymieniały także poufne informacje handlowe.

13.

Decyzja skierowana jest do wymienionych poniżej podmiotów prawnych, które należą do czterech uczestniczących w porozumieniu przedsiębiorstw:

14.

Odpowiedzialność przedsiębiorstw nadrzędnych ustalono ze względu na domniemanie, że spółki te wywierają decydujący wpływ na stanowiące ich całkowitą własność spółki zależne, co potwierdza szereg dodatkowych poszlak.

15.

W celu ustalenia wysokości grzywien Komisja zastosowała zasady określone w wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 23 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1/2003 (Dz.U. C 210 z 1.9.2006, str. 2) (zwane dalej: „Wytycznymi w sprawie grzywien”).

16.

Zgodnie z wytycznymi w sprawie grzywien wysokość podstawowej kwoty grzywny należy ustalić poprzez pomnożenie pewnej części wartości sprzedaży odnośnego produktu dokonanej przez każde z przedsiębiorstw na danym obszarze geograficznym w ostatnim pełnym roku obrotowym, w którym miało miejsce naruszenie przepisów („kwota zmienna”) przez liczbę lat, w których przepisy były naruszane, a następnie doliczenie dodatkowej kwoty, której wysokość jest również obliczana jako pewna część wartości sprzedaży, co ma na celu skuteczniejsze zniechęcanie przedsiębiorstw do zawierania porozumień horyzontalnych dotyczących ustalania cen („kwota dodatkowa”).

17.

Zgodnie z wytycznymi w sprawie grzywien kryteria, które należy wziąć pod uwagę w celu ustalenia części wartości sprzedaży to: charakter naruszenia (w tym przypadku porozumienie horyzontalne dotyczące ustalania cen) oraz łączny udział w rynku przedsiębiorstw uczestniczących w naruszeniu (w tym przypadku powyżej 80 %).

18.

Ponieważ naruszenie przepisów w przypadku Pilkington i Saint-Gobain trwało przynajmniej 1 rok i 1 miesiąc, kwota zmienna została pomnożona przez 1,5. W przypadku Glaverbel kwota zmienna została pomnożona przez 1 zamiast przez 1,5 aby uwzględnić inny czas uczestnictwa w porozumieniu (zob. pkt 30 poniżej). W przypadku Guardian naruszenie trwało 10 miesięcy, dlatego kwotę zmienną należy pomnożyć przez 1.

19.

Wszystkie okoliczności obciążające dotyczące wszystkich przedsiębiorstw oraz wnioski dotyczące okoliczności łagodzących zostały przedyskutowane (2).

20.

Zgodnie z wytycznymi, ustalając kwotę grzywny, Komisja zwraca szczególną uwagę na to, aby grzywny miały odpowiedni skutek odstraszający. W tym celu Komisja może zwiększyć grzywnę nakładaną na przedsiębiorstwa, które mają szczególnie duże obroty poza sprzedażą produktów lub usług, których dotyczy naruszenie (pkt 30 wytycznych w sprawie grzywien z 2006 r.), nawet jeżeli nie jest możliwe oszacowanie wielkości zysków niesłusznie uzyskanych w rezultacie naruszenia (pkt 31 wytycznych w sprawie grzywien z 2006 r.), ponieważ nałożona grzywna musi spełniać cel, jakim jest dyscyplinowanie naruszających przepisy przedsiębiorstw przy uwzględnieniu ich wielkości.

21.

Komisja uwzględniła w należytym stopniu potrzebę zwiększenia grzywny nałożonej na przedsiębiorstwa, które mają szczególnie duże obroty poza sprzedażą produktów lub usług, których dotyczy naruszenie (2).

22.

Przy obliczaniu grzywien zastosowano odpowiednio pułap 10 % obrotów określony w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003.

23.

Jak wspomniano w pkt 6 powyżej, Asahi i jego spółka zależna Glaverbel złożyły wniosek o zwolnienie z grzywien lub o zmniejszenie grzywien na mocy obwieszczenia o złagodzeniu kar z 2002 r.

24.

Komisja odrzuciła wniosek Glaverbel i Asahi o zwolnienie z grzywny na podstawie pkt 8 a) i b) obwieszczenia o złagodzeniu kar z poniższych powodów.

25.

Ponieważ kontrole trwały już zanim został złożony wniosek Asahi i Glaverbel, nie istniała możliwość zwolnienia tych przedsiębiorstw z grzywny na mocy pkt 8 a).

26.

W okresie od dnia 20 kwietnia 2004 r. do dnia 22 lutego 2005 r. dowody, na których Komisja opierała się ustalając, czy doszło do naruszenia przepisów, o którym mowa w niniejszej decyzji, to notatki ze spotkań kartelu skopiowane w trakcie kontroli. Glaverbel i Asahi dostarczyły kilku dodatkowych dowodów, którymi Komisja nie dysponowała jeszcze w tym okresie, z wyjątkiem oświadczeń potwierdzających istnienie porozumienia. W czasie gdy przedsiębiorstwa Glaverbel i Asahi składały wniosek o zwolnienie z kary lub złagodzenie kary, Komisja dysponowała już dowodami skopiowanymi w trakcie kontroli, które były wystarczające do stwierdzenia naruszenia art. 81.

27.

Asahi/Glaverbel było pierwszym i jedynym przedsiębiorstwem, które spełniło wymogi określone w pkt 21 obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar.

28.

Biorąc pod uwagę znaczenie ich pomocy udzielonej Komisji w tej sprawie, fakt, że udzieliły one tej pomocy na wczesnym etapie sprawy oraz stopień ich współpracy z Komisją po przyznaniu się do uczestnictwa w kartelu, Komisja zdecydowała o obniżeniu o 50 % grzywny, która zostanie na nie nałożona.

29.

Mimo że Komisja uzyskała dowody świadczące o naruszeniu przepisów w trakcie kontroli (dotyczyły one spotkań kartelu w dniach 20 kwietnia 2004 r., 2 grudnia 2004 r. i 11 lutego 2005 r.), dzięki przyznaniu się przez Glaverbel i Asahi do uczestnictwa w kartelu Komisja była w stanie ustalić, że kartel zaczął funkcjonować już od dnia 9 stycznia 2004 r.

30.

W rezultacie kwotę zmienną w przypadku Asahi/Glaverbel pomnożono przez 1 zamiast przez 1,5 aby uwzględnić dłuższy czas trwania naruszenia przepisów.

31.

Adresatami niniejszej decyzji są poniżej wymienione spółki uczestniczące w naruszeniu w następujących okresach:

32.

Za naruszenia, o których mowa powyżej, nałożono następujące grzywny:

33.

Wskazanym powyżej przedsiębiorstwom nakazano bezzwłoczne zaprzestanie naruszenia przepisów opisanego w motywie 12, o ile nie uczyniły tego do tej pory, oraz powstrzymanie się od ponownego podejmowania działań lub zachowań przedstawionych w motywie 12, a także od wszelkich działań lub zachowań mających taki sam lub podobny cel lub skutek.