26.2.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 52/1

(1)

Emisję rtęci uważa się za globalne zagrożenie, które wymaga podjęcia działań na poziomie regionalnym, krajowym i globalnym.

(2)

Zgodnie z komunikatem Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego „Strategia Wspólnoty w zakresie rtęci” konieczne jest zmniejszenie ryzyka narażenia ludzi i środowiska na kontakt z rtęcią.

(3)

Działania podejmowane na poziomie Wspólnoty musza być postrzegane jako element globalnych wysiłków mających na celu zmniejszenie ryzyka narażenia na kontakt z rtęcią, w szczególności wysiłków objętych programem dotyczącym rtęci w ramach programu środowiskowego ONZ.

(4)

Należy zabronić wywozu rtęci metalicznej ze Wspólnoty, aby istotnie zmniejszyć jej globalną podaż.

(5)

Zakaz wywozu doprowadzi do powstania znacznych nadwyżek rtęci we Wspólnocie, w związku z czym konieczne jest uniemożliwienie ponownego przedostawania się tych nadwyżek do obrotu. Dlatego należy zapewnić bezpieczne składowanie rtęci w obrębie Wspólnoty.

(6)

Aby umożliwić bezpieczne składowanie rtęci metalicznej, która została uznana za odpad, właściwe jest ustanowienie odstępstwa od art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (3) w odniesieniu do pewnych typów składowisk odpadów oraz stwierdzenie, że kryteria sekcji 2.4 załącznika do decyzji Rady 2003/33/WE z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiającej kryteria i procedury przyjęcia odpadów na składowiska, na podstawie art. 16 i załącznika II do dyrektywy 1999/31/WE (4), nie dotyczą czasowego składowania rtęci metalicznej przez ponad rok w obiektach naziemnych przeznaczonych i wyposażonych do tego celu.

(7)

Do składowania czasowego rtęci metalicznej przez ponad rok w obiektach naziemnych przeznaczonych i wyposażonych do tego celu powinna mieć zastosowanie dyrektywa Rady 96/82/WE z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi (5).

(8)

Niniejsze rozporządzenie nie powinno naruszać rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (6). Jednak w celu umożliwienia odpowiedniego unieszkodliwiania rtęci metalicznej na terenie Wspólnoty zachęca się właściwe organy w miejscu przeznaczenia i wysyłki do tego, by nie zgłaszały sprzeciwu przewidzianego w art. 11 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia wobec przemieszczania rtęci metalicznej uznanej za odpady. Zwraca się uwagę, że — zgodnie z art. 11 ust. 3 tego rozporządzenia — jego art. 11 ust. 1 lit. a) nie ma zastosowania do odpadów niebezpiecznych, których łączna produkcja roczna w państwie członkowskim wysyłki jest na tyle niewielka, że tworzenie nowych specjalistycznych instalacji unieszkodliwiania w tym państwie członkowskim byłoby nieopłacalne.

(9)

Aby zapewnić składowanie bezpieczne dla zdrowia ludzi i dla środowiska, ocenę bezpieczeństwa wymaganą na mocy decyzji 2003/33/WE w odniesieniu do składowania podziemnego należy uzupełnić o szczególne wymagania, przy czym ocena ta powinna również dotyczyć składowania innego niż podziemne. Nie należy zezwalać na żaden proces ostatecznego unieszkodliwiania, dopóki nie zostaną przyjęte specjalne wymogi i kryteria przyjęcia. Warunki składowania w kopalni soli lub w głębokich podziemnych formacjach skały zwięzłej, przystosowanych do unieszkodliwiania rtęci metalicznej, powinny być w szczególności zgodne z zasadami: ochrony wód podziemnych przed rtęcią, zapobiegania wydzielaniu się oparów rtęci, szczelności względem gazów i płynów w otoczeniu oraz — w przypadku składowania trwałego — solidnego zamknięcia odpadów w końcowej fazie procesu unieszkodliwiania w kopalniach. Po dostosowaniu tych kryteriów do celów niniejszego rozporządzenia należy je włączyć do załączników do dyrektywy 1999/31/WE.

(10)

Warunki składowania naziemnego powinny przede wszystkim być zgodne z zasadami odwracalności procesu składowania, ochrony rtęci przed wodą infiltracyjną, szczelności względem gleby i zapobiegania wydzielaniu się oparów rtęci. Kryteria te należy włączyć do załączników do dyrektywy 1999/31/WE z chwilą ich zmiany do celów niniejszego rozporządzenia. Składowanie naziemne rtęci metalicznej powinno być uznawane za rozwiązanie czasowe.

(11)

Państwa członkowskie powinny przedkładać informacje na temat zezwoleń dotyczących obiektów składowania oraz na temat stosowania niniejszego rozporzdzenia i jego wpływu na rynek, aby umożliwić jego ocenę we właściwym terminie. Importerzy, eksporterzy i wykonawcy działań powinni przedstawiać informacje dotyczące przemieszczania i stosowania rtęci metalicznej.

(12)

Państwa członkowskie powinny określić sankcje mające zastosowanie wobec osób fizycznych i prawnych w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Sankcje te powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

(13)

Właściwe jest zorganizowanie wymiany informacji w celu dokonania oceny potencjalnego zapotrzebowania na działania uzupełniające w odniesieniu do wywozu, przywozu i składowania rtęci oraz w odniesieniu do związków rtęci i produktów zawierających rtęć bez uszczerbku dla reguł konkurencji zawartych w Traktacie, w szczególności w jego art. 81.

(14)

Trwają badania nad bezpiecznym unieszkodliwianiem rtęci, w tym nad różnymi technikami jej stabilizacji i innymi sposobami immobilizacji. Kwestią priorytetową dla Komisji powinno być prowadzenie stałego przeglądu tych badań i jak najszybsze przedłożenie sprawozdania. Informacje te są istotne, gdyż stanowią one podstawę dla przeglądu niniejszego rozporządzenia pod kątem osiągnięcia jego celu.

(15)

Komisja powinna uwzględniać te informacje przy składaniu sprawozdania z oceny, aby określić konieczność ewentualnej zmiany niniejszego rozporządzenia.

(16)

Komisja powinna również śledzić wydarzenia międzynarodowe związane z podażą rtęci i popytem na nią, w tym w szczególności wielostronne negocjacje, a ponadto powinna przekazywać na ich temat sprawozdania, aby umożliwić ocenę spójności ogólnego podejścia.

(17)

Środki konieczne do stosowania niniejszego rozporządzenia w zakresie dotyczącym czasowego składowania rtęci metalicznej w niektórych obiektach wymienionych poniżej powinny zostać przyjęte zgodnie z dyrektywą 1999/31/WE z uwzględnieniem bezpośrednich powiązań między niniejszym rozporządzeniem a tą dyrektywą.

(18)

Jako że cel niniejszego rozporządzenia, mianowicie zmniejszenie narażenia na kontakt z rtęcią przez zakaz wywozu i obowiązek składowania, nie może być w wystarczającym stopniu osiągnięty przez same państwa członkowskie i może w związku z tym, ze względu na wpływ wywierany na przepływ towarów i funkcjonowanie rynku wewnętrznego oraz transgraniczny charakter zanieczyszczeń rtęcią, zostać lepiej osiągnięty na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym samym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu,

a)

składowana czasowo przez ponad rok lub składowana trwale (procesy unieszkodliwiania odpowiednio D 15 lub D 12, określone w załączniku II A do dyrektywy 2006/12/WE) w kopalniach soli przystosowanych do unieszkodliwiania rtęci metalicznej lub w głębokich podziemnych formacjach skały zwięzłej zapewniających poziom bezpieczeństwa i zamknięcia taki sam, jak w kopalniach soli; lub

b)

składowana czasowo (proces unieszkodliwiania D 15, określony w załączniku II A do dyrektywy 2006/12/WE) przez ponad rok w obiektach naziemnych przeznaczonych do tymczasowego składowania rtęci metalicznej i wyposażonych w tym celu. W tym przypadku nie mają zastosowania kryteria określone w sekcji 2.4 załącznika do decyzji 2003/33/WE.

a)

ilości, ceny, kraj pochodzenia i kraj przeznaczenia oraz zamierzone zastosowanie rtęci metalicznej przywożonej do Wspólnoty;

b)

ilości, kraj pochodzenia i kraj przeznaczenia uznanej za odpady rtęci metalicznej będącej przedmiotem handlu transgranicznego w obrębie Wspólnoty.