–

w imieniu Tigers GmbH przez G. Edera oraz J. Dehna, Rechtsanwälte,

–

w imieniu Hauptzollamt Landshut przez G. Piepera, działającego w charakterze pełnomocnika,

–

w imieniu rządu polskiego przez B. Majczynę, działającego w charakterze pełnomocnika,

–

w imieniu Komisji Europejskiej przez L. Grønfeldt, T. Maxiana Ruschego oraz N. Kuplewatzky’ego, działających w charakterze pełnomocników,

1

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni art. 1 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 412/2013 z dnia 13 maja 2013 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe i stanowiącego o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. 2013, L 131, s. 1) oraz art. 78 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. 1992, L 302, s. 1), w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem (WE) 2700/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 listopada 2000 r. (Dz.U. 2000, L 311, s. 17) (zwanego dalej „kodeksem celnym”).

2

Wniosek ten złożono w ramach sporu pomiędzy niemiecką spółką Tigers GmbH i Hauptzollamt Landshut (głównym urzędem celnym w Landshut, Niemcy, zwanym dalej „urzędem celnym”) w przedmiocie oddalenia przez ten urząd wniosku mającego na celu uzyskanie częściowego zwrotu cła antydumpingowego.

3

Artykuł 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1072/2012 z dnia 14 listopada 2012 r. nakładającego tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. 2012, L 318, s. 28) stanowi:

„1.   Niniejszym nakłada się tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych, z wyłączeniem noży ceramicznych, obecnie objętych kodami CN ex 6911 10 00, ex 6912 00 10, ex 6912 00 30, ex 6912 00 50 i ex 6912 00 90 (kody TARIC 6911 10 00 90, 6912 00 10 11, 6912 00 10 91, 6912 00 30 10, 6912 00 50 10 i 6912 00 90 10) i pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

2.   Stawki tymczasowego cła antydumpingowego, mające zastosowanie do ceny netto produktu opisanego w ust. 1 i wytworzonego przez poniższe przedsiębiorstwa na granicy Unii, przed ocleniem, są następujące:

3.   Stosowanie tymczasowych antydumpingowych stawek celnych ustalonych dla przedsiębiorstw wymienionych w ust. 2 uwarunkowane jest przedstawieniem organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, która musi być zgodna z wymogami określonymi w załączniku II. W razie braku takiej faktury stosuje się cło mające zastosowanie do wszystkich pozostałych przedsiębiorstw.

4.   Dopuszczenie do swobodnego obrotu na terenie Unii produktu, o którym mowa w ust. 1, uwarunkowane jest wpłaceniem zabezpieczenia w wysokości kwoty cła tymczasowego.

5.   O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych”.

4

Motyw 229 rozporządzenia wykonawczego nr 412/2013 brzmi:

„W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z wysoką różnicą w stawkach celnych uważa się, że w tym przypadku potrzebne są specjalne środki, aby zapewnić odpowiednie stosowanie ceł antydumpingowych. Te specjalne środki obejmują między innymi przedstawienie organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, która musi być zgodna z wymogami określonymi w załączniku II do niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, podlega rezydualnemu cłu antydumpingowemu mającemu zastosowanie do wszystkich pozostałych eksporterów”.

5

Artykuł 1 omawianego rozporządzenia wykonawczego stanowi:

„1.   Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych – z wyłączeniem noży ceramicznych, ceramicznych młynków do przypraw i ich ceramicznych części do mielenia, ceramicznych obieraczek, ceramicznych ostrzarek do noży oraz kamieni z ceramiki kordierytowej w rodzaju stosowanych do pieczenia pizzy lub chleba – obecnie objętych kodami CN ex 6911 10 00, ex 6912 00 10, ex 6912 00 30, ex 6912 00 50 oraz ex 6912 00 90 (kody TARIC 6911 10 00 90, 6912 00 10 11, 6912 00 10 91, 6912 00 30 10, 6912 00 50 10 oraz 6912 00 90 10) i pochodzących z ChRL.

2.   Stawka ostatecznego cła antydumpingowego mająca zastosowanie do ceny netto na granicy Unii przed ocleniem jest następująca dla produktów opisanych w ust. 1 i wyprodukowanych przez poniższe przedsiębiorstwa:

3.   Stosowanie indywidualnych antydumpingowych stawek celnych ustalonych dla przedsiębiorstw wymienionych w ust. 2 uwarunkowane jest przedstawieniem organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, która musi być zgodna z wymogami określonymi w załączniku II. W przypadku nieprzedstawienia takiej faktury obowiązuje stawka celna mająca zastosowanie do »wszystkich pozostałych przedsiębiorstw«.

4.   O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych”.

6

Załącznik II do rozporządzenia wykonawczego nr 412/2013 stanowi:

„Ważna faktura handlowa, o której mowa w art. 1 ust. 3, musi zawierać oświadczenie podpisane przez pracownika podmiotu wystawiającego fakturę handlową, w następującej formie:

7

Zgodnie z art. 62 kodeksu celnego:

„1.   Zgłoszenia w formie pisemnej dokonuje się na formularzu zgodnym z oficjalnym, przewidzianym w tym celu wzorem. Są one podpisane i zawierają wszystkie elementy niezbędne do zastosowania przepisów regulujących procedurę celną, do której zgłaszane są towary.

2.   Do zgłoszenia dołącza się wszystkie dokumenty, których przedłożenie jest wymagane dla zastosowania przepisów regulujących procedurę celną, do której zgłaszane są towary”.

8

Zgodnie z art. 78 tego kodeksu:

„1.   Po zwolnieniu towarów organy celne mogą z urzędu lub na wniosek zgłaszającego dokonać sprostowania [weryfikacji] zgłoszenia.

2.   Po dokonaniu zwolnienia towarów organy celne mogą, w celu upewnienia się o prawidłowości danych zawartych w zgłoszeniu, przystąpić do kontroli dokumentów i danych handlowych dotyczących operacji przywozu lub wywozu towarów objętych zgłoszeniem oraz późniejszych operacji handlowych dotyczących tych samych towarów. Kontrole te mogą być przeprowadzone u zgłaszającego bądź u każdej osoby bezpośrednio lub pośrednio zainteresowanej zawodowo tymi operacjami, jak również u każdej innej osoby posiadającej dla potrzeb zawodowych wymienione dokumenty i dane. Organy te mogą również przeprowadzić rewizję towarów, o ile istnieje jeszcze możliwość ich okazania.

3.   Jeżeli z kontroli zgłoszenia lub kontroli po zwolnieniu towarów wynika, że przepisy regulujące właściwą procedurę celną zostały zastosowane w oparciu o nieprawidłowe lub niekompletne dane, organy celne podejmują, zgodnie z wydanymi przepisami, niezbędne działania w celu uregulowania sytuacji, biorąc pod uwagę nowe dane, którymi dysponują”.

9

W dniu 17 grudnia 2012 r. Tigers dokonał przywozu do Niemiec ceramicznych zastaw stołowych oraz innych ceramicznych naczyń kuchennych z Chińskiej Republiki Ludowej. Produkty te zostały objęte tymczasowym cłem antydumpingowym ustanowionym przez rozporządzenie nr 1072/2012.

10

W tym samym dniu Tigers złożył do urzędu celnego zgłoszenie celne dotyczące towarów będących przedmiotem przywozu i przedstawił fakturę handlową. Zgłoszenie to jako oznaczenie towaru zawierało produkty ceramiczne, wskazując jako kod dodatkowy TARIC kod B999, a mianowicie kod odpowiadający przywozowi pochodzącemu od „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw” niewymienionych w rozporządzeniu nr 1072/2012.

11

Wciąż 17 grudnia 2012 r. w urzędzie celnym dokonano oględzin towarów i każdorazowo dokonano zmiany zgłoszonego kodu dodatkowego TARIC B999 na kod dodatkowy TARIC B354, a mianowicie kod odpowiadający przywozowi pochodzącemu od producentów eksportujących wymienionych w załączniku I do rozporządzenia nr 1072/2012.

12

Jednakże ponieważ w momencie przywozu fakturze przedstawionej przez Tigers nie towarzyszyło podpisane oświadczenie producenta, a zatem faktura ta nie była zgodna z wymogami określonymi w załączniku II do rozporządzenia nr 1072/2012, urząd celny na podstawie tego rozporządzenia nakazał Tigersowi złożenie depozytu w gotówce odpowiadającego tymczasowemu cłu antydumpingowemu obliczonemu w oparciu o stawkę 58,8%.

13

W następstwie przyjęcia rozporządzenia wykonawczego nr 412/2013 i na jego podstawie urząd celny w dniu 28 czerwca 2013 r. ustalił ostateczne cło antydumpingowe z tytułu przywozu dokonanego przez Tigers, obliczone w oparciu o stawkę cła antydumpingowego w wysokości 36,1%, odnoszącą się do „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw” niewymienionych w rozporządzeniu wykonawczym nr 412/2013, nie żądając od Tigersa przedłożenia ważnej faktury handlowej, zgodnej z wymogami załącznika II do rozporządzenia wykonawczego nr 412/2013.

14

Pismem z dnia 4 lipca 2013 r. Tigers przedłożył fakturę z podpisanym oświadczeniem producenta w oryginale oraz złożył wniosek o zwrot cła antydumpingowego, ponieważ uważał, że zapłacił je niesłusznie, ze względu na to, że zastosowano do niego ostateczną stawkę cła antydumpingowego w wysokości 36,1%, odnoszącą się do „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw” niewymienionych w rozporządzeniu wykonawczym nr 412/2013, a nie stawkę wynoszącą 17,9%, mającą zastosowanie do przywozu pochodzącego od przedsiębiorstw wymienionych w załączniku I do tego rozporządzenia.

15

Decyzją z dnia 2 października 2013 r. urząd celny oddalił wniosek o zwrot Tigersa z uzasadnieniem, że ważna faktura handlowa przedstawiona lub wystawiona w późniejszym terminie nie może zostać uznana.

16

Pismem z dnia 4 listopada 2013 r. skarżący w postępowaniu głównym złożył odwołanie od tej decyzji i w dniu 5 maja 2014 r. przedłożył zmienioną fakturę wystawioną przez producenta.

17

Decyzją z dnia 24 lutego 2015 r. urząd celny oddalił odwołanie Tigersa. Urząd ten uznał, że faktura wraz z oświadczeniem producenta, przedstawiona w późniejszym terminie razem z wnioskiem o zwrot i poprawiona w postępowaniu odwoławczym, powinna była być przedstawiona już w dniu przyjęcia zgłoszenia celnego, aby móc uzyskać indywidualną stawkę cła antydumpingowego.

18

Tigers wniósł do Finanzgericht München (sądu finansowego w Monachium, Niemcy) skargę na decyzję urzędu skarbowego o oddaleniu jego wniosku o zwrot.

19

W tych okolicznościach Finanzgericht München (sąd finansowy w Monachium) postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującymi pytaniami prejudycjalnymi:

20

Poprzez swe pierwsze pytanie sąd odsyłający stara się w istocie ustalić, czy art. 1 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego nr 412/2013 należy interpretować w ten sposób, że przepis ten zezwala na przedstawienie ważnej faktury handlowej po dokonaniu zgłoszenia celnego w celach ustalenia ostatecznego cła antydumpingowego, w sytuacji gdy spełnione są wszystkie inne wcześniejsze przesłanki konieczne do uzyskania szczególnej stawki cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw.

21

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem przy dokonywaniu wykładni przepisu prawa Unii należy uwzględniać nie tylko jego brzmienie, lecz także jego kontekst oraz cele regulacji, której część przepis ten stanowi (wyrok z dnia 16 listopada 2016 r., Hemming i in., C‑316/15, EU:C:2016:879, pkt 27 i przytoczone tam orzecznictwo).

22

Jeżeli chodzi o brzmienie art. 1 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego nr 412/2013 – stosowanie indywidualnej stawki cła antydumpingowego uwarunkowane jest przedstawieniem organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, która musi być zgodna z wymogami określonymi w załączniku II do tego rozporządzenia. W przypadku nieprzedstawienia takiej faktury obowiązuje stawka celna mająca zastosowanie do wszystkich pozostałych przedsiębiorstw, które nie są wymienione w rzeczonym rozporządzeniu.

23

Z brzmienia tego przepisu, a zwłaszcza z terminu „uwarunkowane” jasno wynika, że przedstawienie organom celnym ważnej faktury handlowej, która musi być zgodna z wymogami określonymi w załączniku II do tego rozporządzenia, stanowi warunek konieczny stosowania indywidualnej stawki antydumpingowej.

24

Przepis ten natomiast nie określa w ogóle, kiedy należy przedstawić tę fakturę. W konsekwencji przepis ten nie stanowi przeszkody, aby faktura, która spełnia wszystkie wymogi przewidziane w art. 1 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego nr 412/2013, została przedstawiona organom celnym po dokonaniu zgłoszenia celnego.

25

Jeżeli chodzi o kontekst, w jaki wpisuje się art. 1 ust. 3, należy na wstępie stwierdzić, jak zaznaczył rzecznik generalny w pkt 60 swej opinii, że w przeciwieństwie do innych rozporządzeń antydumpingowych żaden przepis rozporządzenia wykonawczego nr 412/2013 nie określa momentu, w którym powinna zostać przedstawiona w urzędzie celnym ważna faktura.

26

W tych okolicznościach art. 1 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego nr 412/2013 należy interpretować w ten sposób, iż przepis ten nie zabrania zainteresowanym importerom przedstawiania faktury po dokonaniu zgłoszenia celnego.

27

Niemniej jednak, jako że rozporządzenie to nie zawiera żadnego przepisu, który na mocy jego art. 1 ust. 4 wyłączałby stosowanie obowiązujących przepisów dotyczących należności celnych, zasady składania i kontroli zgłoszeń celnych produktów podlegających należnościom celnym normuje kodeks celny.

28

W tym względzie należy stwierdzić, że ów kodeks nie określa dokładnie momentu, w którym należy przedstawić fakturę handlową. Ponadto chociaż jego art. 62 ust. 2 wskazuje, że do zgłoszenia celnego dołącza się wszystkie dokumenty, których przedłożenie jest wymagane dla zastosowania przepisów regulujących procedurę celną, do której zgłaszane są towary, w tym niewątpliwie fakturę handlową, przepis ten nie wyjaśnia, jakie konsekwencje wiążą się z brakiem zgodności z tym zgłoszeniem dołączonych dokumentów, takich jak faktura handlowa w postępowaniu głównym.

29

Niemniej jednak w tym względzie art. 78 wspomnianego kodeksu ustanawia procedurę umożliwiającą organom celnym z urzędu lub na wniosek zgłaszającego dokonanie weryfikacji zgłoszenia celnego po zwolnieniu towarów objętych tym zgłoszeniem, czyli po jego dokonaniu.

30

W tym celu, zgodnie z art. 78 ust. 1 i 2, organy celne mogą dokonać, po pierwsze, weryfikacji zgłoszenia celnego, a mianowicie jego ponownej kontroli, i po drugie, kontroli istotnych dokumentów i danych w celu upewnienia się o prawidłowości danych zawartych w zgłoszeniu. Jeżeli z kontroli zgłoszenia lub kontroli dokumentów wynika, że przepisy regulujące właściwą procedurę celną zostały zastosowane w oparciu o nieprawidłowe lub niekompletne dane, organy celne podejmują, zgodnie z art. 78 ust. 3, działania niezbędne w celu uregulowania sytuacji, biorąc pod uwagę nowe dane, którymi dysponują.

31

Tak oto z całości art. 78 kodeksu celnego wynika, że możliwe jest przedstawianie nowych dokumentów, które mogą zostać uwzględnione przez organy celne, i to po dokonaniu zgłoszenia celnego. Logika art. 78 kodeksu celnego opiera się bowiem na dostosowaniu procedury celnej do rzeczywistej sytuacji (zob. podobnie wyrok z dnia 10 grudnia 2015 r., Veloserviss, C‑427/14, EU:C:2015:803, pkt 26 i przytoczone tam orzecznictwo).

32

Tymczasem nic nie wskazuje, aby ważna faktura handlowa, zgodna z wymogami przewidzianymi w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego nr 412/2013, była tutaj wykluczona.

33

Za takim wnioskiem przemawiają cele realizowane przez rozporządzenie wykonawcze nr 412/2013.

34

Zgodnie bowiem z motywem 229 tego rozporządzenia wykonawczego uważa się, że w celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z wysoką różnicą w stawkach celnych potrzebne są specjalne środki, aby zapewnić odpowiednie stosowanie ceł antydumpingowych.

35

Takie stosowanie jest zapewnione, gdy cła antydumpingowe określane są na podstawie informacji, których prawidłowość mogła zostać zweryfikowana w razie potrzeby poprzez wykorzystanie procedury przewidzianej w art. 78 kodeksu celnego.

36

W konsekwencji, wobec faktu, że rozporządzenie wykonawcze nr 412/2013 realizuje cel zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła poprzez prawidłowe stosowanie ceł antydumpingowych, należy uznać, że zezwala ono zainteresowanym importerom na przedstawienie ważnej faktury handlowej również po dokonaniu zgłoszenia celnego.

37

W sprawie w postępowaniu głównym z akt sprawy przedłożonych Trybunałowi wynika, że podczas weryfikacji zgłoszenia celnego właściwe organy stwierdziły, że produkty będące przedmiotem przywozu pochodziły od jednej ze spółek wymienionych w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego nr 412/2013, a więc że ich przywóz powinien był podlegać indywidualnej stawce cła antydumpingowego stosowanej do przywozu pochodzącego od tych spółek.

38

W konsekwencji nie wydaje się, aby istniało ryzyko obejścia cła związane z wysoką różnicą w stawkach celnych, czego ustalenie należy jednak do sądu odsyłającego.

39

W świetle powyższych rozważań na pytanie pierwsze należy odpowiedzieć, że art. 1 ust. 3 rozporządzenia nr 412/2013 należy interpretować w ten sposób, iż przepis ten zezwala na przedstawienie ważnej faktury handlowej po dokonaniu zgłoszenia celnego w celach ustalenia ostatecznego cła antydumpingowego, w sytuacji gdy spełnione są wszystkie inne wcześniejsze przesłanki konieczne do uzyskania szczególnej stawki cła antydumpingowego dla przedsiębiorstwa i gdy zapewnione jest przestrzeganie prawidłowego stosowania ceł antydumpingowych, czego ustalenie należy do sądu odsyłającego.

40

W związku z odpowiedzią udzieloną na pytanie pierwsze nie ma potrzeby udzielania odpowiedzi na pytanie drugie.

41

Dla stron w postępowaniu głównym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed sądem odsyłającym, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż koszty stron w postępowaniu głównym, nie podlegają zwrotowi.

Z powyższych względów Trybunał (ósma izba) orzeka, co następuje:

Artykuł 1 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 412/2013 z dnia 13 maja 2013 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe i stanowiącego o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej należy interpretować w ten sposób, iż przepis ten zezwala na przedstawienie ważnej faktury handlowej po dokonaniu zgłoszenia celnego w celach ustalenia ostatecznego cła antydumpingowego, w sytuacji gdy spełnione są wszystkie inne wcześniejsze przesłanki konieczne do uzyskania szczególnej stawki cła antydumpingowego dla przedsiębiorstwa i gdy zapewnione jest przestrzeganie prawidłowego stosowania ceł antydumpingowych, czego ustalenie należy do sądu odsyłającego.