TŁUMACZENIE

UMOWA

między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską o wykorzystywaniu danych dotyczących przelotu pasażera oraz przekazywaniu takich danych do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych

STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI,

zwane również dalej „Stanami Zjednoczonymi”, oraz

UNIA EUROPEJSKA,

zwana również dalej „UE”,

zwane dalej razem „Stronami”,

PRAGNĄC skutecznie zapobiegać terroryzmowi i poważnej przestępczości międzynarodowej oraz skutecznie zwalczać te zjawiska w celu ochrony własnych demokratycznych społeczeństw i wspólnych wartości,

DĄŻĄC do zacieśniania i zachęcania do współpracy między Stronami w duchu partnerstwa transatlantyckiego,

UZNAJĄC prawo państw do zapewnienia bezpieczeństwa swoim obywatelom oraz ochrony swoich granic, a także ich odpowiedzialność w tym zakresie, oraz mając na względzie odpowiedzialność wszystkich narodów za ochronę życia i bezpieczeństwa osób, w tym również osób korzystających z międzynarodowych systemów transportu,

PRZEKONANE, że wymiana informacji jest zasadniczym elementem walki z terroryzmem i poważną przestępczością międzynarodową oraz że w tym kontekście przetwarzanie i wykorzystywanie danych dotyczących przelotu pasażera (dane PNR) jest niezbędnym narzędziem pozwalającym uzyskać informacje, których uzyskanie w inny sposób nie jest możliwe,

ZDECYDOWANE, aby zapobiegać przestępstwom terrorystycznym i przestępczości międzynarodowej oraz aby zwalczać te zjawiska, przy jednoczesnym poszanowaniu podstawowych praw i wolności, a także uznaniu znaczenia prywatności oraz ochrony danych osobowych i informacji osobowych,

UWZGLĘDNIAJĄC instrumenty międzynarodowe, przepisy ustawowe i wykonawcze Stanów Zjednoczonych wymagające od każdego przewoźnika lotniczego, obsługującego loty pasażerskie w międzynarodowym transporcie lotniczym do lub ze Stanów Zjednoczonych, udostępnienia Departamentowi Bezpieczeństwa Wewnętrznego (DHS) danych PNR w zakresie, w jakim są one gromadzone i przechowywane w zautomatyzowanych systemach rezerwacji/odpraw pasażerskich przewoźnika lotniczego, oraz uwzględniając porównywalne wymogi, które są lub mogą być wprowadzone w życie w UE,

PRZYJMUJĄC DO WIADOMOŚCI, że DHS przetwarza i wykorzystuje dane PNR w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym i poważnej przestępczości międzynarodowej oraz w celu ich wykrywania, prowadzenia dochodzeń lub śledztw oraz ścigania zgodnie z zabezpieczeniami w zakresie prywatności i ochrony danych osobowych i informacji osobowych określonymi w niniejszej umowie,

PODKREŚLAJĄC znaczenie wymiany danych PNR oraz istotnych i odpowiednich informacji analitycznych uzyskanych z danych PNR przez Stany Zjednoczone z właściwymi organami policyjnymi i sądowymi państw członkowskich Unii Europejskiej, zwanych dalej „państwami członkowskimi UE”, oraz z Europolem lub Eurojustem, jako środka promowania międzynarodowej współpracy policyjnej i sądowej,

UZNAJĄC wieloletnie tradycje obu Stron w zakresie poszanowania prawa do prywatności osób, odzwierciedlone w ich prawie i dokumentach konstytutywnych;

MAJĄC NA UWADZE zobowiązania UE wynikające z art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej dotyczącego poszanowania praw podstawowych, prawo do prywatności w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych określone w art. 16 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zasady proporcjonalności i konieczności odnoszące się do prawa do życia prywatnego i rodzinnego, poszanowanie prywatności, oraz ochronę danych osobowych na mocy art. 8 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, konwencję nr 108 Rady Europy o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych wraz z dodatkowym protokołem nr 181 do niej, oraz art. 7 i 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej,

MAJĄC NA UWADZE, że DHS stosuje obecnie rzetelne procedury mające na celu ochronę prywatności i zapewnienie integralności danych, w tym bezpieczeństwa fizycznego, kontroli dostępu, rozdzielania danych i ich szyfrowania, zdolności audytowych i skutecznych środków umożliwiających rozliczenie z odpowiedzialności,

UZNAJĄC znaczenie zapewnienia jakości danych, ich ścisłości, integralności i bezpieczeństwa, a także wprowadzenia odpowiedniej odpowiedzialności za naruszenia tych zasad w celu zapewnienia ich przestrzegania,

UWZGLĘDNIAJĄC w szczególności zasadę przejrzystości oraz szereg środków, za pomocą których Stany Zjednoczone zapewniają, aby pasażerowie, których dane PNR gromadzone są przez DHS, byli poinformowani o potrzebie przekazywania ich danych PNR oraz o wykorzystywaniu tych danych,

UZNAJĄC PONADTO, że gromadzenie i analizowanie danych PNR jest konieczne, aby DHS mógł wypełnić swoje zadanie ochrony granic, zapewniając jednocześnie, aby gromadzenie i wykorzystywanie danych PNR pozostawało w związku z celami, w jakich są one gromadzone oraz konieczne dla osiągnięcia tych celów,

UZNAJĄC, że DHS, mając na względzie niniejszą umowę i jej wprowadzanie w życie, ma zapewnić odpowiedni poziom ochrony danych w odniesieniu do przetwarzanych i wykorzystywanych danych PNR przekazywanych DHS,

MAJĄC NA UWADZE, że Stany Zjednoczone i Unia Europejska są zobowiązane do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony informacji osobowych w walce z przestępczością i terroryzmem, oraz są zdecydowane niezwłocznie osiągnąć porozumienie mające na celu ochronę informacji osobowych wymienianych w kontekście walki z przestępczością i terroryzmem we wszechstronny sposób, który przyczyni się do realizacji naszych wspólnych celów;

UZNAJĄC, że przeprowadzone w 2005 r. i 2010 r. wspólne przeglądy umów o przekazywaniu danych PNR, zawartych w 2004 r. i 2007 r. pomiędzy Stronami, dały pomyślne rezultaty,

BIORĄC POD UWAGĘ zainteresowanie Stron, a także państw członkowskich UE, wymianą informacji dotyczących metod przekazywania danych PNR, oraz dalszego przekazywania tych danych, jak wskazano w stosownych artykułach niniejszej umowy, oraz biorąc pod uwagę zainteresowanie UE rozwiązaniem tej kwestii w kontekście mechanizmu konsultacji i przeglądu ustanowionego w niniejszej umowie;

POTWIERDZAJĄC, że niniejsza umowa nie stanowi precedensu dla jakichkolwiek przyszłych uzgodnień między Stronami, ani między jedną ze Stron i jakąkolwiek inną stroną, w zakresie przetwarzania, wykorzystywania lub przekazywania danych PNR lub jakichkolwiek innych form danych, ani w zakresie ochrony danych;

UZNAJĄC odnośne zasady proporcjonalności, a także istotności i konieczności, które nadają kierunek niniejszej umowie oraz jej wprowadzaniu w życie przez Unię Europejską i Stany Zjednoczone, oraz

UWZGLĘDNIAJĄC możliwość prowadzenia przez Strony dalszych rozmów na temat przekazywania danych PNR w odniesieniu do transportu morskiego,

NINIEJSZYM UZGADNIAJĄ:

ROZDZIAŁ I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 1

Cel

1.   Celem niniejszej umowy jest zapewnienie bezpieczeństwa oraz ochrona życia i bezpieczeństwa osób.

2.   W tym celu w niniejszej umowie określa się obowiązki Stron w odniesieniu do warunków, na jakich dane PNR mogą być przekazywane, przetwarzane i wykorzystywane oraz chronione.

Artykuł 2

Zakres

1.   Zgodnie z wytycznymi Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego dane PNR oznaczają zapis danych utworzony przez przewoźników lotniczych lub ich upoważnionych przedstawicieli w odniesieniu do każdej podróży zarezerwowanej przez każdego pasażera lub w jego imieniu, zawarty w systemach rezerwacji przewoźników, systemach odpraw pasażerskich lub równorzędnych systemach pełniących podobną funkcję (w niniejszej umowie zwanych dalej łącznie „systemami rezerwacji”). W szczególności, w rozumieniu niniejszej umowy, dane PNR to rodzaje danych określone w załączniku do niniejszej umowy („załącznik”).

2.   Niniejsza umowa ma zastosowanie do przewoźników obsługujących loty pasażerskie pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi.

3.   Niniejsza umowa ma również zastosowanie do przewoźników zarejestrowanych lub przechowujących dane w Unii Europejskiej i obsługujących loty pasażerskie do lub ze Stanów Zjednoczonych.

Artykuł 3

Dostarczanie danych PNR

Strony uzgadniają, że przewoźnicy dostarczają DHS dane PNR zawarte w ich systemach rezerwacji zgodnie z wymogami i standardami DHS oraz z niniejszą umową. Jeśli dane PNR przekazane przez przewoźników zawierają dane niewymienione w załączniku, DHS usuwa takie dane zaraz po ich otrzymaniu.

Artykuł 4

Wykorzystywanie danych PNR

1.   Stany Zjednoczone gromadzą, wykorzystują i przetwarzają dane PNR dla celów zapobiegania niżej wymienionym zjawiskom oraz w celu wykrywania, prowadzenia dochodzeń lub śledztw oraz ścigania:

a)

przestępstw terrorystycznych oraz przestępstw powiązanych, w tym: (i) działań, które: 1) wiążą się z przemocą lub stanowią zagrożenie dla życia ludzkiego, mienia lub infrastruktury; oraz 2) wydaje się, że zostały podjęte w celu: a) zastraszenia ludności cywilnej lub wymuszenia na niej określonych działań; b) wywarcia wpływu na politykę rządu poprzez zastraszenie lub wymuszenie na nim określonych działań; lub c) wywarcia wpływu na działania rządu poprzez akty masowego zniszczenia, zabójstwa, porwania lub wzięcie zakładników; (ii) działań, które stanowią przestępstwo w zakresie i w rozumieniu mających zastosowanie międzynarodowych konwencji i protokołów dotyczących terroryzmu; (iii) dostarczania lub gromadzenia funduszy, za pomocą jakichkolwiek środków, bezpośrednio lub pośrednio, z zamiarem ich wykorzystania w całości lub częściowo w celu przeprowadzenia któregokolwiek z działań opisanych w ppkt (i) lub (ii), lub z wiedzą o takim ich przeznaczeniu; (iv) próby popełnienia któregokolwiek z czynów opisanych w ppkt (i), (ii) lub (iii); (v) współudziału w popełnieniu któregokolwiek z czynów opisanych w ppkt (i), (ii) lub (iii); (vi) organizacji któregokolwiek z działań opisanych w ppkt (i), (ii) lub (iii) lub kierowanie innymi osobami w celu ich przeprowadzenia; (vii) przyczynienia się w jakikolwiek inny sposób do popełnienia któregokolwiek z czynów opisanych ppkt (i), (ii) lub (iii); (viii) groźby popełnienia czynu opisanego w ppkt (i) w okolicznościach wskazujących na rzeczywiste zagrożenie;

b)

innych przestępstw podlegających karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat trzech i które mają charakter międzynarodowy. Uważa się, że przestępstwo ma charakter międzynarodowy w szczególności, jeśli: (i) zostaje popełnione w więcej niż jednym państwie; (ii) zostaje popełnione w jednym państwie, lecz istotna część przygotowań do niego, jego planowania, kierowania nim lub kontrolowania go, odbywa się w innym państwie; (iii) zostaje popełnione w jednym państwie, lecz bierze w nim udział zorganizowana grupa przestępcza zaangażowana w działalność przestępczą w więcej niż jednym państwie; (iv) zostaje popełnione w jednym państwie, lecz jego zasadnicze skutki odczuwane są w innym państwie; lub (v) zostaje popełnione w jednym państwie, podczas gdy sprawca przebywa w innym państwie lub też zamierza przemieścić się do innego państwa.

2.   O ile zajdzie konieczność, dane PNR mogą być wykorzystywane i przetwarzane w indywidualnych przypadkach, gdy jest to niezbędne z uwagi na poważne zagrożenie oraz w celu ochrony żywotnych interesów jakiejkolwiek osoby fizycznej lub jeżeli nakaże tak sąd.

3.   DHS może wykorzystywać i przetwarzać dane PNR w celu identyfikacji osób, które po przyjeździe do Stanów Zjednoczonych lub przed opuszczeniem tego państwa zostałyby poddane dokładniejszemu przesłuchaniu lub sprawdzeniu, lub w przypadku których może zachodzić konieczność dalszego sprawdzenia.

4.   Ustępy 1, 2 i 3 pozostają bez uszczerbku dla działań krajowych organów ścigania oraz uprawnień sądowych, lub postępowań, w przypadku wykrycia podczas wykorzystywania i przetwarzania danych PNR innych naruszeń prawa lub poszlak wskazujących na takie naruszenia.

ROZDZIAŁ II

ZABEZPIECZENIA MAJĄCE ZASTOSOWANIE W PRZYPADKU WYKORZYSTYWANIA DANYCH PNR

Artykuł 5

Bezpieczeństwo danych

1.   DHS zapewnia wprowadzenie w życie odpowiednich środków technicznych oraz rozwiązań organizacyjnych w celu ochrony danych osobowych i informacji osobowych zawartych w danych PNR przed przypadkowymi, niezgodnymi z prawem lub nieuprawnionymi: zniszczeniem, utratą, ujawnieniem, zmianami, dostępem, przetwarzaniem lub wykorzystywaniem.

2.   DHS wykorzystuje odpowiednie technologie w celu zapewnienia ochrony danych, ich bezpieczeństwa, poufności i integralności. W szczególności DHS zapewnia, aby:

a)	stosowano procedury szyfrowania, autoryzacji i dokumentacji uznane przez właściwe organy. W szczególności zabezpiecza się dostęp do danych PNR i ogranicza się dostęp do nich wyłącznie na rzecz upoważnionych funkcjonariuszy;

b)	dane PNR były przechowywane w bezpiecznym środowisku fizycznym i chronione przy użyciu fizycznych zabezpieczeń przed nieuprawnionym dostępem; oraz

c)	istniały mechanizmy zapewniające, aby wyszukiwanie danych PNR odbywało się zgodnie z art. 4.

3.   W przypadku naruszenia prywatności (w tym nieupoważnionego dostępu lub ujawnienia) DHS podejmuje uzasadnione działania, aby powiadomić w stosownych przypadkach osoby fizyczne, których to dotyczy, w celu ograniczenia ryzyka szkód związanych z nieupoważnionym ujawnieniem danych osobowych i informacji osobowych oraz w celu wprowadzenia technicznie wykonalnych środków zaradczych.

4.   W zakresie niniejszej umowy DHS informuje bez zbędnej zwłoki odpowiednie organy europejskie o przypadkach znaczącego naruszenia prywatności w odniesieniu do danych PNR obywateli UE lub rezydentów UE, wynikających z przypadkowego lub bezprawnego zniszczenia lub przypadkowej utraty, zmiany, nieuprawnionego ujawnienia lub dostępu, lub innych niezgodnych z prawem form przetwarzania lub wykorzystywania.

5.   Stany Zjednoczone potwierdzają, że w ich prawie dostępne są w przypadku naruszenia prywatności skuteczne środki egzekucyjne o charakterze administracyjnym, cywilnym i karnym. DHS może podjąć w stosownych przypadkach działania dyscyplinarne wobec osób odpowiedzialnych za każde takie naruszenie prywatności, w tym odmówić dostępu do systemu, udzielić formalnej nagany, zawiesić, zdegradować lub usunąć ze służby.

6.   Każdorazowy dostęp do danych PNR, jak również ich przetwarzanie i wykorzystywanie, jest rejestrowany lub dokumentowany przez DHS. Rejestry lub dokumentacja wykorzystywane są jedynie do celów nadzoru, kontroli i utrzymania systemu lub w innych przypadkach określonych w prawie.

Artykuł 6

Dane szczególnie chronione

1.   W zakresie, w jakim zgromadzone dane PNR pasażera zawierają dane szczególnie chronione (na przykład dane osobowe oraz informacje ujawniające pochodzenie rasowe lub etniczne, poglądy polityczne, przekonania religijne lub filozoficzne, przynależność do związków zawodowych lub dane dotyczące zdrowia lub życia seksualnego danej osoby fizycznej), DHS stosuje zautomatyzowane systemy filtrujące i maskujące takie dane szczególnie chronione. Ponadto DHS nie przetwarza dalej takich danych, ani ich nie wykorzystuje, chyba że zgodnie z ust. 3 i 4.

2.   W terminie 90 dni od wejścia w życie niniejszej umowy DHS dostarcza Komisji Europejskiej wykaz kodów oraz pojęć identyfikujących dane szczególnie chronione, które podlegają filtrowaniu.

3.   Dostęp do danych szczególnie chronionych, jak również ich przetwarzanie i wykorzystywanie, jest dozwolony w wyjątkowych sytuacjach, gdy życie ludzkie mogłoby być zagrożone lub poważnie narażone. Dostęp do takich danych jest możliwy wyłącznie w indywidualnych przypadkach przy użyciu restrykcyjnych procedur, po uzyskaniu zezwolenia członka kadry kierowniczej DHS wyższego szczebla.

4.   Dane szczególnie chronione są trwale usuwane nie później niż w terminie 30 dni od otrzymania przez DHS ostatnio przekazanych danych PNR zawierających tego rodzaju dane. Dane szczególnie chronione mogą być jednak przechowywane przez okres określony w prawie Stanów Zjednoczonych do celów konkretnego dochodzenia lub śledztwa, ścigania lub działań organów ścigania.

Artykuł 7

Zautomatyzowane decyzje indywidualne

Stany Zjednoczone nie podejmują decyzji, których skutkiem są znaczące negatywne działania mające wpływ na interesy prawne osób fizycznych, jedynie w oparciu o zautomatyzowane przetwarzanie i wykorzystywanie danych PNR.

Artykuł 8

Przechowywanie danych

1.   DHS przechowuje dane PNR w aktywnej bazie danych przez okres nieprzekraczający pięciu lat. Po upływie pierwszych sześciu miesięcy tego okresu dane PNR są anonimizowane oraz maskowane zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu. O ile niniejsza umowa nie stanowi inaczej, dostęp do tej aktywnej bazy danych posiada ograniczona liczba specjalnie upoważnionych funkcjonariuszy.

2.   W celu dokonania anonimizacji danych maskowane są następujące rodzaje informacji umożliwiających identyfikację osoby zawartych w danych PNR:

a)	imię (imiona) i nazwisko(-a);

b)	inne imiona i nazwiska figurujące w danych PNR;

c)	wszystkie dostępne informacje kontaktowe (w tym informacje na temat źródła);

d)	uwagi ogólne, w tym inne dodatkowe informacje (OSI), informacje o usługach specjalnych (SSI) i prośby o usługi specjalne (SSR); oraz

e)	wszelkie informacje dotyczące zgromadzonych danych pasażera przekazywanych przed podróżą (APIS).

3.   Po upływie okresu przechowywania w bazie aktywnej dane PNR przenoszone są do archiwalnej bazy danych na okres nieprzekraczający dziesięciu lat. Archiwalna baza danych jest przedmiotem dodatkowych kontroli, liczba pracowników upoważnionych do korzystania z tej bazy jest ograniczona, a dostęp do bazy wydawany na wyższym poziomie nadzoru. Danym PNR przechowywanym w bazie archiwalnej nie przywraca się ponownie elementów umożliwiających identyfikację osoby, z wyjątkiem przypadków gdy ma to związek z działaniami organów ścigania i tylko w związku z możliwą do zidentyfikowania sprawą, zagrożeniem lub ryzykiem. W odniesieniu do celów określonych w art. 4 ust. 1 lit. b), danym PNR przechowywanym w takiej bazie archiwalnej mogą być ponownie przywracane elementy umożliwiające identyfikację osoby jedynie przez okres nieprzekraczający pięciu lat.

4.   Po upływie okresu przechowywania w bazie archiwalnej przechowywane dane muszą stać się całkowicie anonimowe poprzez usunięcie wszystkich rodzajów danych, które mogłyby służyć do identyfikacji pasażera, którego dotyczą dane PNR, bez możliwości ponownego przywrócenia elementów umożliwiające identyfikację osoby.

5.   Dane związane z konkretną sprawą lub dochodzeniem lub śledztwem mogą być przechowywane w aktywnej bazie danych PNR do czasu zarchiwizowania tej sprawy lub dochodzenia lub śledztwa. Niniejszy ustęp pozostaje bez uszczerbku dla wymogów dotyczących przechowywania danych w odniesieniu do poszczególnych akt prowadzonych dochodzeń lub śledztw lub ścigania.

6.   Strony uzgadniają, że w ramach oceny przewidzianej w art. 23 ust. 1 zostanie rozważona konieczność zachowania 10-letniego okresu przechowywania danych w bazie archiwalnej.

Artykuł 9

Niedyskryminacja

Stany Zjednoczone zapewniają, aby zabezpieczenia mające zastosowanie w przypadku przetwarzania i wykorzystywania danych PNR na mocy niniejszej umowy były stosowane do wszystkich pasażerów na równych zasadach, bez niezgodnej z prawem dyskryminacji.

Artykuł 10

Przejrzystość

1.   DHS informuje pasażerów o wykorzystywaniu i przetwarzaniu danych PNR poprzez:

a)	publikacje w Rejestrze Federalnym;

b)	publikacje na swojej stronie internetowej;

c)	ogłoszenia, które przewoźnicy mogą zamieszczać w swoich umowach przewozu;

d)	sprawozdania dla Kongresu wymagane na mocy ustaw; oraz

e)	inne możliwe odpowiednie środki.

2.   DHS publikuje i dostarcza UE do celów ewentualnej publikacji swoje procedury oraz warunki dotyczące dostępu do danych, poprawiania lub prostowania danych, jak również procedur odwoławczych.

3.   Strony współpracują z przemysłem lotniczym w celu zachęcenia do lepszego informowania w chwili rezerwacji o celach gromadzenia, przetwarzania i wykorzystywania przez DHS danych PNR oraz możliwości dostępu do nich, poprawiania ich oraz procedur odwoławczych.

Artykuł 11

Dostęp dla osób fizycznych

1.   Zgodnie z przepisami ustawy o wolności informacji (Freedom of Information Act) każda osoba fizyczna, niezależnie od obywatelstwa, kraju pochodzenia lub miejsca zamieszkania, ma prawo zwrócić się do DHS o udostępnienie jej swoich danych PNR. DHS terminowo dostarcza takie dane PNR, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 niniejszego artykułu.

2.   Ujawnienie informacji zawartych w danych PNR może być przedmiotem uzasadnionych ograniczeń prawnych, mających zastosowanie zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych, w tym wszelkich ograniczeń niezbędnych w celu zabezpieczenia szczególnie chronionych informacji prywatnych, szczególnie chronionych informacji dotyczących bezpieczeństwa narodowego oraz szczególnie chronionych informacji w zakresie działań organów ścigania.

3.   Każda odmowa lub ograniczenie dostępu są formułowane na piśmie i przekazywane wnioskodawcy w odpowiednim czasie. W takim powiadomieniu wskazuje się wnioskodawcy podstawę prawną wstrzymania ujawnienia informacji oraz środki odwoławcze dostępne w prawie Stanów Zjednoczonych.

4.   DHS nie ujawnia publicznie danych PNR, ujawnia je jedynie osobie fizycznej, której dotyczą przetwarzane i wykorzystywane dane PNR, lub jej przedstawicielowi, lub ujawnia je, o ile wymaga tego prawo Stanów Zjednoczonych.

Artykuł 12

Poprawianie i prostowanie danych w przypadku osób fizycznych

1.   Każda osoba fizyczna, niezależnie od obywatelstwa, kraju pochodzenia lub miejsca zamieszkania, może ubiegać się o poprawienie lub sprostowanie danych, w tym o możliwość usunięcia lub zablokowania jej danych PNR przez DHS zgodnie z procedurami opisanymi w niniejszej umowie.

2.   DHS, bez zbędnej zwłoki, informuje wnioskodawcę na piśmie o swojej decyzji dotyczącej poprawienia lub sprostowania danych PNR, których to dotyczy.

3.   Każda odmowa lub ograniczenie w odniesieniu do poprawienia lub sprostowania zostają sformułowane na piśmie i przekazane wnioskodawcy w odpowiednim czasie. W powiadomieniu tym wskazuje się wnioskodawcy podstawę prawną takiej odmowy lub ograniczenia oraz środki odwoławcze dostępne w prawie Stanów Zjednoczonych.

Artykuł 13

Środki odwoławcze w przypadku osób fizycznych

1.   Każda osoba fizyczna, niezależnie od obywatelstwa, kraju pochodzenia lub miejsca zamieszkania, której dane osobowe i informacje osobowe były przetwarzane i wykorzystywane w sposób niezgodny z niniejszą umową, może skorzystać ze skutecznych administracyjnych i sądowych środków odwoławczych zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych.

2.   Każda osoba fizyczna ma prawo zakwestionować na drodze administracyjnej decyzje DHS dotyczące wykorzystywania i przetwarzania danych PNR.

3.   Zgodnie z przepisami ustawy o postępowaniu administracyjnym (Administrative Procedure Act) i innym mającymi zastosowanie przepisami każda osoba fizyczna ma prawo do złożenia wniosku do sądu federalnego Stanów Zjednoczonych o kontrolę sądową jakiejkolwiek ostatecznej decyzji DHS. Ponadto każda osoba fizyczna ma prawo do złożenia wniosku o kontrolę sądową zgodnie z mającym zastosowanie prawem i właściwymi przepisami:

a)	ustawy o wolności informacji (Freedom of Information Act);

b)	ustawy o oszustwach i nadużyciach komputerowych (Computer Fraud and Abuse Act);

c)	ustawy o prywatności w łączności elektronicznej (Electronic Communications Privacy Act); oraz

d)	innymi mającymi zastosowanie przepisami prawa Stanów Zjednoczonych.

4.   W szczególności DHS udostępnia wszystkim osobom fizycznym środek administracyjny (obecnie jest nim program DHS TRIP (Traveler Redress Inquiry Program)), w ramach którego rozpatrywane są zapytania dotyczące podróży, w tym również zapytania dotyczące wykorzystywania danych PNR. DHS TRIP umożliwia wniesienie odwołania tym osobom fizycznym, które uważają, że ich podróż została opóźniona lub że nie zezwolono im wejść na pokład komercyjnego statku powietrznego w wyniku niewłaściwego zidentyfikowania ich jako stanowiących zagrożenie. Zgodnie z ustawą o postępowaniu administracyjnym (Administrative Procedure Act) oraz tytułem 49 Kodeksu Stanów Zjednoczonych (United States Code), sekcja 46110, każda taka poszkodowana osoba fizyczna ma prawo do złożenia wniosku do federalnego sądu Stanów Zjednoczonych o kontrolę sądową jakiejkolwiek ostatecznej decyzji DHS dotyczącej tego rodzaju kwestii.

Artykuł 14

Nadzór

1.   Zgodność z zabezpieczeniami dotyczącymi prywatności przewidzianymi w niniejszej umowie jest przedmiotem niezależnego przeglądu i nadzoru ze strony departamentalnych urzędników ds. prywatności (Department Privacy Officers), takich jak główny urzędnik ds. prywatności (Chief Privacy Officer) w DHS, którzy:

a)	wykazali swoją niezależność;

b)	mają rzeczywiste uprawnienia w zakresie nadzoru, prowadzenia dochodzeń lub śledztw, interwencji i przeglądu; oraz

c)	są uprawnieni, w stosownych przypadkach, do zgłaszania naruszeń prawa w związku z niniejszą umową do celów ścigania lub działań dyscyplinarnych.

Zapewniają oni w szczególności, aby skargi dotyczące przypadków nieprzestrzegania niniejszej umowy były przyjmowane, badane, aby udzielano na nie odpowiedzi oraz aby podjęte zostały odpowiednie działania naprawcze. Skargi te mogą być składane przez każdą osobę fizyczną, niezależnie od obywatelstwa, kraju pochodzenia lub miejsca zamieszkania.

2.   Ponadto stosowanie niniejszej umowy przez Stany Zjednoczone jest przedmiotem niezależnego przeglądu i nadzoru prowadzonych przez jedną lub większą liczbę następujących podmiotów:

a)	Biuro Inspektora Generalnego DHS;

b)	Biuro Kontroli Rządu (Government Accountability Office) ustanowione przez Kongres; oraz

c)	Kongres Stanów Zjednoczonych.

Rezultaty takiego nadzoru mogą znaleźć się w zawierających ustalenia i zalecenia publicznych sprawozdaniach, przesłuchaniach i analizach.

ROZDZIAŁ III

TRYBY PRZEKAZYWANIA DANYCH PNR

Artykuł 15

Metody przekazywania danych PNR

1.   Do celów niniejszej umowy przewoźnicy są zobowiązani do przekazywania DHS danych PNR przy użyciu metody „push”, w związku z koniecznością zapewnienia dokładności tych danych, terminowego ich dostarczania oraz ich kompletności.

2.   Przewoźnicy są zobowiązani do przekazywania DHS danych PNR drogą elektroniczną z wykorzystaniem zabezpieczeń zgodnych z wymogami technicznymi DHS.

3.   Przewoźnicy są zobowiązani do przekazywania DHS danych PNR zgodnie z ustępami 1 i 2, najpierw na 96 godzin przed planowym odlotem, a dodatkowo w czasie rzeczywistym albo w drodze ustalonej liczby rutynowych zaplanowanych transferów zgodnie z wymogami DHS.

4.   W każdym wypadku Strony uzgadniają, że wszyscy przewoźnicy są zobowiązani do nabycia możliwości technicznych pozwalających im wykorzystywać metodę „push” nie później niż w terminie 24 miesięcy po wejściu w życie niniejszej umowy.

5.   O ile zajdzie taka konieczność, DHS może w indywidualnych przypadkach wymagać od przewoźnika dostarczania danych PNR pomiędzy regularnymi transferami tych danych opisanymi w ustępie 3 lub po dokonaniu takich transferów. W przypadku gdy przewoźnik z przyczyn technicznych nie jest w stanie terminowo odpowiedzieć na wnioski na podstawie niniejszego artykułu zgodnie ze standardami DHS lub, w wyjątkowych przypadkach, w celu zareagowania na konkretne, pilne i poważne zagrożenie, DHS może zażądać od przewoźnika zapewnienia takiego dostępu w inny sposób.

Artykuł 16

Udostępnianie danych PNR na poziomie krajowym

1.   DHS może udostępniać dane PNR jedynie po przeprowadzeniu uważnej oceny następujących zabezpieczeń:

a)	dane PNR udostępnia się wyłącznie zgodnie z art. 4;

b)	dane PNR udostępnia się tylko krajowym organom rządowym w ramach realizacji celów określonych w art. 4;

c)	przyjmujące organy stosują w odniesieniu do danych PNR zabezpieczenia równoważne lub porównywalne z zabezpieczeniami określonymi w niniejszej umowie; oraz

d)	dane PNR są udostępniane jedynie na potrzeby spraw będących przedmiotem wyjaśniania lub dochodzenia lub śledztwa oraz zgodnie z pisemnymi porozumieniami i prawem Stanów Zjednoczonych o wymianie informacji pomiędzy krajowymi organami rządowymi.

2.   W przypadku przekazania informacji analitycznych uzyskanych z danych PNR zgodnie z niniejszą umową przestrzega się zabezpieczeń określonych w ustępie 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 17

Dalsze przekazywanie danych

1.   Stany Zjednoczone mogą przekazywać dane PNR właściwym organom rządowym państw trzecich jedynie na warunkach zgodnych z niniejszą umową i jedynie po upewnieniu się, że cel, w jakim państwo otrzymujące zamierza wykorzystać dane, jest zgodny z tymi warunkami.

2.   Z wyjątkiem nadzwyczajnych okoliczności wszelkie takie transfery danych odbywają się zgodnie z wyraźnymi porozumieniami, obejmującymi ochronę prywatności danych porównywalną do ochrony stosowanej przez DHS w odniesieniu do danych PNR, zgodnie z niniejszą umową.

3.   Dane PNR są udostępniane jedynie na potrzeby spraw będących przedmiotem wyjaśniania lub dochodzenia, lub śledztwa.

4.   W przypadku gdy DHS wie, że dane PNR obywatela lub rezydenta państwa członkowskiego UE są przekazywane, informuje o tym przy najbliższej stosownej okazji właściwe organy danego państwa członkowskiego.

5.   W przypadku przekazania informacji analitycznych uzyskanych z danych PNR zgodnie z niniejszą umową przestrzega się zabezpieczeń określonych w ustępach 1–4.

Artykuł 18

Współpraca policji, organów ścigania i sądów

1.   Zgodnie z istniejącymi umowami lub uzgodnieniami w zakresie działania oragnów ścigania lub innymi umowami lub uzgodnieniami dotyczącymi udostępniania informacji, zawartymi między Stanami Zjednoczonymi a którymkolwiek państwem członkowskim UE lub Europolem i Eurojustem, DHS przekazuje właściwym organom policyjnym, innym wyspecjalizowanym organom ścigania lub organom sądowym państw członkowskich UE oraz Europolowi i Eurojustowi, w zakresie ich odnośnych uprawnień, najszybciej jak to możliwe, właściwe i odpowiednie informacje analityczne uzyskane z danych PNR w sprawach będących przedmiotem wyjaśniania lub dochodzenia lub śledztwa, w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym i powiązanym przestępstwom lub przestępczości międzynarodowej opisanej w art. 4 ust. 1 lit. b), a także w celu ich wykrywania, prowadzenia dochodzeń lub śledztw lub ścigania w Unii Europejskiej.

2.   Organ policyjny lub sądowy państwa UE, lub Europol lub Eurojust, w zakresie ich odnośnych uprawnień, mogą zwrócić się o uzyskanie dostępu do danych PNR lub właściwych i odpowiednich informacji analitycznych uzyskanych z danych PNR, które w konkretnym przypadku są niezbędne do celów zapobiegania przestępstwom terrorystycznym i powiązanym przestępstwom lub przestępczości międzynarodowej opisanej w art. 4 ust. 1 lit. b) oraz ich wykrywania, prowadzenia dochodzeń lub śledztw lub ścigania w Unii Europejskiej. DHS dostarcza takie informacje, z zastrzeżeniem umów i uzgodnień określonych w ust. 1 niniejszego artykułu.

3.   Zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu DHS udostępnia dane PNR jedynie po przeprowadzeniu uważnej oceny następujących zabezpieczeń:

a)	dane PNR udostępnia się wyłącznie zgodnie z art. 4;

b)	dane PNR udostępnia się tylko w ramach realizacji celów określonych w art. 4; oraz

c)	przyjmujące organy stosują w odniesieniu do danych PNR zabezpieczenia równoważne lub porównywalne z zabezpieczeniami określonymi w niniejszej umowie.

4.   W przypadku przekazania informacji analitycznych uzyskanych z danych PNR zgodnie z niniejszą umową przestrzega się zabezpieczeń określonych w ust. 1–3 niniejszego artykułu.

ROZDZIAŁ IV

POSTANOWIENIA WYKONAWCZE I KOŃCOWE

Artykuł 19

Odpowiedni poziom ochrony

Uznaje się, że DHS, mając na względzie niniejszą umowę oraz jej wprowadzenie w życie, zapewnia w rozumieniu stosownych przepisów UE o ochronie danych osobowych odpowiedni poziom ochrony danych PNR podlegających przetwarzaniu i wykorzystywaniu. W tym względzie uznaje się, że przewoźnicy, którzy dostarczyli DHS dane PNR zgodnie z niniejszą umową, spełnili mające zastosowanie w UE wymogi prawne dotyczące przekazywania takich danych z UE do Stanów Zjednoczonych.

Artykuł 20

Wzajemność

1.   Na podlegającym ich jurysdykcji obszarze Strony aktywnie wspierają współpracę przewoźników z każdym systemem danych PNR funkcjonującym lub który może zostać wprowadzony na obszarze podlegającym jurysdykcji drugiej Strony, zgodnie z niniejszą umową.

2.   Ponieważ ustanowienie systemu danych PNR Unii Europejskiej mogłoby mieć istotny wpływ na zobowiązania Stron w ramach niniejszej umowy, w przypadku przyjęcia takiego systemu Strony konsultują się, aby ustalić, czy istnieje potrzeba odpowiedniego dostosowania niniejszej umowy w celu zapewnienia pełnej wzajemności. Konsultacje takie mają w szczególności na celu sprawdzenie, czy standardy w zakresie ochrony danych osobowych stosowane w przypadku przyszłego systemu danych PNR Unii Europejskiej byłyby mniej rygorystyczne niż standardy ustanowione w niniejszej umowie i czy, w związku z tym, niniejsza umowa powinna zostać zmieniona.

Artykuł 21

Wprowadzanie w życie umowy i brak odstępstw

1.   Niniejsza umowa nie tworzy ani nie przyznaje, na mocy prawa Stanów Zjednoczonych, żadnych praw ani korzyści jakimkolwiek osobom lub podmiotom, prywatnym lub publicznym. Każda ze Stron zapewnia prawidłowe wprowadzenie w życie postanowień niniejszej umowy.

2.   Żadne zapisy niniejszej umowy nie stanowią odstępstwa od istniejących zobowiązań Stanów Zjednoczonych i państw członkowskich UE, w tym zobowiązań na mocy Umowy o wzajemnej pomocy prawnej między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki z dnia 25 czerwca 2003 r. oraz powiązanych instrumentów wzajemnej dwustronnej pomocy prawnej między Stanami Zjednoczonymi i państwami członkowskimi UE.

Artykuł 22

Powiadomienie o zmianach w prawie krajowym

Strony informują się wzajemnie o przyjęciu wszelkich przepisów, które mają istotny wpływ na wprowadzenie w życie niniejszej umowy.

Artykuł 23

Przegląd i ocena

1.   Rok po wejściu w życie niniejszej umowy Strony dokonują wspólnego przeglądu jej wprowadzenia w życie, a następnie – regularnych przeglądów zgodnie ze wspólnymi uzgodnieniami. Ponadto cztery lata po wejściu w życie niniejszej umowy Strony przeprowadzają jej wspólną ocenę.

2.   Strony uzgadniają z wyprzedzeniem tryb i warunki wspólnego przeglądu i przekazują sobie informacje o składzie swoich zespołów. Na potrzeby wspólnego przeglądu Unię Europejską reprezentuje Komisja Europejska, a Stany Zjednoczone reprezentuje DHS. W skład zespołów mogą wchodzić właściwi eksperci ds. ochrony danych oraz eksperci z organów ścigania. Z zastrzeżeniem mających zastosowanie przepisów, od wszystkich uczestników wspólnego przeglądu wymaga się posiadania poświadczenia bezpieczeństwa osobowego oraz przestrzegania poufności rozmów. Na potrzeby wspólnego przeglądu DHS zapewnia dostęp do odpowiedniej dokumentacji, systemów i personelu.

3.   Po zakończeniu wspólnego przeglądu Komisja Europejska przedstawia sprawozdanie dla Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej. Stanom Zjednoczonym zapewnia się możliwość przedstawienia na piśmie uwag, które zostaną dołączone do sprawozdania.

Artykuł 24

Rozstrzyganie sporów i zawieszenie stosowania umowy

1.   Wszelkie spory wynikłe z wprowadzania w życie niniejszej umowy i wszelkie sprawy z tym związane są przedmiotem konsultacji między Stronami w celu osiągnięcia rozwiązania możliwego do zaakceptowania przez obie Strony, z uwzględnieniem zapewnienia każdej z nich możliwości rozwiązania problemu w rozsądnym czasie.

2.   W przypadku gdy takie konsultacje nie doprowadzą do rozstrzygnięcia sporu, każda ze Stron może zawiesić stosowanie niniejszej umowy poprzez pisemne powiadomienie drogą dyplomatyczną, przy czym takie zawieszenie staje się skuteczne w terminie 90 dni od dnia tego powiadomienia, o ile Strony nie uzgodnią innej daty jego skuteczności.

3.   Niezależnie od jakiegokolwiek zawieszenia stosowania niniejszej umowy wszystkie dane PNR otrzymane przez DHS zgodnie z niniejszą umową przed zawieszeniem jej stosowania są w dalszym ciągu przetwarzane i wykorzystywane zgodnie z zabezpieczeniami określonymi w niniejszej umowie.

Artykuł 25

Wypowiedzenie

1.   Każda ze Stron może w każdej chwili wypowiedzieć niniejszą umowę poprzez powiadomienie drogą dyplomatyczną.

2.   Wypowiedzenie staje się skuteczne w terminie 120 dni od dnia otrzymania tego powiadomienia, o ile Strony nie uzgodnią innej daty jego skuteczności.

3.   Przed każdym wypowiedzeniem niniejszej umowy Strony przeprowadzają wzajemne konsultacje w sposób zapewniający wystarczający okres czasu na znalezienie rozwiązania możliwego do przyjęcia przez obie Strony.

4.   Niezależnie od wypowiedzenia niniejszej umowy wszystkie dane PNR otrzymane przez DHS zgodnie z niniejszą umową przed jej wypowiedzeniem są w dalszym ciągu przetwarzane i wykorzystywane zgodnie z zabezpieczeniami określonymi w w niniejszej umowie.

Artykuł 26

Okres obowiązywania

1.   Z zastrzeżeniem art. 25 niniejsza umowa pozostaje w mocy przez okres siedmiu lat od dnia jej wejścia w życie.

2.   Po upływie terminu określonego w ust. 1 niniejszego artykułu oraz wszelkich kolejnych okresów przedłużenia umowy zgodnie z niniejszym ustępem umowa jest przedłużana na okres kolejnych siedmiu lat, o ile jedna ze Stron nie powiadomi drugiej Strony drogą dyplomatyczną, z co najmniej dwunastomiesięcznym wyprzedzeniem, o zamiarze nieprzedłużania umowy.

3.   Niezależnie od wygaśnięcia niniejszej umowy wszystkie dane PNR otrzymane przez DHS na mocy niniejszej umowy przed jej wygaśnięciem są w dalszym ciągu przetwarzane i wykorzystywane zgodnie z zabezpieczeniami określonymi w w niniejszej umowie. Podobnie wszystkie dane PNR uzyskane przez DHS na mocy Umowy między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o przetwarzaniu i przekazywaniu przez przewoźników lotniczych danych dotyczących przelotu pasażera (PNR) do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych, podpisanej w Brukseli i Waszyngtonie w dniach 23 i 26 lipca 2007 r., są nadal przetwarzane i wykorzystywane zgodnie z zabezpieczeniami określonymi w niniejszej umowie.

Artykuł 27

Postanowienia końcowe

1.   Niniejsza umowa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca przypadającego po dniu, w którym Strony wymieniły notyfikacje o zakończeniu swoich procedur wewnętrznych w tym celu.

2.   Niniejsza umowa zastępuje z dniem swego wejścia w życie umowę podpisaną w dniu 23 i 26 lipca 2007 r.

3.   Niniejsza umowa ma zastosowanie do terytorium Danii, Zjednoczonego Królestwa lub Irlandii, tylko jeśli Komisja Europejska powiadomi Stany Zjednoczone na piśmie, że Dania, Zjednoczone Królestwo lub Irlandia podjęły decyzję o związaniu się niniejszą umową.

4.   Jeśli Komisja Europejska powiadomi Stany Zjednoczone przed wejściem w życie niniejszej umowy, że będzie ona miała zastosowanie do terytorium Danii, Zjednoczonego Królestwa lub Irlandii, niniejsza umowa będzie miała zastosowanie na terytorium danego państwa od tego samego dnia, od którego wiąże ona pozostałe państwa członkowskie UE.

5.   Jeśli Komisja Europejska powiadomi Stany Zjednoczone po wejściu w życie niniejszej umowy, że ma ona zastosowanie do terytorium Danii, Zjednoczonego Królestwa lub Irlandii, niniejsza umowa będzie miała zastosowanie na terytorium danego państwa od pierwszego dnia następującego po otrzymaniu powiadomienia przez Stany Zjednoczone.