instytucji zapewniających zarządzanie ruchem lotniczym i służby żeglugi powietrznej (ATM/ANS) na potrzeby ogólnego ruchu lotniczego;
organów krajowych, które są odpowiedzialne za wydawanie certyfikatów i wykonywanie zadań w zakresie nadzoru, a także podmiotów działających w ich imieniu;
tworzenia struktur przestrzeni powietrznej*.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

ATM/ANS oraz projekt struktury przestrzeni powietrznej

Państwa członkowskie Unii Europejskiej (UE) zapewniają, by ATM/ANS oraz projekt struktury przestrzeni powietrznej były zgodne z przepisami niniejszego rozporządzenia w celu ułatwienia ogólnego ruchu lotniczego, z uwzględnieniem kwestii bezpieczeństwa, wymogów dotyczących ruchu oraz wpływu na środowisko.

Szczegółowe zasady znajdują się w załącznikach do rozporządzenia.

Jeżeli państwa członkowskie przyjmą jakiekolwiek dodatkowe zasady dotyczące wszelkich kwestii pozostawionych w ich gestii w celu rozszerzenia niniejszego rozporządzenia, muszą one:

przestrzegać norm i zaleceń określonych w Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym (konwencji chicagowskiej) z dnia 7 grudnia 1944 r.;
powiadomić Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego w ciągu dwóch miesięcy od momentu przyjęcia dodatkowych przepisów;
publikują takie przepisy w swoich krajowych zbiorach informacji lotniczych; oraz
w przypadku podjęcia decyzji o organizacji zapewniania określonych służb ruchu lotniczego na zasadzie konkurencji, musi przedsięwziąć wszelkie odpowiednie środki w celu zapewnienia, aby instytucje zapewniające takie służby nie działały w sposób ograniczający konkurencję lub nadużywały swojej dominującej pozycji rynkowej.

Jeżeli chodzi o projektowanie struktur przestrzeni powietrznej, państwa członkowskie dbają również o to, by:

każdy podmiot odpowiedzialny za tworzenie danych lotniczych i informacji lotniczej wykorzystywanych jako źródło w produktach informacji lotniczej i usługach w zakresie informacji lotniczej spełniał wymogi określone w załączniku III;
takie dane i informacje były tworzone, przetwarzane i przekazywane przez odpowiednio przeszkolony, kompetentny i upoważniony personel;
działania i służby instytucji zapewniających ATM/ANS, a także wymiana stosownych danych i informacji, były przedmiotem koordynacji;
osoby lub organizacje odpowiedzialne za projektowanie struktur przestrzeni powietrznej stosowały wymogi określone w załączniku XI;
przeprowadzano obsługę techniczną i okresowe przeglądy procedur lotu lotnisk i przestrzeni powietrznej pod ich nadzorem;
korzystanie z nadajników naziemnych działających na ich terytorium nie powoduje szkodliwych zakłóceń w innych systemach nadzoru.

Ponadto każde państwo członkowskie:

określa zapotrzebowania na służby ruchu lotniczego z uwzględnieniem rodzajów i intensywności ruchów lotniczych, warunków pogodowych oraz innych czynników określonych w załączniku IV;
zapewnia koordynację między organami wojskowymi a instytucjami zapewniającymi służby ruchu lotniczego;
koordynuje operacje lotnicze, które są potencjalnie niebezpieczne dla lotnictwa cywilnego nad jego terytorium;
zapewnia, by częstotliwość awaryjna wykorzystywana przez statki powietrzne (121,5 MHz) była wykorzystywana wyłącznie do celów awaryjnych, jak określono w załączniku IV;
wyznacza organy krajowe odpowiedzialne za certyfikację, nadzór i egzekwowanie przepisów, posiadających szczegółowe uprawnienia określone w niniejszym rozporządzeniu;
zapewnia zasady przydzielania kodów Mode Select (Mod S)* określone w rozporządzeniu są przestrzegane przez wszystkich interrogatorów modu S* i operatorów modu S*;
zapewniają, aby transponder wtórnego radaru dozorowania znajdujący się na pokładzie dowolnego statku powietrznego przelatującego nad państwem członkowskim nie odpowiadał na nadmierną liczbę zapytań przekazywanych przez naziemne interrogatory dozorowania, które wywołują odpowiedź lub też dysponują mocą wystarczającą do przekroczenia minimalnego poziomu progowego odbiornika transpondera wtórnego radaru dozorowania, nawet jeśli nie wywołują odpowiedzi;
zapewniają, że wszystkie przypisane częstotliwości głosowe są przekształcane (z pewnymi wyjątkami) na separację międzykanałową 8,33 kHz.

Załączniki

W załącznikach określono szczegółowe wymogi dotyczące instytucji zapewniających zarządzanie ruchem lotniczym i służby żeglugi powietrznej oraz stosownych organów.

Załącznik I: Definicje terminów stosowanych w załącznikach II–XIII.
Załącznik II: Wymagania stawiane właściwym organom – nadzór nad służbami i pozostałymi funkcjami sieciowymi ATM.
Załącznik III: Wspólne wymogi dotyczące instytucji zapewniających służby.
Załącznik IV: Służby ruchu lotniczego.
Załącznik V: Służby meteorologiczne.
Załącznik VI: Służby informacji lotniczej.
Załącznik VII: Usługi w zakresie danych.
Załącznik VIII: Służby łączności, nawigacji lub dozorowania.
Załącznik IX: Zarządzanie przepływem ruchu lotniczego.
Załącznik X: Zarządzanie przestrzenią powietrzną.
Załącznik XI: Służby projektowania procedur lotu.
Załącznik XII: Wymagania szczegółowe dotyczące menedżera sieci.
Załącznik XIII: Wymagania w zakresie szkolenia i oceny kompetencji personelu dotyczące instytucji zapewniających służby.

Uwagi: Pierwotne załączniki do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/373 były kilkukrotnie zmieniane, w ostatnim czasie rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2024/403, które weszło w życie z dniem 1 maja 2024 roku, a jego przepisy obowiązują od 1 maja 2025 roku.

Rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/373 stanowi akt wykonawczy, który uchyla rozporządzenie (WE) nr 482/2008, rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 1034/2011 i 1035/2011, rozporządzenie wykonawcze (UE) 2016/1377, jak również rozporządzenie (UE) nr 677/2011.

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

Rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/373 ma zastosowanie od 02 stycznia 2020 r.

KONTEKST

Rozporządzenie (WE) nr 551/2004 (zob. streszczenie dokumentu) dotyczy unijnych przepisów dotyczących przestrzeni powietrznej.
Rozporządzenie (WE) nr 550/2004 (zob. streszczenie dokumentu) dotyczy Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej – unijnych przepisów dotyczących służb nawigacji lotniczej.
Rozporządzenie (WE) nr 549/2004 (zob. streszczenie dokumentu) wprowadziło ramy tworzenia jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej.
Rozporządzenie (UE) 2018/1139 (zob. streszczenie dokumentu) ustanawiające Agencję Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego. Niniejsze rozporządzenie uchyliło i zastąpiło rozporządzenie (WE) nr 216/2008.

Więcej informacji:

Jednolita europejska przestrzeń powietrzna (Komisja Europejska).

KLUCZOWE POJĘCIA

Struktury przestrzeni powietrznej. Określona objętość przestrzeni powietrznej (część atmosfery kontrolowana przez państwa powyżej ich terytoriów) wyznaczona w celu zapewnienie bezpiecznej i optymalnej eksploatacji statków powietrznych.

Kody modu S. W kontekście kontroli ruchu lotniczego są to niepowtarzalne kody przypisane do statków powietrznych do celów nadzoru i komunikacji. Umożliwiają one kierowanie zapytań do konkretnego statku powietrznego i uwierzytelnianie jego odpowiedzi.

Interrogator modu S. System składający się z anteny i elektroniki, który obsługuje adresowanie poszczególnych statków powietrznych z wykorzystaniem modu S.

Operator modu S. Osoba fizyczna, organizacja lub przedsiębiorstwo, które obsługuje lub oferuje obsługę interrogatora modu S, na przykład dostawcy usług nadzoru, producenci interrogatorów modu S, zarządcy lotnisk i instytucje badawcze.

GŁÓWNY DOKUMENT

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/373 z dnia 1 marca 2017 r. ustanawiające wspólne wymogi dotyczące instytucji zapewniających zarządzanie ruchem lotniczym/służby żeglugi powietrznej i inne funkcje sieciowe zarządzania ruchem lotniczym oraz nadzoru nad nimi, uchylające rozporządzenie (WE) nr 482/2008, rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 1034/2011, (UE) nr 1035/2011 i (UE) 2016/1377 oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 677/2011 (Dz.U. L 62 z 8.3.2017, s. 1–126).

Kolejne zmiany rozporządzenia (UE) 2017/373 zostały włączone do tekstu pierwotnego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 z dnia 4 lipca 2018 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2111/2005, (WE) nr 1008/2008, (UE) nr 996/2010, (UE) nr 376/2014 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/30/UE i 2014/53/UE, a także uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 552/2004 i (WE) nr 216/2008 i rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 (Dz.U. L 212 z 22.8.2018, s. 1–122).

Zob. tekst skonsolidowany.

Rozporządzenie (WE) nr 549/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. ustanawiające ramy tworzenia Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (Rozporządzenie ramowe) (Dz.U. L 96 z 31.3.2004, s. 1–9).

Zob. tekst skonsolidowany.

Rozporządzenie (WE) nr 550/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie zapewniania służb nawigacji lotniczej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (Rozporządzenie w sprawie zapewniania służb) (Dz.U. L 96 z 31.3.2004, s. 10–19).

Zob. tekst skonsolidowany.

Rozporządzenie (WE) nr 551/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie organizacji i użytkowania przestrzeni powietrznej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (Rozporządzenie w sprawie przestrzeni powietrznej) (Dz.U. L 96 z 31.3.2004, s. 20–25).

Zob. tekst skonsolidowany.

Ostatnia aktualizacja: 23.09.2024

Top