Program monitorowania unijnego obszaru otwartych granic

Omawiane przepisy tworzą ramy specjalnego mechanizmu monitorowania, stworzonego w celu weryfikacji stosowania tzw. unijnego prawodawstwa Schengen. Jego celem jest zapewnienie stosowania w praktyce jednolitych, wysokich standardów przez kraje Unii Europejskiej w obszarze Schengen, w skład którego wchodzi 26 państw, z czego 22 to państwa należące do UE, a 4 to kraje spoza UE. W obszarze Schengen nie stosuje się kontroli na granicach wewnętrznych.

AKT

Rozporządzenie Rady (UE) nr 1053/2013 z dnia 7 października 2013 r. w sprawie ustanowienia mechanizmu oceny i monitorowania w celu weryfikacji stosowania dorobku Schengen oraz uchylenia decyzji komitetu wykonawczego z dnia 16 września 1998 r. dotyczącej utworzenia Stałego Komitetu ds. Oceny i Wprowadzania w Życie Dorobku Schengen

STRESZCZENIE

Głównym celem mechanizmu oceny i monitorowania jest zapewnienie wysokiego poziomu wzajemnego zaufania pomiędzy państwami należącymi do obszaru Schengen w zakresie zdolności właściwego wdrażania odpowiednich przepisów we wszystkich obszarach unijnego prawodawstwa Schengen (dorobku Schengen).

ZAKRES MECHANIZMU

Mechanizm oceny obejmuje wszystkie aspekty omawianego prawodawstwa w tym obszarze. Dotyczy zarówno skuteczności kontroli granicznych na granicach zewnętrznych, jak i braku kontroli granicznych na granicach wewnętrznych.

Kraje UE i Komisja ponoszą wspólnie odpowiedzialność za wdrażanie całego mechanizmu, natomiast Komisja pełni ogólną rolę koordynacyjną.

ZAPOWIEDZIANE I NIEZAPOWIEDZIANE INSPEKCJE

W celu wdrożenia mechanizmu oceny Komisja będzie koordynować realizację wieloletniego (pięcioletniego) i rocznego programu inspekcji. Oceny powinny odbywać się regularnie na terytorium wszystkich państw obszaru Schengen w formie zapowiedzianych i niezapowiedzianych inspekcji.

PLAN DZIAŁAŃ W CELU ZARADZENIA NIEDOCIĄGNIĘCIOM

Oceny na miejscu muszą być przeprowadzane przez odpowiednio przeszkolonych specjalistów wyznaczonych przez kraje UE i wybranych w przejrzysty sposób na podstawie analizy ryzyka przedstawionej przez agencję Frontex (w odniesieniu do granic zewnętrznych), przy wsparciu agencji Europol, Eurojust i innych właściwych organów UE w obszarach podlegających ich kompetencjom.

Po przeprowadzeniu analizy i uwzględnieniu ustaleń z inspekcji na miejscu specjaliści koordynowani przez Komisję przygotowują sprawozdanie. Następnie do państwa UE, w którym przeprowadzana jest inspekcja, może zostać skierowany szereg zaleceń. Jeżeli stwierdzono braki we wdrażaniu prawodawstwa w ocenianym państwie lub uznano, że poważnie zaniedbuje ono swoje obowiązki, państwo to musi przedstawić plan działań mających na celu naprawę tych niedociągnięć.

MONITOROWANIE I DZIAŁANIA NASTĘPCZE

Sprawozdanie z realizacji planu działań musi być przedkładane Komisji i innym krajom UE co sześć miesięcy w celu potwierdzenia, że monitorowane państwo UE podjęło wymagane środki i kroki w celu naprawy niedociągnięć. Możliwa jest kontynuacja regularnego przedkładania innych sprawozdań w celu śledzenia realizacji wdrażania środków. Jeżeli zajdzie taka potrzeba, Komisja może wyznaczyć nowe inspekcje kontrolne.

AKTY POWIĄZANE

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1051/2013 z dnia 22 października 2013 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 562/2006 w celu ustanowienia wspólnych zasad tymczasowego przywracania w wyjątkowych okolicznościach kontroli granicznej na granicach wewnętrznych (Dz.U. L 295 z 6.11.2013, s. 1-10)

Ostatnia aktualizacja: 06.10.2014