(1)

Państwa członkowskie zostały w sposób bezprecedensowy dotknięte kryzysem wynikającym z gospodarczych, społecznych i zdrowotnych skutków pandemii COVID-19. Kryzys ten hamuje wzrost gospodarczy w państwach członkowskich, co z kolei pogłębia poważne niedobory płynności spowodowane nagłym i znaczącym wzrostem inwestycji publicznych potrzebnych w systemach ochrony zdrowia państw członkowskich i w innych sektorach ich gospodarek. Kryzys doprowadził również do pogorszenia sytuacji osób zagrożonych ubóstwem, a tym samym do zmniejszenia spójności społecznej w państwach członkowskich. Ponadto zamknięcie granic wewnętrznych wywarło poważny wpływ na współpracę gospodarczą, w szczególności na obszarach przygranicznych, i wpłynęło na sytuację pracowników dojeżdżających do pracy i rentowność mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP). Stworzyło to wyjątkową sytuację, której rozwiązanie wymaga użycia szczególnych, natychmiastowych i nadzwyczajnych środków, które szybko dotrą do realnej gospodarki.

(2)

W odpowiedzi na skutki sytuacji kryzysowej zmieniono rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1301/2013 (4) i (UE) nr 1303/2013 (5) w drodze rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/460 (6) w celu zapewnienia większej elastyczności we wdrażaniu programów operacyjnych wspieranych z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego („EFRR”), Europejskiego Funduszu Społecznego („EFS”) i Funduszu Spójności (zwanych dalej łącznie „funduszami polityki spójności”), a także Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego („EFMR”). Jednak z uwagi na fakt, iż poważne negatywne skutki dla gospodarek i społeczeństw Unii uległy dalszemu pogorszeniu, oba rozporządzenia zostały ponownie zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/558 (7). Te zmiany zapewniły nadzwyczajną dodatkową elastyczność pozwalającą państwom członkowskim na skupienie się na niezbędnej reakcji na bezprecedensowy kryzys poprzez zwiększenie możliwości mobilizacji niewykorzystanych środków wsparcia z funduszy polityki spójności oraz uproszczenie wymogów proceduralnych związanych z wdrażaniem programów i audytami.

(3)

W dniu 23 kwietnia 2020 r. Rada Europejska zatwierdziła „Plan odbudowy” w celu zrekompensowania skutków ogromnych wstrząsów w gospodarce i złagodzenia z jednej strony skutków społecznych i gospodarczych dla Unii wynikających z nadzwyczajnych restrykcji wprowadzonych przez państwa członkowskie w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się COVID-19, a z drugiej strony ryzyka asymetrycznej odbudowy wynikającej z różnych środków krajowych dostępnych w różnych państwach członkowskich, co z kolei wywarło poważny wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Plan odbudowy zawiera mocny element inwestycyjny; wezwano w nim do utworzenia Europejskiego Funduszu Odbudowy. Ponadto, jak potwierdzono w konkluzjach Rady Europejskiej z dnia 21 lipca 2020 r., upoważnia on Komisję do przeanalizowania potrzeb w taki sposób, aby zasoby zostały skierowane do najbardziej dotkniętych sektorów i obszarów geograficznych Unii, wyjaśniając jednocześnie związek z wieloletnimi ramami finansowymi na lata 2021–2027.

(4)

Zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) 2020/2094 (8) i w granicach zasobów w nim przydzielonych należy wprowadzić środki na odbudowę i zwiększenie odporności gospodarki w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych w celu zaradzenia bezprecedensowym skutkom kryzysu związanego z COVID-19. Takie dodatkowe zasoby powinny zostać wykorzystane do zapewnienia przestrzegania terminów przewidzianych w rozporządzeniu (UE) 2020/2094.

(5)

Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady i przepisy wykonawcze dotyczące zasobów dodatkowych zapewnionych jako wsparcie na rzecz odbudowy służącej spójności oraz terytoriom Europy („REACT-EU”) w celu zapewnienia pomocy na wspieranie kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i jej skutków społecznych oraz przygotowanie do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność. W ramach REACT-EU należy udostępnić dodatkową, nadzwyczajną kwotę w wysokości nieprzekraczającej 47 500 000 000 EUR według cen z 2018 r. na zobowiązanie budżetowe z funduszy strukturalnych na lata 2021 i 2022, w celu udzielenia pomocy państwom członkowskim i regionom najbardziej dotkniętym kryzysem na wspieranie kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i jej skutków społecznych oraz na przygotowanie do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność („zasoby REACT-EU”), z myślą o szybkim przekazaniu zasobów do realnej gospodarki za pośrednictwem istniejących programów operacyjnych. Zasoby REACT-EU pochodzą z Instrumentu Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy. Część zasobów REACT-EU powinno się przydzielić na pomoc techniczną z inicjatywy Komisji. Komisja powinna określić podział zasobów REACT-EU dla każdego państwa członkowskiego na podstawie metody alokacji opartej na najnowszych dostępnych obiektywnych danych statystycznych dotyczących względnej zamożności państw członkowskich oraz skali skutków kryzysu związanego z COVID-19 dla ich gospodarek i społeczeństw. Przed zastosowaniem metody alokacji dotyczącej zasobów REACT-EU na 2021 r. oraz aby zapewnić wsparcie dla najważniejszych sektorów w następstwie kryzysu związanego z COVID-19 w niektórych państwach członkowskich, należy przydzielić Luksemburgowi i Malcie kwotę, odpowiednio, 100 000 000 EUR i 50 000 000 EUR. Metoda alokacji powinna uwzględniać specjalną kwotę dodatkową dla regionów najbardziej oddalonych ze względu na szczególną wrażliwość ich gospodarek i społeczeństw. W celu odzwierciedlenia zmieniającego się charakteru skutków kryzysu związanego z COVID-19, podział należy poddać przeglądowi w 2021 r. w oparciu o tę samą metodę alokacji i z wykorzystaniem najnowszych danych statystycznych dostępnych na dzień 19 października 2021 r., tak aby rozdzielić zasoby REACT-EU przewidziane w transzy na 2022 r.

(6)

Mając na uwadze znaczenie przeciwdziałania zmianie klimatu zgodnie z zobowiązaniami Unii na rzecz realizacji porozumienia paryskiego i celów zrównoważonego rozwoju ONZ, fundusze polityki spójności przyczynią się do upowszechniania działań w dziedzinie klimatu i do osiągnięcia celu ogólnego zakładającego, iż 30 % wydatków budżetowych Unii ma być przeznaczone na wsparcie realizacji celów klimatycznych. Oczekuje się, że w ramach REACT-EU, 25 % całkowitej puli środków finansowych zostanie przeznaczone na cele związane z klimatem. Biorąc pod uwagę charakter REACT-EU jako instrumentu służącego naprawianiu szkód spowodowanych kryzysem oraz elastyczność przewidzianą w niniejszym rozporządzeniu, w tym brak wymogów koncentracji tematycznej i możliwość przydzielania przez państwa członkowskie zasobów REACT-UE na wsparcie operacji w rodzaju tych prowadzonych w ramach EFRR lub EFS, w zależności od swych potrzeb, poziom wkładów państw członkowskich w realizację tego celu może się różnić w zależności od priorytetów krajowych.

(7)

Do niniejszego rozporządzenia stosuje się horyzontalne zasady finansowe przyjęte przez Parlament Europejski i Radę na podstawie art. 322 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Zasady te zostały ustanowione w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (9) (zwanym dalej „rozporządzeniem finansowym”) i określają w szczególności procedurę uchwalania i wykonywania budżetu w drodze dotacji, zamówień, nagród i wykonania pośredniego oraz przewidują kontrolę odpowiedzialności podmiotów upoważnionych do działań finansowych. Zasady przyjęte na podstawie art. 322 TFUE obejmują również ogólny system warunkowości służący ochronie budżetu Unii.

(8)

Aby zapewnić państwom członkowskim maksymalną elastyczność w dopasowywaniu kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i jej skutków społecznych oraz w przygotowaniach do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność, Komisja powinna określać alokacje na szczeblu państw członkowskich. Ponadto należy przewidzieć możliwość wykorzystania wszelkich zasobów REACT-EU do wsparcia pomocy dla osób najbardziej potrzebujących oraz Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych. Ponadto konieczne jest ustalenie pułapów dotyczących alokacji środków na pomoc techniczną z inicjatywy państw członkowskich, przy jednoczesnym zapewnieniu państwom członkowskim maksymalnej elastyczności w odniesieniu do alokacji takich środków w ramach programów operacyjnych wspieranych z EFRR lub EFS. Należy utrzymać siłę operacyjną EFS przy przydzielaniu zasobów REACT-EU w takich dziedzinach jak zatrudnienie (w szczególności zatrudnienie ludzi młodych, zgodnie ze wzmocnioną gwarancją dla młodzieży), umiejętności i kształcenie, włączenie społeczne oraz zdrowie, ze szczególnym uwzględnieniem pomocy dla grup w niekorzystnej sytuacji i dzieci. Biorąc pod uwagę oczekiwane szybkie wydatkowanie zasobów REACT-EU, zobowiązania związane z tymi zasobami powinny zostać anulowane dopiero z chwilą zamknięcia programów operacyjnych.

(9)

Ponieważ pandemia COVID-19 dotknęła regiony i gminy w państwach członkowskich w różnym stopniu, zaangażowanie podmiotów lokalnych i regionalnych wywodzących się z organów administracyjnych, partnerów gospodarczych i społecznych oraz społeczeństwa obywatelskiego, zgodnie z zasadą partnerstwa, ma duże znaczenie dla przygotowania, wdrażania, monitorowania i oceny kryzysowych działań naprawczych wspieranych przez REACT-EU.

(10)

W przypadku zasobów REACT-EU należy również wprowadzić możliwości przesuwania środków finansowych w ramach celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” między EFRR i EFS zgodnie z art. 25a rozporządzenia (UE) nr 1303/2013. Takie przesunięcia nie powinny mieć wpływu na zasoby dostępne w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna” ani na szczególną alokację środków na Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych.

(11)

W celu uzupełnienia działań objętych już zakresem wsparcia dostępnego z EFRR, które rozszerzono rozporządzeniami (UE) 2020/460 i (UE) 2020/558, należy umożliwić państwom członkowskim dalsze korzystanie z zasobów REACT-EU przede wszystkim na inwestycje w zakresie produktów i usług na potrzeby świadczeń zdrowotnych, w tym transgranicznych świadczeń zdrowotnych, oraz opieki instytucjonalnej, środowiskowej i rodzinnej, na zapewnianie wsparcia w postaci kapitału obrotowego lub wsparcia na inwestycje dla MŚP, w tym wsparcia doradczego, w szczególności w sektorach najbardziej dotkniętych pandemią COVID-19 i wymagających szybkiej rewitalizacji, takich jak turystyka i kultura, na inwestycje przyczyniające się do transformacji ku cyfrowej i ekologicznej gospodarce, na inwestycje w infrastrukturę zapewniającą obywatelom niedyskryminujące usługi podstawowe oraz na środki wsparcia gospodarczego w regionach, które są w największym stopniu uzależnione od sektorów najsilniej dotkniętych kryzysem COVID-19. Należy także wspierać ściślejszą współpracę, koordynację i odporność w dziedzinie zdrowia. Ponadto wsparciem powinna być objęta pomoc techniczna. Zasoby REACT-EU powinny być skupione wyłącznie w ramach nowego celu tematycznego „Wspieranie kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i jej skutków społecznych oraz przygotowanie do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność”, który powinien również stanowić jedyny priorytet inwestycyjny, tak aby umożliwić uproszczone programowanie i wdrażanie tych zasobów.

(12)

W przypadku EFS państwa członkowskie powinny wykorzystać zasoby REACT-EU przede wszystkim do wspierania dostępu do rynku pracy i systemów społecznych, zapewniając utrzymanie miejsc pracy, w tym poprzez mechanizmy zmniejszonego wymiaru czasu pracy i wsparcie dla osób pracujących na własny rachunek jak również przedsiębiorców oraz osób wykonujących wolne zawody, artystów i pracowników sektora kreatywnego. Mechanizmy zmniejszonego wymiaru czasu pracy i podobne środki, w szczególności dla osób pracujących na własny rachunek, mają na celu ochronę pracowników i osób pracujących na własny rachunek przed ryzykiem bezrobocia, przy jednoczesnym utrzymaniu tego samego poziomu warunków pracy i zatrudnienia oraz wynagrodzeń pracowników. Zasoby REACT-EU przeznaczone na takie mechanizmy mają być wykorzystane wyłącznie do wspierania pracowników. W kontekście obecnych nadzwyczajnych okoliczności spowodowanych pandemią COVID-19 powinno być możliwe zapewnienie wsparcia dla mechanizmów zmniejszonego wymiaru czasu pracy dla pracowników i wsparcia dla osób pracujących na własny rachunek, nawet jeżeli wsparcie to nie wiąże się z aktywnymi instrumentami rynku pracy, chyba że instrumenty te są wymagane przez prawo krajowe. Zasada ta powinna mieć również jednolite zastosowanie do mechanizmów zmniejszonego wymiaru czasu pracy, które uzyskały wsparcie zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1303/2013 zmienionym rozporządzeniami (UE) 2020/460 i (UE) 2020/558 w następstwie kryzysu związanego z kryzysem COVID-19 i które nadal są wspierane w ramach specjalnego priorytetu inwestycyjnego „Wspieranie kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i jej skutków społecznych oraz przygotowanie do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność”. Wsparcie unijne dla takich mechanizmów zmniejszonego wymiaru czasu pracy powinno być ograniczone w czasie.

(13)

Należy również wspierać tworzenie miejsc pracy i wysokiej jakości zatrudnienia, w szczególności dla osób w trudnej sytuacji, a także środki na rzecz włączenia społecznego i eliminacji ubóstwa. Środki na rzecz zatrudnienia młodzieży powinny zostać rozszerzone zgodnie ze wzmocnioną gwarancją dla młodzieży. Należy zapewnić inwestycje w kształcenie, szkolenie i rozwój umiejętności, w tym przekwalifikowanie i podnoszenie kwalifikacji, w szczególności w odniesieniu do grup w niekorzystnej sytuacji. Należy promować równy dostęp do usług socjalnych świadczonych w interesie ogólnym, w tym dla dzieci, osób starszych, osób z niepełnosprawnościami, mniejszości etnicznych i osób bezdomnych.

(14)

Ponadto państwa członkowskie powinny nadal zwracać szczególną uwagę na osoby mieszkające w regionach wiejskich, przygranicznych, słabiej rozwiniętych, wyspiarskich, górskich, słabo zaludnionych i najbardziej oddalonych, a także na obszarach przechodzących transformację przemysłową i borykających się z wyludnieniem, oraz, w stosownych przypadkach, wykorzystywać zasoby REACT-EU na wsparcie udzielane takim osobom.

(15)

Ponieważ tymczasowe zamknięcie granic między państwami członkowskimi doprowadziło do poważnych wyzwań dla społeczności i przedsiębiorstw transgranicznych, należy umożliwić państwom członkowskim przeznaczenie zasobów REACT-EU również na istniejące programy transgraniczne w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna”.

(16)

Aby zagwarantować państwom członkowskim wystarczające zasoby finansowe na szybkie wprowadzenie w życie kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i jej skutków społecznych oraz przygotowanie do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność, konieczne jest zapewnienie wyższych początkowych płatności zaliczkowych na potrzeby szybkiego wdrożenia działań wspieranych z zasobów REACT-EU. Początkowe płatności zaliczkowe powinny zapewnić państwom członkowskim środki umożliwiające, w razie konieczności, wypłatę zaliczek na rzecz beneficjentów oraz szybki zwrot kosztów beneficjentom po przedłożeniu wniosku o płatność.

(17)

Państwa członkowskie powinny mieć możliwość przydzielania zasobów REACT-EU na nowe odrębne programy operacyjne w ramach celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” lub na nowe osie priorytetowe istniejących programów w ramach celów: „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” i „Europejska współpraca terytorialna”. Aby umożliwić szybkie wdrożenie działań, w odniesieniu do nowych odrębnych programów operacyjnych należy zezwolić na wskazywanie jedynie już wyznaczonych organów istniejących programów operacyjnych wspieranych z EFRR, EFS lub Funduszu Spójności. Nie należy wymagać od państw członkowskich ewaluacji ex ante i należy ograniczyć elementy wymagane w celu przedłożenia programu operacyjnego do zatwierdzenia przez Komisję.

(18)

Zasoby REACT-EU należy wykorzystywać zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju i zasadą „nie szkodzić”, biorąc pod uwagę porozumienie paryskie i cele zrównoważonego rozwoju ONZ. Ponadto przez cały czas wdrażania programów operacyjnych należy mieć na uwadze i propagować równość kobiet i mężczyzn oraz uwzględnianie aspektu płci i perspektywy płci.

(19)

Aby zmniejszyć obciążenie budżetów publicznych w związku z kryzysowymi działaniami naprawczymi w kontekście pandemii COVID-19 i jej skutków społecznych oraz przygotowaniami do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność, wydatki na operacje powinny kwalifikować się do wsparcia od dnia 1 lutego 2020 r., a ponadto należy wyjątkowo umożliwić państwom członkowskim wnioskowanie o dofinansowanie na poziomie 100 % w odniesieniu do odrębnych osi priorytetowych programów operacyjnych zapewniających wsparcie z zasobów REACT-EU.

(20)

Mimo, iż ważne jest, aby dzień 31 grudnia 2023 r. pozostał datą końcową kwalifikowalności w okresie programowania 2014–2020, należy jasno stwierdzić, że operacje mogą nadal być wybierane do udzielenia wsparcia przez cały 2023 r.

(21)

Aby zapewnić ciągłość realizacji niektórych operacji uzyskujących wsparcie z zasobów REACT-EU, zastosowanie powinny mieć przepisy dotyczące etapów zawarte w rozporządzeniu ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, a także przepisy finansowe na potrzeby tych funduszy oraz na potrzeby Funduszu Azylu i Migracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Instrumentu na rzecz Zarządzania Granicami i Wiz.

(22)

Zgodnie ze szczególnymi środkami zapewniającymi elastyczność w odpowiedzi na epidemię COVID-19, wprowadzonymi do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 rozporządzeniem (UE) 2020/558, wydatki na ukończone fizycznie lub w pełni zrealizowane operacje wspierające kryzysowe działania naprawcze w kontekście pandemii COVID-19 i jej skutków społecznych oraz przygotowania do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność, uzyskujące wsparcie w ramach odpowiedniego nowego celu tematycznego, również powinny kwalifikować się do wsparcia, pod warunkiem że dane operacje rozpoczęto od dnia 1 lutego 2020 r.

(23)

Aby umożliwić państwom członkowskim szybkie wykorzystanie zasobów REACT-EU w trakcie obecnego okresu programowania, w odniesieniu do zasobów REACT-EU uzasadnione jest zwolnienie, w drodze wyjątku, państw członkowskich z obowiązku spełniania warunków wstępnych, wymogów dotyczących rezerwy wykonania i stosowania ram wykonania, wymogów koncentracji tematycznej – również w odniesieniu do pułapów ustanowionych dla zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich w ramach EFRR – oraz wymogów dotyczących przygotowania strategii komunikacji. Niemniej państwa członkowskie powinny przeprowadzić co najmniej jedną ewaluację do dnia 31 grudnia 2024 r., aby ocenić skuteczność, efektywność, wpływ i włączenie zasobów REACT-EU oraz przeanalizować sposób, w jaki zasoby te przyczyniły się do osiągnięcia założeń nowego specjalnego celu tematycznego. Aby ułatwić dostęp do porównywalnych informacji na poziomie Unii, w stosownych przypadkach powinno się wymagać od państw członkowskich korzystania ze wskaźników specyficznych dla programu dotyczących COVID-19 udostępnionych przez Komisję. Ponadto, wykonując swoje obowiązki związane z informowaniem, komunikacją i widocznością, państwa członkowskie i instytucje zarządzające powinny zwiększyć widoczność nadzwyczajnych środków i zasobów wprowadzonych przez Unię: w szczególności powinny one zapewnić, aby potencjalni beneficjenci, beneficjenci, uczestnicy i ostateczni odbiorcy instrumentów finansowych, a także ogół społeczeństwa, wiedzieli o istnieniu zasobów REACT-EU, znali ich skali oraz mieli świadomość, że dzięki nim możliwe jest uzyskanie dodatkowego wsparcia.

(24)

Aby umożliwić skierowanie zasobów REACT-EU do obszarów geograficznych, które najbardziej ich potrzebują, jako środka nadzwyczajnego i bez uszczerbku dla zasad ogólnych dotyczących przydzielania zasobów funduszy strukturalnych, w przypadku zasobów REACT-EU przydzielonych na EFRR oraz EFS nie należy wymagać rozbicia według kategorii regionów. Oczekuje się jednak, że państwa członkowskie wezmą pod uwagę zróżnicowane potrzeby i poziomy rozwoju regionów, aby zagwarantować, iż wsparcie będzie wyważone pod kątem potrzeb regionów i miast, które najbardziej ucierpiały w wyniku pandemii COVID-19, oraz potrzeby utrzymania koncentracji na regionach słabiej rozwiniętych, zgodnie z celami spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej określonymi w art. 174 TFUE. Zgodnie z zasadą partnerstwa, państwa członkowskie powinny również zaangażować władze lokalne i regionalne, a także odpowiednie podmioty reprezentujące społeczeństwo obywatelskie i partnerów społecznych.

(25)

Z wyjątkiem przypadków, w odniesieniu do których w niniejszym rozporządzeniu przewidziano odstępstwa, wydatki w ramach REACT-EU powinny podlegać tym samym obowiązkom i zabezpieczeniom, co wszystkie środki przeznaczone na spójność. Obejmuje to poszanowanie praw podstawowych i przestrzeganie Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, a także skuteczne środki zwalczania nadużyć finansowych wdrażane przy wsparciu istniejących agencji ds. zwalczania nadużyć finansowych na szczeblu państw członkowskich i Unii, takich jak Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych i, w stosownych przypadkach, Prokuratura Europejska.

(26)

W przypadku przyjmowania środków mających na celu ochronę budżetu Unii, kluczowe jest należyte zabezpieczenie uzasadnionych interesów ostatecznych odbiorców i beneficjentów.

(27)

W celu ułatwienia realizacji przesunięć dopuszczonych na podstawie zmian wprowadzonych w niniejszym rozporządzeniu, do przesunięć tych nie powinien mieć zastosowania warunek określony w art. 30 ust. 1 lit. f) rozporządzenia finansowego dotyczący przeznaczenia środków na ten sam cel.

(28)

Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie reakcja na skutki kryzysu związanego z COVID-19 w dziedzinie zdrowia publicznego przez wprowadzenie środków zapewniających elastyczność w dziedzinie udzielania wsparcia z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na rozmiary i skutki proponowanego działania możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, może ona przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu

(29)

Ze względu na pilny charakter sytuacji związanej z pandemią COVID-19 niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(30)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 1303/2013.

(31)

Art. 135 ust. 2 Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (10) stanowi, że zmiany w rozporządzeniu Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 (11) lub decyzji Rady 2014/335/UE, Euratom (12), które przyjęto w dniu wejścia w życie wspomnianej umowy lub po tej dacie, nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa w zakresie, w jakim wpływają na zobowiązania finansowe Zjednoczonego Królestwa. Wsparcie na mocy niniejszego rozporządzenia na lata 2021 i 2022 finansuje się ze zwiększenia pułapu zasobów własnych Unii, co miałoby wpływ na zobowiązania finansowe Zjednoczonego Królestwa. Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zatem zastosowania do Zjednoczonego Królestwa ani na jego terytorium,

1)

dodaje się następujące artykuły:

(*1)  Rozporządzenie Rady (UE) 2020/2094 z dnia 14 grudnia 2020 r. ustanawiające Instrument Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy w celu wsparcia odbudowy w następstwie kryzysu związanego z kryzysem COVID-19 (Dz.U. L 433 z 22.12.2020, s. 23)”;"

2)

w art. 154 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Art. 92a i 92b nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa ani na jego terytorium. Zawarte w tych przepisach odniesienia do państw członkowskich rozumie się jako nieobejmujące Zjednoczonego Królestwa.”;

3)

tekst określony w załączniku do niniejszego rozporządzenia dodaje się jako załącznik VIIa.