Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa COMP/M.6593 – Audi/Ducati Motor Holding)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2012/C 197/01

W dniu 28 czerwca 2012 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną ze wspólnym rynkiem. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

Zatwierdzenie pomocy państwa zgodnie z art. 107 i 108 TFUE

Sprawy, w których Komisja nie wnosi zastrzeżeń

(Tekst mający znaczenie dla EOG, z wyjątkiem działań wchodzących w zakres załącznika I do Traktatu)

2012/C 197/02

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/state_aids_texts_pl.htm

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/state_aids_texts_pl.htm

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/state_aids_texts_pl.htm

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/state_aids_texts_pl.htm

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/state_aids_texts_pl.htm

Kursy walutowe euro (1)

4 lipca 2012 r.

2012/C 197/03

1 euro =

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 4 lipca 2012 r.

w sprawie finansowania w roku 2012 działań w dziedzinie weterynarii związanych z polityką informacyjną Unii Europejskiej i wsparciem organizacji międzynarodowych, niektórymi środkami niezbędnymi do zapewnienia stosowania rozporządzenia (WE) nr 882/2004 oraz stworzeniem projektu pilotażowego w zakresie skoordynowanej europejskiej sieci na rzecz dobrostanu zwierząt

2012/C 197/04

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (1) (zwane dalej „rozporządzeniem finansowym”), w szczególności jego art. 49 ust. 6 lit. a) i art. 75,

uwzględniając decyzję Rady 2009/470/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (2), w szczególności jej art. 20, 23 i 27,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (3), w szczególności jego art. 66 ust. 1 lit. c),

a także mając na uwadze, co następuje:

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

TYTUŁ I

Program prac mający na celu wykonanie decyzji Rady 2009/470/WE

Artykuł 1

Niniejszym przyjmuje się roczny program prac w celu wykonania art. 20, 23, 27 decyzji Rady 2009/470/WE, w wersji określonej w załączniku I.

Artykuł 2

Maksymalny zatwierdzony niniejszym tytułem wkład na realizację programu ustala się na poziomie 3 254 600 EUR i zostanie on sfinansowany z pozycji 17 04 02 01 w budżecie ogólnym Unii Europejskiej na 2012 r.

Artykuł 3

Wykonanie budżetu w zakresie zadań związanych z pkt 2 załącznika I może zostać powierzone następującej organizacji międzynarodowej, która stosuje normy zapewniające gwarancje równoważne uznanym normom międzynarodowym w odniesieniu do procedur księgowości, audytu, kontroli wewnętrznej i udzielania zamówień: Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE).

TYTUŁ II

Program prac mający na celu wykonanie decyzji Rady (WE) nr 882/2004

Artykuł 4

Niniejszym przyjmuje się roczny program prac w celu wykonania art. 66 ust. 1 lit. c), w brzmieniu określonym w załączniku II.

Artykuł 5

Maksymalny zatwierdzony niniejszym tytułem wkład na realizację programu ustala się na poziomie 277 650 EUR i zostanie on sfinansowany z pozycji 17 04 07 01 w budżecie ogólnym Unii Europejskiej na 2012 r.

TYTUŁ III

Projekt pilotażowy dotyczący skoordynowanej europejskiej sieci na rzecz dobrostanu zwierząt

Artykuł 6

Niniejszym przyjmuje się projekt pilotażowy, w brzmieniu określonym w załączniku III.

Artykuł 7

Maksymalny zatwierdzony niniejszym tytułem wkład na realizację projektu pilotażowego ustala się na poziomie 1 000 000 EUR i zostanie on sfinansowany z pozycji 17 04 01 02 w budżecie ogólnym Unii Europejskiej na 2012 r.

TYTUŁ IV

Przepisy ogólne

Artykuł 8

Programy prac określone w tytułach I, II i III stanowią decyzje finansowe w rozumieniu art. 75 rozporządzenia finansowego.

Artykuł 9

1.   Właściwy urzędnik zatwierdzający może, zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansami i proporcjonalności, przyjąć wszelkie zmiany do każdego tytułu, które nie stanowią istotnych zmian w rozumieniu art. 90 ust. 4 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002.

2.   Skumulowanych zmian, które dotyczą przydziału środków finansowych na działania w ramach każdego programu prac, a które łącznie nie przekraczają 10 % maksymalnego wkładu przewidzianego w art. 2, 5 i 7 niniejszej decyzji, nie uznaje się za istotne zmiany w rozumieniu art. 90 ust. 4 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002, jeżeli nie wywierają one znaczącego wpływu na naturę i cel programów prac.

Artykuł 10

Środki wymienione w art. 2, 5 i 7 mogą również obejmować odsetki od nieterminowych płatności.

Artykuł 11

Niniejsza decyzja skierowana jest do delegowanych urzędników zatwierdzających.

(1)  Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.

(2)  Dz.U. L 155 z 18.6.2009, s. 30.

(3)  Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1; sprostowane w Dz.U. L 191 z 28.5.2004, s. 1.

(4)  Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 1.

(5)  Dz.U. C 83 z 30.3.2010, s. 47.

(6)  Dz.U. L 303 z 18.11.2009, s. 1.

(7)  COM(2012) 6 wersja ostateczna.

Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie poważnych transgranicznych zagrożeń zdrowia

(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD: http://www.edps.europa.eu)

2012/C 197/05

I.   Wprowadzenie

II.   Wnioski

(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD: http://www.edps.europa.eu)

(1)  Dz.U. L 268 z 3.10.1998, s. 1.

(2)  Dz.U. L 21 z 26.1.2000, s. 32.

(3)  ECDC zostało ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 851/2004 (Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 1).

(4)  Tekst dostępny na stronie internetowej EIOD: http://www.edps.europa.eu/EDPSWEB/webdav/site/mySite/shared/Documents/Supervision/Priorchecks/Opinions/2010/10-04-26_EWRS_EN.pdf

(5)  Dz.U. L 36 z 9.2.2012, s. 31.

(6)  Artykuł 6 ust. 5 lit. a) wniosku.

(7)  Artykuł 8 ust. 2 wniosku.

(8)  Artykuł 18 ust. 6 wniosku.

Informacje o zamknięciu łowisk przekazane przez państwa członkowskie

2012/C 197/06

Zgodnie z art. 35 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1) podjęto decyzję o zamknięciu łowiska, jak określono w tabeli poniżej:

(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 1 ust. 2 w części I protokołu 3 do Porozumienia między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości, dotyczących pomocy państwa w odniesieniu do dodatkowych płatności na rzecz AS Oslo Sporveier i AS Sporveisbussene w Norwegii

2012/C 197/07

Decyzją nr 123/12/COL z dnia 28 marca 2012 r., zamieszczoną w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Urząd Nadzoru EFTA wszczął postępowanie na mocy art. 1 ust. 2 w części I protokołu 3 do Porozumienia pomiędzy państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości. Władze norweskie otrzymały stosowną informację wraz z kopią wyżej wymienionej decyzji.

Urząd Nadzoru EFTA wzywa niniejszym państwa EFTA, państwa członkowskie UE oraz inne zainteresowane strony do zgłaszania uwag w sprawie omawianego środka w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego zaproszenia na poniższy adres Urzędu Nadzoru EFTA:

Uwagi zostaną przekazane władzom norweskim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.

STRESZCZENIE

Kontekst

W Norwegii sektor lokalnego transportu autobusowego jest uregulowany ustawą o transporcie zarobkowym z 2002 r. i rozporządzeniem o transporcie zarobkowym z 2003 r. Oba akty prawne uchyliły poprzednie, w istocie podobne, przepisy. Powyższe ramy legislacyjne przewidują m.in. system koncesji dla przedsiębiorstw koniecznych do świadczenia usług autobusowego transportu publicznego i nakłada na okręgi, takie jak gmina miejska Oslo, odpowiedzialność za przyznawanie rekompensat dla przedsiębiorstw oferujących przewozy na nierentownych trasach. Takie rekompensaty mogą być przyznane w celu pokrycia różnicy między dochodami pochodzącymi ze sprzedaży biletów a kosztami świadczenia usługi.

W Oslo, jeszcze przed wejściem w życie Porozumienia EOG, koncesjobiorcy otrzymywali roczną rekompensatę za świadczenie przewozów na nierentownych trasach zgodnie z miejską procedurą budżetową. Rekompensaty płacono w formie rocznej kwoty ryczałtowej, której wysokość oparta była na kosztach poniesionych w poprzednich latach z uwzględnieniem szeregu czynników korygujących. Od 2008 r. wszystkie umowy o świadczeniu regularnych przewozów autobusowych zostały zawarte z przedsiębiorstwami w oparciu o procedurę przetargową. Od tego czasu spółka AS Oslo Sporveier nie otrzymała opisanej wyżej rekompensaty w związku ze świadczeniem regularnych przewozów autobusowych.

Na długo przed wejściem w życie Porozumienia EOG aż do 2008 r. spółce AS Oslo Sporveier, a później jej spółce zależnej AS Sporveisbussene, powierzono świadczenie regularnych przewozów autobusowych na terenie Oslo zgodnie z przepisami opisanymi pokrótce powyżej.

Od 1994 r. przedsiębiorstwo AS Oslo Sporveier podlegało wielu zmianom organizacyjnym. Na przykład w 1997 r. świadczenie wszystkich przewozów autobusowych, w tym autobusowe przewozy wycieczek w celach zarobkowych obok regularnych przewozów autobusowych, zostało zlecone spółce zależnej AS Sporveisbussene. W rezultacie spółki AS Oslo Sporveier i AS Sporveisbussene zawarły tak zwaną umowę w sprawie transportu, w myśl której spółka AS Sporveisbussene mogła zostać rzeczywistym beneficjentem rocznej rekompensaty. Zgodnie z umową w sprawie transportu rekompensatę w związku ze świadczeniem regularnych przewozów autobusowych wypłacano w oparciu o przepisy opisane powyżej. Władze norweskie utrzymują, że w ciągu całego okresu objętego dochodzeniem, czyli od 1994 r. do 2008 r., prowadzono oddzielną rachunkowość dla przewozów zarobkowych i przewozów publicznych świadczonych w ramach grupy Oslo Sporveier oraz że w przypadku usług świadczonych przez dział transportu publicznego na rzecz działu przewozów zarobkowych stosowano ceny rynkowe.

W 2004 r. gmina Oslo, posiadająca wówczas 98,8 % udziałów w spółce AS Oslo Sporveier, wniosła do niej kapitał o wartości 111 760 000 NOK w celu pokrycia niedofinansowania funduszy emerytalnych spółki AS Sporveisbussene. Niedofinansowanie powstało przed 1997 r. i związane było ze zobowiązaniami emerytalnymi względem pracowników zarówno w dziale transportu publicznego, jak i w dziale autobusowych przewozów wycieczkowych spółki AS Oslo Sporveier. Spółka AS Oslo Sporveier była zobowiązana do zaradzenia problemowi niedofinansowania. Gmina Oslo, jako właściciel spółki, zdecydowała się na dokonanie zastrzyku kapitałowego, ponieważ był to najmniej kosztowny sposób pokrycia niedofinansowania.

Ocena środka

Istnienie pomocy państwa

Urząd stwierdza, że zarówno dokonanie zastrzyku kapitałowego, jak i wypłaty rocznej rekompensaty stanowią pomoc państwa.

W kwestii zastrzyku kapitałowego na pokrycie niedofinansowania kont emerytalnych działu przewozów zarobkowych Urząd nie jest obecnie w stanie wykluczyć, że oznacza ono korzyść gospodarczą dla spółki AS Oslo Sporveier, ponieważ nie przedstawiono informacji wykazujących, że wkład przyznano zgodnie z testem prywatnego inwestora.

Ponadto Urząd wstępnie uznał, że zarówno roczna rekompensata, jak i zastrzyk finansowy na pokrycie niedofinansowania związanego z kontami emerytalnymi w dziale transportu publicznego (połączonego z kosztem, który mógł również stanowić podstawę rocznej rekompensaty) nie zostały ustalone w ramach procedury zamówień publicznych i nie są zbliżone do kosztów, które poniosłoby odpowiednio zarządzane i wyposażone przedsiębiorstwo. Tym samym czwarte kryterium orzecznictwa w sprawie Altmark nie zostało spełnione i dlatego oba środki stanowią pomoc państwa w rozumieniu art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG.

Charakter pomocy

Urząd nie jest w stanie stwierdzić na tym etapie, czy przedmiotowej pomocy udzielono w ramach istniejącego programu pomocy, opartego na ustawie o transporcie zarobkowym i na rozporządzeniu o transporcie zarobkowym i stosowanego przez gminę Oslo od okresu poprzedzającego wejście w życie Porozumienia EOG. Należy zauważyć, że od 2008 r. nie udzielono dodatkowej pomocy zgodnie z powyższymi przepisami. Zakładając, że istniejący program pomocy obowiązuje od 1994 r., Urząd nie jest obecnie w stanie określić, jaki był dokładny zakres programu oraz czy wszystkie środki pomocy były oparte na tym programie. Ponadto Urząd nie może wykluczyć, że przedmiotowe środki stanowią pomoc państwa niezgodną z prawem i wspólnym rynkiem, a przynajmniej w niewielkim zakresie, zwłaszcza w odniesieniu do pokrywania zobowiązań emerytalnych związanych z działalnością zarobkową.

Zgodność pomocy

Na obecnym etapie wydaje się, że płatności dokonane do czasu, kiedy wygasły koncesje przyznane bezpośrednio w 2008 r., oraz zastrzyk kapitałowy z 2004 r., który miał zrównoważyć niedofinansowanie funduszu emerytalnego, mogły w co najmniej dużej części być zgodne z pojęciem rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych w rozumieniu art. 49 Porozumienia EOG. Ocena zgodności w ostatecznej decyzji będzie przede wszystkim miała na celu zbadanie, czy w przedmiotowej sprawie wystąpiła nadmierna rekompensata. Ponadto przedmiotowa pomoc może być, przynajmniej częściowo, zgodna z zasadami określonymi w art. 61 ust. 3 lit. c).

Wniosek

W świetle powyższych uwag Urząd podjął decyzję o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego zgodnie z art. 1 ust. 2 Porozumienia EOG. Zainteresowane strony zaprasza się do nadsyłania uwag w terminie jednego miesiąca od publikacji niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

OGŁOSZENIE O KONKURSACH OTWARTYCH

2012/C 197/08

Europejski Urząd Doboru Kadr (EPSO) organizuje następujące konkursy otwarte:

TŁUMACZE KONFERENCYJNI

Ogłoszenia o konkursach zostaną opublikowane w Dzienniku Urzędowym C 197 A z dnia 5 lipca 2012 r. wyłącznie w języku angielskim, duńskim, niemieckim i słowackim.

Szczegółowe informacje można znaleźć na stronie internetowej EPSO: http://www.eu-careers.info

Publikacja wniosku o rejestrację zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

2012/C 197/09

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 (1). Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„AGNELLO DEL CENTRO ITALIA”

NR WE: IT-PGI-0005-0808-18.05.2010

ChOG ( X ) ChNP ( )

1.   Nazwa:

„Agnello del Centro Italia”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie:

Włochy

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego:

3.1.   Rodzaj produktu:

3.2.   Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1:

„Agnello del Centro Italia” uzyskiwany jest z uboju owiec w wieku poniżej 12 miesięcy należących do następujących lokalnych ras i krzyżówek ras: Appenninica, Bergamasca, Biellese, Fabrianese, Merinizzata Italiana, Pomarancina, Sopravissana, Zerasca, Comisana, Cornella Bianca, Cornigliese (Corniglio), Garfagnina Bianca, Gentile di Puglia, Massese, Pagliarola, Pecora delle Langhe. Tusze dzielą się na trzy rodzaje, o następujących właściwościach: Jagnięta „lekkie”, o wadze między 8,01 a 13,0 kg; o zawartości tłuszczu odpowiadającej klasie 1; 2; 3, zgodnie ze „Wspólnotową skalą stosowaną przy klasyfikacji lekkich tusz owczych”. Jagnięta „ciężkie”, o wadze równej lub większej od 13,01 kg; zgodnie z klasą: U; R; O; o zawartości tłuszczu odpowiadającej klasie 2; 3; 4; zgodnie ze „Wspólnotową skalą stosowaną przy klasyfikacji tusz owczych”. Jagnięta wykastrowane, o wadze równej lub większej od 20,0 kg; zgodnie z klasą: E; U; R; o zawartości tłuszczu odpowiadającej klasie 2; 3; 4; zgodnie ze „Wspólnotową skalą stosowaną przy klasyfikacji tusz owczych”.

Poziom pH mięsa mierzony jest w mięśniu Longissimus toraci, a jego wartość wynosi od 6,15 do 6,80, jeżeli został zmierzony po zakończeniu wszystkich procedur związanych z ubojem i przed rozpoczęciem mrożenia tusz. Wartość ta wynosi od 5,15 do 5,80, jeżeli została zmierzona między 24 a 30 godzinami od uboju.

3.3.   Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych):

—

3.4.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego):

Jagnięta muszą być karmione wyłącznie mlekiem ich matki do czasu odstawienia ich od matki. Następnie ich podstawowa dieta składa się z paszy złożonej z dziko rosnącej roślinności łąk i roślinności pochodzącej z pastwisk oraz roślin strączkowych i traw, w każdym przypadku pochodzących z omawianego obszaru geograficznego. Dopuszcza się podawanie suplementów mineralnych i witaminowych w ilości nie przekraczającej 0,4 kg dziennie na jagnię.

3.5.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym:

Jagnięta rodzą się i chowane są w tym samym gospodarstwie znajdującym się na obszarze geograficznym produkcji określonym dalej w pkt 4.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.:

—

3.7.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania:

Mięso „Agnello del Centro Italia” musi zostać oznaczone etykietą zawierającą następujące informacje: logo „Agnello del Centro Italia”; rodzaj produktu (jagnięta „lekkie” – „ciężkie” – wykastrowane); oraz symbol wizualny UE.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego:

Na obszar geograficzny produkcji „Agnello del Centro Italia” składa się terytorium następujących regionów: Abruzzo, Lazio, Marche, Toscana, Umbria, Emilia-Romagna – gdzie obejmuje w całości prowincje Bologna, Rimini, Forlì-Cesena, Ravenna oraz częściowo prowincje Modena, Reggio nell’Emilia e Parma, do linii wyznaczonej autostradą A1 Bolonia-Mediolan od granicy prowincji Bologna, od połączenia z autostradą A16 Parma-La Spezia do granicy z regionem Toskania–Passo della Cisa.

5.   Związek z obszarem geograficznym:

5.1.   Specyfika obszaru geograficznego:

Obszar geograficzny charakteryzują trzy poziomy wysokości: Apeniny, stanowiące centralną oś, przeważnie o charakterze wapiennym; doliny, w których dominują iły; i wreszcie równiny na dnie dolin, o glebach aluwialnych.

Zróżnicowane warunki środowiskowe decydują o jakościowych i ilościowych aspektach produkcji roślinnej i poczynając od dna dolin po najwyższe szczyty można zaobserwować stopniowe zmiany w składzie procentowym zasobów pastewnych.

Zapewnia to owcom dietę złożoną z roślin łąkowych i pastwiskowych, na którą składają się głównie trawy i rośliny strączkowe.

Doskonałe przystosowanie hodowli owiec do szczególnych, trudnych uwarunkowań geograficznych i klimatycznych obszaru centralnych Włoch zostało osiągnięte dzięki przemieszczaniu stad, zarówno horyzontalnym, jednak przede wszystkim wertykalnym, praktykowanym przez pasterzy, na niewielką, jak i dużą skalę, już od zamierzchłych czasów, w celu wykorzystania całej różnorodności pokarmowej zapewnianej przez pastwiska na różnych obszarach. W okresie zimowym stada spędzane były na równiny aż do obszarów nadmorskich, natomiast w okresie wiosenno–letnim na pastwiska apenińskie. Praktyka ta stanowi doskonały przykład dopasowania lokalnych systemów produkcji do zasobów dostępnych w omawianym obszarze geograficznym. Może ona również być interpretowana jako rodzaj samoorganizacji w celu prowadzenia działalności hodowlanej, by przezwyciężyć nie tylko przeciwności klimatyczne, lecz także dysproporcje między potrzebami pokarmowymi owiec a dostępnymi pastwiskami.

5.2.   Specyfika produktu:

Właściwości mięsa „Agnello del Centro Italia” wynikają z powiązania między szybkością nabierania wagi oraz wydajnością.

Przyśpieszony rozwój tkanek sprawia, że w momencie uboju występują korzystne proporcje mięsa/kości, co ogólnie stanowi zaletę handlową. To właśnie większa wydajność tego mięsa w porównaniu z mięsem innych owiec, zwłaszcza mlecznych, które dominują na rynku lokalnym, sprawiają, że mięso to jest tak cenione zarówno przez konsumentów, jak i handlowców.

5.3.   Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG):

Produkt uzyskiwany jest z owiec należących do ras i krzyżówek ras bardzo blisko związanych z obszarem produkcji, z których część wzięła swoje nazwy z obszarów, do których najlepiej się przystosowały i gdzie uzyskują najlepszą wydajność produkcyjną. Ten bliski związek obszaru geograficznego z dziedzictwem genetycznym, pochodzącym z rasy ogólnie nazywanej „apenińską”, wykorzystywany do uzyskiwana mięsa „Agnello del Centro Italia” zapewnił tym owcom znacznie szybszy wzrost w porównaniu z innymi rasami/rodzajami genetycznymi hodowanymi na tym obszarze.

Poza tym same nazwy ras świadczą o związku tych ostatnich z omawianym obszarem geograficznym. Stałe krzyżowanie i selekcja populacji owiec w środkowych Włoszech pozwoliły uzyskać osobniki, które optymalnie dostosowały się do lokalnych uwarunkowań, do tego stopnia, że ich nazwy pochodzą od obszarów, na których uzyskują najlepszą wydajność produkcyjną: „Fabrianese” z Fabriano; „Pomarancina” z Pomarance; „Sopravissana” z Visso, której zasięg na początku XX wieku rozszerza się w regionie Marche, a stamtąd na region Umbria, Maremma między Toskanią a Lazio i Agro Romano, aż do regionu Abruzzo, który wskutek przemieszczania stad stał się ośrodkiem wielkich sezonowych migracji. Rasa „Massese” pochodząca z Valle del Forno w prowincji Massa Carrara; owce rasy „Garfagnina Bianca” występują w Valle del Serchio w Garfagnana oraz w Val di Magra (Lunigiana i strefa Pontremoli); rasa „Zerasca” występuje w Lunigianie, na terytorium Zeri, w prowincji Massa-Carrara.

„Agnello del Centro Italia” zawdzięcza zatem swoją reputację zapewniającemu wysoką jakość połączeniu cech ras tradycyjnie występujących na obszarze produkcji, których wydajność została jeszcze zwiększona dzięki dobrej jakości diecie uzyskanej w systemie hodowli prowadzonej przez co najmniej osiem miesięcy w roku na świeżym powietrzu, co umożliwia powszechne wykorzystanie pastwisk, na których występują również endemiczne rośliny pastewne. Reputacja ta wynika również z umiejętności odpowiedniego zarządzania hodowlą przez hodowców oraz prowadzonej przez nich selekcji służącej poprawie jakości i wydajności.

Mięso „Agnello del Centro Italia” ma już utrwaloną renomę sięgającą roku 1961, kiedy to we wrześniu Associazione Nazionale della Pastorizia w ramach „Rassegna Interregionale ovina” zorganizowanej w Castelluccio di Norcia (prowincja Perugia) opublikowała dokument, w którym napisała, iż celem jest poprawa warunków życia na obszarach górskich poprzez stworzenie warunków do rozwoju gospodarki hodowlanej, w szczególności związanej z „Agnello del Centro Italia”.

Odesłanie do publikacji specyfikacji:

(Artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

Informuje się, że właściwe władze administracyjne wszczęły krajową procedurę sprzeciwu, publikując wniosek o uznanie chronionego oznaczenia geograficznego „Agnello de Centro Italia” w Dzienniku Urzędowym Republiki Włoskiej nr 66 z dnia 20 marca 2010 r.

Skonsolidowany tekst specyfikacji produkcji jest dostępny na stronie internetowej: http://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/3335

lub

bezpośrednio na stronie głównej Ministerstwa Polityki Rolnej, Spożywczej i Leśnej (www.politicheagricole.it). Na stronie należy wybrać element „Qualità e sicurezza” (z prawej strony na górze ekranu), a następnie „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE”.

(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

Sprostowanie do zawiadomienia Komisji w sprawie bieżących stóp procentowych od zwracanej pomocy państwa oraz stóp referencyjnych/dyskontowych obowiązujących 27 państw członkowskich od dnia 1 lipca 2008 r.

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 166 z dnia 1 lipca 2008 r. )

2012/C 197/10

Na s. 2 dodaje się tekst w brzmieniu: