EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Regulatory framework for electronic communications
Ramy regulacyjne dotyczące łączności elektronicznej
Ramy regulacyjne dotyczące łączności elektronicznej
This summary has been archived and will not be updated. See
'Europejski kodeks łączności elektronicznej'
for an updated information about the subject.
- Date of last review:
- 19/09/2015
- Author:
- Urząd Publikacji Unii Europejskiej
- Archived:
-
true
- Summarised document(s):
- Summary code:
-
- 31.99.00.00 Streszczenia z archiwum
- EUROVOC descriptor:
- Directory code:
Ramy regulacyjne dotyczące łączności elektronicznej
Aby wesprzeć otwarcie rynku telekomunikacji na konkurencję, Unia Europejska przyjęła ramy regulacyjne dotyczące łączności elektronicznej odpowiadające postępowi technologicznemu i zgodne z wymogami rynku.
STRESZCZENIE
Ta dyrektywa ramowa ma przede wszystkim na celu:
|
— |
wzmocnienie konkurencji w sektorze łączności elektronicznej,
|
|
— |
zachęcanie do inwestycji,
|
|
— |
wspieranie wolności wyboru konsumentów i umożliwienie im czerpania korzyści z innowacyjnych usług, jakości i niższych stawek.
|
Określa ona zwłaszcza zadania krajowych organów regulacyjnych, jak również zasady, na podstawie których prowadzą one swoje działania.
Dyrektywa stanowi część pakietu telekomunikacyjnego przyjętego w 2002 r. i zmienionego w 2009 r. w celu uwzględnienia szybkiego rozwoju tego sektora. Pakiet ten obejmuje cztery szczegółowe dyrektywy regulujące określone aspekty łączności elektronicznej, jak również dwa rozporządzenia:
|
— |
dyrektywę 2002/20/WE, czyli dyrektywę o zezwoleniach,
|
|
— |
dyrektywę 2002/19/WE, czyli dyrektywę o dostępie,
|
|
— |
dyrektywę 2002/22/WE, czyli dyrektywę o usłudze powszechnej,
|
|
— |
dyrektywę 2002/58/WE, czyli dyrektywę o prywatności i łączności elektronicznej,
|
|
— |
rozporządzenie 1211/2009 ustanawiające Organ Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC),
|
|
— |
rozporządzenie (UE) nr 531/2012 w sprawie roamingu w publicznych sieciach łączności ruchomej.
|
Zakres
Dyrektywa ustanawia wspólne ramy regulacyjne sieci łączności elektronicznej, tj. systemów transmisyjnych, które umożliwiają przekazywanie sygnałów przewodowo, za pomocą radia, środków optycznych lub innych środków elektromagnetycznych, w tym sieci satelitarnych, stacjonarnych i naziemnych sieci przenośnych, elektrycznych systemów kablowych, w sieciach nadawania radiowego i telewizyjnego oraz w sieciach telewizji kablowej, niezależnie od rodzaju przekazywanej informacji.
Obejmuje ona również usługi łączności elektronicznej, które polegają na przekazywaniu sygnałów w tych sieciach oraz urządzenia i usługi towarzyszące związane z sieciami lub usługami łączności elektronicznej, które umożliwiają lub wspomagają dostarczanie usług za pośrednictwem tych sieci lub usług.
Równocześnie z zakresu dyrektywy wyłączono treści usług świadczonych za pośrednictwem sieci łączności elektronicznej, takie jak treści nadawanych programów. Wyłączenie dotyczy również końcowych urządzeń telekomunikacyjnych, z wyjątkiem aspektów umożliwiających użytkownikom niepełnosprawnym łatwy dostęp.
Krajowe organy regulacyjne
Zasady, na których oparte są działania krajowych organów regulacyjnych są następujące:
|
— |
niezależność: krajowe organy regulacyjne muszą być prawnie oddzielone i niezależne od wszelkich organizacji udostępniających sieci, urządzenia lub usługi łączności elektronicznej,
|
|
— |
prawo do odwołania się: skuteczne mechanizmy krajowe muszą umożliwiać użytkownikom lub przedsiębiorstwom udostępniającym sieci lub usługi łączności elektronicznej, których dotyczy decyzja krajowego organu regulacyjnego, prawo odwołania się do niezależnego organu odwoławczego,
|
|
— |
bezstronność i przejrzystość: krajowe organy regulacyjne muszą wykonywać swoje uprawnienia w sposób bezstronny i przejrzysty oraz muszą wdrożyć mechanizmy konsultowania się z zainteresowanymi stronami w przypadku podejmowania działań, które mogą mieć znaczący wpływ na rynek.
|
Najważniejsze zadania krajowych organów regulacyjnych są następujące:
|
— |
wspieranie konkurencji w dziedzinie udostępniania sieci i usług łączności elektronicznej. Krajowe organy regulacyjne mają również gwarantować, aby użytkownicy czerpali maksymalne korzyści z różnorodności, ceny i jakości usług,
|
|
— |
przyczynienie się do wsparcia rozwoju rynku wewnętrznego komunikacji elektronicznej we współpracy z Komisją Europejską i BEREC,
|
|
— |
promowanie interesów obywateli Unii Europejskiej i) przez zapewnienie wszystkim obywatelom dostępu do usługi powszechnej; ii) przez zapewnienie wysokiego poziomu ochrony konsumentów w ich relacjach z dostawcami, w szczególności przez ustanowienie prostych i niedrogich procedur rozwiązywania sporów; iii) przez przyczynienie się do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony danych osobowych i prywatności; iv) przez promowanie udostępniania jasnych informacji, w szczególności poprzez ustanowienie wymogu jawności cen i warunków użytkowania publicznie dostępnych usług łączności elektronicznej; v) przez uwzględnienie potrzeb określonych grup społecznych, w szczególności użytkowników niepełnosprawnych; vi) przez zapewnienie integralności i bezpieczeństwa sieci łączności.
|
Pozostałe przepisy
Dyrektywa obejmuje również inne aspekty dotyczące zarówno samych regulacji sieci łączności elektronicznej, jak i procedur koniecznych do ich wdrożenia.
Do pierwszej kategorii zaliczają się następujące przepisy:
|
— |
przydzielanie częstotliwości radiowych i zasoby numeracyjne,
|
|
— |
planowanie strategiczne, koordynacja i harmonizacja widma radiowego w Unii Europejskiej,
|
|
— |
prawa drogi dla wprowadzenia sieci lub urządzeń towarzyszących,
|
|
— |
wspólne korzystanie z elementów sieci i urządzeń towarzyszących,
|
|
— |
bezpieczeństwo i integralność sieci i usług,
|
|
— |
normalizacja mająca na celu promowanie zharmonizowanego udostępniania sieci i usług łączności elektronicznej oraz urządzeń i usług towarzyszących,
|
|
— |
interoperacyjność usług telewizji cyfrowej.
|
Do drugiej kategorii należą:
|
— |
kontrola nad dużymi firmami na rynku oraz procedura spójnego stosowania rozwiązań,
|
|
— |
procedury definiowania i analizy odnośnych rynków z uwzględnieniem zaleceń oraz wytycznych Komisji w tym zakresie,
|
|
— |
zalecenia Komisji dla krajów UE odnośnie do harmonizacji wdrażania przepisów tej dyrektywy oraz dyrektyw szczegółowych,
|
|
— |
rozstrzyganie sporów między przedsiębiorstwami udostępniającymi sieci lub usługi łączności elektronicznej, w tym rozstrzyganie sporów transgranicznych.
|
Kraje UE ustanawiają w końcu zasady dotyczące kar stosowanych za naruszenie przepisów dyrektywy.
AKT
Dyrektywa 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa)
ODNIESIENIA
|
Akt |
Wejście w życie |
Termin transpozycji przez państwa członkowskie |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
|
Dyrektywa 2002/21/WE |
24.4.2002 |
24.7.2003 |
|
Akt(-y) zmieniający(-e) |
Wejście w życie |
Termin transpozycji przez państwa członkowskie |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
|
Rozporządzenie (WE) nr 717/2007 |
30.6.2007 |
30.8.2007 |
|
|
Rozporządzenie (WE) nr 544/2009 |
2.7.2009 |
- |
|
|
Dyrektywa 2009/140/WE |
19.12.2009 |
25.5.2011 |
|
|
- |
- |
Sukcesywne zmiany dyrektywy 2002/21/WE uwzględniono w oryginalnym tekście. Niniejsza skonsolidowana wersja stanowi wyłącznie wartość dokumentalną.
AKTY POWIĄZANE
Dyrektywa 2002/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz wzajemnych połączeń (dyrektywa o dostępie) (Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 7-20)
Dyrektywa 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa o zezwoleniach) (Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 21-32)
Dyrektywa 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej) (Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 51-77)
Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37-47)
Zalecenie Komisji 2007/879/WE z dnia 17 grudnia 2007 r. w sprawie właściwych rynków produktów i usług w sektorze łączności elektronicznej podlegających regulacji ex ante zgodnie z dyrektywą 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (Dz.U. L 344 z 28.12.2007, s. 65-69)
W rozporządzeniu tym Komisja ustanawia listę siedmiu rynków, które będą musiały zostać przeanalizowane przez krajowe organy regulacyjne. W porównaniu z rozporządzeniem z 2003 r. z listy usunięto szereg rynków z uwagi na skuteczne regulacje dotyczące rynków hurtowych oraz rozwój efektywnej konkurencji na rynkach detalicznych.
Zalecenie Komisji 2008/850/WE z dnia 15 października 2008 r. w sprawie notyfikacji, terminów i konsultacji przewidzianych w art. 7 dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (Dz.U. L 301 z 12.11.2008, s. 23-32)
Zalecenie Komisji 2009/396/WE z dnia 7 maja 2009 r. w sprawie uregulowań dotyczących stawek za zakańczanie połączeń w sieciach stacjonarnych i ruchomych (Dz.U. L 124 z 20.5.2009, s. 67-74)
W tym zaleceniu Komisja informuje krajowe organy regulacyjne, jak postępować, aby wyznaczyć symetryczne stawki za zakańczanie połączeń w oparciu o koszty ponoszone przez operatorów.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 1211/2009/WE z dnia 25 listopada 2009 r. ustanawiające Organ Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC) oraz Urząd (Dz.U. L 337 z 18.12.2009, s. 1-10)
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/136/WE z dnia 25 listopada 2009 r. zmieniająca dyrektywę 2002/22/WE w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników, dyrektywę 2002/58/WE dotyczącą przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów (Dz.U. L 337 z 18.12.2009, s. 11-36)
Zalecenie Komisji 2010/572/UE z dnia 20 września 2010 r. w sprawie regulowanego dostępu do sieci dostępu nowej generacji (Dz.U. L 251 z 25.9.2010, s. 35-48)
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 531/2012 z dnia 13 czerwca 2012 r. w sprawie roamingu w publicznych sieciach telefonii ruchomej wewnątrz Unii (Dz.U. L 172 z 30.6.2012, s. 10-35)
Zalecenie Komisji 2013/466/UE z dnia 11 września 2013 r. w sprawie jednolitych obowiązków niedyskryminacji i metod kalkulacji kosztów w celu promowania konkurencji i poprawienia otoczenia dla inwestycji w sieci szerokopasmowe (Dz.U. L 251 z 21.9.2013, s. 13-32)
Wniosek Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego Rady ustanawiające środki dotyczące europejskiego jednolitego rynku łączności elektronicznej i mające na celu zapewnienie łączności na całym kontynencie, zmieniające dyrektywy 2002/20/WE, 2002/21/WE i 2002/22/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 1211/2009 i (UE) nr 531/2012 [COM(2013) 627 final - nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym]
Ogólnym celem wniosku jest podjęcie działań na rzecz utworzenia jednolitego rynku łączności elektronicznej, na którym:
dostawcy sieci i usług łączności elektronicznej mogą tworzyć, rozszerzać i obsługiwać swoje sieci i świadczyć usługi niezależnie od miejsca ich utworzenia oraz miejsca, w którym znajdują się ich klienci w Unii, a także są do tego zachęcani,
osoby indywidualne i przedsiębiorstwa mają skuteczny dostęp do konkurencyjnych, bezpiecznych i niezawodnych usług łączności elektronicznej niezależnie od miejsca ich świadczenia w Unii, bez utrudniania świadczenia tych usług przez ograniczenia transgraniczne czy nieuzasadnione koszty dodatkowe.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/61/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie środków mających na celu zmniejszenie kosztów realizacji szybkich sieci łączności elektronicznej (Dz.U. L 155 z 23.5.2014, s. 1-14)
Dyrektywa ma na celu ułatwianie i wspieranie realizacji szybkich sieci łączności elektronicznej przez promowanie wspólnego korzystania z istniejącej infrastruktury technicznej i przez umożliwianie efektywniejszej realizacji nowej infrastruktury technicznej w celu zmniejszenia kosztów związanych z realizacją takich sieci.
Ostatnia aktualizacja: 30.09.2015
