Rozporządzenie ma na celu przeciwdziałanie kryzysowi energetycznemu i zmniejszenie zależności Unii Europejskiej (UE) od rosyjskich paliw kopalnych poprzez usprawnienie procesu wydawania pozwoleń i realizacji projektów związanych z energią odnawialną.
Rozporządzenie dotyczy technologii, których wdrożenie jest możliwe w krótkim czasie, mających jednocześnie znaczący potencjał w zakresie ograniczania zużycia gazu i obniżenia rachunków za energię ze względu na niskie koszty operacyjne.
Jest to środek nadzwyczajny przewidziany w artykule 122 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Biorąc pod uwagę istotne ryzyko związane ze zmiennością cen gazu i energii elektrycznej oraz bezpieczeństwem dostaw, rozporządzenie zmieniające (UE) 2024/223 przedłuża stosowanie niektórych przepisów rozporządzenia (UE) 2022/2257, które pierwotnie miało wygasnąć 30 czerwca 2024 roku, do 30 czerwca 2025 roku.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Plan REPowerEU

W maju 2022 roku Komisja Europejska przedstawiła plan REPowerEU, który jest odpowiedzią na utrudnienia i zawirowania na globalnym rynku energii spowodowane inwazją Federacji Rosyjskiej na Ukrainę.
W ramach planu dokonano przeglądu unijnych przepisów energetycznych dotyczących energii odnawialnej (dyrektywa (UE) 2018/2001), charakterystyki energetycznej budynków (dyrektywa 2010/31/UE) i efektywności energetycznej (dyrektywa 2012/27/UE).
Wstępny plan przewidywał działania mające na celu przyspieszenie realizacji projektów w zakresie energii odnawialnej, jednak pogarszająca się sytuacja energetyczna wymogła podjęcie natychmiastowych działań określonych w niniejszym rozporządzeniu (rozporządzenie (UE) 2022/2577).

Nadrzędny interes publiczny

Na mocy rozporządzenia zakłada się, że planowanie, budowa i eksploatacja obiektów i instalacji wytwarzających energię odnawialną leży w nadrzędnym interesie publicznym.
Dzięki temu takie projekty mogą korzystać z uproszczonej oceny pod kątem zgodności z szeregiem przepisów środowiskowych zawartych w konkretnych dyrektywach UE.

Główne elementy

Instalacje fotowoltaiczne na sztucznych konstrukcjach
- Proces wydawania zezwoleń nie może trwać dłużej niż 3 miesiące.
- Panele słoneczne są zwolnione z wymogu przeprowadzenia ocen oddziaływania na środowisko.
- W przypadku procedury wydawania zezwoleń na instalację urządzeń wykorzystujących energię słoneczną o mocy do 50 kW, brak odpowiedzi ze strony właściwych organów lub podmiotów w terminie 1 miesiąca od złożenia wniosku skutkuje uznaniem, że zezwolenie zostało wydane, o ile ich montaż nie wpłynie na bezpieczeństwo, stabilność lub niezawodność sieci.
Pompy ciepła
- Procedura wydawania zezwolenia na instalację pomp ciepła o mocy elektrycznej poniżej 50 MW nie przekraczać 1 miesiąca, a w przypadku geotermicznych pomp ciepła – 3 miesięcy.
- W przypadku niektórych kategorii pomp ciepła podłączenie do sieci przesyłowej lub dystrybucyjnej jest dozwolone po powiadomieniu odpowiedniego podmiotu.
Rozbudowa projektów dotyczących energii odnawialnej
- Procedura wydawania zezwoleń na rozbudowę projektów dotyczących energii odnawialnej nie może przekraczać 6 miesięcy, łącznie z wymaganymi ocenami oddziaływania na środowisko.
- W przypadku gdy rozbudowa nie prowadzi do zwiększenia mocy elektrowni wykorzystującej energię odnawialną o ponad 15 %, zezwolenie na podłączenie do sieci przesyłowej powinno zostać wydane w ciągu 3 miesięcy.

Zakres

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do wszystkich procedur wydawania zezwoleń, których data przypada w okresie stosowania niniejszego rozporządzenia oraz pozostaje bez uszczerbku dla przepisów krajowych ustanawiających terminy krótsze niż te przewidziane w rozporządzeniu.
Państwa członkowskie mogą również stosować niniejsze rozporządzenie do będących w toku procedur wydawania zezwoleń, które nie doprowadziły do podjęcia ostatecznej decyzji przed dniem 30 grudnia 2022 roku, pod warunkiem że skróci to procedurę wydawania zezwoleń i zachowane zostaną wcześniej istniejące prawa osób trzecich.

Rozporządzenie zmieniające (UE) 2024/223

Rozporządzenie zmieniające (UE) 2024/223 rozszerza zakres stosowania niektórych artykułów i wprowadza kilka zmian.

Nowy artykuł precyzuje, że ocena rozwiązań alternatywnych w kontekście odpowiednich ocen wpływu na środowisko powinna uwzględniać wszelkie rozwiązania alternatywne, które zapewniają osiągnięcie tych samych celów, co dany projekt pod względem rozmieszczenia mocy energii odnawialnej przy użyciu tej samej technologii odnawialnej, w tych samych lub podobnych ramach czasowych i nie po znacznie wyższych kosztach. Artykuł ten stosuje się od dnia 11 stycznia 2024 roku.
Począwszy od 1 lipca 2024 roku, 6-miesięczny limit czasowy dotyczący procesu wydawania pozwoleń na ponowne uruchomienie projektów energii odnawialnej będzie miał zastosowanie wyłącznie do projektów energii odnawialnej zlokalizowanych w dedykowanym obszarze energii odnawialnej.

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

Rozporządzenie (UE) 2022/2577 ma zastosowanie od 30 grudnia 2022 r. Pierwotnie obowiązywało ono przez 18 miesięcy, a jego okres obowiązywania został przedłużony rozporządzeniem (UE) 2024/223 w następstwie przeglądu przeprowadzonego przez Komisję.

KONTEKST

Więcej informacji:

Energia odnawialna (Komisja Europejska).

GŁÓWNE DOKUMENTY

Rozporządzenie Rady (UE) 2022/2577 z dnia 22 grudnia 2022 r. ustanawiające ramy służące przyspieszeniu wdrażania rozwiązań w zakresie energii odnawialnej (Dz.U. L 335 z 29.12.2022, s. 36–44).

Rozporządzenie Rady (UE) 2024/223 z dnia 22 grudnia 2023 r. w sprawie zmiany rozporządzenia (UE) 2022/2577 ustanawiającego ramy służące przyspieszeniu wdrażania rozwiązań w zakresie energii odnawialnej (Dz.U L 2024/223 z 10.01.2024).

DOKUMENTY POWIĄZANE

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (wersja przekształcona) (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 82–209).

Kolejne zmiany dyrektywy (UE) 2018/2001 zostały włączone do tekstu pierwotnego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

Wersja skonsolidowana Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej – Część trzecia – Polityki i działania wewnętrzne Unii – Tytuł VIII – Polityka gospodarcza i pieniężna – Rozdział 1 – Polityka gospodarcza – Artykuł 122 (dawny artykuł 100 TWE) (Dz.U. L 202 z 7.6.2016, s. 98).

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (tekst jednolity) (Dz.U. L 26 z 28.1.2012, s. 1–21).

Zob. tekst skonsolidowany.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Wersja ujednolicona) (Dz.U. L 20 z 26.1.2010, s. 7–25).

Zob. tekst skonsolidowany.

Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1–73).

Zob. tekst skonsolidowany.

Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7–50).

Zob. tekst skonsolidowany.

Ostatnia aktualizacja: 02.05.2024

Top