This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2005/171/09
Judgment of the Court (Second Chamber) of 21 April 2005 in Case C-186/04: Reference for a preliminary ruling from the Conseil d'État in Pierre Housieaux v Délégués du conseil de la Région de Bruxelles-Capitale (Directive 90/313/EEC — Freedom of access to information on the environment — Request for information — Requirement to give reasons in the event of refusal — Mandatory time-limit — Failure of a public authority to respond within the time-limit for reply — Implied refusal — Fundamental right to effective judicial protection)
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 21 kwietnia 2005 r. w sprawie C-186/04 (wniosek Conseil d'État o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym): Pierre Housieaux przeciwko Délégués du conseil de la Région de Bruxelles-Capitale (Dyrektywa 90/313/EWG — Swoboda dostępu do informacji o środowisku — Wniosek o udzielenie informacji — Obowiązek uzasadnienia w przypadku odmowy — Termin wiążący — Brak odpowiedzi ze strony organu władzy publicznej w wyznaczonym terminie — Dorozumiana odmowa — Prawo podstawowe do skutecznej ochrony sądowej)
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 21 kwietnia 2005 r. w sprawie C-186/04 (wniosek Conseil d'État o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym): Pierre Housieaux przeciwko Délégués du conseil de la Région de Bruxelles-Capitale (Dyrektywa 90/313/EWG — Swoboda dostępu do informacji o środowisku — Wniosek o udzielenie informacji — Obowiązek uzasadnienia w przypadku odmowy — Termin wiążący — Brak odpowiedzi ze strony organu władzy publicznej w wyznaczonym terminie — Dorozumiana odmowa — Prawo podstawowe do skutecznej ochrony sądowej)
Dz.U. C 171 z 9.7.2005, p. 5–5
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
9.7.2005 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 171/5 |
WYROK TRYBUNAŁU
(druga izba)
z dnia 21 kwietnia 2005 r.
w sprawie C-186/04 (wniosek Conseil d'État o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym): Pierre Housieaux przeciwko Délégués du conseil de la Région de Bruxelles-Capitale (1)
(Dyrektywa 90/313/EWG - Swoboda dostępu do informacji o środowisku - Wniosek o udzielenie informacji - Obowiązek uzasadnienia w przypadku odmowy - Termin wiążący - Brak odpowiedzi ze strony organu władzy publicznej w wyznaczonym terminie - Dorozumiana odmowa - Prawo podstawowe do skutecznej ochrony sądowej)
(2005/C 171/09)
Język postępowania: francuski
W sprawie C-186/4, mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Conseil d'État (Belgia) postanowieniem z dnia 1 kwietnia 2004 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 22 kwietnia 2004 r., w postępowaniu: Pierre Housieaux przeciwko Délégués du conseil de la Région de Bruxelles-Capitale, przy udziale: Société de développement régional de Bruxelles (SDRB), Batipont Immobilier SA (BPI), Immomills Louis de Waele Development SA (ILDWD), Trybunał (druga izba), w składzie: C.W.A. Timmermans, prezes izby, R. Silva de Lapuerta, P. Kūris, G. Arestis i J. Klučka (sprawozdawca), sędziowie; rzecznik generalny: J. Kokott, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 21 kwietnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:
|
1 |
Dwumiesięczny termin przewidziany w art. 3 ust. 4 dyrektywy Rady 90/313/EWG z dnia 7 czerwca 1990 r. w sprawie swobody dostępu do informacji o środowisku jest terminem wiążącym. |
|
2 |
Decyzja, o której mowa w art. 4 dyrektywy 90/313, mogąca być przedmiotem zaskarżenia na drodze prawnej czy administracyjnej przez osobę składającą wniosek o udzielenie informacji jest dorozumianą decyzją odmowną wynikającą z trwającego przez okres dwóch miesięcy braku odpowiedzi ze strony władz publicznych właściwych do rozpatrzenia tego wniosku. |
|
3 |
Artykuł 3 ust. 4 dyrektywy 90/313 w związku z art. 4 tejże dyrektywy nie sprzeciwia się w sytuacji, jaka ma miejsce w sprawie przed sądem krajowym, przepisom krajowym, zgodnie z którymi, dla celów przyznania skutecznej ochrony sądowej brak odpowiedzi ze strony powyższych władz publicznych w okresie dwóch miesięcy poczytuje się jako skutkujący powstaniem dorozumianej decyzji odmownej mogącej stanowić przedmiot zaskarżenia na drodze prawnej lub administracyjnej zgodnie z obowiązującym w danym państwie systemem prawnym. Jednakże wyżej wymieniony art. 3 ust. 4 sprzeciwia się istnieniu braku uzasadnienia tej decyzji w momencie upływu tego dwumiesięcznego terminu. W tych okolicznościach dorozumiana decyzja odmowna winna być uznana za sprzeczną z prawem. |