—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej (UE) z dnia 31 marca 2020 r. w sprawie pomocy państwa SA.56765 (1); oraz

—

obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

—

Strona skarżąca wniosła również o rozpoznanie jej skargi w trybie przyspieszonym, przewidzianym w art. 23a statutu Trybunału Sprawiedliwości.

1.

Zarzut pierwszy, dotyczący tego, że decyzja Komisji Europejskiej narusza konkretne postanowienia TFUE oraz ogólne zasady prawa europejskiego dotyczące zakazu dyskryminacji ze względu na przynależność państwową i swobodnego przepływu usług, które stanowiły podstawę liberalizacji transportu lotniczego w UE od końca lat 80-tych ubiegłego wieku. Liberalizacja rynku transportu lotniczego w UE pozwoliła na rozwój prawdziwie paneuropejskich tanich linii lotniczych. Decyzja Komisji Europejskiej ignoruje rolę takich paneuropejskich linii lotniczych w strukturze rynkowej państw członkowskich UE, zezwalając Francji na zarezerwowanie pomocy tylko dla tych linii lotniczych UE, którym Francja wydała koncesje na prowadzenie działalności w UE. Artykuł 107 ust. 2 lit. b) TFUE przewiduje wyjątek od zakazu udzielania pomocy państwa zgodnie z art. 107 ust. 1 TFUE, ale nie przewiduje wyjątku od innych norm i zasad TFUE.

2.

Zarzut drugi, dotyczący tego, że Komisja Europejska przeprowadzając kontrolę proporcjonalności pomocy w stosunku do szkód spowodowanych przez kryzys COVID-19 popełniła oczywisty błąd w ocenie.

3.

Zarzut trzeci, dotyczący tego, że Komisja Europejska nie wszczęła formalnego postępowania wyjaśniającego pomimo poważnych trudności i naruszyła prawa proceduralne skarżącej.

4.

Zarzut czwarty dotyczący tego, że Komisja Europejska naruszyła w swojej decyzji obowiązek uzasadnienia.