This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62019CA0243
Case C-243/19: Judgment of the Court (Second Chamber) of 29 October 2020 (request for a preliminary ruling from the Augstākā tiesa (Senāts) — Latvia) — A v Veselības ministrija (Reference for a preliminary ruling — Social security — Regulation (EC) No 883/2004 — Article 20(2) — Directive 2011/24/EU — Article 8(1), (5) and (6)(d) — Health insurance — Hospital care provided in a Member State other than the Member State of affiliation — Refusal of prior authorisation — Hospital treatment which can be provided effectively in the Member State of affiliation — Article 21 of the Charter of Fundamental Rights of the European Union — Difference in treatment based on religion)
Sprawa C-243/19: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 29 października 2020 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstākā tiesa (Senāts) – Łotwa] – A / Veselības ministrija (Odesłanie prejudycjalne – Zabezpieczenie społeczne – Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 – Artykuł 20 ust. 2 – Dyrektywa 2011/24/UE – Artykuł 8 ust. 1 i 5 oraz art. 8 ust. 6 lit. d) – Ubezpieczenie zdrowotne – Opieka szpitalna udzielona w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie ubezpieczenia – Odmowa udzielenia uprzedniej zgody – Leczenie szpitalne, które może zostać skutecznie przeprowadzone w państwie członkowskim ubezpieczenia – Artykuł 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej – Odmienne traktowanie ze względu na religię)
Sprawa C-243/19: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 29 października 2020 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstākā tiesa (Senāts) – Łotwa] – A / Veselības ministrija (Odesłanie prejudycjalne – Zabezpieczenie społeczne – Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 – Artykuł 20 ust. 2 – Dyrektywa 2011/24/UE – Artykuł 8 ust. 1 i 5 oraz art. 8 ust. 6 lit. d) – Ubezpieczenie zdrowotne – Opieka szpitalna udzielona w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie ubezpieczenia – Odmowa udzielenia uprzedniej zgody – Leczenie szpitalne, które może zostać skutecznie przeprowadzone w państwie członkowskim ubezpieczenia – Artykuł 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej – Odmienne traktowanie ze względu na religię)
Dz.U. C 433 z 14.12.2020, p. 9–9
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
14.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 433/9 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 29 października 2020 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstākā tiesa (Senāts) – Łotwa] – A / Veselības ministrija
(Sprawa C-243/19) (1)
(Odesłanie prejudycjalne - Zabezpieczenie społeczne - Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 - Artykuł 20 ust. 2 - Dyrektywa 2011/24/UE - Artykuł 8 ust. 1 i 5 oraz art. 8 ust. 6 lit. d) - Ubezpieczenie zdrowotne - Opieka szpitalna udzielona w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie ubezpieczenia - Odmowa udzielenia uprzedniej zgody - Leczenie szpitalne, które może zostać skutecznie przeprowadzone w państwie członkowskim ubezpieczenia - Artykuł 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej - Odmienne traktowanie ze względu na religię)
(2020/C 433/08)
Język postępowania: łotewski
Sąd odsyłający
Augstākā tiesa (Senāts)
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: A
Strona pozwana: Veselības ministrija
Sentencja
1) |
Artykuł 20 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w związku z art. 21 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie miejsca zamieszkania ubezpieczonego odmówiło mu wydania zgody, o której mowa w art. 20 ust. 1 tego rozporządzenia, w sytuacji gdy w państwie tym jest dostępne leczenie szpitalne, którego skuteczność medyczna nie budzi żadnych wątpliwości, lecz stosowana metoda leczenia jest niezgodna z przekonaniami religijnymi zainteresowanego. |
2) |
Artykuł 8 ust. 5 i art. 8 ust. 6 lit. d) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej w związku z art. 21 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie ubezpieczenia pacjenta odmówiło mu wydania zgody, o której mowa w art. 8 ust. 1 tej dyrektywy, w sytuacji gdy w państwie tym jest dostępne leczenie szpitalne, którego skuteczność medyczna nie budzi żadnych wątpliwości, lecz stosowana metoda leczenia jest niezgodna z przekonaniami religijnymi tego pacjenta, chyba że wspomniana odmowa jest obiektywnie umotywowana uzasadnionym celem polegającym na utrzymaniu potencjału w zakresie leczenia lub kompetencji medycznych i stanowi właściwy i konieczny środek do osiągnięcia tego celu, czego ustalenie należy do sądu odsyłającego. |