Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62016TN0055

    Sprawa T-55/16 P: Odwołanie wniesione w dniu 9 lutego 2016 r. przez Carla De Nicolę od wyroku wydanego w dniu 18 grudnia 2015 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-45/11, De Nicola/EBI

    Dz.U. C 106 z 21.3.2016, p. 45–46 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    21.3.2016   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 106/45


    Odwołanie wniesione w dniu 9 lutego 2016 r. przez Carla De Nicolę od wyroku wydanego w dniu 18 grudnia 2015 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-45/11, De Nicola/EBI

    (Sprawa T-55/16 P)

    (2016/C 106/54)

    Język postępowania: włoski

    Strony

    Wnoszący odwołanie: Carlo De Nicola (Strassen, Luksemburg) (przedstawiciel: adwokat G. Ferabecoli, avocat)

    Druga strona postępowania: Europejski Bank Inwestycyjny

    Żądania

    Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

    uwzględnienie niniejszego odwołania i, zmieniając częściowo zaskarżony wyrok, uchylenie pkt 2 i 3 sentencji oraz pkt 61-67 samego wyroku;

    w rezultacie zasądzenie od EBI na rzecz C. De Nicoli odszkodowania i zadośćuczynienia, jak żądano w pozwie albo, ewentualnie, przekazanie sprawy do innej izby Sądu do spraw Służby Publicznej, zasiadającej w innym składzie sędziowskim celem ponownego rozpatrzenia uchylonych fragmentów wyroku. Obciążenie strony przeciwnej kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Niniejsza sprawa jest zasadniczo taka sama jak sprawy F-55/08 i F-59/09, w których stronami byli skarżący i Europejski Bank Inwestycyjny.

    Skarżący uściśla w tym względzie, że zaskarżony wyrok nie zawiera rozstrzygnięcia w przedmiocie żądań mających na celu stwierdzenie nieważności sprawozdania z oceny za rok 2009, decyzji odmownej z dnia 25 marca 2010 r. w sprawie awansu, wytycznych na rok 2009, dwóch pism prezesa EBI z dni 17 i 30 listopada 2010 r. oraz „wszystkich aktów z nimi związanych, po nich następujących czy ich poprzedzających”.

    Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi trzy zarzuty.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący obowiązku stwierdzenia nieważności wytycznych na rok 2009 i pism prezesa EBI z dni 17 listopada 2010 r. i 30 listopada 2010 r.

    Skarżący twierdzi w szczególności w tym względzie, że gdyby Sąd orzekł, iż rozpatrywane wytyczne są niezgodne z prawem, to stwierdzenie ich nieważności zobowiązywałoby stronę pozwaną do przeprowadzenia oceny według bardziej konkretnych kryteriów, które w większym stopniu zapewniałyby poszanowanie osoby skarżącego i jego praw.

    2.

    Zarzut drugi dotyczący umownego charakteru stosunku łączącego skarżącego z EBI

    Skarżący utrzymuje w tym względzie, że zażądał naprawienia szkody z tytułu odpowiedzialności umownej strony pozwanej a nie z tytułu odpowiedzialności pozaumownej Unii Europejskiej. Zaskarżony wyrok zrównuje, między innymi, pracowników EBI z urzędnikami innych instytucji Unii, podczas gdy rozpatrywany stosunek pracy podlega prawu prywatnemu, co sprawia tym samym, że przepisy dotyczące urzędników nie znajdują zastosowania w tej sprawie.

    3.

    Zarzut trzeci dotyczący żądania zasądzenia odszkodowania i zadośćuczynienia

    Skarżący podnosi, że wnioski zawarte w zaskarżonym orzeczeniu odnośnie do tego są oczywiście błędne zarówno pod względem faktycznym jak i prawnym i że w rezultacie spełnione zostały wszystkie przesłanki ku temu, by przyznane mu zostało prawo do takiego odszkodowania.


    Top