Back to EUR-Lex homepage

EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search
You are here

Document 62015TN0100

Sprawa T-100/15: Skarga wniesiona w dniu 27 lutego 2015 r. – Dextro Energy/Komisja

Dz.U. C 155 z 11.5.2015, p. 31–32 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Date of document:
27/02/2015
Date lodged:
27/02/2015
Author:
Sąd
Form:
Informacje sądowe
Authentic language:
niemiecki
Type of procedure:
Skarga o stwierdzenie nieważności
Link
Select all documents mentioning this document
Case affecting:
Instruments cited in case law:
Link

11.5.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 155/31

Skarga wniesiona w dniu 27 lutego 2015 r. – Dextro Energy/Komisja

(Sprawa T-100/15)

(2015/C 155/37)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Dextro Energy GmbH & Co. KG (Krefeld, Niemcy) (przedstawiciele: M. Hagenmeyer i T. Teufer, Rechtsanwälte)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności rozporządzenia Komisji (UE) 2015/8 z dnia 6 stycznia 2015 r. w sprawie odmowy udzielenia zezwolenia na niektóre oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności inne niż odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci;

—

obciążenie pozwanej kosztami.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty. ¡

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 18 ust. 4 rozporządzenia nr 1924/2006 (1)

Skarżąca podnosi, że brak jest podstaw, które mogłyby uzasadniać odmowę udzielenia zezwolenia pięciu oświadczeń, mimo że Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności wydał w tej kwestii pięć pozytywnych ocen naukowych. Przedmiotowe oświadczenia ani nie naruszają ogólnie uznanych zasad dotyczących żywności i zdrowia, ani nie niosą za sobą sprzecznego i mylącego sygnału dla konsumentów; nie maja także ani charakteru wieloznacznego, ani wprowadzającego w błąd.

Zarzut drugi dotyczący braku proporcjonalnego charakteru

Skarżąca podnosi, że bezwzględny zakaz reklamy będący konsekwencją oddalenia wniosków ma charakter nieproporcjonalny w świetle pozytywnego stanowiska Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności wobec pięciu oświadczeń żywieniowych.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady równego traktowania

Skarżąca utrzymuje, że pozwana omówiła udzielenia zezwolenia na bezsporne z naukowego punktu widzenia oświadczenia zdrowotne, pomimo udzielenia w przeszłości zezwolenia na porównywalne oświadczenia.

Zarzut czwarty dotyczący niedostatecznego uzasadnienia

Wreszcie, skarżąca podnosi, że zaskarżone rozporządzenie nie zawiera dostatecznego uzasadnienia; ani nie wskazuje ono, że pozwana uwzględniła argumenty skarżącej oraz odpowiedniego kręgu odbiorców, ani że poddała te argumenty samodzielnej analizie.

(1)  Rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności.

Top