Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62014CA0219

    Sprawa C-219/14: Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 11 listopada 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Employment Tribunal Birmingham – Zjednoczone Królestwo) – Kathleen Greenfield/The Care Bureau Ltd (Odesłanie prejudycjalne — Polityka społeczna — Porozumienie ramowe w sprawie pracy w niepełnym wymiarze godzin — Organizacja czasu pracy — Dyrektywa 2003/88/WE — Prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego — Obliczanie wymiaru urlopu w przypadku zwiększenia wymiaru czasu pracy — Wykładnia zasady pro rata temporis)

    Dz.U. C 16 z 18.1.2016, p. 9–9 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    18.1.2016   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 16/9


    Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 11 listopada 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Employment Tribunal Birmingham – Zjednoczone Królestwo) – Kathleen Greenfield/The Care Bureau Ltd

    (Sprawa C-219/14) (1)

    ((Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Porozumienie ramowe w sprawie pracy w niepełnym wymiarze godzin - Organizacja czasu pracy - Dyrektywa 2003/88/WE - Prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego - Obliczanie wymiaru urlopu w przypadku zwiększenia wymiaru czasu pracy - Wykładnia zasady pro rata temporis))

    (2016/C 016/09)

    Język postępowania: angielski

    Sąd odsyłający

    Employment Tribunal Birmingham

    Strony w postępowaniu głównym

    Strona skarżąca: Kathleen Greenfield

    Strona pozwana: The Care Bureau Ltd

    Sentencja

    1)

    Klauzulę 4 pkt 2 Porozumienia ramowego w sprawie pracy w niepełnym wymiarze godzin, zawartego w dniu 6 czerwca 1997 r., znajdującego się w załączniku do dyrektywy Rady 97/81/WE z dnia 15 grudnia 1997 r. dotyczącej Porozumienia ramowego dotyczącego pracy w niepełnym wymiarze godzin zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC), zmienionej dyrektywą Rady 98/23/WE z dnia 7 kwietnia 1998 r., oraz art. 7 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy należy interpretować w ten sposób, że w przypadku zwiększenia wymiaru czasu pracy pracownika państwa członkowskie nie są zobowiązane przewidzieć, iż wymiar już nabytego i ewentualnie już wykorzystanego prawa do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego zostaje ponownie obliczony z mocą wsteczną stosownie do nowego rytmu pracy owego pracownika. Należy jednakże dokonać nowego obliczenia dla okresu, w którym pracownik zwiększył swój wymiar czasu pracy.

    2)

    Klauzulę 4 pkt 2 rzeczonego porozumienia ramowego i art. 7 dyrektywy 2003/88 należy interpretować w ten sposób, że obliczenia wymiaru corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego należy dokonywać w oparciu o takie same zasady niezależnie od tego, czy chodzi o obliczenie wysokości ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany coroczny płatny urlop wypoczynkowy w przypadku zakończenia stosunku pracy, czy o obliczenie salda corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego w przypadku pozostania przez pracownika w stosunku pracy.


    (1)  Dz.U. C 223 z 14.7.2014.


    Top