9.11.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 325/46

—

stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 1, art. 2 ust. 1 decyzji Komisji C(2013) 3803 final z dnia 19 czerwca 2013 r. w sprawie COMP/39.226 — Lundbeck oraz art. 2 ust. 5, art. 3 i art. 4 w zakresie, w jakim dotyczą Mercka;

—

tytułem żądania ewentualnego, uchylenie grzywny nałożonej na Mercka lub obniżenie jej kwoty; oraz

—

w każdym razie, zasądzenie na rzecz Mercka poniesionych przez skarżącego kosztów postępowania.

1)

Zarzut pierwszy, w ramach którego strona skarżąca podnosi, że Komisja popełniła błąd w swej interpretacji pojęcia ograniczenia konkurencji ze względu na cel w rozumieniu art. 101.

2)

Zarzut drugi, w ramach którego strona skarżąca podnosi, że teoretyczne rozważania Komisji dotyczące szkody są obarczone błędem.

3)

Zarzut trzeci, w ramach którego strona skarżąca podnosi, że stanowisko Komisji jest sprzeczne z zasadą pewności prawa.

4)

Zarzut czwarty, w ramach którego strona skarżąca podnosi, że Komisja popełniła błąd, nie uwzględniając lub nie uwzględniając w pełni kontekstu faktycznego, gospodarczego i prawnego, który wskazywał, iż w braku porozumień GUK nie wprowadziłby cytalopramu szybciej w Zjednoczonym Królestwie lub na inne rynki EOG.

5)

Zarzut piąty, w ramach którego strona skarżąca podnosi, że Komisja popełniła błąd w ocenie zakresu porozumień Lundbecka z GUK.

6)

Zarzut szósty, w ramach którego strona skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła prawo i popełniła oczywisty błąd w zakresie ustaleń faktycznych, przyjmując, iż Lundbeck i GUK byli potencjalnymi konkurentami.

7)

Zarzut siódmy, w ramach którego strona skarżąca podnosi, że Komisja popełniła oczywisty błąd w ocenie, uznając, iż GUK miał antykonkurencyjne zamiary, zawierając porozumienia Zjednoczone Królestwo i EOG.

8)

Zarzut ósmy, w ramach którego strona skarżąca podnosi, że Komisja popełniła błąd dotyczący okoliczności faktycznych w ustaleniach odnośnie wielkości i celu transferu środków pieniężnych pomiędzy Lundbeckiem a GUK.

9)

Zarzut dziewiąty, w ramach którego strona skarżąca podnosi, że Komisja nie dokonała właściwej oceny argumentów przedstawionych przez strony na postawie art. 101 ust. 3 TFUE.

10)

Zarzut dziesiąty, w ramach którego strona skarżąca podnosi, że Komisja nie uwzględniła należycie dowodów przedstawionych przez Mercka obalających domniemanie decydującego wpływu a zatem popełniła błędy faktyczne i błędy co do prawa, przyjmując, iż domniemanie to nie zostało obalone.

11)

Zarzut jedenasty, w ramach którego strona skarżąca podnosi, że należy stwierdzić nieważność decyzji Komisji z powodu nadmiernej zwłoki.

12)

Zarzut dwunasty dotyczący naruszenia przez Komisję prawa stron do bycia wysłuchanym.

13)

Zarzut trzynasty w ramach którego strona skarżąca podnosi, że Komisja popełniła błąd w ocenie sankcji.