—

Rada naruszyła art. 2 ust. 10, a w szczególności lit. j), rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) w wykładni zgodnej z art. 2.4 i 2.4.1. Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. w ten sposób, że odmówiła zezwolenia na dostosowanie kursów wymiany walut, o które to dostosowanie ubiegały się skarżące w odniesieniu do sprzedaży dokonywanej w EUR w okresie od stycznia do czerwca 2010 r. ze względu na utrzymującą się aprecjację INR wobec EUR przez istotną część okresu objętego dochodzeniem.

—

Rada naruszyła art. 3 rozporządzenia nr 1225/2009, a w szczególności art. 3 ust. 2, 6 i 7 oraz art. 9 ust. 4 w ten sposób, że nie wykluczyła sprzedaży analizowanego wyrobu przedsiębiorstwom przemysłowym w Unii dla potrzeb obliczania marginesu szkody, a także dla potrzeb analizy wystąpienia szkody i związku przyczynowego.

—

Rada naruszyła art. 1 ust. 1 i art. 2 ust. 10 rozporządzenia nr 1225/2009 w wykładni zgodnej z art. 2.4 i 2.4.1. Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r., a w szczególności jego art. 9 ust. 1, jak również zasadę proporcjonalności i zasadę rozsądku w ten sposób, że nie wykluczyła sprzedaży analizowanego wyrobu przedsiębiorstwom przemysłowym w Unii dla potrzeb obliczania marginesu dumpingu.