This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62012CA0391
Case C-391/12: Judgment of the Court (Third Chamber) of 17 October 2013 (request for a preliminary ruling from the Bundesgerichtshof — Germany) — RLvS Verlagsgesellschaft mbH v Stuttgarter Wochenblatt GmbH (Directive 2005/29/EC — Unfair commercial practices — Scope ratione personae — Misleading omissions in advertorials — Legislation of a Member State prohibiting any publication for remuneration not identified by the term ‘advertisement’ ( ‘Anzeige’ ) — Complete harmonisation — Stricter measures — Freedom of the press)
Sprawa C-391/12: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 17 października 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof — Niemcy) — RLvS Verlagsgesellschaft mbH przecwko Stuttgarter Wochenblatt GmbH (Dyrektywa 2005/29/WE — Nieuczciwe praktyki handlowe — Zakres stosowania ratione personae — Wprowadzające w błąd pominięcia w artykułach sponsorowanych — Uregulowania państwa członkowskiego zakazujące wszelkich odpłatnych publikacji bez zamieszczenia wzmianki „ogłoszenie” ( „Anzeige” ) — Pełna harmonizacja — Bardziej restrykcyjne przepisy — Wolność prasy)
Sprawa C-391/12: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 17 października 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof — Niemcy) — RLvS Verlagsgesellschaft mbH przecwko Stuttgarter Wochenblatt GmbH (Dyrektywa 2005/29/WE — Nieuczciwe praktyki handlowe — Zakres stosowania ratione personae — Wprowadzające w błąd pominięcia w artykułach sponsorowanych — Uregulowania państwa członkowskiego zakazujące wszelkich odpłatnych publikacji bez zamieszczenia wzmianki „ogłoszenie” ( „Anzeige” ) — Pełna harmonizacja — Bardziej restrykcyjne przepisy — Wolność prasy)
Dz.U. C 367 z 14.12.2013, p. 18–19
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
14.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 367/18 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 17 października 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof — Niemcy) — RLvS Verlagsgesellschaft mbH przecwko Stuttgarter Wochenblatt GmbH
(Sprawa C-391/12) (1)
(Dyrektywa 2005/29/WE - Nieuczciwe praktyki handlowe - Zakres stosowania ratione personae - Wprowadzające w błąd pominięcia w artykułach sponsorowanych - Uregulowania państwa członkowskiego zakazujące wszelkich odpłatnych publikacji bez zamieszczenia wzmianki „ogłoszenie” („Anzeige”) - Pełna harmonizacja - Bardziej restrykcyjne przepisy - Wolność prasy)
2013/C 367/31
Język postepowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Bundesgerichtshof
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: RLvS Verlagsgesellschaft mbH
Strona pozwana: Stuttgarter Wochenblatt GmbH
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Bundesgerichtshof –Wykładnia dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniającej dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 149, s. 22), a w szczególności jej art. 3 ust. 5, art. 4 i art. 7 ust. 2 oraz pkt 11 załącznika I do niej — Wprowadzające w błąd pominięcia w artykułach sponsorowanych — Uregulowanie państwa członkowskiego zakazujące odpłatnych publikacji bez zamieszczenia wzmianki „ogłoszenie” („Anzeige”)
Sentencja
W okolicznościach takich jak będące przedmiotem postępowania głównego, na dyrektywę 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącą nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniającą dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady („dyrektywa dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych”) nie można powoływać się wobec wydawców prasowych, co oznacza, że w okolicznościach tych dyrektywę tę należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się stosowaniu przepisu prawa krajowego, na mocy którego wydawcy ci zobowiązani są umieścić szczególną wzmiankę, w tym przypadku słowo „ogłoszenie” („Anzeige”), w każdej publikacji w ich czasopismach, za którą otrzymują wynagrodzenie, chyba że prezentacja lub koncepcja tej publikacji od razu umożliwiają rozpoznanie jej charakteru reklamowego.