Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62011TN0646

    Sprawa T-646/11: Skarga wniesiona w dniu 27 czerwca 2012 r. — CD przeciwko Radzie

    Dz.U. C 258 z 25.8.2012, p. 21–22 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    25.8.2012   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 258/21


    Skarga wniesiona w dniu 27 czerwca 2012 r. — CD przeciwko Radzie

    (Sprawa T-646/11)

    2012/C 258/40

    Język postępowania: francuski

    Strony

    Strona skarżąca: CD (Mińsk, Białoruś) (przedstawiciel: M. Michalauskas, adwokat)

    Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2011/666/WPZiB z dnia 10 października 2011 r. zmieniającej decyzję 2010/639/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Białorusi w zakresie dotyczącym skarżącego;

    stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1000/2011 z dnia 10 października 2011 r. w sprawie wykonania art. 8a ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 765/2006 w sprawie środków ograniczających wobec Białorusi w zakresie dotyczącym skarżącego;

    stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 11 listopada 2011 r. w sprawie odmowy wykreślenia skarżącego z załącznika III A do decyzji Rady 2010/639/WPZiB z dnia 25 października 2010 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym urzędnikom z Białorusi, zmienionej decyzją Rady 2011/169/WPZiB z dnia 31 stycznia 2011 r.;

    obciążenie Rady kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

    1)

    Zarzut pierwszy, dotyczący niedostatecznego uzasadnienia oraz naruszenia prawa do obrony, z tego względu że uzasadnienie zaskarżonych aktów nie pozwala skarżącemu dochodzić stwierdzenia ich nieważności, a Sądowi przeprowadzić kontroli ich zgodności z prawem.

    2)

    Drugi zarzut, dotyczący naruszenia zasady odpowiedzialności osobistej, z tego względu że zaskarżone akty ustanawiają odpowiedzialność i sankcje bez wykazania osobistego udziału skarżącego w zdarzeniach stanowiących podstawę tych sankcji.

    3)

    Trzeci zarzut, dotyczący braku podstawy prawnej, z tego względu że zaskarżone akty nie wskazują żadnej normy prawa pozytywnego, którą skarżący miałby naruszyć.

    4)

    Czwarty zarzut, dotyczący błędu w ocenie, z tego względu że zaskarżone akty nie mają żadnego uzasadnienia w okolicznościach faktycznych.

    5)

    Piąty zarzut, dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności, z tego względu że osobisty udział skarżącego w podjęciu kolegialnej decyzji będącej podstawą zastosowania sankcji nie był tak istotny jak owa sankcja.


    Top