EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62011CA0172

Sprawa C-172/11: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 28 czerwca 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein — Niemcy) — Georges Erny przeciwko Daimler AG — Werk Wörth (Swobodny przepływ pracowników — Artykuł 45 TFUE — Rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 — Artykuł 7 ust. 4 — Zasada niedyskryminacji — Dodatek wyrównawczy do wynagrodzenia wypłacany pracownikom objętym systemem zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy przed przejściem na emeryturę — Pracownicy przygraniczni podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w państwie miejsca zamieszkania — Fikcyjne uwzględnienie podatku od wynagrodzeń obowiązującego w państwie członkowskim zatrudnienia)

Dz.U. C 258 z 25.8.2012, p. 6–7 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

25.8.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 258/6


Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 28 czerwca 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein — Niemcy) — Georges Erny przeciwko Daimler AG — Werk Wörth

(Sprawa C-172/11) (1)

(Swobodny przepływ pracowników - Artykuł 45 TFUE - Rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 - Artykuł 7 ust. 4 - Zasada niedyskryminacji - Dodatek wyrównawczy do wynagrodzenia wypłacany pracownikom objętym systemem zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy przed przejściem na emeryturę - Pracownicy przygraniczni podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w państwie miejsca zamieszkania - Fikcyjne uwzględnienie podatku od wynagrodzeń obowiązującego w państwie członkowskim zatrudnienia)

2012/C 258/09

Język postępowania: niemiecki

Sąd krajowy

Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Georges Erny

Strona pozwana: Daimler AG — Werk Wörth

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein, Auswärtige Kammern Landau — Wykładnia art. 45 TFUE, a także art. 7 ust. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty (Dz.U. L 257, s. 2) — Dodatek wyrównawczy do wynagrodzenia pracowników objętych systemem pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy w związku ze stopniowym przechodzeniem na emeryturę — Mniej korzystne traktowanie pracowników transgranicznych objętych podatkiem dochodowym wyłącznie w państwie zamieszkania wynikające z uwzględnienia przy obliczaniu wysokości tego dodatku podatku od wynagrodzenia, który byłby teoretycznie należny w państwie zatrudnienia

Sentencja

Artykuł 45 TFUE i art. 7 ust. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty stoją na przeszkodzie postanowieniom porozumień zbiorowych i indywidualnych, zgodnie z którymi dodatek wyrównawczy — taki, jaki jest przedmiotem postępowania przed sądem krajowym — wypłacany przez pracodawcę w ramach systemu stopniowego przechodzenia na emeryturę należy obliczać w taki sposób, by podatek od wynagrodzeń należy w państwie członkowskim zatrudnienia był w sposób fikcyjny odejmowany przy określaniu podstawy obliczania tego dodatku, podczas gdy zgodnie z umową podatkową o unikaniu podwójnego opodatkowania uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia wypłacane pracownikom, którzy nie mieszkają w państwie członkowskim zatrudnienia, podlegają opodatkowaniu w państwie członkowskim miejsca zamieszkania tych pracowników. Zgodnie ze wspomnianym art. 7 ust. 4 postanowienia takie są nieważne. Artykuł 45 TFUE oraz przepisy rozporządzenia nr 1612/68 pozostawiają państwom członkowskim i partnerom społecznym wolny wybór pomiędzy różnymi rozwiązaniami właściwymi do realizacji celów tych odpowiednich przepisów.


(1)  Dz.U. C 226 z 30.7.2011.


Top