Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62006TA0135

    Sprawa T-135/06 – T-138/06: Wyrok Sądu z dnia 29 września 2010 r. — Al-Faquih i in. przeciwko Radzie (Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa — Walka z terroryzmem — Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami — Zamrożenie funduszy — Prawa podstawowe — Prawo do poszanowania własności, prawo do bycia wysłuchanym i prawo do skutecznej kontroli sądowej)

    Dz.U. C 328 z 4.12.2010, p. 28–28 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    4.12.2010   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 328/28


    Wyrok Sądu z dnia 29 września 2010 r. — Al-Faquih i in. przeciwko Radzie

    (Sprawa T-135/06 – T-138/06) (1)

    (Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Walka z terroryzmem - Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami - Zamrożenie funduszy - Prawa podstawowe - Prawo do poszanowania własności, prawo do bycia wysłuchanym i prawo do skutecznej kontroli sądowej)

    2010/C 328/46

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: Al-Bashir Mohammed Al-Faqih (Birmingham, Zjednoczone Królestwo); Sanabel Relief Agency Ltd (Birmingham); Ghunia Abdrabbah (Birmingham) oraz Taher Nasuf (Manchester, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: początkowo N. Garcia-Lora, solicitor i S. Cox, barrister, następnie N. Garcia-Lora i E. Grieves, barrister)

    Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bishop i E. Finnegan, pełnomocnicy)

    Interwenienci popierający stronę pozwaną: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo P. J. Kuijper, następnie C. O’Reilly i J. Aquilina, następnie E. Paasivirta i P. Aalto, i następnie E. Paasivirta i M. Konstantinidis, pełnomocnicy) oraz Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (przedstawiciele: C. Gibbs, Z. Bryanston-Cross i S. Ossowski, pełnomocnicy, wspierani przez A. Dashwooda, barrister)

    Przedmiot

    Stwierdzenie nieważności art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002 z dnia 27 maja 2002 r. wprowadzającego niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i Talibami i uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 467/2001 zakazujące wywozu niektórych towarów i usług do Afganistanu, wzmacniające zakaz lotów oraz rozszerzające zamrożenie funduszy i innych środków finansowych w odniesieniu do Talibów w Afganistanie (Dz. U. L 139, s. 9), w brzmieniu zmienionym po raz sześćdziesiąty trzeci rozporządzeniem Komisji (WE) nr 246/2006 z dnia 10 lutego 2006 r. (Dz. U. L 40, s. 13), którym wprowadzono nazwiska skarżących do załącznika I do rozporządzenia nr 881/2002.

    Sentencja

    1)

    Sprawy T-135/06 – T-138/06 zostają połączone w celu wydania wyroku.

    2)

    Artykuł 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002 z dnia 27 maja 2002 r. wprowadzającego niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i Talibami i uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 467/2001 zakazujące wywozu niektórych towarów i usług do Afganistanu, wzmacniające zakaz lotów i rozszerzające zamrożenie funduszy i innych środków finansowych w odniesieniu do Talibów w Afganistanie w brzmieniu zmienionym po raz sześćdziesiąty trzeci rozporządzeniem Komisji (WE) nr 246/2006 z dnia 10 lutego 2006 r. jest nieważny w zakresie w jakim dotyczy skarżących Al-Bashira Mohammeda Al-Faqiha, Tahera Nasufa, Ghunii Abdrabbaha oraz Sanabel Relief Agency Ltd.

    3)

    Rada Unii Europejskiej zostaje obciążona, poza własnymi kosztami, również kosztami poniesionymi przez skarżących, a także dokona zwrotu kwot wypłaconych z kasy Sądu tytułem pomocy w zakresie kosztów postępowania.

    4)

    Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Komisja Europejska ponoszą własne koszty.


    (1)  Dz.U. C 165 z 15.7.2006.


    Top