52013PC0436

UZASADNIENIE

1.           KONTEKST WNIOSKU

Decyzja Rady 2005/387/WSiSW w sprawie wymiany informacji, oceny ryzyka i kontroli nowych substancji psychoaktywnych[1] przewiduje trzystopniową procedurę, która może prowadzić do objęcia nowej substancji psychoaktywnej środkami kontroli w Unii.

Na podstawie art. 6 ust. 1 wspomnianej decyzji Rady w dniu 22 stycznia 2013 r. Rada zażądała[2] dokonania oceny zagrożeń związanych z użyciem, wytwarzaniem i obrotem nową substancją psychoaktywną, jaką jest 5-(2-aminopropyl)indol, udziału przestępczości zorganizowanej i możliwych konsekwencji wprowadzonych w odniesieniu do tej substancji środków kontroli.

Ryzyko związane z 5-(2-aminopropyl)indolem zostało poddane ocenie komitetu naukowego Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA), działającego zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2, 3 i 4 decyzji Rady. W dniu 16 kwietnia 2013 r. przewodniczący komitetu naukowego przedstawił Komisji i Radzie sprawozdanie na temat oceny zagrożeń.

Najważniejsze wyniki przeprowadzonej oceny zagrożeń są następujące:

(1) 5-(2-aminopropyl)indol jest syntetyczną pochodną indolu podstawionego w układzie pierścieniowym indolu od strony fenylu. Chodzi o substancję pobudzającą, która może równie wywoływać efekty halucynogenne. Pomimo strukturalnych podobieństw 5-(2-aminopropyl)indolu z lepiej znanymi związkami takimi jak α-Metylotryptamina (AMT), 5-(2-aminopropyl)benzofuran (5-APB) i kontrolowany na poziomie międzynarodowym narkotyk 3,4-metylenodioksyamfetamina (MDA), efektów działania 5-(2-aminopropyl)indolu nie można porównać z efektami działania tych substancji ze względu na potencjalne różnice ich mechanizmów działania.

(2) Ostra toksyczność 5-(2-aminopropyl)indolu wydaje się powodować niekorzystne skutki u ludzi, takie jak częstoskurcz i hipertermia, i może wywoływać również mydriasis (rozszerzenie źrenic), niepokój i drgawki. Ponadto 5-(2-aminopropyl)indol może wchodzić w reakcje z innymi substancjami, w tym z produktami leczniczymi i środkami pobudzającymi, które działają na układ monoaminergiczny.

(3) Od 2012 r. w siedmiu państwach członkowskich, jak również w Chorwacji i Norwegii, doszło do ujawnień 5-(2-aminopropyl)indolu. Przekazały one informacje na ten temat do Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii oraz Europolu. W okresie między kwietniem a sierpniem 2012 r. cztery państwa członkowskie odnotowały 24 przypadki zgonów, w których podczas sekcji zwłok wykryto 5-(2-aminopropyl)indol, występujący osobno lub w połączeniu z innymi substancjami, a trzy państwa członkowskie odnotowały 21 przypadków zatruć niezakończonych śmiercią związanych z zażyciem tej nowej substancji psychoaktywnej. Gdyby nowa substancja psychoaktywna stała się powszechniej dostępna i stosowana, to mogłoby mieć to poważne skutki dla zdrowia poszczególnych osób i zdrowia publicznego.

(4) 5-(2-aminopropyl)indol nie ma żadnej znanej, stwierdzonej lub uznanej wartości bądź zastosowania medycznego, poza wykorzystywaniem go jako analitycznego wzorca odniesienia, nic nie wskazuje na to, że jest wykorzystywany do innych celów.

Na podstawie art. 8 ust. 1 decyzji Rady w terminie sześciu tygodni od dnia otrzymania sprawozdania na temat oceny zagrożeń Komisja występuje do Rady z inicjatywą poddania w całej Unii nowej substancji psychoaktywnej środkom kontroli lub przedstawia Radzie sprawozdanie wyjaśniające, dlaczego nie uważa za konieczne wystąpienia z taką inicjatywą.

Mimo że na tym etapie dowody naukowe dotyczące ogólnych zagrożeń i wzorów używania 5-(2-aminopropyl)indolu są jeszcze wciąż ograniczone, Komisja uważa, że istnieją podstawy do poddania tej substancji kontroli w całej Unii. Przede wszystkim z uwagi na to, że z dostępnych informacji przedstawionych w sprawozdaniu na temat oceny zagrożeń wynika, iż toksyczność ostra 5-(2-aminopropyl)indolu jest taka, że może poważnie szkodzić zdrowiu jednostek. Ponadto zagrożenie zwiększa fakt, iż według uzyskanych informacji, niektóre osoby zażywają go nieświadomie wraz z innymi substancjami pobudzającymi lub zamiast nich.

Celem niniejszego wniosku dotyczącego decyzji Rady jest wezwanie państw członkowskich do poddania 5-(2-aminopropyl)indolu środkom kontroli oraz sankcjom karnym przewidzianym przez ustawodawstwo krajowe tych państw zgodnie z ich zobowiązaniami wynikającymi z Konwencji Narodów Zjednoczonych o substancjach psychotropowych z 1971 r.

2013/0207 (NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie poddania 5-(2-aminopropyl)indolu środkom kontroli

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając decyzję Rady 2005/387/WSiSW z dnia 10 maja 2005 r. w sprawie wymiany informacji, oceny ryzyka i kontroli nowych substancji psychoaktywnych[3], w szczególności jej art. 8 ust. 3,

uwzględniając inicjatywę Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)       Sprawozdanie na temat oceny zagrożeń dotyczące 5-(2-aminopropyl)indolu zostało sporządzone na podstawie art. 6 decyzji 2005/387/WSiSW w ramach sesji specjalnej komitetu naukowego Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii w poszerzonym składzie, a następnie przedłożone Komisji i Radzie w dniu 16 kwietnia 2013 r.

(2)       5-(2-aminopropyl)indol jest syntetyczną pochodną indolu podstawionego w układzie pierścieniowym indolu od strony fenylu. Wydaje się, że jest ona substancją pobudzającą, która może mieć również efekty halucynogenne. 5-(2-aminopropyl)indol występuje głównie w postaci proszku, ale również w tabletkach i kapsułkach, i jest dostępny w sprzedaży internetowej oraz sprzedawany w sklepach z „dopalaczami” jako „produkt chemiczny używany do badań”. Wykrywano go również w próbkach produktu sprzedawanego jako „legal high” (legalna substancja psychoaktywna), zwanego „Benzo Fury”, oraz w postaci tabletek przypominających ekstazy.

(3)       Z dostępnych informacji i danych wynika, że ostra toksyczność 5-(2-aminopropyl)indolu może powodować niekorzystne skutki u ludzi, takie jak częstoskurcz i hipertermia, i może wywoływać również mydriasis (rozszerzenie źrenic), niepokój i drgawki. 5-(2-aminopropyl)indol może wchodzić w reakcje z innymi substancjami, w tym z produktami leczniczymi i środkami pobudzającymi, które działają na układ monoaminergiczny. Trudno określić specyficzne fizyczne skutki jakie wywołuje 5-(2-aminopropyl)indol w organizmie człowieka, ponieważ brak jest publikacji badań oceniających jego toksyczność ostrą i przewlekłą, jego wpływ na psychikę i zachowanie, potencjał uzależniający, i ponieważ dysponujemy ograniczoną liczbą informacji i danych.

(4)       W okresie między kwietniem a sierpniem 2012 r. w czterech państwach członkowskich odnotowano w sumie 24 zgony, w przypadku których podczas sekcji zwłok wykryto 5-(2-aminopropyl)indol, występujący osobno lub w połączeniu z innymi substancjami. Choć na podstawie dostępnych informacji nie da się stwierdzić z całą pewnością, w jakim stopniu 5-(2-aminopropyl)indol przyczynił się do tych wszystkich zgonów, to w niektórych przypadkach jednoznacznie wskazano, że substancja ta była przyczyną śmierci. Gdyby nowa substancja psychoaktywna stała się powszechniej dostępna i stosowana, to mogłoby mieć to poważne skutki dla zdrowia poszczególnych osób i zdrowia publicznego. Brak jest dostępnych informacji na temat zagrożeń społecznych jakie stwarza 5-(2-aminopropyl)indol.

(5)       Dziewięć państw członkowskich zgłosiło do Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii oraz do Europolu przypadki wykrycia 5-(2-aminopropyl)indolu. Brak jest danych na temat częstości używania tej substancji, ale z ograniczonej liczby dostępnych informacji wynika, że może być ona zażywana w podobnych miejscach jak inne środki pobudzające, takich jak dom, bary, kluby nocne lub na festiwalach muzycznych.

(6)       Brak jest informacji wskazujących, że 5-(2-aminopropyl)indol jest wytwarzany w Unii, jak również brak jest dowodów wskazujących na udział przestępczości zorganizowanej w produkcji, dystrybucji lub dostawach tej nowej substancji psychoaktywnej.

(7)       5-(2-aminopropyl)indol nie ma żadnej znanej, stwierdzonej lub uznanej wartości bądź zastosowania medycznego w Unii. Ta nowa substancja psychoaktywna nie została również dopuszczona do obrotu w Unii. Poza jego wykorzystywaniem jako wzorca odniesienia do celów analizy i w badaniach naukowych, nic nie wskazuje na to, że jest wykorzystywana do innych celów.

(8)       5-(2-aminopropyl)indol nie został poddany badaniu, ani nie podlega obecnie procedurze badania w ramach systemu Organizacji Narodów Zjednoczonych. Dwa państwa członkowskie kontrolują tę nową substancję psychoaktywną, zgodnie z przepisami krajowymi, spełniając zobowiązania wynikające z Konwencji Narodów Zjednoczonych o substancjach psychotropowych z 1971 r. Pięć państw europejskich stosuje przepisy dotyczące nowych substancji psychoaktywnych, produktów niebezpiecznych lub produktów leczniczych do kontroli 5-(2-aminopropyl)indolu.

(9)       W sprawozdaniu na temat oceny zagrożeń stwierdzono, że dowody naukowe dotyczące 5-(2-aminopropyl)indolu są nieliczne i potrzebne są dalsze badania w celu określenia zagrożeń zdrowotnych i społecznych, jakie stwarza. Dostępne dowody i informacje dają jednak wystarczającą podstawę do poddania 5-(2-aminopropyl)indolu środkom kontroli w całej Unii. Ze względu na zagrożenia zdrowotne jakie stwarza, udokumentowane wykryciem go w szeregu odnotowanych przypadkach zgonów, fakt, że użytkownicy mogą nieświadomie go zażywać, oraz brak wartości bądź zastosowania medycznego, 5-(2-aminopropyl)indol powinien zostać poddany środkom kontroli w całej Unii.

(10)     Ponieważ sześć państw członkowskich już poddaje kontroli 5-(2-aminopropyl)indol za pomocą różnego rodzaju przepisów, poddawanie tej substancji środkom kontroli w całej Unii pomogłoby zapobiec pojawieniu się przeszkód w transgranicznej współpracy w zakresie egzekwowania prawa i współpracy wymiarów sprawiedliwości, oraz chronić użytkowników przed zagrożeniami związanymi z jej zażywaniem,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym w całej Unii poddaje się środkom kontroli nową substancję psychoaktywną 5-(2-aminopropyl)indol.

Artykuł 2

Państwa członkowskie [w terminie jednego roku od dnia opublikowania niniejszej decyzji] podejmują niezbędne środki, zgodnie ze swoim prawem krajowym, w celu poddania 5-(2-aminopropyl)indolu środkom kontroli oraz sankcjom karnym przewidzianym przez ustawodawstwo krajowe tych państw zgodnie z ich zobowiązaniami w ramach Konwencji Narodów Zjednoczonych o substancjach psychotropowych z 1971 r.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia … r.

                                                                       W imieniu Rady

                                                                       Przewodniczący

[1]               Dz.U. L 127 z 20.5.2005, s. 32.

[2]               Dokument Rady 5284/13.

[3]               Dz.U. L 127 z 20.5.2005, s. 32.