13.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 329/4

(1)

W celu dalszego zapewnienia obiektywnego i skutecznego stosowania w Unii definicji podmiotów systematycznie internalizujących transakcje, określonej w art. 4 ust. 1 pkt 20 dyrektywy 2014/65/UE, należy zapewnić dodatkowe uściślenia w świetle ostatnich zmian technologicznych na rynkach papierów wartościowych związanych z mechanizmami zestawiania zleceń, w których mogą uczestniczyć firmy inwestycyjne.

(2)

Zmiany technologiczne na rynkach papierów wartościowych doprowadziły do powstania sieci łączności elektronicznej, które umożliwiają połączenie kilku firm inwestycyjnych, które zamierzają prowadzić działalność w oparciu o status podmiotu systematycznie internalizującego transakcje, z innymi dostawcami płynności stosującymi techniki handlu algorytmicznego o wysokiej częstotliwości. Zmiany te grożą naruszeniem wyraźnego rozdziału między dwustronnym zawieraniem transakcji na własny rachunek przy wykonywaniu zleceń klientów a wielostronnym zawieraniem transakcji przewidzianym w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2017/565 (2). Te zmiany technologiczne i zmiany na rynku powodują zatem konieczność doprecyzowania, że podmiot systematycznie internalizujący transakcje nie może, w sposób regularny, prowadzić wewnętrznego i zewnętrznego zestawiania zleceń w ramach obrotu polegającego na zestawianiu zleceń, ani zawierać innego rodzaju nieobarczonych de facto ryzykiem transakcji typu back to back na danym instrumencie finansowym poza systemem obrotu.

(3)

Jeżeli scentralizowane zarządzanie ryzykiem w ramach grupy zwykle wiąże się z przenoszeniem ryzyka nagromadzonego przez firmę inwestycyjną w wyniku transakcji z osobami trzecimi do podmiotu w ramach tej samej grupy, który nie ma zdolności do udostępniania kwotowań bądź informacji na temat zainteresowania zawarciem transakcji ani też do odrzucenia lub zmiany tych transakcji, te operacje przeniesienia ryzyka należy nadal traktować jako zawieranie transakcji na własny rachunek, jeżeli realizowane są wyłącznie w celu scentralizowania zarządzania ryzykiem grupy.

(4)

Ze względu na przejrzystość i pewność prawa brzmienie przepisu dotyczącego daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/565 należy dostosować do brzmienia przepisu dotyczącego daty rozpoczęcia stosowania dyrektywy 2014/65/UE.

(5)

W celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych konieczne jest, aby niniejsze rozporządzenie weszło w życie w trybie pilnym.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Grupy Ekspertów Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,

1)

dodaje się art. 16a w brzmieniu:

„Artykuł 16a

Uczestnictwo w mechanizmach zestawiania zleceń

Uznaje się, że firma inwestycyjna nie zawiera transakcji na własny rachunek do celów art. 4 ust. 1 pkt 20 dyrektywy 2014/65/UE, jeżeli uczestniczy w mechanizmach zestawiania zleceń zawieranych z podmiotami spoza jej własnej grupy, gdy celem lub następstwem jej udziału w tych mechanizmach jest przeprowadzenie nieobarczonych de facto ryzykiem transakcji typu back to back na instrumencie finansowym poza systemem obrotu.”;

2)

w art. 91 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 3 stycznia 2018 r.”.