2.3.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 55/4

(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 850/2004 wdraża się zobowiązania podjęte przez Unię w ramach Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych („Konwencja”), zatwierdzonej decyzją Rady 2006/507/WE (2), oraz w ramach Protokołu do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości dotyczącego trwałych zanieczyszczeń organicznych („Protokół”), zatwierdzonego decyzją Rady 2004/259/WE (3).

(2)

Załącznik A do Konwencji (eliminacja) obejmuje chemikalia, których wytwarzanie, stosowanie, przywóz i wywóz powinny być zabronione i w odniesieniu do których należy wprowadzić środki prawne i administracyjne w celu wyeliminowania takich chemikaliów.

(3)

Podczas szóstego posiedzenia konferencji stron Konwencji postanowiono, zgodnie z art. 8 ust. 9 Konwencji, wprowadzić zmiany do załącznika A do Konwencji w celu włączenia do tego załącznika heksabromocyklododekanu („HBCDD”). Zmiany te obejmują szczególne wyłączenie dotyczące wytwarzania i stosowania HBCDD jako składnika polistyrenu ekspandowanego i polistyrenu ekstrudowanego używanego w budynkach.

(4)

Zgodnie z art. 22 ust. 3 Konwencji zmiany w załącznikach A, B i C do Konwencji wchodzą w życie po upływie jednego roku od daty przekazania zmian przez depozytariusza, to jest w przypadku HBCDD od dnia 26 listopada 2014 r.

(5)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 850/2004 HBCDD powinien zostać zawarty w wykazie w załączniku I do tego rozporządzenia w celu wprowadzenia w Unii Europejskiej zakazu wytwarzania, stosowania, przywozu i wywozu tej substancji.

(6)

HBCDD jest obecnie wymieniony w załączniku XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (4); w związku z tym HBCDD może być wprowadzany do obrotu lub stosowany po dniu 21 sierpnia 2015 r., pod warunkiem że udzielono zezwolenia na takie wprowadzenie do obrotu lub stosowanie zgodnie z przepisami tytułu VII rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, lub jeżeli złożono wniosek o takie zezwolenie przed dniem 21 lutego 2014 r., a decyzja w sprawie tego wniosku nie została jeszcze podjęta.

(7)

W związku z przepisami tytułu VII rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, mającymi zastosowanie do HBCDD po dniu 21 sierpnia 2015 r., Komisja, zgodnie z art. 22 ust. 3 lit. b) Konwencji, przesłała w dniu 25 listopada 2014 r. powiadomienie do depozytariusza Konwencji informujące, że Unia nie jest w stanie zaakceptować zmiany załącznika A do Konwencji przed dniem 21 sierpnia 2015 r. Skoro ten termin minął, należy umieścić HBCDD w wykazie w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 850/2004.

(8)

Wszelkie zezwolenia na stosowanie lub wprowadzanie do obrotu HBCDD powinny ograniczać się do szczególnego wyłączenia przewidzianego w ramach zmiany załącznika A do Konwencji, które umożliwia stosowanie HBCDD wyłącznie jako składnika polistyrenu ekspandowanego i polistyrenu ekstrudowanego używanego w budynkach oraz wytwarzanie go jedynie w tym celu. Ponieważ w Unii nie przedłożono, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006, żadnego wniosku o zezwolenie na stosowanie HBCDD w procesie wytwarzania polistyrenu ekstrudowanego, zastosowanie to nie powinno być już dłużej dozwolone.

(9)

Zgodnie ze zmianą załącznika A do Konwencji, a w szczególności z nową częścią VII dodaną w tym załączniku, wymagane jest, aby polistyren ekspandowany i polistyren ekstrudowany, zawierające HBCDD i wprowadzone do obrotu, były łatwe do zidentyfikowania w ciągu całego cyklu życia dzięki oznakowaniu lub innym środkom. Wymóg ten powinien być realizowany w całej Unii.

(10)

W celu usprawnienia praktycznego zastosowania i konsekwentnego egzekwowania w Unii zakazu zawartego w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 850/2004 należy określić poziom wartości dla HBCDD występującego jako niezamierzone śladowe skażenie w substancjach, preparatach i wyrobach. W celu uwzględnienia postępu technicznego poziom ten powinien być weryfikowany przez Komisję w terminie trzech lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia pod kątem jego ewentualnego obniżenia.

(11)

Należy zmienić załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 850/2004 w celu określenia – zgodnie z art. 4 ust. 4 Konwencji – że szczególne wyłączenie dotyczące HBCDD wygasa w dniu 26 listopada 2019 r. – czyli pięć lat po dacie wejścia w życie Konwencji – w odniesieniu do HBCDD, chyba że Unia powiadomi Sekretariat o wcześniejszej dacie wygaśnięcia i data ta zostanie wskazana w rejestrze szczególnych wyłączeń.

(12)

Mając na względzie okres przejściowy konieczny na dostosowanie do przepisów niniejszego rozporządzenia, zakaz określony w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 850/2004 nie powinien mieć zastosowania, przed upływem trzech miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, do wyrobów z polistyrenu ekspandowanego i wyrobów z polistyrenu ekstrudowanego, zawierających HBCDD i wytworzonych najpóźniej w dniu jego wejścia w życie.

(13)

Należy przy tym doprecyzować, że ani zakaz wytwarzania, wprowadzania do obrotu i stosowania ustanowiony w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 850/2004, ani wymóg dotyczący identyfikacji, o którym mowa w motywie 9, nie powinny mieć zastosowania do wyrobów zawierających HBCDD już stosowanych w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(14)

W przypadkach gdy udzielono zezwolenia na stosowanie wyrobów z polistyrenu ekspandowanego zawierających HBCDD zgodnie z przepisami tytułu VII rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, ich przywóz i stosowanie powinny również być dozwolone do czasu upłynięcia terminu ważności takiego zezwolenia.

(15)

Komitet ustanowiony na podstawie art. 29 dyrektywy Rady 67/548/EWG (5) nie wydał opinii dotyczącej środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, w związku z czym Komisja przedłożyła Radzie wniosek dotyczący tych środków i przekazała go do Parlamentu Europejskiego. Rada nie podjęła działań w ciągu dwumiesięcznego okresu przewidzianego w art. 5a decyzji Rady 1999/468/WE (6), w związku z czym Komisja niezwłocznie przedłożyła wniosek Parlamentowi Europejskiemu. Ponieważ Parlament Europejski nie wyraził sprzeciwu wobec wniosku w terminie czterech miesięcy od dnia, w którym został on po raz pierwszy przekazany Parlamentowi, Komisja powinna obecnie przyjąć wniosek,