25.9.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 249/14

(1)

Nie ustalono jeszcze konkretnych NDP kwasu n-dekanowego, oleju parafinowego (CAS 64742-46-7), oleju parafinowego (CAS 72623-86-0), oleju parafinowego (CAS 8042-47-5), oleju parafinowego (CAS 97862-82-3), wielosiarczku wapnia i mocznika ani nie wpisano tych substancji do załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005, stosuje się więc domyślną wartość 0,01 mg/kg określoną w art. 18 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia.

(2)

Kwas n-dekanowy został zatwierdzony w dyrektywie Komisji 2008/127/WE (2). Nie stwierdzono żadnych istotnych zanieczyszczeń tej substancji. Ponadto naturalne narażenie na kwas n-dekanowy znacznie przewyższa narażenie związane ze stosowaniem tej substancji jako środka ochrony roślin. W związku z tym uważa się za właściwe wpisanie tej substancji do załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(3)

W odniesieniu do oleju parafinowego (CAS 64742-46-7), oleju parafinowego (CAS 72623-86-0), oleju parafinowego (CAS 8042-47-5) i oleju parafinowego (CAS 97862-82-3) (3)  (4) Urząd stwierdził, że w przypadku gdy można wykazać wysoką czystość olejów parafinowych, nie ma obaw toksykologicznych i nie jest wymagane ustalenie akceptowanego dziennego pobrania (ADI), dopuszczalnego poziomu narażenia operatora (AOEL) ani ostrej dawki referencyjnej (ARfD). Dnia 20 listopada 2012 r. Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt przyjął do wiadomości zmienioną wersję sprawozdań z przeglądu, w których stwierdzono, że specyfikacja techniczna odpowiada jakości farmaceutycznej (wysoka czystość). W związku z tym uważa się za właściwe wpisanie tych substancji do załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(4)

W odniesieniu do wielosiarczku wapnia (5) Urząd nie mógł przedstawić wniosków na temat oceny ryzyka spożycia przez konsumentów, ponieważ nie były dostępne niektóre informacje o potencjalnej obecności wielosiarczków. Pozostałości siarki i wapnia spowodowane stosowaniem wielosiarczku wapnia są jednak powszechne w środowisku. W związku z tym za właściwe uznaje się tymczasowe wpisanie tej substancji do załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 do czasu przedstawienia uzasadnionej opinii Urzędu zgodnie z art. 12 ust. 1.

(5)

W odniesieniu do mocznika (6) Urząd stwierdził, że nie ma potrzeby przeprowadzania oceny ilościowej ryzyka spożycia dla konsumentów ze względu na specyficzne metody stosowania tej substancji. Mocznik (karbamid) jest zatwierdzony jako dodatek do żywności zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1129/2011 (7). Ponadto naturalne narażenie na tę substancję znacznie przewyższa narażenie związane ze stosowaniem mocznika jako środka ochrony roślin. W związku z tym uważa się za właściwe wpisanie tej substancji do załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(6)

Na podstawie wniosków Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że odnośne zmiany NDP spełniają odpowiednie wymogi art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(7)

Substancje wymienione w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 muszą także spełniać wymogi określone w innych przepisach unijnego prawa żywnościowego i paszowego. W związku z tym należy zmienić brzmienie przypisu 2 w tym załączniku, aby odnieść się do innych szczególnych przepisów unijnego prawa żywnościowego i paszowego. Stosowanie takich przepisów do danej substancji może rozpocząć się po jej wpisaniu do załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. W związku z tym przypis ten powinien mieć zastosowanie do wszystkich substancji wpisanych do załącznika IV.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,