ZAŁĄCZNIK I

Przepisy jurysdykcyjne, o których mowa w art. 3 ust. 2 i art. 4 ust. 2

—   w Belgii: art. 5–14 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. o prawie prywatnym międzynarodowym,

—   w Bułgarii: art. 4 ust. 1 pkt 2 kodeksu prawa prywatnego międzynarodowego,

—   w Republice Czeskiej: art. 86 ustawy nr 99/1963 Coll. – kodeks postępowania cywilnego (občanský soudní řád), z późniejszymi zmianami,

—   w Danii: art. 246 ust. 2 i 3 ustawy o wymiarze sprawiedliwości (lov om rettens pleje),

—   w Niemczech: art. 23 kodeksu postępowania cywilnego (Zivilprozeßordnung),

—   w Estonii: art. 86 kodeksu postępowania cywilnego (tsiviilkohtumenetluse seadustik),

—   w Grecji: art. 40 kodeksu postępowania cywilnego (Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας),

—   we Francji: art. 14 i 15 kodeksu cywilnego (Code civil),

—   w Irlandii: przepisy umożliwiające oparcie jurysdykcji na fakcie doręczenia pozwanemu dokumentu wszczynającego postępowanie podczas jego czasowej obecności w Irlandii,

—   we Włoszech: art. 3 i 4 ustawy 218 z dnia 31 maja 1995 r.,

—   na Cyprze: art. 21 ust. 2 ustawy nr 14 o sądach z 1960 r., z późniejszymi zmianami,

—   na Łotwie: art. 27 i art. 28 ust. 3, 5, 6 i 9 ustawy o postępowaniu cywilnym (Civilprocesa likums),

—   na Litwie: art. 31 kodeksu postępowania cywilnego (Civilinio proceso kodeksas),

—   w Luksemburgu: art. 14 i 15 kodeksu cywilnego (Code civil),

—   na Węgrzech: art. 57 dekretu z mocą ustawy nr 13 z 1979 r. w sprawie prawa prywatnego międzynarodowego (a nemzetközi magánjogról szóló 1979. évi 13. törvényerejű rendelet),

—   na Malcie: art. 742, 743 i 744 kodeksu organizacji i procedury cywilnej – rozdział 12 (Kodiċi ta’ Organizzazzjoni u Proċedura Ċivili – Kap. 12) oraz art. 549 kodeksu handlowego – rozdział 13 (Kodiċi tal-kummerċ – Kap. 13),

—   w Austrii: art. 99 ustawy o właściwości sądów (Jurisdiktionsnorm),

—   w Polsce: art. 1103 ust. 4 Kodeksu postępowania cywilnego,

—   w Portugalii: art. 65 ust. 1 lit. b kodeksu postępowania cywilnego (Código de Processo Civil), w zakresie, w jakim może on obejmować nadzwyczajne podstawy jurysdykcji, takie jak sądy właściwe dla miejsca siedziby oddziału, agencji lub innego zakładu (jeżeli siedziba ta znajduje się w Portugalii), w przypadku gdy stroną pozwaną jest administracja centralna (jeżeli ma ona siedzibę w innym państwie) oraz art. 10 kodeksu postępowania w sprawach pracowniczych (Código de Processo do Trabalho), w zakresie, w jakim może on obejmować nadzwyczajne podstawy jurysdykcji, takie jak sądy właściwe dla miejsca, w którym powód ma miejsce zamieszkania, w postępowaniach dotyczących indywidualnych umów o pracę wszczętych przez pracownika przeciwko pracodawcy,

—   w Rumunii: art. 148–157 ustawy nr 105/1992 w sprawie stosunków w zakresie prawa prywatnego międzynarodowego,

—   w Słowenii: art. 48 ust. 2 ustawy o prawie prywatnym międzynarodowym i postępowaniu w tym zakresie (Zakon o medarodnem zasebnem pravu in postopku) w związku z art. 47 ust. 2 ustawy o postępowaniu cywilnym (Zakon o pravdnem postopku) i art. 58 ustawy o prawie prywatnym międzynarodowym i postępowaniu w tym zakresie (Zakon o medarodnem zasebnem pravu in postopku) w związku z art. 59 ustawy o postępowaniu cywilnym (Zakon o pravdnem postopku),

—   na Słowacji: art. 37–37e ustawy nr 97/1963 o prawie prywatnym międzynarodowym i odnośne przepisy proceduralne,

—   w Finlandii: art. 18 ust. 1 akapit pierwszy i drugi w rozdziale 10 kodeksu postępowania sądowego (oikeudenkäymiskaari/rättegångsbalken),

—   w Szwecji: pierwsze zdanie akapitu pierwszego w § 3 rozdziału 10 Kodeksu postępowania sądowego (rättegångsbalken);

—   w Zjednoczonym Królestwie: przepisy umożliwiające oparcie jurysdykcji na fakcie:

a)doręczenia pozwanemu dokumentu wszczynającego postępowanie podczas jego czasowej obecności w Zjednoczonym Królestwie; lubb)istnienia w Zjednoczonym Królestwie majątku należącego do pozwanego; lubc)zajęcia przez powoda majątku w Zjednoczonym Królestwie.

ZAŁĄCZNIK II

Wnioski, o których mowa w art. 39, należy składać do następujących sądów lub innych właściwych organów:

—

   w Belgii – tribunal de première instance lub rechtbank van eerste aanleg lub erstinstanzliches Gericht,

—

   w Bułgarii – окръжния съд,

—

   w Republice Czeskiej – okresní soud lub soudní exekutor,

—

   w Danii – byret,

—

   w Niemczech:

a)	przewodniczący izby w Landgericht;

b)	notariusz w procedurze dotyczącej stwierdzenia wykonalności dokumentu urzędowego,

—

   w Estonii – maakohus (sąd okręgowy),

—

   w Grecji – Μονομελές Πρωτοδικείο,

—

   w Hiszpanii – Juzgado de Primera Instancia,

—

   we Francji:

a)	greffier en chef du tribunal de grande instance;

b)	président de la chambre départementale des notaires w przypadku wniosku o stwierdzenie wykonalności notarialnego dokumentu urzędowego,

—

   w Irlandii – High Court,

—

   we Włoszech – corte d’appello,

—

   na Cyprze – Επαρχιακό Δικαστήριο lub, w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne, Οικογενειακό Δικαστήριο,

—

   na Łotwie – rajona (pilsētas) tiesa,

—

   na Litwie – Lietuvos apeliacinis teismas,

—

   w Luksemburgu – prezes tribunal d’arrondissement,

—

   na Węgrzech – megyei bíróság székhelyén működő helyi bíróság, a w Budapeszcie – Budai Központi Kerületi Bíróság,

—

   na Malcie – Prim’ Awla tal-Qorti Ċivili lub Qorti tal-Maġistrati ta’ Għawdex fil-ġurisdizzjoni superjuri tagħha lub – w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – Reġistratur tal-Qorti, po przekazaniu przez Ministru responsabbli għall-Ġustizzja,

—

   w Niderlandach – voorzieningenrechter van de rechtbank,

—

   w Austrii – Bezirksgericht,

—

   w Polsce – sąd okręgowy,

—

   w Portugalii – Tribunal de Comarca,

—

   w Rumunii – Tribunal,

—

   w Słowenii – okrožno sodišče,

—

   na Słowacji – okresný súd,

—

   w Finlandii – käräjäoikeus/tingsrätt,

—

   w Szwecji – Svea hovrätt,

—

   w Zjednoczonym Królestwie:

a)   w Anglii i Walii– High Court of Justice lub – w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – Magistrates’ Court, po przekazaniu przez Secretary of State;

b)   w Szkocji– Court of Session lub – w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – Sheriff Court, po przekazaniu przez Scottish Ministers;

c)   w Irlandii Północnej– High Court of Justice lub – w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – Magistrates Court po przekazaniu przez Department of Justice;

d)   w Gibraltarze– Supreme Court of Gibraltar lub – w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – Magistrates Court, po przekazaniu przez Attorney General of Gibraltar.

ZAŁĄCZNIK III

Środki zaskarżenia, o których mowa w art. 43 ust. 2, wnosi się do następujących sądów państw członkowskich:

—	w Belgii: a) w przypadku środka zaskarżenia wnoszonego przez pozwanego – tribunal de première instance lub rechtbank van eerste aanleg lub erstinstanzliche Gericht; b) w przypadku środka zaskarżenia wnoszonego przez wnioskodawcę Cour d’appel lub hof van beroep,

—	w Bułgarii – Апелативен съд – София,

—	w Republice Czeskiej – sąd odwoławczy za pośrednictwem sądu rejonowego,

—	w Danii – landsret,

—	w Niemczech – Oberlandesgericht;

—	w Estonii – ringkonnakohus,

—	w Grecji – Εφετείο,

—	w Hiszpanii Juzgado de Primera Instancia, który wydał zaskarżone orzeczenie – środek zaskarżenia rozstrzyga Audiencia Provincial,

—	we Francji: a) cour d’appel w przypadku orzeczeń zatwierdzających wniosek; b) prezes tribunal de grande instance w przypadku orzeczeń odrzucających wniosek,

—	w Irlandii – High Court,

—	we Włoszech – corte d’appello,

—	na Cyprze – Επαρχιακό Δικαστήριο lub, w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne, Οικογενειακό Δικαστήριο,

—	na Łotwie – Apgabaltiesa za pośrednictwem rajona (pilsētas) tiesa,

—	na Litwie – Lietuvos apeliacinis teismas,

—	w Luksemburgu – Cour supérieure de Justice jako instancja odwoławcza w sprawach cywilnych,

—	na Węgrzech – miejscowy sąd pierwszej instancji przy siedzibie sądu okręgowego (w Budapeszcie, przy centralnym sądzie rejonowym w Budzie); środek zaskarżenia rozpatruje sąd okręgowy (w Budapeszcie sąd miasta stołecznego),

—

na Malcie – Qorti ta’ l-Appell zgodnie z procedurą odwoławczą ustanowioną w Kodiċi ta’ Organizzazzjoni u Proċedura Ċivili – Kap. 12 lub – w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – ċitazzjoni przed Prim’ Awla tal-Qorti ivili jew il-Qorti tal-Maġistrati ta’ Għawdex fil-ġurisdizzjoni superjuri tagħha’,

—	w Niderlandach – rechtbank,

—	w Austrii – Landesgericht za pośrednictwem Bezirksgericht,

—	w Polsce – sąd apelacyjny za pośrednictwem sądu okręgowego,

—	w Portugalii sądem właściwym jest Tribunal da Relação. Środek zaskarżenia wnoszony jest zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi, w formie odwołania wniesionego do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie,

—	w Rumunii – Curte de Apel,

—	w Słowenii – okrožno sodišče,

—	na Słowacji – sąd odwoławczy za pośrednictwem sądu rejonowego, którego orzeczenie zostało zaskarżone,

—	w Finlandii – hovioikeus/hovrätt,

—	w Szwecji – Svea hovrätt,

—

w Zjednoczonym Królestwie: a)   w Anglii i Walii– High Court of Justice lub – w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – Magistrates Court; b)   w Szkocji– Court of Session lub – w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – Sheriff Court; c)   w Irlandii Północnej– High Court of Justice lub – w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – Magistrates Court; d)   w Gibraltarze– Supreme Court of Gibraltar lub – w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – Magistrates’ Court.

ZAŁĄCZNIK IV

Na mocy art. 44 mogą być wniesione następujące środki zaskarżenia:

—   w Belgii, Grecji, Hiszpanii, Francji, Włoszech, Luksemburgu i w Niderlandach- skarga kasacyjna,

—   w Bułgarii- обжалване пред Върховния касационен съд,

—   w Republice Czeskiej- dovolání oraz žaloba pro zmatečnost,

—   w Danii- środek zaskarżenia wnoszony do Højesteret, za zgodą Procesbevillingsnævnet,

—   w Niemczech- Rechtsbeschwerde,

—   w Estonii- kassatsioonkaebus,

—   w Irlandii- środek zaskarżenia ograniczony do kwestii prawnych do Supreme Court,

—   na Cyprze- środek zaskarżenia wnoszony do Sądu Najwyższego,

—   na Łotwie- środek zaskarżenia wnoszony do Augstākās tiesas Senāts za pośrednictwem Apgabaltiesa,

—   na Litwie- skarga kasacyjna wnoszona do Lietuvos Aukščiausiasis Teismas,

—   na Węgrzech- felülvizsgálati kérelem,

—   na Malcie- nie przysługuje środek zaskarżenia do innego sądu; w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – Qorti ta’ l-Appell zgodnie z procedurą odwoławczą ustanowioną w kodiċi ta’ Organizzazzjoni u Procedura Ċivili - Kap. 12,

—   w Austrii- Revisionsrekurs,

—   w Polsce- skarga kasacyjna,

—   w Portugalii- środek zaskarżenia ograniczony do kwestii prawnych,

—   w Rumunii- contestatie in anulare lub revizuire,

—   w Słowenii- środek zaskarżenia wnoszony do Vrhovno sodišče Republike Slovenije,

—   na Słowacji- dovolanie,

—   w Finlandii- środek zaskarżenia do korkein oikeus/högsta domstolen,

—   w Szwecji- środek zaskarżenia wnoszony do Högsta domstolen,

—   w Zjednoczonym Królestwie- jednorazowy kolejny środek zaskarżenia ograniczony do kwestii prawnych.