26.5.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 138/45

(1)

Celem rozporządzenia (WE) nr 2160/2003 jest zapewnienie wprowadzenia środków w zakresie wykrywania i zwalczania salmonelli oraz innych odzwierzęcych czynników chorobotwórczych na wszystkich stosownych etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji, w szczególności na etapie produkcji pierwotnej, w celu ograniczenia częstości ich występowania i zmniejszenia zagrożenia, jakie stanowią one dla zdrowia publicznego.

(2)

W rozporządzeniu (WE) nr 2160/2003 przewidziano ustanowienie celów unijnych w odniesieniu do ograniczenia częstości występowania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych wymienionych w załączniku I do tego rozporządzenia w populacjach zwierząt wymienionych w tym załączniku. W rozporządzeniu tym określono także pewne wymogi dotyczące tych celów. Ograniczenie to jest ważne ze względu na rygorystyczne środki, które należy stosować do zakażonych stad zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003. W szczególności jaja pochodzące ze stad o nieznanym statusie w zakresie salmonelli, w odniesieniu do których istnieje podejrzenie zakażenia, lub ze stad zakażonych, mogą zostać przeznaczone do spożycia przez ludzi tylko w przypadku poddania ich obróbce w sposób gwarantujący wyeliminowanie wszystkich serotypów salmonelli o znaczeniu dla zdrowia publicznego, zgodnie z prawodawstwem unijnym dotyczącym higieny żywności.

(3)

Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 2160/2003 odnosi się do wszystkich serotypów salmonelli mających znaczenie dla zdrowia publicznego występujących w stadach nieśnych gatunku Gallus gallus. Zakażenie salmonellą może poprzez jaja przenosić się z tych stad nieśnych na konsumentów. Dlatego też ograniczenie częstości występowania salmonelli w stadach nieśnych przyczynia się do zwalczania tego odzwierzęcego czynnika chorobotwórczego w jajach, stanowiącego istotne zagrożenie dla zdrowia publicznego.

(4)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1168/2006 z dnia 31 lipca 2006 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 2160/2003 w odniesieniu do wspólnotowego celu ograniczenia częstości występowania niektórych serotypów salmonelli w stadach kur niosek gatunku Gallus gallus oraz zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1003/2005 (2) ustalono cel unijny dotyczący ograniczenia częstości występowania Salmonelli enteritidis i Salmonelli typhimurium u dorosłych kur niosek gatunku Gallus gallus. Celem unijnym dla każdego państwa członkowskiego jest roczna minimalna wartość procentowa ograniczenia liczby stad dorosłych kur niosek z wynikiem dodatnim, wynosząca od 10 do 40 %, zależnie od częstości występowania w poprzednim roku. Zamiast tego możliwe jest ograniczenie maksymalnej wartości procentowej do 2 % lub poniżej tej wartości.

(5)

Rozporządzenie (WE) nr 2160/2003 stanowi, że przy określaniu celu unijnego należy uwzględnić doświadczenia zdobyte w ramach obowiązujących środków krajowych oraz informacje przedłożone Komisji lub Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności („EFSA”) zgodnie z obowiązującymi wymogami unijnymi, w szczególności w ramach informacji przewidzianych w dyrektywie 2003/99/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie monitorowania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych, zmieniającej decyzję Rady 90/424/EWG i uchylającej dyrektywę Rady 92/117/EWG (3), w szczególności w jej art. 5.

(6)

We wspólnotowym sprawozdaniu podsumowującym w sprawie tendencji dotyczących chorób odzwierzęcych, odzwierzęcych czynników chorobotwórczych i ognisk przenoszonych przez żywność oraz ich źródeł w Unii Europejskiej w 2008 r. (4) stwierdzono, że z zachorowaniami u ludzi najczęściej mają związek serotypy Salmonella enteritidis i Salmonella typhimurium. W 2008 r. liczba zakażeń u ludzi spowodowanych przez S. enteritidis znacznie spadła, odnotowano natomiast wzrost liczby zakażeń S. typhimurium. Zgodnie z wymogami rozporządzenia (WE) nr 2160/2003 skonsultowano się z EFSA w sprawie ustanowienia stałego celu unijnego w odniesieniu do stad nieśnych gatunku Gallus gallus.

(7)

W dniu 10 marca 2010 r. panel ds. zagrożeń biologicznych EFSA przyjął na wniosek Komisji opinię naukową w sprawie ilościowej oceny wpływu, jaki ustanowienie nowego celu dotyczącego ograniczenia występowania salmonelli u kur niosek gatunku Gallus gallus miałoby na zdrowie publiczne (5). Stwierdzono w niej, że zakażenie wertykalne u drobiu występuje najczęściej w przypadku serotypu salmonelli odzwierzęcej Salmonella enteritidis. Stwierdzono także, że unijne środki kontroli dotyczące kur niosek przyczyniły się do zwalczania zakażeń salmonellą w stadach produkcyjnych oraz do zmniejszenia zagrożenia dla zdrowia człowieka ze strony drobiu.

(8)

Jednofazowe szczepy Salmonelli typhimurium szybko stały się jednymi z najbardziej rozpowszechnionych serotypów salmonelii u kilku gatunków zwierząt i w izolatach klinicznych od człowieka. Zgodnie z opinią naukową w sprawie monitorowania i oceny zagrożenia dla zdrowia publicznego stwarzanego przez szczepy podobne do Salmonelli typhimurium  (6) przyjętą przez panel ds. zagrożeń biologicznych EFSA w dniu 22 września 2010 r., jednofazowe szczepy Salmonelli typhimurium o wzorze antygenowym 1,4,[5],12:i:- są uważane za odmiany Salmonelli typhimurium i stanowią zagrożenie dla zdrowia publicznego porównywalne do zagrożenia stwarzanego przez inne szczepy Salmonelli typhimurium.

(9)

W związku z powyższym, dla celów jasności prawodawstwa unijnego, należy zmienić rozporządzenie (WE) nr 2160/2003 i rozporządzenie Komisji (UE) nr 200/2010 z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do celu unijnego ograniczenia częstości występowania serotypów salmonelli w dorosłych stadach hodowlanych gatunku Gallus gallus  (7), aby stanowiły one, że Salmonella typhimurium obejmuje jednofazowe szczepy o wzorze antygenowym 1,4,[5],12:i:-.

(10)

Uwzględniając opinię naukową EFSA z dnia 22 września 2010 r. i uznając, że ocena tendencji występowania salmonelli w stadach po wprowadzeniu krajowych programów zwalczania salmonelli wymaga więcej czasu, należy określić unijny cel dotyczący ograniczenia występowania salmonelli w dorosłych stadach nieśnych gatunku Gallus gallus podobny do unijnego celu określonego w rozporządzeniu (WE) nr 1168/2006.

(11)

Aby móc ocenić postępy w realizacji celu unijnego, należy przewidzieć konieczność powtarzania pobierania próbek w stadach dorosłych kur niosek gatunku Gallus gallus.

(12)

Zmiany techniczne wprowadzone w załączniku do niniejszego rozporządzenia są bezpośrednio stosowane i zharmonizowane w państwach członkowskich, dlatego ewentualne dostosowania krajowych programów zwalczania salmonelli zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie wymagają ponownego zatwierdzenia przez Komisję.

(13)

Krajowe programy zwalczania salmonelli służące osiągnięciu unijnego celu na 2011 r. w odniesieniu do stad dorosłych kur niosek gatunku Gallus gallus przedłożono w celu współfinansowania przez Unię zgodnie z decyzją Rady 2009/470/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (8). Programy te były oparte na rozporządzeniu (WE) nr 1168/2006 i zostały zatwierdzone zgodnie z decyzją Komisji 2010/712/UE z dnia 23 listopada 2010 r. zatwierdzającą roczne i wieloletnie programy oraz wkład finansowy Unii w zakresie zwalczania, kontroli i monitorowania niektórych chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych, przedstawione przez państwa członkowskie na 2011 rok i na lata następne (9).

(14)

Rozporządzenie (WE) nr 1168/2006 należy uchylić i zastąpić niniejszym rozporządzeniem. Przepisy techniczne w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1168/2006 pozwalają uzyskać te same wyniki co załącznik do niniejszego rozporządzenia. W związku z powyższym państwa członkowskie mogłyby wdrożyć załącznik do niniejszego rozporządzenia bezzwłocznie, bez potrzeby ustanawiania okresu przejściowego.

(15)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i nie spotkały się ze sprzeciwem Parlamentu Europejskiego ani Rady,

a)

roczna minimalna wartość procentowa ograniczenia liczby stad dorosłych kur niosek z wynikiem dodatnim jest równa co najmniej:

lub

b)

ograniczenie maksymalnej wartości procentowej do 2 % lub mniej stad dorosłych kur niosek z wynikiem dodatnim; w przypadku państw członkowskich posiadających mniej niż 50 stad dorosłych kur niosek wynik dodatni może mieć najwyżej jedno stado.