20.3.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 72/3

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiające niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych do zbóż oraz środków podejmowanych w przypadku występowania zakłóceń na rynku zbóż (2) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (3). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinno zostać ujednolicone.

(2)

Dla pewnych produktów objętych wspólną organizacją rynków rolnych refundacje wywozowe, kwoty korygujące oraz podatki wywozowe muszą być ustalane, jako środek szczególny w przypadku występowania na rynku zakłóceń, w oparciu o pewne kryteria umożliwiające pokrycie różnicy między notowaniami a cenami tych produktów w Unii i na rynku światowym.

(3)

Z uwagi na rozpiętość cen, po jakich zboża są oferowane na rynku światowym przez różne kraje wywozu, należy w szczególności uwzględnić różnice w kosztach transportu i ustalić wysokość refundacji, uwzględniając różnicę między reprezentatywnymi cenami w Unii oraz najbardziej korzystnymi notowaniami i cenami na rynku światowym.

(4)

W celu umożliwienia wywozu mąki, grubych kasz, drobnych kasz i słodu czynnikami, jakie należy uwzględnić przy refundacjach, są, z jednej strony, ceny podstawowych zbóż i ich ilości niezbędne do wytwarzania rozpatrywanych produktów oraz wartość produktów ubocznych, a z drugiej strony – możliwości i warunki sprzedaży produktów na rynku światowym.

(5)

System kwot korygujących przewidziany w art. 164 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 wymaga ich zróżnicowania w zależności od miejsca przeznaczenia wywożonych produktów.

(6)

W celu zapewnienia sprawnego zarządzania funduszami Unii i uwzględniania możliwości wywozu tych produktów należy przewidzieć możliwość ustalania refundacji oraz podatków wywozowych w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku I część I lit. a), b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 w drodze przetargu dotyczącego określonej ilości.

(7)

W celu zapewnienia równego traktowania wszystkich zainteresowanych stron w Unii przetargi muszą być organizowane zgodnie z jednolitymi zasadami. W tym celu decyzje o otwarciu przetargu powinny być opublikowane razem z ogłoszeniem o przetargu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(8)

Oferty muszą zawierać dane umożliwiające ich ocenę i muszą im towarzyszyć pewne zobowiązania formalne.

(9)

Należy ustalać maksymalną refundację wywozową lub minimalny podatek wywozowy. Procedura ta zapewnia, że wszystkie ustalone ilości zostają przydzielone.

(10)

Na rynku mogą powstawać sytuacje, w których aspekty gospodarcze przewidywanego wywozu towarów powodują raczej wstrzymanie przetargu aniżeli ustalenie refundacji wywozowej lub podatku wywozowego.

(11)

Wadium powinno zapewniać, że wywożone ilości są wywożone zgodnie z pozwoleniem wydanym w ramach zaproszenia do przetargu. Zobowiązanie to może być spełnione tylko wówczas, gdy przedłożone oferty przetargowe są podtrzymane. Wycofanie ofert pociąga za sobą utratę wadium.

(12)

Muszą zostać ustanowione szczegółowe zasady zapewniające powiadamianie oferentów o wynikach zaproszenia do przetargu oraz że niezbędne pozwolenia wydawane są dla wywozu przydzielonych ilości.

(13)

Aby ustalić refundację wywozową dla produktów wymienionych w załączniku I część I lit. a), b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 oraz uniknąć dokonywania kontroli mających na celu wykrycie niewielkich odchyleń ilościowych w odniesieniu do produktu podstawowego, tak aby nie odbiło się to w sposób istotny na jakości produktu, należy przyjąć standardową metodę oceny. Najskuteczniejszym technicznym sposobem oszacowania podstawowej ilości zbóż okazała się analiza zawartości popiołu w produkcie. Do analizy tej powinna być stosowana taka sama procedura w całej Unii.

(14)

Nie wydaje się uzasadnione przyznawanie refundacji wywozowych do zboża przywożonego z państw trzecich i ponownie wywożonych do państw trzecich. Refundacje powinny być zatem przyznawane tylko do produktów unijnych.

(15)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 612/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (4) wymaga, aby w przypadku zróżnicowania stawki refundacji zgodnie z przeznaczeniem produktu wypłata kwoty należnej z tytułu refundacji wywozowej była uzależniona w szczególności od przedstawienia dowodu, że produkt został wywieziony w niezmienionym stanie do państwa trzeciego lub do jednego z państw trzecich, w odniesieniu do których ma zastosowanie refundacja. W odniesieniu do zbóż jedyną stawką refundacji niższą od stawki stosowanej w wywozie do wszystkich państw trzecich jest stawka ustalona dla produktów wywożonych do Szwajcarii i Księstwa Liechtensteinu. W celu uniknięcia utrudnień w wywozie z Unii na skutek wymogu przedstawienia dowodu, że towar dotarł do miejsca przeznaczenia, należy znaleźć inne sposoby zapewnienia, by produkty, na które wypłacono refundacje mające zastosowanie do wszystkich państw trzecich, nie zostały wywiezione do wyżej wymienionych krajów. W związku z tym należy zrezygnować z wymogu przedstawiania dowodu przybycia towaru do miejsca przeznaczenia we wszystkich przypadkach, w których wywóz miał miejsce drogą morską. Wystarczającą gwarancję stanowią zaświadczenia wystawione przez właściwe władze państw członkowskich stwierdzające, że produkty opuściły obszar celny Unii po załadowaniu ich na statek nadający się do transportu morskiego.

(16)

Zgodnie z art. 162 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 produkty wymienione w tym artykule przeznaczone do wywozu w postaci produktów przetworzonych lub bez dalszego przetworzenia kwalifikują się do refundacji wywozowych, jeśli spełniają szczegółowe warunki określone w art. 167 tego rozporządzenia. Ponadto art. 167 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że Komisja może ustanowić dalsze warunki przyznawania refundacji wywozowych w odniesieniu do jednego produktu lub większej liczby produktów. Warunki te zostały określone w rozporządzeniach Rady w sprawie wspólnej organizacji rynku w sektorach wymienionych w art. 162 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Ze względu na uchylenie tych przepisów należy ustanowić przepisy horyzontalne.

(17)

Przepisy horyzontalne już istnieją w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 612/2009. W związku z tym wskazane jest dostosowanie tego rozporządzenia w celu określenia warunków, o których mowa w art. 167 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, oraz zniesienia tych warunków w niniejszym rozporządzeniu.

(18)

Artykuł 187 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przewiduje, iż mogą być podejmowane konieczne środki w przypadku, jeżeli notowania lub ceny na rynku światowym dla jednego lub więcej produktów, określonych w załączniku I część I tego rozporządzenia, osiągają poziom, który zakłóca lub grozi zakłóceniem podaży na rynku Unii i sytuacja ta prawdopodobnie utrzyma się lub będzie się pogarszać. Dlatego należy zapewnić dostateczną podaż zbóż. W tym celu mogą być pobierane podatki wywozowe, a wystawianie pozwoleń na wywóz całkowicie lub częściowo zawieszane.

(19)

Z powodu niehandlowego charakteru środków unijnej i krajowej pomocy żywnościowej przewidzianej międzynarodowymi umowami lub innymi programami dodatkowymi, a także innymi środkami Unii dotyczącymi nieodpłatnych dostaw, wywóz dokonywany w tym celu jest wyłączony ze stosowania podatku wywozowego stosowanego w wywozie handlowym, w przypadku występowania zakłóceń na rynku zbóż.

(20)

Ponieważ sytuacja określona w art. 187 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 może powstawać w stosunkowo krótkich okresach czasu, Komisja musi mieć prawo do zawieszania wystawiania pozwoleń na wywóz w dowolnym momencie.

(21)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

a)

cen płaconych na reprezentatywnych rynkach Unii oraz ich trendów i notowań na rynkach państw trzecich;

b)

kosztów wprowadzania do obrotu i najkorzystniejszych kosztów transportu między reprezentatywnymi rynkami Unii i portami lub innymi miejscami wywozu, jak również kosztów dostarczenia produktów na rynek światowy;

c)

w przypadku produktów przetworzonych, ilości zbóż wymaganych do ich wytworzenia;

d)

możliwości i zasad sprzedaży wspomnianych produktów na rynku światowym;

e)

dążenia do uniknięcia zakłóceń na rynku Unii;

f)

aspektów gospodarczych przewidywanego wywozu;

g)

ograniczeń ilościowych i budżetowych wynikających z porozumień zawartych zgodnie z art. 218 Traktatu.

a)

odniesienie do przetargu;

b)

nazwę i adres oferenta;

c)

rodzaj i ilość produktu przeznaczonego na wywóz;

d)

kwotę refundacji wywozowej na tonę lub, tam gdzie ma to zastosowanie, kwotę podatku wywozowego za tonę, wyrażoną w euro.

a)

przed upływem terminu przewidzianego na składanie ofert przedstawiony został dowód, że oferent wniósł wadium;

b)

dołączone jest do nich pisemne zobowiązanie do złożenia, w odniesieniu do przydzielonych ilości, w ciągu dwóch dni po odbiorze powiadomienia o przydziale zgodnie z art. 7 ust. 3, wniosku o pozwolenie na wywóz lub, jeżeli jest to właściwe, wniosku o pozwolenie na wywóz z wcześniejszym wyznaczeniem podatku wywozowego równego kwocie podanej w złożonej ofercie;

c)

nie zawierają one innych warunków poza przewidzianymi w ogłoszeniu o przetargu.

a)

oferta nie została przyjęta;

b)

wygrywający przetarg składa dowód, że złożone zostało wadium przewidziane w art. 12 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1342/2003 (5).

a)

zastosowanie podatku wywozowego. Może zostać ustalona kwota korygująca. Zarówno podatki, jak i kwota korygująca mogą być zróżnicowane odpowiednio do kraju przeznaczenia;

b)

całkowite lub częściowe wstrzymanie wydawania pozwoleń na wywóz;

c)

całkowite lub częściowe odrzucenie rozpatrywanych wniosków o pozwolenie na wywóz.