DECYZJA RADY

z dnia 18 stycznia 2005 r.

w sprawie zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich, Protokołu do Porozumienia w sprawie współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Republiką San Marino, dotyczącego włączenia w charakterze Stron Porozumienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej, w następstwie przystąpienia tych państw do Unii Europejskiej

(2005/663/EB)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133 i 308, w związku z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie drugie oraz art. 300 ust. 3 akapit pierwszy,

uwzględniając Traktat o Przystąpieniu z 2003 r., w szczególności jego art. 2 ust. 3,

uwzględniając Akt Przystąpienia z 2003 r., w szczególności jego art. 6 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Protokół do Porozumienia w sprawie współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Republiką San Marino, dotyczący włączenia w charakterze Stron Porozumienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej, w następstwie przystąpienia tych Państw do Unii Europejskiej, zostaje niniejszym przyjęty w imieniu Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich.

Tekst Protokołu jest załączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby umocowanej do podpisania Protokołu w imieniu Wspólnoty i jej Państw Członkowskich.

Artykuł 3

Przewodniczący Rady przekaże w imieniu Wspólnoty i jej Państw Członkowskich dokumenty uzgodnień przewidziane w art. 3 Protokołu.

(1)  Opinia z dnia 14 grudnia 2004 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

DEKLARACJA WSPÓLNOTY

W przypadku gdy uzasadnia to wysokość obrotów handlowych, Wspólnota jest gotowa do podjęcia negocjacji w imieniu i na rzecz Republiki San Marino z państwami, z którymi San Marino zawarło umowy preferencyjne dotyczące odpowiednich form uznawania równego traktowania produktów pochodzących z San Marino oraz produktów pochodzących ze Wspólnoty.

DEKLARACJA WSPÓLNOTY

w sprawie transportu

W odpowiednim momencie i biorąc pod uwagę postęp w opracowywaniu wspólnotowej polityki transportowej, Wspólnota rozpatrzy kwestię dostępu San Marino do rynku międzynarodowego transportu drogowego pasażerów i towarów.

DEKLARACJA WSPÓLNOTY

w sprawie programu Erasmus

Wspólnota w odpowiednim czasie przychylnie zbada możliwość udziału San Marino, gdy sytuacja do tego dojrzeje, w programie wymiany studentów i nauczycieli w ramach programu Erasmus.

DEKLARACJA WSPÓLNOTY

w sprawie niektórych spraw, które mogą być poruszane w Komitecie ds. Współpracy

Wspólnota jest gotowa do zbadania w ramach swych kompetencji i Komitetu ds. Współpracy każdego problemu, który może powstać pomiędzy San Marino i Wspólnotą, w szczególności w dziedzinach:

DEKLARACJA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

dotycząca protokołu z negocjacji

Państwa Członkowskie będą z przychylnością rozpatrywać wnioski San Marino dotyczące dopuszczenia do transportu drogowego pasażerów lub frachtu.

WSPÓLNA DEKLARACJA

Rada Unii Europejskiej i przedstawiciele rządów Państw Członkowskich, spotykający się w ramach Rady, oraz Republika San Marino biorą pod uwagę, że Porozumienie o współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką San Marino z dnia 16 grudnia 1991 roku zostało podpisane przed ostatnim rozszerzeniem Unii Europejskiej oraz że w wyniku tego niezbędne stało się negocjowanie Protokołu Dostosowania, umożliwiającego rozszerzenie Porozumienia na nowe Państwa Członkowskie, który został dzisiaj podpisany. Do czasu wejścia w życie niniejszego Protokołu Wspólnota Europejska i jej Państwa Członkowskie oraz Republika San Marino będą stosować go tymczasowo lub ostatecznie, od pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po dniu, w którym Wspólnota Europejska i jej Państwa Członkowskie, z jednej strony, i Republika San Marino, z drugiej strony, powiadomią się wzajemnie o spełnieniu niezbędnych procedur wewnętrznych. Rada i Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki celem zapewnienia, że wyżej wymienione Porozumienie o współpracy i unii celnej wejdzie w życie w tym samym czasie.

PROTOKÓŁ

do Porozumienia w sprawie współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Republiką San Marino, dotyczący włączenia w charakterze Stron Porozumienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej, w następstwie przystąpienia tych państw do Unii Europejskiej

KRÓLESTWO BELGII,

REPUBLIKA CZESKA,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA ESTOŃSKA,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA WŁOSKA,

REPUBLIKA CYPRYJSKA,

REPUBLIKA ŁOTEWSKA,

REPUBLIKA LITEWSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

REPUBLIKA WĘGIERSKA,

REPUBLIKA MALTY,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

RZECZPOSPOLITA POLSKA,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

REPUBLIKA SŁOWENII,

REPUBLIKA SŁOWACKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

(„PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE”), REPREZENTOWANE PRZEZ RADĘ UNII EUROPEJSKIEJ, oraz

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, również reprezentowana przez Radę Unii Europejskiej,

z jednej strony, oraz

REPUBLIKA SAN MARINO,

z drugiej strony,

UWZGLĘDNIAJĄC Porozumienie o współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką San Marino z dnia 16 grudnia 1991 roku (zwane dalej „Porozumieniem”), które weszło w życie dnia 1 kwietnia 2002 r.;

UWZGLĘDNIAJĄC przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (zwanych dalej „nowymi Państwami Członkowskimi”) do Unii Europejskiej dnia 1 maja 2004 r.;

MAJĄC NA UWADZE to, iż nowe Państwa Członkowskie muszą przystąpić do Porozumienia;

ZWAŻYWSZY, że Traktat o Przystąpieniu przyznaje Radzie Unii Europejskiej kompetencje w zakresie przyjęcia, w imieniu aktualnych oraz nowych Państw Członkowskich, protokołu dotyczącego przystąpienia nowych Państw Członkowskich do Porozumienia;

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Nowe Państwa Członkowskie przystępują niniejszym do Porozumienia. Przyjmują one oraz przestrzegają zarówno Porozumienie, jak i załączone do niego deklaracje w taki sam sposób, jak obecne Państwa Członkowskie.

Artykuł 2

Niniejszy Protokół stanowi integralną część Porozumienia.

Artykuł 3

1.   Niniejszy Protokół podlega zatwierdzeniu przez Radę Unii Europejskiej w imieniu Państw Członkowskich i Wspólnoty Europejskiej oraz przez Republikę San Marino, zgodnie z ich własnymi procedurami.

2.   Umawiające się strony notyfikują sobie wzajemnie zakończenie tych procedur. Dokumenty uzgodnień zostaną złożone w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejszy Protokół wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po złożeniu ostatniego dokumentu uzgodnień.

Artykuł 5

Teksty Porozumienia oraz załączonych do niego deklaracji zostały sporządzone w językach: czeskim, estońskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, polskim, słowackim, słoweńskim oraz węgierskim.

Teksty Porozumienia załączone są do niniejszego Protokołu. Są one na równi autentyczne z tekstami w innych językach (1), w których sporządzone zostało Porozumienie oraz załączone do niego deklaracje.

Artykuł 6

Niniejszy Protokół sporządzono w dwóch egzemplarzach, w językach: angielskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim oraz włoskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne.

(1)  Tekst umowy sporządzony w 11 językach urzędowych Unii Europejskiej (hiszpańskim, duńskim, niemieckim, greckim, angielskim, francuskim, włoskim, niderlandzkim, portugalskim, fińskim, szwedzkim) został opublikowany w Dz.U. L 84 z 28.3.2002, str. 43. Wersje czeska, estońska, łotewska, litewska, węgierska, maltańska, polska, słowacka i słoweńska zostały opublikowane w niniejszym Dzienniku Urzędowym.

POROZUMIENIE

w sprawie współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Republiką San Marino

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,

JEJ WYSOKOŚĆ KRÓLOWA DANII,

PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

PREZYDENT REPUBLIKI GRECKIEJ,

JEGO WYSOKOŚĆ KRÓL HISZPANII,

PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

PREZYDENT IRLANDII,

PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW,

PREZYDENT REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

których Państwa są Stronami Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą, oraz

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

z jednej strony, oraz

REPUBLIKA SAN MARINO,

z drugiej strony,

ZDECYDOWANI, by wzmacniać i poszerzać bliskie stosunki istniejące pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Republiką San Marino,

ZWAŻYWSZY, że istniejące więzi pomiędzy obydwiema Stronami, w szczególności w dziedzinach handlowych, gospodarczych, społecznych i kulturalnych, powinny być wzmacniane poprzez ustanawianie współpracy pomiędzy San Marino i Europejską Wspólnotą Gospodarczą w zakresie wszystkich spraw będących przedmiotem wspólnego zainteresowania,

ZWAŻYWSZY, że w związku z sytuacją San Marino i jej aktualnym statusem w ramach obszaru celnego Wspólnoty należy ustanowić unię celną pomiędzy Republiką San Marino i Europejską Wspólnotą Gospodarczą,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Celem niniejszego Porozumienia pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Republiką San Marino jest ustanowienie unii celnej pomiędzy obydwiema Stronami oraz wspieranie szerokiej współpracy pomiędzy nimi w celu przyczyniania się do rozwoju społecznego i gospodarczego Republiki San Marino oraz wzmocnienia stosunków pomiędzy Umawiającymi się Stronami.

TYTUŁ I

UNIA CELNA

Artykuł 2

Niniejszym ustanawia się unię celną pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Republiką San Marino dla produktów objętych rozdziałami od 1 do 97 Wspólnej Taryfy Celnej, z wyjątkiem produktów wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali.

Artykuł 3

1.   Przepisy niniejszego tytułu stosuje się do:

2.   Produkty pochodzące z państw trzecich są uważane za będące w swobodnym obrocie we Wspólnocie oraz w Republice San Marino, jeżeli dokonano formalności wwozowych, a cło lub opłaty o równoważnych skutkach, które są wymagalne, zostały pobrane oraz nie nastąpił całkowity lub częściowy zwrot cła lub opłat dotyczących produktów, o których mowa.

Artykuł 4

Przepisy niniejszego tytułu stosuje się również do towarów uzyskanych lub wyprodukowanych we Wspólnocie lub w Republice San Marino, w wytworzeniu których użyto produktów pochodzących z państw trzecich i niebędących w swobodnym obrocie we Wspólnocie lub w San Marino. Niniejsze przepisy stosuje się do tych towarów tylko w przypadku gdy Umawiająca się Strona, dokonująca wywozu, pobiera cło nałożone we Wspólnocie na produkty z państw trzecich użyte do wytworzenia tych towarów.

Artykuł 5

1.   Umawiające się Strony powstrzymują się przed wprowadzaniem między sobą jakichkolwiek nowych ceł przywozowych lub wywozowych lub opłat o podobnych skutkach.

2.   Republika San Marino zobowiązuje się powstrzymać od dokonywania zmian w odniesieniu do ceł określonych w ustępie 1 stosowanych na towary przywożone ze Wspólnoty dnia 1 stycznia 1991 r., nie naruszając istniejących zobowiązań pomiędzy San Marino i Włochami wprowadzonych na mocy wymiany listów z dnia 21 grudnia 1972 r.

Artykuł 6

1.   Wymiana handlowa pomiędzy Wspólnotą i Republiką San Marino jest zwolniona z wszelkich ceł wwozowych i ceł wywozowych oraz opłat o podobnych skutkach, z zastrzeżeniem postanowień ustępów 2 i 3.

2.   W celu umożliwienia zniesienia opłat o równoważnych skutkach na towary przywożone ze Wspólnoty z dniem 1 stycznia 1996 r., Republika San Marino podejmie działania mające na celu wprowadzenie, w ciągu sześciu miesięcy od wejścia w życie niniejszego Porozumienia, uzupełniającego podatku odpowiadającego opłatom obecnie nakładanym na towary przywożone, który będzie obciążał produkty krajowe przeznaczone na rynek wewnętrzny. Podatek uzupełniający będzie stosowany w całości od wyżej wymienionej daty. Podatek uzupełniający jest stosowany jako środek o charakterze wyrównawczym i jest obliczany na podstawie wartości dodanej produktu krajowego przy stawkach równych stawkom stosowanym do towarów przywożonych podobnego rodzaju.

4.   W zakresie handlu produktami rolnymi pomiędzy Wspólnotą i San Marino, Republika San Marino podejmie działania mające na celu przyjęcie przepisów Wspólnotowych, odnoszących się do kwestii weterynaryjnych, zdrowia roślin i jakości, tam gdzie to konieczne dla sprawnego funkcjonowania Porozumienia.

Artykuł 7

1.   Od chwili wejścia w życie niniejszego Porozumienia Republika San Marino w odniesieniu do państw niebędących członkami Wspólnoty stosuje:

Przez przepisy określone w niniejszym ustępie rozumie się przepisy stosowane aktualnie we Wspólnocie.

2.   Przepisy określone w ustępie 1 tiret od drugiego do piątego zostają ustalone szczegółowo przez Komitet ds. Współpracy.

3.   W ramach wyjątku od ustępu 1 tiret pierwsze, publikacje, dzieła sztuki, materiały naukowe i edukacyjne oraz urządzenia lub pomoce medyczne, przekazywane Rządowi San Marino, a także insygnia, medale, znaczki, materiały drukowane i inne podobne przedmioty lub materiały papierowe przeznaczone dla użytku Rządu, są zwolnione z opłat celnych.

Artykuł 8

2.   W przypadku wymagalności ceł przywozowych na towary na mocy ustępu 1 cła pobierane są w imieniu Republiki San Marino. San Marino zobowiązuje się nie refundować kwot pobranych bezpośrednio lub pośrednio zainteresowanym stronom, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 4.

3.   Komitet ds. Współpracy podejmuje decyzje dotyczące:

4.   Podatki i opłaty nakładane na przywożone produkty rolne mogą być przeznaczane przez San Marino na wsparcie produkcji lub wywozu. San Marino zobowiązuje się nie wprowadzać refundacji wywozowych oraz kwot wyrównawczych wyższych niż te, które wprowadziła Europejska Wspólnota Gospodarcza na wywóz do państw trzecich.

Artykuł 9

Od chwili wejścia w życie niniejszego Porozumienia nie są dozwolone jakiekolwiek ilościowe ograniczenia przywozowe i wywozowe oraz wszelkie środki o równoważnym skutku pomiędzy Wspólnotą i Republiką San Marino.

Artykuł 10

Porozumienie nie stanowi przeszkody w stosowaniu zakazów lub ograniczeń przywozowych, wywozowych lub nakładanych na towary w tranzycie, uzasadnionych względami moralności publicznej, porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt i roślin, ochroną dóbr narodowych o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej, ochroną własności przemysłowej lub handlowej, lub kontroli odnoszących się do złota i srebra. Zakazy i ograniczenia, o których mowa, nie stanowią środka arbitralnej dyskryminacji lub ukrytych ograniczeń w handlu pomiędzy Umawiającymi się Stronami.

Artykuł 11

Umawiające się Strony powstrzymują się od nakładania wewnętrznych środków o charakterze podatkowym lub praktyk prowadzących bezpośrednio lub pośrednio do dyskryminacji produktów jednej Umawiającej się Strony wobec podobnych produktów drugiej Umawiającej się Strony.

Nie dokonuje się zwrotu opłat wewnętrznych, które są wyższe niż opłaty pobrane bezpośrednio lub pośrednio od produktów przesyłanych na terytorium jednej z Umawiających się Stron.

Artykuł 12

1.   Jeśli w jakimkolwiek sektorze gospodarki jednej z Umawiających się Stron wystąpią poważne zakłócenia, Umawiająca się Strona, której dotyczą zakłócenia, może podjąć konieczne środki ochronne zgodnie z procedurą i warunkami przewidzianymi w poniższych ustępach.

2.   W przypadku, o którym mowa w ustępie 1, przed powzięciem środków w nim przewidzianych lub w przypadkach przewidzianych w ustępie 3, Umawiająca się Strona niezwłocznie dostarcza Komitetowi ds. Współpracy wszystkie stosowne informacje konieczne do szczegółowego przeanalizowania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania, które będzie do przyjęcia przez Umawiające się Strony. Na wniosek drugiej Umawiającej się Strony w ramach Komitetu ds. Współpracy odbywają się konsultacje, zanim Umawiająca się Strona, o której mowa, podejmie odpowiednie środki.

3.   W przypadku gdy wyjątkowe okoliczności wymagają podjęcia natychmiastowych działań, w związku z czym nie ma możliwości przeprowadzenia szczegółowej analizy, Umawiająca się Strona, o której mowa, może bezzwłocznie zastosować środki ostrożności, które są bezwzględnie konieczne do opanowania zaistniałej sytuacji.

4.   Przy podejmowaniu decyzji dotyczącej rodzaju środków w pierwszej kolejności należy stosować te środki, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie Porozumienia. Środki, o których mowa, nie mogą wykraczać poza działania bezwzględnie konieczne dla przeciwdziałania zaistniałym trudnościom.

Podjęcie środków ochronnych musi zostać niezwłocznie zgłoszone Komitetowi ds. Współpracy, który odbywa regularne konsultacje w ich sprawie, w szczególności w związku z ich likwidacją, tak szybko jak pozwolą na to okoliczności.

Artykuł 13

1.   Oprócz współpracy przewidzianej w artykule 23 ustęp 8, władze administracyjne Umawiających się Stron, odpowiedzialne za wprowadzanie w życie przepisów niniejszego Porozumienia, współpracują ze sobą w innych kwestiach w celu zapewnienia stosowania przepisów Porozumienia.

2.   Procedura dotycząca zastosowania ustępu 1 jest ustalana przez Komitet ds. Współpracy.

TYTUŁ II

Współpraca

Artykuł 14

Wspólnota i Republika San Marino ustanawiają współpracę mającą na celu wzmocnienie istniejących pomiędzy nimi więzi dla obopólnych korzyści w najszerszym możliwym zakresie, biorąc pod uwagę ich właściwe kompetencje. Współpraca jest skierowana w szczególności na obszary określone w artykułach 15–18 niniejszego tytułu.

Artykuł 15

Umawiające się Strony podejmą działania mające na celu zachęcanie do wzrostu i zróżnicowania sektora przemysłowego i usługowego gospodarki San Marino, biorąc pod uwagę w szczególności działania dotyczące współpracy w dziedzinie małych i średnich przedsiębiorstw.

Artykuł 16

Umawiające się Strony podejmą działania mające na celu współpracę w zakresie ochrony środowiska i jego poprawy w celu rozwiązania problemów spowodowanych przez zatrucie wody, gleby i powietrza, erozje i trzebienie lasów. Umawiające się Strony zwrócą szczególną uwagę na problemy zanieczyszczenia Adriatyku.

Artykuł 17

Zgodnie z prawem Umawiających się Stron, wspierają one współpracę w sektorze turystycznym poprzez działania, takie jak wymiana urzędników i specjalistów zajmujących się turystyką, wymiana informacji i danych statystycznych dotyczących turystyki oraz kształcenie w zakresie zarządzania i administracji hoteli. W powyższym zakresie Umawiające się Strony przykładają szczególną wagę do promowania turystyki pozasezonowej w San Marino.

Artykuł 18

Umawiające się Strony postanawiają podjąć wspólne działania w dziedzinie komunikacji, informacji oraz kultury, mające na celu zacieśnienie istniejących więzi pomiędzy nimi.

Działania powyższe mogą przyjąć następujące formy:

Artykuł 19

Umawiające się Strony mogą rozszerzyć zakres niniejszego Porozumienia za obopólną zgodą w celu uzupełnienia obszarów współpracy przez zawarcie porozumień dotyczących poszczególnych sektorów lub działalności.

TYTUŁ III

Postanowienia dotyczące zagadnień społecznych

Artykuł 20

Państwa Członkowskie zapewniają pracownikom o przynależności państwowej San Marino, zatrudnionym na ich terytorium, traktowanie wolne od dyskryminacji ze względu na przynależność państwową w porównaniu ze swoimi obywatelami w odniesieniu do warunków pracy i wynagrodzenia.

Republika San Marino zapewnia takie samo traktowanie pracownikom będącym obywatelami Państw Członkowskich, zatrudnionym na jej terytorium.

Artykuł 21

1.   Z zastrzeżeniem przepisów poniższych ustępów, pracownicy o przynależności państwowej San Marino oraz osoby pozostające z nimi we wspólnocie domowej korzystają w zakresie ubezpieczeń społecznych z traktowania wolnego od dyskryminacji ze względu na przynależność państwową w porównaniu z obywatelami Państw Członkowskich, w których są zatrudnieni.

2.   Wszystkie okresy ubezpieczenia, zatrudnienia lub pobytu naliczane pracownikom, o których mowa, w różnych Państwach Członkowskich są dodawane dla celów emerytur i rent przyznawanych ze względu na wiek, śmierć lub inwalidztwo, a także dla celów opieki medycznej pracowników i członków ich rodzin przebywających we Wspólnocie.

3.   Pracownicy, o których mowa, otrzymają zasiłki rodzinne dla członków ich rodzin przebywających we Wspólnocie.

4.   Pracownicy, o których mowa, mogą swobodnie przekazywać do San Marino, na warunkach określonych przez prawo określonego Państwa Członkowskiego lub Państw Członkowskich, od których są należne, emerytury lub renty związane z niepełnosprawnością, wiekiem, śmiercią, wypadkami przy pracy lub chorobą zawodową.

5.   Republika San Marino przyznaje pracownikom będącym obywatelami Państwa Członkowskiego, zatrudnionym na jego terytorium, oraz członkom ich rodzin traktowanie podobne do określonego w ustępach 1, 3 i 4.

Artykuł 22

1.   Przed upływem pierwszego roku po wejściu w życie niniejszego Porozumienia Komitet ds. Współpracy przyjmuje przepisy mające na celu wprowadzenie w życie zasad określonych w artykule 21.

2.   Komitet ds. Współpracy przyjmuje szczegółowe zasady współpracy administracyjnej, określając niezbędne gwarancje zarządzania i kontroli dla stosowania przepisów określonych w ustępie 1.

3.   Przepisy przyjęte przez Komitet ds. Współpracy nie mają wpływu na prawa i zobowiązania wynikające z dwustronnych porozumień pomiędzy San Marino i Państwami Członkowskimi Wspólnoty, w przypadku gdy porozumienia te przewidują bardziej preferencyjne traktowanie obywateli San Marino albo Państwa Członkowskiego.

TYTUŁ IV

Postanowienia ogólne i końcowe

Artykuł 23

1.   Niniejszym powołuje się Komitet ds. Współpracy, do którego zadań należy realizacja Porozumienia i zapewnienie, że jest właściwie stosowane. W tym celu Komitet formułuje zalecenia. W przypadkach przewidzianych w Porozumieniu Komitet podejmuje decyzje. Wykonanie decyzji następuje przez Umawiające się Strony zgodnie z ich przepisami.

2.   W związku z właściwym stosowaniem Porozumienia Umawiające się Strony prowadzą wymianę informacji oraz, na wniosek drugiej Strony, dokonują konsultacji w ramach Komitetu ds. Współpracy.

3.   Komitet ds. Współpracy opracowuje swój regulamin wewnętrzny.

4.   W skład Komitetu ds. Współpracy wchodzą, z jednej strony, przedstawiciele Komisji, którym towarzyszą delegaci Państw Członkowskich, a z drugiej strony, przedstawiciele Republiki San Marino.

5.   Komitet ds. Współpracy podejmuje decyzje w drodze wspólnego porozumienia.

6.   Komitetowi ds. Współpracy przewodniczą rotacyjnie przedstawiciele Umawiających się Stron zgodnie z mającymi zostać ustalonymi postanowieniami regulaminu wewnętrznego.

7.   Komitet ds. Współpracy zbiera się na wniosek każdej z Umawiających się Stron, który zostaje przedłożony co najmniej miesiąc przed datą przewidywanego spotkania. W przypadku gdy Komitet zwoływany jest na podstawie artykułu 12, zbiera się ona w ciągu ośmiu dni pracujących od dnia, w którym przedłożono wniosek.

8.   Zgodnie z procedurą określoną w ustępie 1 Komitet ds. Współpracy ustala metody współpracy administracyjnej dla celów stosowania art. 3 i 4, biorąc jako podstawę metody przyjęte przez Wspólnotę odnoszące się do handlu pomiędzy Państwami Członkowskimi.

Artykuł 24

1.   Jakiekolwiek spory, powstałe pomiędzy Umawiającymi się Stronami, dotyczące interpretacji postanowień Porozumienia, zostają przedstawione Komitetowi ds. Współpracy.

2.   Jeśli Komitetowi ds. Współpracy nie uda się rozstrzygnąć sporu na kolejnym posiedzeniu, każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę o wyborze arbitra, druga Strona ma wtedy obowiązek wyboru drugiego arbitra w terminie dwóch miesięcy.

Komitet ds. Współpracy wybiera trzeciego arbitra.

Decyzja arbitrów podejmowana jest większością głosów.

Każda ze Stron jest zobowiązana do podjęcia środków koniecznych do zapewnienia stosowania decyzji arbitrów.

Artykuł 25

W sprawach handlu przewidzianych przez Porozumienie:

Artykuł 26

Porozumienie niniejsze zostało zawarte na czas nieokreślony. W ciągu nie więcej niż pięciu lat po wejściu w życie Porozumienia obydwie strony rozpoczynają konsultacje mające na celu analizę wyników stosowania Porozumienia oraz, jeśli okaże się to konieczne, rozpoczną negocjacje w sprawie wprowadzenia poprawek, biorąc pod uwagę wyniki przeprowadzonej analizy.

Artykuł 27

Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejsze Porozumienie w drodze pisemnej notyfikacji. W tym przypadku Porozumienie traci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia takiej notyfikacji.

Artykuł 28

Porozumienie niniejsze zastępuje porozumienia zawarte pomiędzy Państwami Członkowskim Wspólnoty i Republiką San Marino, które są sprzeczne albo identyczne z niniejszym Porozumieniem.

Artykuł 29

Porozumienie niniejsze stosuje się, z jednej strony, do terytoriów, do których stosuje się Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą i na warunkach określonych w Traktacie, oraz do terytorium Republiki San Marino, z drugiej strony.

Artykuł 30

Porozumienie niniejsze podlega przyjęciu zgodnie z procedurami każdej Umawiającej się Strony.

Porozumienie niniejsze wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po powiadomieniu, że procedury określone w akapicie pierwszym zostały spełnione.

Artykuł 31

Załącznik do Porozumienia stanowi jego integralną część.

Artykuł 32

Niniejsze Porozumienie sporządzono w dwóch egzemplarzach w językach: angielskim, duńskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, niderlandzkim, niemieckim, portugalskim i włoskim. Wszystkie teksty są jednakowo autentyczne.

ZAŁĄCZNIK

Lista urzędów celnych określonych w artykule 8 ustęp 1 litera a)

PROTOKÓŁ

do Porozumienia w sprawie współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Republiką San Marino, wynikający z przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Austrii, Republiki Finlandii oraz Królestwa Szwecji

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA DANII,

PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

PREZYDENT REPUBLIKI GRECKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL HISZPANII,

PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

PREZYDENT IRLANDII,

PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW,

PREZYDENT FEDERALNEJ REPUBLIKI AUSTRII,

PREZYDENT REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI FINLANDII,

RZĄD KRÓLESTWA SZWECJI,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY TRAKTATU USTANAWIAJĄCEGO WSPOLNOTĘ EUROPEJSKĄ, oraz

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

z jednej strony, oraz

RZĄD REPUBLIKI SAN MARINO,

z drugiej strony,

UWZGLĘDNIAJĄC Porozumienie o współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką San Marino, podpisane w Brukseli dnia 16 grudnia 1991 roku, zwane dalej „Porozumieniem”,

A TAKŻE MAJĄC NA UWADZE, CO NASTĘPUJE : Republika Austrii, Republika Finlandii oraz Królestwo Szwecji przystąpiły do Unii Europejskiej dnia 1 stycznia 1995 roku,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Republika Austrii, Republika Finlandii oraz Królestwo Szwecji niniejszym stają się Stronami Porozumienia.

Artykuł 2

Teksty Porozumienia w języku fińskim i szwedzkim są na równi autentyczne z tekstem oryginalnym i są załączone do niniejszego Protokołu.

Artykuł 3

Niniejszy Protokół zostaje przyjęty przez Umawiające się Strony zgodnie z ich własnymi procedurami. Niniejszy Protokół wchodzi w życie pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po powiadomieniu przez Umawiające się Strony, że spełnione zostały te procedury.

Artykuł 4

Niniejszy Protokół sporządzono w dwóch egzemplarzach w języku angielskim, duńskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, niderlandzkim, niemieckim, portugalskim, szwedzkim i włoskim i każdy z tych tekstów jest jednakowo autentyczny.

AKT KOŃCOWY

Pełnomocnicy:

KRÓLESTWA BELGII,

KRÓLESTWA DANII,

REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

REPUBLIKI GRECKIEJ,

KRÓLESTWA HISZPANII,

REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

IRLANDII,

REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

WIELKIEGO KSIĘSTWA LUKSEMBURGA,

KRÓLESTWA NIDERLANDÓW,

REPUBLIKI AUSTRII,

REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

REPUBLIKI FINLANDII,

KRÓLESTWA SZWECJI,

ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiających się Stron Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską,

zwanych dalej „PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI”, i

WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ

z jednej strony,

oraz PEŁNOMOCNIK REPUBLIKI SAN MARINO, zwanej dalej „San Marino”,

z drugiej strony,

spotykający się w Brukseli dnia trzydziestego października tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego siódmego roku celem podpisania Protokołu do Porozumienia o współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką San Marino, wynikającego z przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Austrii, Republiki Finlandii oraz Królestwa Szwecji, przyjęli wyżej wymieniony Protokół.

Pełnomocnicy Państw Członkowskich Wspólnoty Europejskiej i pełnomocnik San Marino przyjęli Wspólną Deklarację, załączoną do niniejszego Aktu Końcowego.

Informacja dotycząca wejścia w życie Porozumienia o współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką San Marino oraz Protokołu do Porozumienia o współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką San Marino, wynikającego z przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Austrii, Republiki Finlandii oraz Królestwa Szwecji

Niniejsze Porozumienie i niniejszy Protokół wejdą w życie dnia 1 kwietnia 2002 roku, zgodnie z artykułem 30 Porozumienia i artykułem 3 Protokołu do niego, jeżeli wymiana dokumentów stanowiących powiadomienie o spełnieniu procedur niezbędnych do wprowadzenia w życie Porozumienia o unii celnej i współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką San Marino, podpisanego w Brukseli dnia 16 grudnia 1991 roku, miała miejsce dnia 28 lutego 2002 roku, oraz Protokołu do Porozumienia o współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką San Marino, wynikającego z przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji, podpisanego w Brukseli dnia 30 października 1997 roku, miała miejsce dnia 1 marca 2002 roku.