31993D0013

DECYZJA KOMISJI

z dnia 22 grudnia 1992 r.

ustanawiająca procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych posterunkach kontroli granicznej dotyczącej produktów pochodzących z państw trzecich

(93/13/EWG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/675/EWG ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnych produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich1, ostatnio zmienioną decyzją 92/438/EWG2, w szczególności jej art. 4 ust. 6, art. 8 ust. 3, art. 10 ust. 2, art. 11 ust. 7, art. 14 ust. 3, art. 16 ust. 4 i art. 18 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

ustanowiono zasady stanowiące podstawę organizacji kontroli dokumentów, tożsamości oraz kontroli bezpośrednich, a także czynności uzupełniających do tych kontroli; w chwili obecnej konieczne jest przyjęcie dodatkowych środków, w celu ustanowienia rzetelnej, zharmonizowanej procedury i nowych ustaleń dotyczących kontroli weterynaryjnych produktów z państw trzecich;

kontrole dokumentów i tożsamości oparte są na porównaniu informacji przekazanej przez importera z produktami przywożonymi Wspólnoty i muszą być przeprowadzane zgodnie z niektórymi zasadami; kontrole bezpośrednie takich produktów także muszą spełniać określone wymogi, a rodzaj i wyniki kontroli muszą zostać wymienione w świadectwie;

dlatego sprawne funkcjonowanie nowych rozwiązań wymaga zgromadzenia w dokumencie wszystkich informacji na temat produktu w oparciu o podany wzór;

wyznaczanie trasy przewozu dla produktów, które mogą być zatwierdzone tylko do użytku innego niż do spożycia przez ludzi, przeprowadza się w ramach właściwych istniejących procedur wspólnotowych;

nie przeprowadza się niektórych kontroli weterynaryjnych produktów przewożonych w bagażu podróżnych i przeznaczonych do spożycia przez nich ani wysyłanych w małych przesyłkach adresowanych do osób fizycznych; niemniej jednak należy ustanowić maksymalne ograniczenie wagowe dla produktów podlegających takim odstępstwom;

niektóre produkty roślinne stanowiące ryzyko rozprzestrzenienia chorób zakaźnych wśród zwierząt muszą być poddawane kontrolom weterynaryjnym; wykaz takich produktów musi zostać sporządzony wraz z wykazem państw trzecich lub części państw trzecich, które mogą uzyskać zezwolenie na ich wywóz do Wspólnoty;

państwa trzecie mogą odmówić przyjęcia niektórych partii produktów wywożonych z Państw Członkowskich; w takich przypadkach właściwy organ Państwa Członkowskiego, który zezwolił na wywóz tych produktów, podejmuje konieczne środki w celu kontroli przesyłki przy ponownym wprowadzeniu jej na terytorium Wspólnoty;

zgodnie z art. 11 ust. 2 lit. b) dyrektywy 90/675/EWG, Państwo Członkowskie może zawierać dwustronne umowy dotyczące niektórych kontroli weterynaryjnych w kraju przeznaczenia, w takim przypadku wymagane jest zapewnienie, aby zostały zrealizowane wszystkie konieczne środki przy kontrolach weterynaryjnych, jak wymieniono w niniejszej dyrektywie;

produkty składowane w strefie wolnocłowej lub w składzie wolnocłowym, w składzie pod kontrolą celną lub w tranzycie przez terytorium Wspólnoty z jednego państwa trzeciego do innego będą przedmiotem dalszej decyzji wykonawczej;

odstępstwa dotyczące kontroli ryb pochodzących z państw trzecich wprowadzanych na teren Wspólnoty będą przedmiotem późniejszych decyzji wykonawczych;

warunki specyficzne pobierania próbek i badania produktów różnych rodzajów produktów będą przedmiotem dalszych decyzji wykonawczych;

środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu Weterynaryjnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Kontrole dokumentów i tożsamości muszą być przeprowadzane zgodnie z załącznikiem A.

2. Importerzy lub ich przedstawiciele muszą, posługując się dokumentem odpowiadającym wzorowi ustanowionemu w załączniku B, poinformować z wyprzedzeniem personel weterynaryjny w posterunku kontroli granicznej o nadejściu produktów. Dokument sporządza się w czterech egzemplarzach (jeden oryginał i trzy kopie), a importer lub jego przedstawiciel musi:

- wypełnić sekcję 1 wszystkich czterech egzemplarzy,

- przekazać kopię organom celnym posterunku kontroli granicznej,

- przekazać oryginał i dwie pozostałe kopie urzędowemu lekarzowi weterynarii odpowiedzialnemu za posterunek kontroli granicznej.

3. Dokument odpowiadający wzorowi ustanowiony w załączniku B musi być sporządzony w przynajmniej jednym z języków używanych w posterunku kontroli granicznej, przez który produkty pochodzące z państw trzecich wprowadzane są do Wspólnoty oraz w języku lub jednym z języków kraju przeznaczenia produktu.

4. Bez uszczerbku dla ust. 3, informacje zawarte w dokumencie odpowiadającym wzorowi ustanowionemu w załączniku B mogą, za zgodą właściwych władz Państw Członkowskich, być zawarte we wcześniejszym powiadomieniu wysłanym za pomocą środków telekomunikacyjnych lub innych systemów przesyłania danych.

Artykuł 2

Kontrole bezpośrednie, badania laboratoryjne i analizy oficjalnych próbek muszą być przeprowadzane zgodnie z wymogami załączników C i D.

Artykuł 3

1. Po zakończeniu kontroli wymienionych w art. 1 i 2, sekcja 2 dokumentu odpowiadającego wzorowi ustanowionemu w załączniku B musi być wypełniona na odpowiedzialność urzędowego lekarza weterynarii odpowiedzialnego za posterunek kontroli granicznej i musi być przez niego podpisana; następnie oryginał musi zostać przekazany organom celnym w posterunku kontroli granicznej, jedna kopia wydana importerowi lub jego przedstawicielowi, a druga pozostaje w posterunku kontroli.

2. Urzędowy lekarz weterynarii zachowuje przez co najmniej trzy lata oryginały zaświadczeń lub świadectw zdrowia towarzyszącym przesyłce, jak również kopię dokumentu odpowiadającemu wzorowi określonemu w załączniku B.

Artykuł 4

1. Jeżeli przeprowadzone kontrole weterynaryjne wykazują, że produkt nie może być przywożony do Wspólnoty, właściwy organ, po konsultacji z importerem lub jego przedstawicielem, jak najszybciej decyduje o zwrocie lub o jego zniszczeniu.

2. Jeżeli właściwy organ zdecyduje o zniszczeniu przesyłki, musi on podjąć wszelkie konieczne środki, by zapewnić, że przesyłka i czynności związane z jej zniszczeniem cały czas pozostają pod urzędową kontrolą. Zniszczenie przesyłki musi być zostać przeprowadzone w urządzeniach posterunku kontroli granicznej lub w odpowiednich urządzeniach umieszczonych jak najbliżej tego posterunku kontroli granicznej.

3. W drodze odstępstwa od ust. 1, jeżeli właściwy organ, stosując art. 16 dyrektywy Rady 90/675/EWG, zgadza się na przywóz produktów wyłącznie do określonego użycia, innego niż spożycie przez ludzi, przetwarzanie i transport tych produktów odbywają się wyłącznie pod nadzorem właściwego organu oraz zgodnie z dyrektywą 90/667/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. ustanawiająca przepisy weterynaryjne w zakresie usuwania i przetwarzania odpadów zwierzęcych, wprowadzania ich do obrotu oraz zapobiegania obecności czynników chorobotwórczych w paszach wytwarzanych ze zwierząt lub ryb i zmieniająca dyrektywę 90/425/EWG3. Ponadto, właściwy organ w miejscu przeznaczenia zatwierdzonego zakładu jest powiadamiany o przeprowadzanych czynnościach poprzez sieć Animo lub, do jej wdrożenia, za pomocą środków telekomunikacyjnych lub jakiegokolwiek systemu przesyłania danych.

4. Procedury opisane w ust. 1, 2 i 3 stosuje się również w przypadku gdy kontrole przeprowadzone przez właściwy organ na przejściu granicznym ujawnią naruszenia wymienione w art. 4 ust. 3 dyrektywy Rady 90/675/EWG. Jednakże, środki, w rozumieniu art. 16 ust. 1 i 2, może podjąć tylko urzędowy lekarz weterynarii odpowiedzialny za najbliższy posterunek kontroli granicznej. Informacje o wszystkich partiach towaru, które zostały odrzucone, przekazuje się niezwłocznie za pomocą systemu Shift lub, do jego wdrożenia, za pomocą środków telekomunikacyjnych lub jakiegokolwiek innego systemu przesyłania danych.

Artykuł 5

1. Bez uszczerbku dla szczególnych reguł wspólnotowych dotyczących niektórych produktów, produkty określone w art. 14 ust. 1 pkt i), ii) i iv) dyrektywy Rady 90/675/EWG, nie podlegają systematycznym kontrolom weterynaryjnym określonym w rozdziale I niniejszej dyrektywy, jeżeli ich waga jest mniejsza niż 1 kg i są one przeznaczone do spożycia przez ludzi. Jednakże, muszą zostać podjęte wszystkie konieczne środki w celu zapewnienia, że tylko takie produkty z zatwierdzonych państw lub części zatwierdzonych państw są wprowadzane do Wspólnoty.

2. Ustęp pierwszy nie ma wpływu na zasady dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego, określone w właściwej legislacji wspólnotowej lub w przypadku jej braku, w przepisach krajowych Państw Członkowskich.

Artykuł 6

1. Państwa Członkowskie przedkładają produkty roślinne wymienione w wykazie stanowiącym załącznik E do kontroli weterynaryjnej określonej w art. 1 ust. 1.

2. Państwa Członkowskie zezwalają na przywóz produktów roślinnych wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik E, pochodzących z państw trzecich lub części państw trzecich wymienionych w załączniku F, w przypadku gdy przywóz z tych państw lub części państw trzecich nie jest zakazany.

3. Wymogi art. 16 dyrektywy Rady 90/675/EWG stosuje się mutatis mutandis do produktów roślinnych, jeżeli kontrole weterynaryjne wykażą, że nie spełniają one warunków niniejszej decyzji.

Artykuł 7

Niniejszą decyzję stosuje się z mocą od dnia 1 stycznia 1993 r.

Artykuł 8

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 1992 r.

W imieniu Komisji

Ray MAC SHARRY

Członek Komisji

ZAŁĄCZNIK A

Szczegółowe zasady kontroli dokumentów i tożsamości produktów z państw trzecich

1. Dla każdej przesyłki towaru właściwy organ musi ustalić przeznaczenie celne.

2. Każde świadectwo lub dokument dotyczący zdrowia zwierząt lub zdrowia publicznego, towarzyszące przesyłce pochodzącej z państwa trzeciego, muszą być skontrolowane w celu potwierdzenia, że:

a) jest to oryginał świadectwa lub dokumentu;

b) dotyczy państwa trzeciego lub części państwa trzeciego, uprawnionego do wywozu do Wspólnoty lub dla niezharmonizowanych produktów do zainteresowanego Państwa Członkowskiego;

c) jego okazanie i treść odpowiadają wzorowi sporządzonemu dla produktu i zainteresowanego państwa trzeciego;

d) składa się z pojedynczego arkusza papieru;

e) jest całkowicie wypełnione;

f) data wydania świadectwa lub dokumentu dotyczących zdrowia zwierząt lub zdrowia publicznego odnosi się do daty załadunku produktów do wysyłki do Wspólnoty;

g) jest sporządzony dla pojedynczego odbiorcy;

h) odnosi się do przedsiębiorstwa uprawnionego do wywozu do Wspólnoty lub w wypadku niezharmonizowanych produktów do zainteresowanego Państwa Członkowskiego;

i) jest sporządzone w przynajmniej jednym z języków urzędowych Państw Członkowskich, w których przeprowadzana jest kontrola;

j) jest podpisywane przez urzędowego lekarza weterynarii lub, gdzie właściwe, przedstawiciela władzy publicznej i podaje w sposób czytelny i dużymi literami jego nazwisko i stanowisko, oraz jest ostemplowane stemplem państwa trzeciego potwierdzającym zdrowie innego koloru niż druk świadectwa;

k) informacje podane na świadectwie są zgodne z tymi na dokumencie odpowiadającym wzorowi określonemu w załączniku B odnoszącym się do przesyłki.

3. Konieczne jest przeprowadzenie oględzin w celu zapewnienia, że produkty odpowiadają informacjom podanym w świadectwach weterynaryjnych lub dokumentach towarzyszących przesyłce; procedura ta powinna obejmować między innymi:

a) sprawdzenie plomb na środkach transportu, w przypadku gdy jest to wymagane;

b) dla produktów wszystkich rodzajów, sprawdzenie czy świadectwa i dokumenty są ostemplowane właściwym stemplem urzędowym lub opatrzone właściwymi oznaczeniami zdrowotnymi identyfikującymi państwo i przedsiębiorstwo pochodzenia, i czy odpowiadają one tym na świadectwie lub dokumencie;

c) dodatkowo, dla produktów w opakowaniach jednostkowych, kontrolę informacji na etykietach wymaganych przez przepisy weterynaryjne.

ZAŁĄCZNIK B

Wszelkie zmiany lub skreślenia w tym dokumencie dokonane przez osobę nieupoważnioną powodują jego nieważność

ŚWIADECTWO KONTROLI WETERYNARYJNYCH PRODUKTÓW WPROWADZONYCH DO EWG Z PAŃSTW NIECZŁONKOWSKICH

1. Szczegółowe informacje dotyczące okazanej przesyłki towarów1

Posterunki kontroli granicznej przeprowadzające kontrole weterynaryjne ............

Kraj pochodzenia ................................................................................

Kraj wysyłki ...................................................................................................

Nadawca .............................................................................................................

Importer ..................................................................................................................

Kraj przeznaczenia we EWG ..........................................................................(państwo, zakład, adres)

Przeznaczenie celne ................................................................................................

Środki transportu

Powietrzne: nr lotu......................................................................................................

Lądowe: nr pojazdu ..............................................................................................

Morskie: nazwa statku i nr kontenera: ..............................................................

Numer plomby:...................................................................................................................

Kod CN Rodzaj towaru Rodzaj konserwacji Ilość opakowań Masa brutto Masa netto

Ogółem

Przypuszczalna data przybycia przesyłki: Świadectwo zdrowia zwierząt i/lub zdrowia publicznego Numer(-y): ............................. Data wydania:........................ Miejsce wydania:................... Organ wydający:............ Pełna identyfikacja zgłaszającego: Podpis Data:

1) Decyzja w sprawie przesyłki1

Numer referencyjny:...........................................................................................................

Dopuszczenie do swobodnego wykorzystania w EWG Przeznaczone do spożycia przez ludzi Przeznaczone na paszę dla zwierząt do: ........................................................... (państwo i instytucja) przeznaczone do użytku farmaceutycznego do: ........................................................... (państwo i zakład) nie nadaje się do spożycia przez ludzi ani na paszę dla zwierząt przeznaczone do obróbki technicznej (podać jakiej): ................................... inne zastosowanie (podać jakie): ........................................................... Wprowadzenie do EWG pod nadzorem celnym: przesłane do innego państwa trzeciego bez rozładunku (nazwa państwa trzeciego):.......................... składowanie w strefie wolnocłowej lub składach wolnocłowych Nazwa i adres: .......................................................... .......................................................... składowanie w składach celnych Nazwa i adres:.................................. .......................................................... .......................................................... przesłane do Państwa Członkowskiego ze szczególnymi wymaganiami: (państwo i zakład) ................... potwierdzenie decyzji: .......................................................... ..........................................................

Odmowa wwozu: Powód: Działanie: do zwrotu przed: do zniszczenia przed: do przetworzenia zgodnie z art. 4 decyzji 93/13/EWG Nazwa i adres zakładu przetwórczego: ................................................ ....................................................................

Pełna identyfikacja posterunku kontroli granicznej i pieczęć urzędowa Data: Urzędowy lekarz weterynarii ........................................................... (Podpis) ............................................................ Nazwisko drukowanymi literami2

Uwagi: Przeprowadzone kontrole: Dokumentów Przeprowadzone badania laboratoryjne: Wyniki badań laboratoryjnych: Tożsamości Bezpośrednia Wyniki:

Numer pieczęci służby urzędowej:

Właściwy organ miejsca przeznaczenia:

ZAŁĄCZNIK C

Szczegółowe zasady kontroli bezpośredniej produktów.

1. Kontrola bezpośrednia każdej przesyłki musi być przeprowadzana zgodnie z warunkami pozwalającymi na przeprowadzenie w sposób satysfakcjonujący wymaganych kontroli i badań.

2. Każda przesyłka musi być skontrolowana pod kątem warunków i środków transportu, szczególnie w celu potwierdzenia, że:

a) warunki termiczne są zgodne z wymaganiami dla tych produktów, jeżeli ustanowione w regułach wspólnotowych lub, przy ich braku, w odpowiednich przepisach krajowych;

b) warunki transportu utrzymały produkty w wymaganym stanie;

c) nie istnieją powody do podejrzeń nieprawidłowości podczas transportu.

3. Należy potwierdzić zgodność produktów z informacjami zawartymi na świadectwie, w szczególności na podstawie następujących procedur:

a) sprawdzenie, czy liczba pozycji lub opakowań wymienionych na towarzyszącym świadectwie odpowiada masie przesyłki, na przykładzie masy jednej pozycji lub opakowania;

b) sprawdzenie, czy użyte opakowanie zbiorcze, opakowanie jednostkowe lub powłoka spełniają wymogi wspólnotowe lub, gdzie stosowne, wymogi krajowe: użyty materiał, stan, obecność wymaganych znaków lub oznaczeń.

4. Każda partia zostanie poddana kontroli bezpośredniej w celu sprawdzenia, czy po otwarciu opakowania zbiorczego, opakowania jednostkowego lub zdjęciu powłoki spełnione są warunki przewidziane dla produktu, określone w dyrektywach pionowych lub, w przypadku braku takich dyrektyw, w odpowiednich przepisach krajowych.

W tym celu musi zostać przeprowadzone badanie organoleptyczne, szczególnie oględziny, dla każdej przesyłki w celu wykrycia nieprawidłowości powodujących, że produkt jest niezdatny do użycia podanego na świadectwach weterynaryjnych lub dokumentach towarzyszących; zasadniczo badania te przeprowadza się dla 1 % pozycji lub opakowań przesyłki, z tym jednak że dla minimum dwóch i maksymalnie dziesięciu pozycji lub opakowań. W przypadku produktów luzem badania wykonuje się na co najmniej pięciu oddzielnych próbkach pobranych z całej przesyłki.

W każdej chwili podczas badania urzędowy lekarz weterynarii może odstąpić od maksimum ustanowionego powyżej.

W uzupełnieniu do kontroli bezpośrednich określonych powyżej, kontrola produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi pod kątem zdrowia publicznego musi obejmować:

- pomiar temperatury produktu, jeżeli wymagają tego przepisy wspólnotowe, lub, gdzie stosowne krajowe,

- kontrole nieprawidłowości wyglądu, konsystencji, koloru, zapachu i gdzie stosowne smaku; dla produktów mrożonych lub głęboko mrożonych kontrolę przeprowadza się po rozmrożeniu produktów.

5. Dodatkowo, lekarz weterynarii, w każdym przypadku, gdy uzna za konieczne, żąda przeprowadzenia wszelkich dodatkowych badań w celu sprawdzenia zgodności ze wspólnotowymi lub krajowymi przepisami regulującymi przywóz lub handel tymi produktami.

6. W razie wątpliwości, przeprowadzone są dodatkowe badania bezpośrednie lub laboratoryjne produktów po całkowitym wyładowaniu przesyłki i, jeżeli to konieczne, określa się gatunek.

7. W uzupełnieniu do formalności określonych w art. 3, służby weterynaryjne podejmują wszelkie niezbędne środki dla wykazania, że została przeprowadzona urzędowa kontrola bezpośrednia przesyłki, szczególnie poprzez ponowne opieczętowanie, plombowanie oraz umieszczenie urzędowego stempla na wszystkich badanych opakowaniach i przez ponowne zaplombowanie otwartych pojemników, podając numer plomby oznaczonego w dokumencie w załączniku B i na świadectwach oraz dokumentach towarzyszących przesyłce.

ZAŁĄCZNIK D

Szczegółowe zasady dotyczące badania laboratoryjnego produktów

1. Do czasu zatwierdzania wspólnotowych programów monitorowania każde Państwo Członkowskie musi przedstawić przesyłki produktów przeznaczone do przywozu do planu monitorowania, w celu sprawdzenia przestrzegania przepisów wspólnotowych, lub, w przypadku gdy jest to właściwe, przepisów krajowych, w szczególności w celu wykrycia pozostałości drobnoustrojów chorobotwórczych lub innych substancji niebezpiecznych dla ludzi, zwierząt lub środowiska.

Te plany monitorowania muszą uwzględniać rodzaj produktów i ryzyko z nimi związane.

W każdym przypadku, urzędowy lekarz weterynarii w posterunku kontroli granicznej, który przeprowadza badania, zgodnie z tym programem monitorowania, musi powiadomić właściwy organ w miejscu przeznaczenia, zgodnie z art. 4 ust. 5 dyrektywy 90/756/EWG, i w dokumencie odpowiadającym wzorowi w załączniku B, który ma zaświadczyć o przeprowadzeniu kontroli weterynaryjnych podać, które badania przeprowadzono. Gdy badania dotyczą substancji lub czynników chorobotwórczych stanowiących bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia zwierząt lub zdrowia publicznego, odpowiedzialny, urzędowy lekarz weterynarii w posterunku kontroli granicznej, który przeprowadził badanie, lub powiadomiony właściwy organ w miejscu przeznaczenia mogą wstrzymać wydanie przesyłki, dopóki nie będą znane wyniki laboratoryjne.

Każde Państwo Członkowskie musi poinformować inne Państwa Członkowskie i Komisję o pozytywnych wynikach uzyskanych podczas realizacji planów monitorowania, aby w wyniku zebranych informacji można było wprowadzić poprawki do kontroli weterynaryjnych.

2. Jeżeli, w szczególności po zbadaniu przesyłki lub na podstawie informacji uzyskanych od innego Państwa Członkowskiego lub Komisji, albo na podstawie niekorzystnych wyników badania poprzedniej przesyłki, właściwy organ decyduje o przeprowadzeniu badań laboratoryjnych, przesyłka może być jedynie wysłana do jej miejsca przeznaczenia, pod warunkiem wyniki badań laboratoryjnych są zadowalające. W międzyczasie przesyłka pozostaje pod kontrolą odpowiedzialnego lekarza weterynarii w posterunku kontroli granicznej, który przeprowadził kontrole weterynaryjne.

ZAŁĄCZNIK E

Produkty roślinne podlegające kontrolom weterynaryjnym

1. Słoma.

2. Siano.

ZAŁĄCZNIK F

Wykaz państw lub części państw, z których Państwa Członkowskie zezwalają na przywóz siana i słomy

Australia

Austria

Białoruś

Bułgaria

Kanada

Chile

Chorwacja

Cypr

Czechosłowacja

Estonia

Finlandia

Grenlandia

Węgry

Islandia

Łotwa

Litwa

Malta

Nowa Zelandia

Norwegia

Polska

Rumunia

Słowenia

Szwecja

Szwajcaria

Stany Zjednoczone

1 Dz.U. L 373 z 31.12.1990, str. 1.

2 Dz.U. L 243 z 25.8.1992, str. 27.

3 Dz.U. L 363 z 27.12.1990, str. 51.

1 Wypełnia importer lub jego przedstawiciel.

1 Wypełnić przez zakreślenie odpowiedniej pozycji i skreślenie pozostałych.

2 Wypełnia urzędowy lekarz weterynarii odpowiedzialny za posterunek kontroli granicznej.