(1)

Krachtens Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad (1) moet bij de vaststelling van instandhoudingsmaatregelen rekening worden gehouden met de beschikbare wetenschappelijke, technische en economische adviezen, met inbegrip van, waar relevant, verslagen van het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de Visserij en van andere adviesinstanties, alsook met de adviezen van de adviesraden die voor de betrokken geografische gebieden of bevoegdheidsgebieden zijn opgericht, en de gezamenlijke aanbevelingen van de lidstaten.

(2)

Het is aan de Raad om maatregelen vast te stellen voor de vaststelling en de verdeling van de vangstmogelijkheden, inclusief, in voorkomend geval, bepaalde voorwaarden die daar functioneel verband mee houden. De vangstmogelijkheden moeten zo over de lidstaten worden verdeeld dat een relatieve stabiliteit van de visserijactiviteiten van elke lidstaat voor elk visbestand of elke visserij wordt gewaarborgd, mede met inachtneming van de in Verordening (EU) nr. 1380/2013 vastgestelde doelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB).

(3)

In Verordening (EU) nr. 1380/2013 is bepaald dat het GVB onder meer tot doel heeft het exploitatieniveau dat de maximale duurzame opbrengst (maximum sustainable yield — MSY) oplevert, indien mogelijk in 2015 en, door het geleidelijk te laten oplopen, uiterlijk in 2020 voor alle bestanden te verwezenlijken.

(4)

De totaal toegestane vangsten (TAC's) dienen derhalve, overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1380/2013, te worden vastgesteld op basis van de beschikbare wetenschappelijke adviezen, rekening houdend met de biologische en sociaaleconomische aspecten, waarbij wordt gezorgd voor een gelijke behandeling van de visserijsectoren, en met inachtneming van de standpunten die tijdens de raadpleging van de belanghebbende partijen naar voren zijn gebracht.

(5)

In Verordening (EU) 2016/1139 van het Europees Parlement en de Raad (2) is een meerjarenplan vastgesteld voor de kabeljauw-, haring- en sprotbestanden in de Oostzee en voor de visserijen die deze bestanden exploiteren („het plan”). Het plan beoogt ervoor te zorgen dat de levende mariene biologische rijkdommen zodanig worden geëxploiteerd dat de populaties van de gevangen soorten worden hersteld en gehandhaafd boven een niveau dat de MSY kan opleveren. Daartoe moeten de streefdoelen voor de visserijsterfte, uitgedrukt in bandbreedtes, voor de betrokken bestanden zo snel mogelijk, en geleidelijk oplopend, uiterlijk in 2020 worden gerealiseerd. Het is passend dat de vangstbeperkingen voor 2018 voor de kabeljauw-, haring- en sprotbestanden in de Oostzee worden vastgesteld met het oog op de verwezenlijking van de doelstellingen van het plan.

(6)

Volgens het plan moeten, wanneer uit wetenschappelijk advies blijkt dat de paaibiomassa van een van de betrokken bestanden beneden de in bijlage II bij Verordening (EU) 2016/1139 vastgestelde referentiepunten voor de paaibiomassa ligt, alle passende corrigerende maatregelen worden genomen om te waarborgen dat het betrokken bestand snel opnieuw boven het niveau zit dat de MSY kan opleveren. De Internationale Raad voor het onderzoek van de zee (ICES) heeft aangegeven dat de biomassa van kabeljauw in het westelijke deel van de Oostzee (Gadus morhua) en van haring in het westelijke deel van de Oostzee (Clupea harengus) zich onder de in bijlage II bij die verordening vermelde instandhoudingsreferentiepunten bevindt. Bijgevolg is het passend de vangstmogelijkheden voor kabeljauw in het westelijke deel van de Oostzee en voor haring in het westelijke deel van de Oostzee onder de in kolom B van bijlage I bij Verordening (EU) 2016/1139 genoemde bandbreedte voor visserijsterfte vast te stellen, op een niveau dat rekening houdt met de afname van de biomassa. Daartoe dient rekening te worden gehouden met de termijn voor de verwezenlijking van de doelstellingen van het GVB en van het plan, in het bijzonder in het licht van het verwachte effect van de genomen corrigerende maatregelen, terwijl tegelijk wordt vastgehouden aan de doelstellingen om economische, sociale en werkgelegenheidsvoordelen te bewerkstelligen, zoals bepaald in artikel 2 van Verordening (EU) nr. 1380/2013.

(7)

Voor de kabeljauw in het westelijke deel van de Oostzee moeten verdere corrigerende maatregelen worden genomen. De handhaving van de thans geldende sluitingsperiode van acht weken zou verder bescherming bieden aan de scholen paaiende kabeljauw. Volgens wetenschappelijk advies dragen recreatieve visserijen op kabeljauw in het westelijke deel van de Oostzee in aanzienlijke mate bij tot de algemene visserijsterfte van dat bestand. Rekening houdend met de huidige toestand van dat bestand is het aangewezen bepaalde nu geldende maatregelen betreffende de recreatievisserijen te handhaven. Er moet een meeneemlimiet per dag per visser gelden die restrictiever moet zijn tijdens de paaitijd. Dit doet geen afbreuk aan het beginsel van relatieve stabiliteit, dat van toepassing is op commerciële visserijactiviteiten.

(8)

Voor kabeljauw in het oostelijke deel van de Oostzee (Gadus morhua) heeft de ICES wegens wijzigingen in de biologie van dat bestand geen biologische referentiepunten kunnen vaststellen. Daarom is het, met het oog op de verwezenlijking van de doelstellingen van het plan, zinvol de TAC voor kabeljauw in het oostelijke deel van de Oostzee overeenkomstig het voorzorgsbeginsel vast te stellen, zoals bepaald in artikel 9, lid 2, van Verordening (EU) nr.1380/2013. Voorts dient een sluitingsperiode van acht weken te worden ingevoerd om de scholen paaiende kabeljauw in het oostelijke deel van de Oostzee in de deelsectoren 25-26 bescherming te bieden.

(9)

Door tevens vissersvaartuigen van minder dan 12 m lengte over alles toe te staan te vissen in gebieden met een waterdiepte van minder dan twintig meter, zou een beperkt aantal vissers zijn visserijactiviteiten kunnen voortzetten en zich op andere soorten dan kabeljauw kunnen richten. Het is daarom een proportionele maatregel om vissersvaartuigen van minder dan 12 m lengte over alles toe te staan te vissen in gebieden met een waterdiepte van minder dan twintig meter.

(10)

Voor haring in de Botnische Golf heeft de ICES een evaluatie van het bestand gemaakt aan de hand van de meest recente gegevens en de meest actuele informatie en heeft hij de bandbreedtes voor de visserijsterfte die met de maximale duurzame opbrengst overeenkomen, herzien. Hoewel er een verschil is tussen de bandbreedtes voor de visserijsterfte in het wetenschappelijk advies en die in het plan, dat ook gebaseerd is op het beste wetenschappelijk advies dat op het tijdstip van de vaststelling beschikbaar was, is het plan juridisch bindend en van kracht en moet het daarom bij de vaststelling van de vangstmogelijkheden voor dat bestand worden gevolgd. Aangezien de paaibiomassa van dat bestand boven het in bijlage II, kolom A, bij Verordening (EU) 2016/1139 vastgestelde biomassareferentiepunt ligt, is het aangewezen de TAC vast te stellen overeenkomstig de bandbreedtes voor de visserijsterfte in bijlage I, kolom B, bij die verordening, teneinde schommelingen in de vangstmogelijkheden tussen opeenvolgende jaren te beperken overeenkomstig artikel 4, lid 4, punt c), van die verordening. Voorts bestrijkt een TAC voor dat bestand op dit moment de deelsectoren 30 en 31. Aangezien er in het plan geen bandbreedte voor deelsector 31 is omschreven, wordt voor dat deelsector de MSY-benadering gevolgd, overeenkomstig het wetenschappelijk advies.

(11)

De bij deze verordening vastgestelde vangstmogelijkheden worden gebruikt overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1224/2009 van de Raad (3), en met name de artikelen 33 en 34 betreffende de registratie van de vangsten en de visserijinspanning, respectievelijk de toezending van gegevens over de uitputting van de vangstmogelijkheden aan de Commissie. Daarom moeten in de onderhavige verordening de codes worden gespecificeerd die de lidstaten dienen te gebruiken wanneer zij gegevens aan de Commissie toezenden betreffende de aangelande hoeveelheden van bestanden die onder deze verordening vallen.

(12)

Bij Verordening (EG) nr. 847/96 van de Raad (4) zijn aanvullende voorwaarden voor het meerjarenbeheer van de TAC's ingevoerd, waaronder, in de artikelen 3 en 4, flexibiliteitsbepalingen voor voorzorgs-TAC's en analytische TAC's. Krachtens artikel 2 van die verordening bepaalt de Raad bij de vaststelling van de TAC's, met name op basis van de biologische situatie van de bestanden, voor welke bestanden artikel 3 of 4 niet van toepassing is.Meer recent is deze jaarflexibiliteit bij artikel 15, lid 9, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 ingevoerd voor alle bestanden waarvoor de aanlandingsverplichting geldt. Om te voorkomen dat excessieve flexibiliteit het beginsel van een rationele en verantwoorde exploitatie van de levende mariene biologische rijkdommen zou ondergraven, een belemmering zou vormen voor de verwezenlijking van de doelstellingen van het GVB en tot een verslechtering van de biologische toestand van de bestanden zou leiden, moeten de artikelen 3 en 4 van Verordening (EG) nr. 847/96 derhalve alleen van toepassing zijn op analytische TAC's wanneer geen gebruik wordt gemaakt van de jaarflexibiliteit als bedoeld in artikel 15, lid 9, van Verordening (EU) nr. 1380/2013.

(13)

Op basis van nieuw wetenschappelijk advies moet er in ICES-gebied 3a en in de Uniewateren van ICES-gebied 2a en deelsector 4 een TAC voor kever worden vastgesteld voor de periode van 1 november 2017 tot en met 31 oktober 2018. Verordening (EU) 2017/127 van de Raad (5) dient derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd.

(14)

Om een onderbreking van de visserijactiviteiten te voorkomen en om het inkomen van de vissers van de Unie veilig te stellen, moet deze verordening van toepassing zijn met ingang van 1 januari 2018. Op kever moet deze verordening echter met ingang van 1 november 2017 van toepassing zijn. Gezien de urgentie moet deze verordening onmiddellijk na de bekendmaking ervan in werking treden,

(1)

Om de uniforme toepassing te waarborgen van de gecombineerde nomenclatuur die als bijlage bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 van de Raad (2) is gevoegd, dienen bepalingen voor de indeling van de in de bijlage bij onderhavige verordening vermelde goederen te worden vastgesteld.

(2)

Bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 zijn de algemene regels voor de interpretatie van de gecombineerde nomenclatuur vastgesteld. Deze regels zijn ook van toepassing op iedere andere nomenclatuur die, geheel of gedeeltelijk of met toevoeging van onderverdelingen, de gecombineerde nomenclatuur overneemt en die bij specifieke EU-wetgeving is vastgesteld met het oog op de toepassing van tarief- of andere maatregelen in het kader van het goederenverkeer.

(3)

Volgens deze algemene regels dienen de in kolom 1 van de tabel in de bijlage omschreven goederen te worden ingedeeld onder de in kolom 2 vermelde GN-code om de in kolom 3 genoemde redenen.

(4)

Er dient te worden bepaald dat een bindende tariefinlichting die is afgegeven voor onder deze verordening vallende goederen en die in strijd is met deze verordening, door de houder van die inlichting nog gedurende een bepaalde periode mag worden gebruikt op grond van artikel 34, lid 9, van Verordening (EU) nr. 952/2013. Die periode moet worden vastgesteld op drie maanden.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité douanewetboek,

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 999/2001 zijn voorschriften vastgesteld inzake de preventie, bestrijding en uitroeiing van overdraagbare spongiforme encefalopathieën (TSE's) bij runderen, schapen en geiten. Die verordening is van toepassing op de productie en het in de handel brengen van levende dieren en producten van dierlijke oorsprong, en in een aantal specifieke gevallen op de uitvoer daarvan.

(2)

Chronic Wasting Disease (CWD) is een TSE bij hertachtigen, die in Noord-Amerika wijdverbreid is. Tot op heden zijn er geen gevallen van CWD op het grondgebied van de Unie gemeld, maar is de ziekte wel bij een rendier in Noorwegen vastgesteld, de eerste keer in april 2016. Noorwegen heeft vervolgens zijn programma van toezicht op CWD bij hertachtigen geïntensiveerd en heeft een aantal andere gevallen van CWD geconstateerd bij rendieren en elanden.

(3)

Op 2 december 2016 heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) een wetenschappelijk advies uitgebracht over Chronic Wasting Disease (CWD) bij hertachtigen (hierna „het EFSA-advies” genoemd) (2). Het EFSA-advies bevat aanbevelingen voor de tenuitvoerlegging van een driejarig programma van toezicht op CWD bij hertachtigen in landen van de Unie en van de EER met een rendier- en/of elandpopulatie (Estland, Finland, IJsland, Letland, Litouwen, Noorwegen, Polen en Zweden). Het EFSA-advies benadrukt dat een dergelijk driejarig programma van toezicht op CWD dient ter bevestiging of uitsluiting van de aanwezigheid van CWD in landen waar de ziekte nooit is aangetoond en in landen waar CWD is geconstateerd (tot op heden alleen Noorwegen), teneinde een schatting te maken van de prevalentie en geografische spreiding van CWD.

(4)

In artikel 6, lid 1, van Verordening (EG) nr. 999/2001 is bepaald dat elke lidstaat op basis van actief en passief toezicht overeenkomstig bijlage III bij die verordening een jaarlijks programma voor toezicht op TSE's uit moet voeren.

(5)

De vereisten voor een driejarig programma van toezicht op CWD in Estland, Finland, Letland, Litouwen, Polen en Zweden moeten derhalve worden toegevoegd aan bijlage III, hoofdstuk A, bij Verordening (EG) nr. 999/2001, op basis van de aanbevelingen in het EFSA-advies. Die vereisten moeten worden beschouwd als het minimum waaraan de betrokken lidstaten moeten voldoen. Deze lidstaten kunnen evenwel hun respectieve programma's van toezicht op CWD verder verfijnen door ze aan te passen aan hun specifieke situatie.

(6)

Bovendien moeten de in het programma van toezicht op CWD te gebruiken laboratoriumprotocollen en testmethoden en de na de CWD-tests te nemen maatregelen worden toegelicht in bijlage III, hoofdstuk A, deel III.

(7)

Zoals aanbevolen in het EFSA-advies moet het driejarig programma van toezicht op CWD aan de ene kant gericht zijn op als landbouwdier gehouden en in gevangenschap levende hertachtigen, en anderzijds op wilde en semigedomesticeerde hertachtigen. Met het oog op de rechtszekerheid moeten definities van „als landbouwdier gehouden en in gevangenschap levende hertachtigen”, „wilde hertachtigen” en „semigedomesticeerde hertachtigen” in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 999/2001 worden ingevoegd.

(8)

In artikel 6, lid 4, van Verordening (EG) nr. 999/2001 is bepaald dat de lidstaten jaarlijks een verslag over hun activiteiten op het gebied van toezicht op TSE's bij de Commissie moeten indienen. In bijlage III, hoofdstuk B, deel I.A, bij die verordening is bepaald welke informatie de lidstaten in hun jaarverslag moeten opnemen, via regelmatige invoer in de TSE-databank van de EU en/of opname in het jaarverslag. Deel II van dat hoofdstuk bepaalt dat de EFSA de informatie moet analyseren die de lidstaten in hun jaarlijkse verslag opnemen, en jaarlijks een verslag moet uitbrengen over de trends en bronnen van overdraagbare spongiforme encefalopathieën in de Unie. Om ervoor te zorgen dat de desbetreffende gegevens door de betrokken lidstaten in de TSE-databank van de EU worden ingevoerd, en dus kunnen worden geïntegreerd en geanalyseerd in het overeenkomstig deel II van dat hoofdstuk jaarlijks door de EFSA te produceren syntheseverslag over TSE-bewaking, moeten rapportagevereisten met betrekking tot het driejarig programma van toezicht op CWD worden opgenomen in bijlage III, hoofdstuk B, deel I.A.

(9)

Beschikking 2007/182/EG van de Commissie (3) bevat voorschriften voor een onderzoek naar CWD bij hertachtigen dat van 2007 tot en met 2010 werd uitgevoerd. Aangezien dit onderzoek is afgerond, en om verschillen tussen de in bijlage I bij die beschikking vastgestelde definities in verband met toezicht op CWD en de definities in deze verordening te voorkomen, dient Beschikking 2007/182/EG te worden ingetrokken. De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

(1)

Om de volks- en de diergezondheid te beschermen, worden producten uit de Unie die, al dan niet met opslag, via derde landen worden vervoerd, geacht niet langer te voldoen aan de in de wetgeving van de Unie neergelegde vereisten voor die producten. In Richtlijn 97/78/EG van de Raad (3) is bijgevolg bepaald dat de lidstaten erop moeten toezien dat veterinaire controles worden verricht op partijen van dergelijke producten die uit derde landen in de Unie worden binnengebracht.

(2)

Bij Verordening (EG) nr. 853/2004 zijn specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong vastgesteld voor exploitanten van levensmiddelenbedrijven, met inbegrip van voorschriften voor visserijproducten. Bovendien zijn bij Verordening (EG) nr. 854/2004 voorschriften vastgesteld voor de uitvoering van de officiële controles van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong. Bij Verordening (EG) nr. 854/2004 is bepaald dat wanneer zendingen van producten van dierlijke oorsprong de Unie binnenkomen, deze vergezeld moeten gaan van een document dat aan bepaalde eisen voldoet, en dat de officiële controles van die producten moeten plaatsvinden in overeenstemming met die verordening.

(3)

Verordening (EG) nr. 2074/2005 van de Commissie (4) voorziet in modelgezondheidscertificaten en documenten voor de invoer van bepaalde producten van dierlijke oorsprong voor de toepassing van de Verordeningen (EG) nr. 853/2004 en (EG) nr. 854/2004, waaronder een model voor de invoer van visserijproducten in bijlage VI.

(4)

De lidstaten en organisaties van belanghebbenden hebben de Commissie verzocht een modelgezondheidscertificaat op te stellen voor zendingen van voor menselijke consumptie bestemde visserijproducten die zijn gevangen door vaartuigen die de vlag van een lidstaat voeren en die, al dan niet met opslag, via derde landen worden vervoerd, dat moet worden ondertekend door de bevoegde autoriteit van het derde land met het oog op het harmoniseren van de informatie die moet worden verstrekt wanneer dergelijke zendingen het grondgebied van de Unie binnenkomen.

(5)

Het modelgezondheidscertificaat moet specifiek verwijzen naar de bepalingen betreffende het aanlanden, lossen en opslaan van visserijproducten neergelegd in de hoofdstukken II en VII van sectie VIII van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004.

(6)

Het modelgezondheidscertificaat moet ook kunnen worden gebruikt met het elektronische Traces-systeem (Trade Control and Expert System) (5) dat wordt gebruikt voor de uitwisseling van gezondheidscertificaten tussen derde landen en de lidstaten.

(7)

Het is daarom passend om een geharmoniseerd modelgezondheidscertificaat op te stellen dat moet worden ondertekend door de bevoegde autoriteit in het derde land waarin de visserijproducten worden vervoerd voordat zij naar de Unie worden verzonden.

(8)

Verordening (EG) nr. 2074/2005 moet dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(9)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

a)

Het volgende artikel 6 quater wordt ingevoegd:

b)

Bijlage VI wordt gewijzigd overeenkomstig de bijlage bij de deze verordening.

(1)

In bijlage V bij Verordening (EU) 2016/44 worden de vaartuigen opgesomd die door het Sanctiecomité van de Verenigde Naties zijn aangewezen als bedoeld in punt 11 van Resolutie 2146 (2014) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties. Op die vaartuigen zijn op grond van die verordening een aantal verbodsbepalingen van toepassing, waaronder een verbod op het laden, vervoeren of lossen van ruwe olie uit Libië en op toegang tot havens op het grondgebied van de Unie.

(2)

Op 20 oktober 2017 heeft het Sanctiecomité van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties bepaald dat de vermelding van het vaartuig Capricorn op de lijst van vaartuigen waarop beperkende maatregelen van toepassing zijn, moet worden verlengd en gewijzigd. Bijlage V bij Verordening (EU) 2016/44 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(3)

Teneinde de effectiviteit van de maatregelen waarin deze verordening voorziet te waarborgen, moet deze verordening onmiddellijk in werking treden,

(1)

Richtlijn 2011/65/EU verplicht lidstaten ervoor te zorgen dat elektrische en elektronische apparatuur die in de handel wordt gebracht geen cadmium bevat.

(2)

Overeenkomstig punt 39 van bijlage III bij Richtlijn 2011/65/EU is het gebruik van cadmium in lichtdioden (leds) met kleuromzetting voor verlichtings- en beeldweergavetoepassingen tot 1 juli 2014 van dat verbod vrijgesteld. De Commissie heeft vóór 1 januari 2013 een verzoek om verlenging van die vrijstelling ontvangen overeenkomstig artikel 5, lid 5, van Richtlijn 2011/65/EU.

(3)

Het is aangetoond dat leds met kleuromzetting die gebruikmaken van kwantumpunten voordelen hebben wat betreft energie-efficiëntie en kleurenweergave in vergelijking met oudere technologie. Globaal gezien heeft het gebruik van kwantumpunten op basis van cadmium in beeldschermen een positief effect, omdat zij minder energie verbruiken dan de momenteel beschikbare alternatieve technologieën. De vervanging van kwantumpunten op basis van cadmium in beeldweergavetoepassingen waarvoor kwantumpunten worden gebruikt, houdt als geheel voor het milieu, de gezondheid en de veiligheid van de consument waarschijnlijk meer nadelen dan voordelen in.

(4)

Het verbod op het gebruik van cadmiumselenide in halfgeleider-nanokristal-kwantumpunten op basis van cadmium om de lichtgolflengte om te zetten („downshifting”) voor gebruik in beeldweergavetoepassingen moet derhalve worden opgeschort voor een periode van twee jaar na de bekendmaking van de gedelegeerde richtlijn in het Publicatieblad van de Europese Unie. Het is onwaarschijnlijk dat deze korte geldigheidsperiode gevolgen zal hebben voor de innovatie en voor de ontwikkeling van alternatieven zonder cadmium.

(5)

Leds met kwantumpunten op basis van cadmium voor verlichting (lampen) zijn nog niet op de markt beschikbaar en hun potentiële voordelen in vergelijking met bestaande technologieën kunnen niet naar behoren worden gekwantificeerd; een verlenging van de vrijstelling met betrekking tot verlichtingstoepassingen is derhalve niet gerechtvaardigd.

(6)

Bijlage III bij Richtlijn 2011/65/EU moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(1)

De Raad heeft op 31 juli 2015 Besluit (GBVB) 2015/1333 vastgesteld.

(2)

Het Comité van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, ingesteld krachtens Resolutie 1970 (2011) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, heeft op 20 oktober 2017 de vermelding van een vaartuig op de lijst van vaartuigen, die aan beperkende maatregelen onderworpen zijn, verlengd en gewijzigd.

(3)

Bijlage V bij Besluit (GBVB) 2015/1333 moet bijgevolg dienovereenkomstig worden gewijzigd,