(1)

Teneinde effectieve en consistente nationale macroprudentiële maatregelen te waarborgen, is het van belang de uit hoofde van Unierecht verplichte wederkerigheid aan te vullen met vrijwillige wederkerigheid.

(2)

Het in Aanbeveling ESRB/2015/2 van het Europees Comité voor systeemrisico’s vastgelegde kader inzake vrijwillige toepassing van wederkerigheid van macroprudentiële beleidsmaatregelen (5) moet verzekeren dat alle in een lidstaat geactiveerde macroprudentiële beleidsmaatregelen in andere lidstaten wederkerig worden toegepast.

(3)

Op 20 mei 2025 heeft de Oostenrijkse autoriteit voor financiële markten (FMA) in haar hoedanigheid als aangewezen autoriteit voor de toepassing van artikel 133, lid 9, van Richtlijn (6) 2013/36/EU het Europees Comité voor systeemrisico’s (ESRB) in kennis gesteld van haar voornemen om met ingang van 1 juli 2025 een sectorale systeemrisicobuffer (sSYRB) van 1 % te activeren voor alle relevante blootstellingen met betrekking tot niet-financiële vennootschappen in de bouw- en onroerendgoedsector in Oostenrijk, geïdentificeerd op basis van de statistische classificatie van hun economische activiteiten in Verordening (EG) nr 1893/2006 (7), met uitzondering van woningcorporaties met beperkt winstoogmerk.

(4)

In de kennisgeving van de FMA werd het ESRB ook verzocht wederkerige toepassing van het systeemrisicobufferpercentage op geconsolideerde, gesubconsolideerde en individuele basis aan te bevelen krachtens artikel 134, lid 5, van Richtlijn 2013/36/EU.

(5)

In Aanbeveling ESRB/2015/2 van het ESRB, zoals gewijzigd bij Aanbeveling ESRB/2017/4 van het ESRB (8), wordt aanbevolen dat de betreffende autoriteit die een macroprudentiële beleidsmaatregel activeert, bij de indiening van een verzoek om wederkerige toepassing bij het ESRB een maximum materialiteitsdrempel voorstelt waaronder de blootstelling van een afzonderlijke aanbieder van financiële diensten aan het vastgestelde macroprudentiële risico in het rechtsgebied waar de macroprudentiële beleidsmaatregel door de activerende autoriteit wordt toegepast als niet-materieel kan worden beschouwd. Het ESRB kan indien nodig een andere drempelwaarde aanbevelen. De materialiteitsdrempel voor wederkerige toepassing van de sSYRB is vastgesteld op een instellingsspecifiek bedrag van 100 miljoen EUR en moet op geconsolideerde, gesubconsolideerde en individuele basis van toepassing zijn.

(6)

De wederkerige toepassing van door autoriteiten van andere lidstaten geactiveerde macroprudentiële kapitaalvereisten op geconsolideerde, gesubconsolideerde en individuele basis, ongeacht of de betrokken blootstellingen worden aangehouden via dochterondernemingen of bijkantoren, dan wel het gevolg zijn van directe grensoverschrijdende kredietverlening, beperkt lekkages en regelgevingsarbitrage, pakt systeemrisico’s aan en bevordert aldus de algehele doeltreffendheid van het macroprudentiële beleid. Dit wordt bereikt door ervoor te zorgen dat verhoogde risico’s niet alleen worden aangepakt in de lidstaat die de sSYRB heeft ingevoerd, maar ook in andere lidstaten waar bankgroepen aan die verhoogde risico’s zijn blootgesteld. De erkenning moet derhalve ook tot doel hebben ervoor te zorgen dat bankgroepen die aan die systeemrisico’s zijn blootgesteld, voldoende veerkrachtig zijn. Derhalve moeten macroprudentiële kapitaalvereisten die voortvloeien uit een besluit om macroprudentiële maatregelen van andere lidstaten te erkennen in het algemeen zowel op individuele als op geconsolideerde, gesubconsolideerde en individuele basis worden toegepast.

(7)

Teneinde het Oostenrijkse sSYRB-percentage op verzoek van de FMA te erkennen, kunnen de betrokken bevoegde en/of aangewezen autoriteiten van een andere lidstaat overeenkomstig de artikelen 133, lid 4, en artikel 134, lid 1, van Richtlijn 2013/36/EU een sSRYB-percentage vaststellen.

(8)

Derhalve moet Aanbeveling ESRB/2015/2 dienovereenkomstig worden gewijzigd,