►B

RICHTLIJN VAN DE RAAD

van 25 juli 1978

inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de Lid-Staten betreffende de bestuurderszitplaats op landbouw- of bosbouwtrekkers op wielen

(78/764/EEG)

(PB L 255, 18.9.1978, p.1)

Publicatieblad

  No

page

date

►M1

RICHTLIJN VAN DE RAAD 82/890/EEG van 17 december 1982

  L 378

45

31.12.1982

►M2

RICHTLIJN VAN DE COMMISSIE 83/190/EEG van 28 maart 1983

  L 109

13

26.4.1983

►M3

RICHTLIJN VAN DE RAAD 87/354/EEG van 25 juni 1987

  L 192

43

11.7.1987

►M4

RICHTLIJN VAN DE COMMISSIE 88/465/EEG van 30 juni 1988

  L 228

31

17.8.1988

►M5

RICHTLIJN 97/54/EG VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD van 23 september 1997

  L 277

24

10.10.1997

►M6

RICHTLIJN 1999/57/EG VAN DE COMMISSIE Voor de EER relevante tekst van 7 juni 1999

  L 148

35

15.6.1999

►M7

RICHTLIJN 2006/96/EG VAN DE RAAD van 20 november 2006

  L 363

81

20.12.2006

 A1

Toetredingsakte van Griekenland

  L 291

17

19.11.1979

►A2

  L 302

23

15.11.1985

 A3

Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

  C 241

21

29.8.1994

(aangepast door Besluit 95/1/EG, Euratom, EGKS van de Raad)

  L 001

1

..

►A4

Akte betreffende de toetredingsvoorwaarden voor de Tsjechische Republiek, de Republiek Estland, de Republiek Cyprus, de Republiek Letland, de Republiek Litouwen, de Republiek Hongarije, de Republiek Malta, de Republiek Polen, de Republiek Slovenië en de Slowaakse Republiek en de aanpassing van de Verdragen waarop de Europese Unie is gegrond

  L 236

33

23.9.2003

16.1.

Deze trekkers hebben de volgende kenmerken:

16.2.

Trekkers van categorie A worden in drie klassen ingedeeld:

Klasse I : trekkers met een lege massa tot 3 600 kg,

Klasse II : trekkers met een lege massa tussen 3 600 en 6 500 kg,

Klasse III : trekkers met een lege massa van meer dan 6.500 kg.

►M2  18.1. ◄

afmetingen,

►M2  18.2. ◄

positie en helling van de rugleuning,

►M2  18.3. ◄

helling van de zitting,

►M2  18.4. ◄

verstelling in de lengterichting en in de hoogte.

1.1.

De zitplaats moet zodanig zijn geconstrueerd dat de bestuurder een gemakkelijke rij- en besturingspositie kan innemen en dat zijn gezondheid en veiligheid zoveel mogelijk zijn beschermd.

1.2.

De zitplaats moet zonder hulp van gereedschap in de lengterichting en in de hoogte verstelbaar zijn.

1.3.

De zitplaats moet zodanig zijn ontworpen dat schokken en trillingen worden beperkt. Te dien einde moet de zitplaats van een goede vering en trillingsdemping zijn voorzien en moet hij steun in de rug en afdoende zijdelingse steun verschaffen.

De zijdelingse steun wordt afdoende geacht wanneer de zitplaats zodanig is ontworpen dat de zittende bestuurder moeilijk kan wegglijden.

▼M2

▼B

1.4.

De zitting, de rugleuning, de zijsteunen en, indien zij voorkomen, de afneembare, opklapbare of vaste armleuningen moeten gecapitonneerd zijn.

1.5.

Het referentiepunt van de zitplaats (S) moet worden vastgesteld overeenkomstig het bepaalde in aanhangsel 1 van bijlage II.

1.6.

Voor zover niet anders is vermeld, dienen de maten en toleranties aan de volgende bepalingen te voldoen:

1.7.

De zitplaats moet in onderstaande volgorde worden onderworpen aan de volgende proeven, die op een zelfde zitplaats moeten worden uitgevoerd:

▼M2

▼M2

▼B

1.8.

Indien de zitplaats zodanig is gefabriceerd dat deze om een verticale as kan draaien, worden de proeven uitgevoerd terwijl de zitplaats in voorwaartse positie is geplaatst en is vastgezet evenwijdig met het middenlangsvlak van de trekker.

1.9.

De aan bovengenoemde proeven onderworpen zitplaats moet wat de fabricage en uitrusting betreft dezelfde kenmerken vertonen als de in serie vervaardigde zitplaatsen.

1.10.

Vóór de uitvoering van de proeven moet de fabrikant de zitplaats laten inlopen.

1.11.

Een keuringsrapport waarin wordt bevestigd dat de zitplaats aan alle proeven is onderworpen zonder schade op te lopen, en waarin tot in bijzonderheden de trillingskenmerken van die zitplaats zijn opgenomen, wordt opgesteld door het laboratorium.

1.12.

Zitplaatsen die voor trekkers van klasse I zijn beproefd, zijn slechts voor trekkers van deze klasse geschikt, terwijl zitplaatsen die voor trekkers van klasse II zijn beproefd, voor trekkers van klasse I en II geschikt zijn ►M4  en zitplaatsen die voor trekkers van klasse III zijn beproefd, zijn geschikt voor trekkers van klasse II en III ◄ .

2.1.1.

De diepte van de zitting moet bij meting op een afstand van 150 mm evenwijdig met het middenlangsvlak van de zitplaats 400 ± 50 mm bedragen (zie onderstaande figuur).

2.1.2.

De breedte van de zitting moet bij meting in een vlak loodrecht op het vlak door het midden van de zitplaats op 150 mm vóór het referentiepunt (S) en maximaal 80 mm boven dit zelfde punt ten minste 450 mm bedragen (zie onderstaande figuur).

2.1.3.

De diepte en de breedte van de zitting van zitplaatsen die zijn bestemd voor trekkers waarvan de minimale spoorbreedte van de achterwielen ≤ 1 150 mm is, kunnen indien het vanwege de constructie van de trekker niet mogelijk is aan de voorschriften van de punten 2.1.1 en 2.1.2 te voldoen, voor de diepte tot 300 mm en voor de breedte tot 400 mm worden verminderd.

2.2.1.

De bovenrand van de rugleuning van de zitplaats moet zich ten minste 260 mm boven het referentiepunt (S) bevinden (zie onderstaande figuur).

2.2.2.

De helling van de rugleuning van de zitplaats moet 10° ± 5° bedragen (zie onderstaande figuur).

2.3.1.

De achterwaartse helling (zie hoek α in onderstaande figuur) van het belaste oppervlak van het kussen moet 3° tot 12° bedragen ten opzichte van de horizontale lijn, gemeten met de belastingsinrichting volgens aanhangsel 1.

2.4.1.

De zitplaats moet verstelbaar zijn in de lengterichting over een minimale afstand:

2.4.2.

De zitplaats moet verstelbaar zijn in de hoogte over een minimale afstand:

2.5.1.1.

De veringskarakteristieken worden door middel van een statische proef bepaald. Het instelbereik voor de massa van de bestuurder wordt uit de veringskarakteristieken berekend. Deze bepalingen vervallen ten aanzien van zitplaatsen waarbij de instelling van de massa niet met de hand kan worden uitgevoerd.

2.5.1.2.

De zitplaats wordt op een proefbank of op een trekker gemonteerd en men brengt hetzij rechtstreeks hetzij met behulp van een speciale inrichting een belasting aan en wel zodanig dat die belasting niet meer dan 5 N van de nominale belasting afwijkt. ►M2  De meetfout voor het oscillatiebereik van het veringssysteem mag ten hoogste ± 1 mm bedragen. ◄ De belasting moet worden toegepast overeenkomstig de methode van aanhangsel 1, punt 3, van deze bijlage.

2.5.1.3.

Een volledige veringskarakteristiek moet vanaf de nullast tot aan de maximale belasting en omgekeerd vanaf de maximale belasting tot aan de nullast worden vastgesteld. De belastingtrappen waarbij het oscillatiebereik van het veringssysteem moet worden gemeten, mogen niet groter zijn dan 100 N; ten minste acht meetpunten moeten op ongeveer gelijke intervallen van het oscillatiebereik worden uitgezet. Als maximale belasting moet hetzij de grens worden vastgesteld waarbij geen verdere verandering van het oscillatiebereik kan worden gemeten, hetzij de belasting van 1 500 N. Na het opleggen en afnemen van de desbetreffende belasting moet het oscillatiebereik 200 mm voor het referentiepunt van de zitplaats in het middenlangsvlak van de zitting worden gemeten. Na het opleggen en afnemen van de belasting moet worden gewacht totdat de zitplaats de ruststand heeft bereikt.

2.5.1.4.

Bij zitplaatsen met een schaal voor de instelling van de massa worden de veringskarakteristieken bepaald bij instelling van de massa van een bestuurder van 50 kg en bij een massa van 120 kg. Bij zitplaatsen zonder schaal voor de instelling van de massa en met instellingsbegrenzing wordt gemeten bij de laagste en de hoogste massa-instelling. Bij zitplaatsen zonder schaal voor de instelling van de massa en zonder instellingsbegrenzing moet de instelling zo worden gekozen dat:

▼M2 —————

▼B

2.5.1.5.

Als middenpositie van de vering wordt de positie beschouwd die de zitplaats inneemt indien deze tot de helft van het volle oscillatiebereik is ingedrukt.

2.5.1.6.

Daar de veringskarakteristieken over het algemeen hysteresislussen zijn moet voor de bepaling van de belasting ►M2  in de middenpositie van het veringssysteem ◄ een mediaanlijn in de hysteresislus worden getrokken (zie bijlage I, punt 8, alsmede de punten A en B in aanhangsel 2 van bijlage II).

2.5.1.7.

Voor bepaling van de grenzen van het instelbereik voor de massa van de bestuurder moeten de volgens punt 2.5.1.6 vastgestelde verticale krachten voor de punten A en B (zie bijlage II, aanhangsel 2) met de factor 0,13 kg/N worden vermenigvuldigd.

2.5.2.1.

De zitplaats moet op de bovenste grens van de massa-instelling zijn ingesteld en zodanig met de proefbank of trekker zijn verbonden dat de grondplaat van de zitplaats op een vaste plaat (proefbank) rust en waarvan de afmetingen niet kleiner mogen zijn dan die van de grondplaat.

2.5.2.2.

Op de zitting van de zitplaats of op het zitkussen wordt een proefbelasting van 1 000 N aangebracht en wel zodanig dat het aangrijpingspunt zich 200 mm vóór het referentiepunt van de zitplaats (S) bevindt en beurtelings aan beide zijden op 150 mm van het symmetrievlak van de zitplaats.

2.5.2.3.

Tijdens de belasting moet telkens in de uiterste positie van de horizontale en verticale verstelling van de zitplaats de verandering van de zijdelingse hellingshoek van de zitting worden gemeten. Een permanente vervorming in de nabijheid van het aangrijpingspunt van de blasting wordt niet in aanmerking genomen.

2.5.3.1.1.

De proefbank voor de trillingsbeweging moet de verticale trillingen die aan de bevestiging van de zitplaats van de trekker optreden simuleren. De trillingen worden opgewekt met behulp van een elektrohydraulische regelinrichting. Als richtwaarden dienen hetzij de in de aanhangsels ►M4  4, 5a en 5b ◄ van bijlage II voor de betrokken klasse trekkers vastgestelde waarden, hetzij de dubbel geïntegreerde versnellingssignalen die bij een rit met een trekker van categorie B met een snelheid van 12 ± 0,5 km/h op de genormaliseerde rijbaan, zoals die in punt 2.5.3.2.1 is omschreven, aan de bevestiging van de zitplaats zijn geregistreerd. Ter beproeving van het trillingsgedrag dient een opwekking plaats te vinden van een dubbele ononderbroken reeks van richtwaarden. De overgang tussen het einde van de op genormaliseerde rijbaan tijdens de eerste passage opgenomen reeks versnellingssignalen en het begin van de volgende reeks dient ononderbroken en zonder schokken of stoten plaats te vinden. De metingen mogen niet worden uitgevoerd bij de eerste overgang van de richtwaarden of het versnellingssignaal. In plaats van de in de aanhangsels ►M4  4, 5a en 5b ◄ van deze bijlage vastgestelde reeksen van 700 waarden, mag ook gebruik worden gemaakt van een groter aantal waarden indien deze bij voorbeeld met een kubieke „spline”-functie uit de oorspronkelijke 700 waarden werden berekend.

2.5.3.1.2.

Behalve een bevestigingsinrichting voor de te beproeven zitplaats moet het platform van een stuurwiel en een voetsteun zijn voorzien. De inrichting en positie hiervan moeten in overeenstemming zijn met de aanwijzingen in aanhangsel 6.

2.5.3.1.3.

De proefbank moet in hoge mate bestand zijn tegen buiging en torsie, terwijl de lagers en geleidingen uitsluitend de technisch noodzakelijke speling mogen vertonen. Indien het platform door een schommelende arm wordt geleid, moet de maat R ten minste 2 000 mm bedragen (zie aanhangsel 6). Tussen 0,5 Hz en 5 Hz moet de grootte-orde van de trillingsverhouding, gemeten bij intervallen van niet meer dan 0,5 Hz, 1,00 ± 0,05 bedragen. Binnen ditzelfde frequentiegebied mag de faseverschuiving met niet meer dan 20° variëren.

2.5.3.2.1.

De rijbaan omvat twee evenwijdige stroken waarvan de onderlinge afstand overeenkomt met de spoorbreedte van de trekker. Beide stroken moeten zijn vervaardigd van niet-elastisch materiaal, zoals hout of beton en zijn uitgevoerd in de vorm van een reeks blokken in een raamwerk, of de vorm hebben van een ononderbroken glad oppervlak. Het lengteprofiel van elke strook wordt bepaald door de ordinaten van de verheffing ten opzichte van een basisniveau; deze ordinaten zijn in de tabellen van aanhangsel 3 van bijlage II aangegeven. Voor de rijbaan wordt de verheffing bepaald volgens intervallen van 16 cm over de gehele lengte van de strook.

De rijbaan moet stevig op vaste grond steunen en op ieder punt over de gehele lengte mogen de stroken slechts geringe verschillen in breedte vertonen en moeten zij steeds zo breed zijn dat zij de wielen van de trekker volledig en voortdurend ondersteunen. Wanneer de stroken uit blokken bestaan moeten deze een dikte van 6 tot 8 cm hebben. De afstand tussen de middens van de blokken moet 16 cm bedragen.

De lengte van de genormaliseerde rijbaan bedraagt 100 m.

De metingen moeten worden begonnen zodra de hartlijn van de achteras van de trekker zich loodrecht boven punt D = 0 van de rijbaan bevindt; de metingen moeten worden beëindigd, zodra de hartlijn van de vooras van de trekker zich loodrecht boven het punt D = 100 van de rijbaan bevindt (zie tabel in aanhangsel 3 van deze bijlage).

2.5.3.2.2.

De metingen worden uitgevoerd bij een snelheid van 12 km/h ± 0,5 km/h.

De voorgeschreven snelheid moet zonder gebruikmaking van de remmen worden aangehouden. De trillingen moeten op de zitplaats worden gemeten, alsmede aan de bevestiging van de zitplaats op de trekker, met een lichte en een zware bestuurder.

De snelheid van 12 km/h moet eerst op een aanloopbaan worden bereikt. Deze baan moet vlak zijn en zonder hoogteverschil op de genormaliseerde rijbaan aansluiten.

2.5.3.2.3.

De zitplaats moet volgens de instructies van de fabrikant op de massa van de bestuurder worden ingesteld.

2.5.3.2.4.

De trekker moet met een veiligheidsframe of -cabine zijn uitgerust, tenzij het om een type gaat dat de aanwezigheid hiervan niet vereist. Aan de trekker mogen geen aanbouwwerktuigen zijn aangebracht. Bovendien mag zich geen ballast aan de wielen of het chassis en geen vloeistof in de banden bevinden.

2.5.3.2.5.

De bij de proef gebruikte banden moeten de standaardafmetingen en het standaardaantal koordlagen (ply-rating) hebben die voor de trekker zijn vastgesteld volgens de voorschriften van de fabrikant. De hoogte van het profiel mag niet minder bedragen dan 65 % van de hoogte van het profiel van een nieuwe band.

2.5.3.2.6.

Het zijvlak van de banden mag niet beschadigd zijn. De bandenspanning moet overeenkomen met het rekenkundig gemiddelde van de referentiespanningen die door de fabrikant van de luchtbanden zijn aanbevolen. De spoorbreedte moet overeenkomen met die welke onder normale arbeidsomstandigheden wordt gebruikt voor het trekkermodel waarop de zitplaats is aangebracht.

2.5.3.2.7.

De metingen aan de bevestiging van de zitplaats en die op de zitplaats moeten tijdens dezelfde rit worden uitgevoerd.

Voor de meting en registrering van de trillingen moeten een versnellingsmeter, een meetversterker en een bandopnameapparaat of een trillingsmeter met directe aflezing worden gebruikt. De voor deze apparaten vereiste specificaties zijn aangegeven in de punten 2.5.3.3.2 tot en met 2.5.3.3.6.

2.5.3.3.1.

Massa van de bestuurder

De beproeving dient plaats te vinden met twee bestuurders: de een met een totale massa van 59 kg ± 1 kg, waarvan zich niet meer dan 5 kg in een gordel bevindt die om het middel van de bestuurder is aangebracht; de ander met een massa van 98 kg ± 5 kg, waarvan niet meer dan 8 kg in de gordel.

2.5.3.3.2.

Plaatsing van de versnellingsmeter

Voor meting van de op de bestuurder van de trekker overgedragen trillingen wordt een versnellingsmeter bevestigd op een vlakke plaat met een doorsnede van 250 mm ± 50 mm waarvan het centrale stijve gedeelte een doorsnede moet hebben van 75 mm; de plaat moet zijn voorzien van een onbuigzame bescherming voor de versnellingsmeter. Deze plaat moet midden op de zitting tussen zitplaats en bestuurder liggen en van een stroef oppervlak zijn voorzien.

Voor meting van de trillingen bij de bevestiging van de zitplaats moet in de nabijheid van deze bevestiging een versnellingsopnemer worden aangebracht op een punt dat niet meer dan 100 mm van het middenlangsvlak van de trekker is verwijderd en dat zich niet buiten de verticale projectie van de zitting op de trekker bevindt.

2.5.3.3.3.

Meting van de trillingsversnelling

De versnellingsmeter en de daarmede verbonden versterker- en overdrachtsapparaten moeten op trillingen met een effectieve waarde van 0,05 m/s2 reageren en zonder vervorming en met een maximale fout van ± 2,5 % in het frequentiegebied van 1 Hz tot 80 Hz trillingen met een effectieve waarde van 5 m/s2 met een topfactor 3 (verhouding van piekwaarde tot effectieve waarde) kunnen meten.

2.5.3.3.4.

Bandopnameapparaat

Indien een bandopnameapparaat wordt gebruikt, mag deze een maximale weergavefout van ± 3,5 % voor een frequentiegebied van 1 Hz tot 80 Hz hebben, met inbegrip van de verandering van de bandsnelheid tijdens de weergave voor de analyse.

2.5.3.3.5.

Trillingsmeter

2.5.3.3.6.

IJking

Alle toestellen moeten regelmatig worden geijkt.

2.5.3.3.7.

Evaluatie van de trillingsproeven

▼M2

2.5.4.1.

Een zitplaats die bestemd is om te worden gebruikt op een klasse (klassen) trekkers van categorie A moet worden beproefd op een trillingsproefbank met gebruikmaking van de passende richtwaardesignalen.

2.5.4.2.

Een zitplaats die is bestemd om op een bepaald type trekker van categorie B te worden gebruikt, wordt op een genormaliseerde rijbaan beproefd met behulp van een trekker van dit type. De zitplaats kan echter ook aan een simulatieproef worden onderworpen waarbij een richtwaardesignaal wordt toegepast dat overeenkomt met het verloop van de versnelling, zoals dit bij de beproeving op de genormaliseerde rijbaan is vastgesteld met het type trekker waarvoor de zitplaats is bestemd.

2.5.4.3.

Een zitplaats die is bestemd om uitsluitend op een bepaald type trekker van categorie A te worden gebruikt, kan eveneens overeenkomstig de voorschriften van punt 2.5.4.2 worden beproefd; in dat geval wordt de onderdeelgoedkeuring uitsluitend verleend voor het type trekker waarvoor de beproefde zitplaats is bestemd.

2.5.5.1.

De proeven op de trillingsproefbank moeten overeenkomstig punt 2.5.3.1 worden uitgevoerd.

De tijdens de meting aan de bevestiging van de zitplaats daadwerkelijk bestaande waarde awB moet worden bepaald. Bij afwijkingen ten opzichte van de referentiewaarde

▼M4

a*wB = 2,05 m/s2 voor trekkers van categorie A van klasse I,

a*wB = 1,5 m/s2 voor trekkers van categorie A van klasse II,

a*wB = 1,3 m/s2 voor trekkers van categorie A van klasse III,

▼M2

moet de op de bestuurderszitplaats gemeten versnelling awS overeenkomstig volgende formule worden gecorrigeerd:

2.5.5.2.

Voor elk van beide bestuurders bedoeld in punt 2.5.3.3.1 moet de gewogen trillingsversnelling op de zitplaats gedurende 28 seconden voor klasse I en III en gedurende 31 seconden voor klasse II worden gemeten. De meting moet worden begonnen bij het richtwaardesignaal overeenkomende met t = 0 seconde en worden beëindigd bij het richtwaardesignaal overeenkomende met t = 28 of 31 seconden (aanhangsels 4, 5a en 5b van deze bijlage).

Er moeten ten minste twee proefgangen worden uitgevoerd. De gemeten waarden mogen niet meer dan ± 5 % van het rekenkundig gemiddelde afwijken. Elke volledige reeks richtwaardesignalen moet worden geproduceerd in een tijdsverloop van 28 of 31 ± 0,5 s.

2.5.6.1.

Overeenkomstig punt 2.5.4.2 kunnen de trillingsproeven voor de zitplaats niet voor een klasse trekkers, maar uitsluitend op het trekkerstype waarvoor de zitplaats is bestemd, worden toegepast.

2.5.6.2.

De beproeving op een genormaliseerde rijbaan moet overeenkomstig de punten 2.5.3.2 en 2.5.3.3 worden verricht. De op de bestuurderszitplaats gemeten trillingsversnelling (awS) behoeft geen correctie. Er moeten ten minste twee proefgangen worden uitgevoerd op de genormaliseerde rijbaan. De gemeten waarden mogen niet meer dan ± 10 % van de rekenkundig gemiddelde waarde afwijken.

2.5.6.3.

Een eventuele beproeving op de proefbank moet gekoppeld zijn aan een beproeving op de genormaliseerde rijbaan overeenkomstig de voorschriften van punt 2.5.3.1 en 2.5.3.3.

2.5.6.4.

De trillingsproefbank moet zodanig worden ingesteld dat de aan de bevestiging van de zitplaats gemeten effectieve waarde van de gewogen trillingsversnelling (awB) minder dan ± 5 % afwijkt van de op de genormaliseerde rijbaan aan de bevestiging van de zitplaats gemeten effectieve waarde van de gewogen trillingsversnelling (

).

Bij afwijkingen van de op de rijbaan aan de bevestiging van de zitplaats gemeten waarde (

) dient de op de proefbank aan de zitplaats gemeten gewogen trillingsversnelling volgens onderstaande formule te worden gecorrigeerd:

Elk van de proeven op de proefbank moet tweemaal worden uitgevoerd. De meetwaarden mogen met niet meer dan ± 5 % van de rekenkundig gemiddelde waarde afwijken.

2.5.7.1.

Deze proef wordt op de proefbank overeenkomstig punt 2.5.3.1 uitgevoerd. Hierbij dient echter op het volgende te worden gelet:

2.5.7.2.

In plaats van de richtwaardesignalen volgens punt 2.5.3.1.1, tweede alinea (zie aanhangsels ►M4  4, 5a en 5b ◄ van deze bijlage) worden sinustrillingen met een amplitude van ± 15 mm bij een frequentie van 0,5 tot 2 Hz opgewekt. Het frequentiebereik moet met constante frequentievergroting in 60 seconden of in trappen van ten hoogste 0,05 Hz met toenemende frequentie en op dezelfde wijze met afnemende frequentie worden doorlopen. Bij deze metingen is het toegestaan de van de versnellingsmeter uitgaande signalen via een bandfilter met een afsnijfrequentie van 0,5 tot 2,0 Hz te filtreren.

2.5.7.3.

De zitplaats dient bij de eerste proef met een massa van 40 kg en bij de tweede proef met een massa van 80 kg te worden belast; de massa dient met behulp van de in aanhangsel 1, figuur 1, van deze bijlage weergegeven inrichting volgens dezelfde krachtlijnen als bij de bepaling van het referentiepunt van de zitplaats te worden aangebracht.

2.5.7.4.

De verhouding van de effectieve waarden van de trillingsversnellingen op de zitting (awS) en op de bevestiging van de zitplaats (awB):

dient in het frequentiebereik van 0,5 tot 2,0 Hz in trappen van ten hoogste 0,05 Hz te worden bepaald.”.

2.5.7.5.

De gemeten verhouding moet met 2 cijfers achter de komma in het keuringsrapport worden vermeld.

3.1.1.

de zitplaats moet wat de massa van de bestuurder betreft ten minste een instelbereik van 50 tot 120 kg hebben;

3.1.2.

de verandering van de hellingshoek bij de beproeving van de zijdelingse stabiliteit mag niet meer dan 5° bedragen;

3.1.3.

geen van de twee waarden bedoeld in punt 2.5.3.3.7.2 mag meer dan 1,25 m/s2 bedragen.

3.1.4.

De in punt 2.5.7.4 en 2.5.7.5 genoemde verhouding mag de waarde 2 niet overschrijden.

3.2.1.

De aanvraag van EEG-onderdeelgoedkeuring moet door de houder van het fabrieks- of handelsmerk of diens gemachtigde worden ingediend.

3.2.2.

Voor elk type bestuurderszitplaats moet de aanvraag vergezeld gaan van:

3.3.1.

De ter EEG-onderdeelgoedkeuring aangeboden zitplaats moet van het fabrieks- of handelsmerk van de aanvrager zijn voorzien; dit merk moet duidelijk leesbaar en onuitwisbaar zijn.

3.3.2.

Op iedere zitplaats moet een voldoende grote ruimte voor het EEG-onderdeelgoedkeuringsmerk voorkomen; deze ruimte moet op de in punt 3.2.2.2 vermelde tekeningen zijn aangegeven.

3.4.1.

Indien de overeenkomstig punt 3.2 ingediende zitplaats aan de bepalingen van de punten 3.1 en 3.3 voldoet, wordt de EEG-onderdeelgoedkeuring verleend en een onderdeelgoedkeuringsnummer toegekend.

3.4.2.

Dit nummer kan niet meer aan een ander type zitplaats worden toegekend.

3.5.1.

Iedere zitplaats die in overeenstemming is met een krachtens deze richtlijn als onderdeel goedgekeurd type moet van een EEG-onderdeelgoedkeuringsmerk zijn voorzien.

3.5.2.

Dit merk bestaat:

3.5.3.

Het EEG-onderdeelgoedkeuringsmerk moet op de zitplaats zijn aangebracht en wel zodanig dat het onuitwisbaar en duidelijk leesbaar is, ook wanneer de zitplaats op de trekker is gemonteerd.

3.5.4.

Aanhangsel 11 bevat een voorbeeld van het onderdeelgoedkeuringsmerk.

3.5.5.

De afmetingen van de verschillende delen van dit merk mogen niet kleiner zijn dan de minimumafmetingen die voor het aanbrengen van merken zijn voorgeschreven en in aanhangsel 11 zijn vermeld.